جان لوکاره؛ نویسنده‌ای که جاسوس بود یا جاسوسی که نویسنده شد؟

جان لوکاره؛ نویسنده‌ای که جاسوس بود یا جاسوسی که نویسنده شد؟

دو سال بعد و با انتشار رمان سومش، آنقدر در جهان شناخته شده بود که توانست کار‌های دیگرش را رها کرده و فقط از راه نویسندگی روزگار بگذراند.

کد خبر : ۸۸۲۵۳
بازدید : ۵۰۷۴
جان لوکاره؛ نویسنده‌ای که جاسوس بود یا جاسوسی که نویسنده شد؟
جان لوکاره در کنار گری اولدمن، بازیگر و توماس آلفردسون، کارگردان «بندزن، جامه‌دوز، سرباز، جاسوس»

جان لوکاره، نویسنده رمان‌های جاسوسی که خود زمانی جاسوس بریتانیایی‌ها بود، در ۸۹ سالگی بر اثر ابتلا به ذات‌الریه درگذشت. فارسی‌زبان‌ها، لوکاره را با رمان‌های مختلفی از جمله «آوای مرگ»، «دار و دسته اسمایلی»، «بندزن، جامه‌دوز، سرباز، جاسوس» و «تلفن به مرد مرده» می‌شناسند.

«جان لوکاره» اسم مستعار «دیوید کورنول» است که در ۱۹۳۱ در انگلستان به دنیا آمد. او تحصیلات دانشگاهی خود را در شهر برن در سوئیس و سپس در دانشگاه آکسفورد انجام داد و سپس به سرویس جاسوسی بریتانیا پیوست. مدیر کار‌های ادبی کورنول در بیانیه‌ای گفته که «ما شخصیت بزرگی در ادبیات انگلیسی را از دست داده‌ایم.» او نوشته که فقدان این نویسنده را «کتاب‌خوان‌ها و هرکسی که به وضعیت انسان‌ها علاقه‌مند باش حس می‌کند.»
او سپس به وزارت خارجه رفت و در سفارت بریتانیا در شهر بن آلمان شروع به خدمت کرد. او در این دوره در بخش اطلاعاتی سفارت مشغول به کار بود. در سال ۱۹۶۱ او نخستین رمانش را چاپ کرد که در ایران به نام «تلفن به مرد مرده» منتشر شده است.

دو سال بعد و با انتشار رمان سومش، آنقدر در جهان شناخته شده بود که توانست کار‌های دیگرش را رها کرده و فقط از راه نویسندگی روزگار بگذراند.
جان لوکاره؛ نویسنده‌ای که جاسوس بود یا جاسوسی که نویسنده شد؟
نویسنده‌ای که جاسوس بود یا جاسوسی که نویسنده شد؟
دیوید کورنول، اصرار داشت که خود را نویسنده‌ای معرفی کند که زمانی جاسوس بوده است. اگر بنا باشد سال‌های کاری او در هر کدام از این دو رشته را مقایسه کنیم هم نتیجه‌ای جز این نمی‌گیریم. از ۱۹۶۳ که به صورت تمام وقت نویسنده شد، دیگر به دنیای حرفه‌ای جاسوسان تعلق نداشت. اما همچنان توانست داستان‌هایی خلق کند که از زندگی جاسوسان تصاویر بدیعی می‌دادند.

وقتی که جنگ سرد به پایان رسید، او هم سمت و سوی کارش را عوض کرد. در ۱۹۸۳ رمانی درباره فلسطین نوشت. بعد رمانی درباره ذهنیت‌های یک جاسوس نوشت که در واقع پرتره و یاد‌هایی از پدرش بود.ددر ۲۰۰۶ کتابی به نام «ترانه ماموریت» رابطه کسب و کار و سیاست در کنگو را دستمایه قرار داد.

او با نگارش کتاب‌های درخشانی که دستمایه ساخت آثار سینمایی و تلویزیونی شدند، توانست نشان دهد که قدرت او و شغل اصلی‌اش نویسندگی بوده است.

شخصیت‌های لوکاره

جان لوکاره؛ نویسنده‌ای که جاسوس بود یا جاسوسی که نویسنده شد؟
ریچارد برتون در فیلم «جاسوسی که از سردسیر آمد»

یکی از ویژگی‌های شخصیت‌های لوکاره، این بود که آن‌ها جلال و جذبه «جیمز باند»، شخصیت رمان‌های «ایان فلمینگ» را نداشتند. شخصیت‌های رمان‌های او اشتباه می‌کردند و در دنیای آن‌ها چندان ایجاد تمایز بین خوبی و بدی آسان نبود. آن‌ها به کمبود‌های خود و سیستمی که در آن کار می‌کردند آگاه بودند.

بعضی از شخصیت‌های رمان‌هایش در چندین کتاب او پیدا می‌شدند. از جمله «جورج اسمایلی» که یکی از معروف‌ترین شخصیت‌های اوست. شخصیت‌هایی که لوکاره خلق کرده بود در فیلم‌های مختلفی با بازیگرانی، چون ریچارد برتون، آنتونی هاپکینز دایان کیتون، پی‌یرس برازنان، گری اولدمن و شان کانری به تصویر در آمده‌اند.
۰
نظرات بینندگان
تازه‌‌ترین عناوین
پربازدید