آیا شما دوست واقعی دارید؟

دوست واقعی شما را برای هر انجام هر کاری که قصد انجامش را دارید، تشویق می‌کند. حالا چه یادگیری رقص باشد، چه عوض‌کردن شغل. دوست شما همیشه کنارتان خواهد ماند.

همه‌ی ما دوست داریم گاهی اوقات کار‌های عجیبی انجام دهیم. دوست واقعی شما هم از آن کار‌ها خوشش می‌آید. درواقع، اگر دوست واقعی باشد به احتمال زیاد با شما همراه می‌شود.

گاهی اوقات همه‌چیز را خراب می‌کنید. اگر دوستیِ شما واقعی نباشد، یک اشتباه می‌تواند آن را از بین ببرد. دوست واقعی می‌داند گاهی اوقات دچار اشتباه می‌شوید، به همین دلیل شما را می‌بخشد، زیرا ارزش دوستی بیشتر از یک اشتباه (موقتی) است.

مهم نیست با چه کسی درگیر هستید، مشکل شما چیست، یا اشتباه می‌کنید؛ دوست واقعی هوای شما را دارد. او همراه شماست و بدون اینکه سؤالی بپرسد، از شما حمایت می‌کند. این کار فقط از دوستان واقعی برمی‌آید.

هر چقدر از سن شما می‌گذرد، علایق متفاوتی پیدا می‌کنید. حتی پیگیری بعضی از آن‌ها از شما بعیدند. دوست صوری شما را مسخره می‌کند. او می‌گوید همان راه قبلی را ادامه دهید. دوست واقعی اجازه می‌دهد راه‌تان را بروید. تشویق‌تان می‌کند که این جنبه از شخصیت خود را بهتر بشناسید.

هر کسی خصلت‌های خاص خودش را دارد. (مثلا صبح‌ها حوصله ندارید، زیادی شام می‌خورید و…) دوست واقعی همه‌ی این‌ها را می‌داند. هیچ‌کس شما را به اندازه‌ی بهترین دوست‌تان نمی‌شناسد. همین که به این خصلت‌های شما دقت می‌کند، نشانه‌ی خوبی است.

دوستان صوری فقط وقت نیازمندی به شما و برای غیبت‌کردن تماس می‌گیرند. دوستان واقعی همه‌وقت و همه‌جا با شما در تماس هستند. او مایل است بداند شما چه کاری انجام می‌دهید. نمی‌خواهد در مورد رابطه‌های شما غیبت کند. فقط می‌خواهد بداند امروز برای ناهار چه خورده‌اید.

یک نفر در دنیا هست که می‌دانید اسرار شما را در تمام شهر پخش نمی‌کند؛ او دوست واقعی شماست. دوستان صوری اسرار شما را سبک می‌شمارند. دوست واقعی ارزش اعتماد را می‌داند. او راز شما را به هیچ‌کس نمی‌گوید.

اگر مجبور باشید لباس‌های شیک بپوشید، موهایتان را مرتب کنید و عطر بزنید تا به دیدن دوست‌تان بروید، او دوست واقعی شما نیست. اشکالی ندارد اگر برای دیدن دوست صمیمی‌تان لباس‌های گشاد بپوشید و موهایتان آشفته باشد. نهایتا کمی با شما شوخی کند، ولی برایش اهمیتی ندارد. فقط می‌خواهد باهم باشید. معیار دوستی واقعی این است که می‌توانید کنار او خودتان باشید.

مهم نیست که بین کار و کلاس سفالگری فقط یک ساعت وقت داشته باشد؛ اگر او دوست واقعی شما باشد، هر وقت بتواند برای دیدن‌تان می‌آید. اهمیتی ندارد که چقدر فرصت دارد، بلکه می‌خواهد همان وقت را با شما بگذراند.

یکی از مهم‌ترین تفاوت‌های بین دوست واقعی و دوست صوری این است که او در بالا و پایین‌های زندگی شما چه کاری می‌کند. اگر ناراحت باشید، دوست غیرواقعی دستی روی شانه شما می‌گذارد و سعی می‌کند حرف را عوض کند. دوست واقعی شما را در آغوش می‌گیرد و اجازه می‌دهد هرچقدر دوست دارید حرف بزنید. دوست واقعی حتی اگر غمگین باشید هم کنار شما می‌ماند.

اگر سعی بر تشخیص دوستان واقعی یا غیرواقعی خود دارید، امیدواریم این مقاله به شما کمک کرده باشد تا اطرافیان‌تان را بهتر بشناسید. وقت آن رسیده که واقع‌بین باشید. تجربیات و دیدگاه خود را با ما به اشتراک بگذارید.

منبع: lifehack - عصر ایران