زندگی و زمانه کریستوفر پلامر؛ بازیگر اشک‌ها و لبخند‌ها

فرادید | کریستوفر پلامر بازیگر اشک‌ها و لبخند‌ها در سن ۹۱ سالگی در خانه خود در وستون کانتیکت، درگذشت. خانواده او با انتشار بیانیه‌ای اعلام کردند که پلامر در خانه اش در کنتیکت با آرامش در کنار همسر و بهترین دوست اش الین تیلور که به مدت ۵۳ سال باهم زندگی می‌کردند درگذشت.

به گزارش فرادید، پس از اعلام خبر مرگ کریستوفر پلان، جولی اندروز بازیگر فیلم «صدای موسیقی» با ادای احترام به پلامر، اظهار داشت: «جهان امروز یک بازیگر عالی را از دست داده و من یک دوست عزیز را از دست داده ام. من خاطرات کار مشترکمان و همه شوخ طبعی‌ها و تفریحاتی را که در طول سال‌ها با هم داشتیم، ارزشمند می‌دانم.»

لو پیت، دوست قدیمی و مدیربرنامه‌ای که ۴۶ سال در کنار او بود، اعلام کرد: «کریس مرد خارق العاده بود که با آداب و رسوم مد قدیمی، شوخ طبع و موسیقی متن کلمات قدیمی، حرفه خود را بسیار دوست داشت و به کارش احترام می‌گذاشت. او یک گنجینه ملی بود که ریشه‌های کانادایی خود را بسیار دوست داشت. او با هنر و انسانیت خود، قلب همه ما را لمس کرد و زندگی افسانه‌ای او برای نسل‌های بعدی پایدار خواهد ماند. او برای همیشه با ما خواهد بود.»

افراد دیگری که به پلامر ادای احترام کرده بودند شامل افراد سرشناسی همچون آنا د آرماس، جیمی لی کرتیس، کاترین لنگفورد، ریان جانسون، کریس ایوانز و دون جانسون (که همگی در فیلم Knives Out با او همکاری کردند) و همچنین ویلیام شاتنر، آن هاتاوی، الیجا وود، ورا فارمیگا، اد اسنر، ریدلی اسکات، سایمون پگ، آنتونیو باندراس، لئونارد مالتین، دانیل دا کیم، جورج تاکی، راسل کرو و جوزف گوردون-لویت می شد.

پلامر همزمان با تبدیل شدن به مسن‌ترین فرد برنده اسکار، در مدت تقریبا ۷۰ سال فعالیت حرفه‌ای، موفق به کسب دو جایزه امی، دو جایزه تونی، یک جایزه گلدن گلوب و یک جایزه بفتا شده بود.

آرتور کریستوفر اورم پلامر زاده ۱۳ دسامبر ۱۹۲۹، در تورنتو، انتاریو است. او تنها فرزند جان اورم پلامر بود که سهام و اوراق بهادار می‌فروخت و همسرش ایزابلا ماری به عنوان دبیر و رئیس علوم در دانشگاه مک گیل کار می‌کرد. والدین پلامر اندکی پس از تولد او طلاق گرفتند و وی عمدتاً توسط مادرش در خانه خانوادگی ابوت در سنویل، کبک، خارج از مونترال تربیت شد.

او انگلیسی و فرانسوی را روان صحبت می‌کرد. این بازیگر مطرح سینما از همان کودکی به تئاتر علاقه‌مند بود و از زمانی که در دبیرستان مونترال تحصیل می‌کرد بازیگری را آغاز کرد. کریستوفر پلامر پس از تماشای فیلم هنری پنجم (۱۹۴۴) از لورنس اولیویه، بازیگری را آغاز کرد. او اصول بازیگری را به عنوان کارآموز با تئاتر رپرتوری مونترال، جایی که همکار مونترال ویلیام شاتنر نیز بازی کرد، آموخت.

پلامر هرگز در دانشگاه شرکت نکرد، موضوعی که در تمام زندگی بخاطرش پشیمان بود. اگرچه مادر و خانواده پدرش با دانشگاه مک گیل ارتباط داشتند، اما او هرگز دانشجوی مک گیل نبود. در سال ۱۹۴۶، او با بازی در نقش آقای دارسی در تولید غرور و تعصب در دبیرستان مونترال، مورد توجه هربرت ویتاکر منتقد تئاتر مونترال گازت قرار گرفت.

زندگی حرفه‌ای پلامر هفت دهه طول کشید و با بازی در فیلم، تلویزیون و صحنه به رسمیت شناخته شد. این بازیگر در سال ۱۹۵۴ اولین بازی خود را در برادوی انجام داد و به بازی در نقش‌های اصلی در صحنه با بازی سیرانو دو برگراک در سیرانو (۱۹۷۴)، یاگو در اتللو و همچنین بازی در نقش‌های تایتلار در هملت در السینور (۱۹۶۴)، ماکبث، کینگ لیر و بریمور پرداخت.

همچنین، پلامر در تولیدات صحنه‌ای جی. بی، سرزمین هیچ مردی و وراثت باد نیز به اجرای برنامه پرداخته است. کریستوفر پلامر پس از حضور در صحنه، اولین فیلم خود را در فیلم صحنه ضربه (۱۹۵۸) ساخته سیدنی لومت انجام داد و برای بازی در نقش کاپیتان گئورگ فون تراپ در فیلم صدای موسیقی (۱۹۶۵) در کنار جولی اندروز مورد تحسین فراوان قرار گرفت.

پلامر شخصیت‌های مهم تاریخی زیادی را به تصویر کشید، از جمله آن‌ها می‌توان به کمودوس در سقوط رومی، امپایر (۱۹۶۴)، آرتور ولزلی، اولین دوک ولینگتون در واترلو (۱۹۷۰)، رودیارد کیپلینگ در مردی که پادشاه می‌شود (۱۹۷۵)، مایک والاس در اینسایدر (۱۹۹۹)، لئو تولستوی در آخرین ایستگاه (۲۰۰۹) قیصر ویلهلم دوم در فیلم استثنا (۲۰۱۶)، و جی پل پل گتی در همه پول در جهان است (۲۰۱۷) اشاره کرد.

پلامر همچنین در فیلم‌های یک ذهن زیبا از رون هوارد (۱۹۹۲)، (۲۰۰۱) اسپلک لی مالکوم ایکس از ترنس مالک، دنیای جدید (۲۰۰۵)، کتاب دختری با خالکوبی اژد‌ها ساخته دیوید فینچر (۲۰۱۱)، مبتدیان مایک میلز (۲۰۱۱)، Rian چاقو‌های جانسون (۲۰۱۹) و آخرین آخرین اقدام تاد رابینسون (۲۰۱۹) نیز به ایفای نقش پرداخته است.

اشک‌ها و لبخند‌ها ساخته سال ۱۹۶۵ شناخته شده‌ترین و معروف‌ترین فیلمی بود که کریستوفر پلامر در آن بازی کرد. ماجرای این فیلم که رابرت وایز کارگردان آن است از کتابی به نام «داستان خوانندگان خانواده تراپ» اقتباس شده بود که در ۱۹۴۹ چاپ شد و نویسنده آن ماریا آگوستا فون تراپ بود که در آن زمان کتاب بسیار پرفروشی شد.

کریستوفر پلامر در سال ۱۹۷۹ در فیلم قتل سفارشی به کارگردانی باب کلارک نقش شرلوک هلمز را بازی کرد و جیمز میسن هم ایفاگر نقش دکتر واتسن بود. در سال ۱۹۷۵، او در فیلم بازگشت پلنگ صورتی در نقش سر چارلز لیتون نقش مقابل پیتر سلرز (بازرس کلوزو) ساخته «بلیک ادواردز همسر جولی اندروز» را بازی کرد.

این بازیگر پیشکسوت در سال ۲۰۱۲ برای بازی در فیلم تازه‌کار‌ها در نقش مرد مسنی که اعلام کرد همجنسگرا است، جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل را دریافت کرده بود.

پلامر جوایز مختلفی را برای کار خود دریافت کرد که شامل جایزه اسکار، دو جایزه امی، دو جایزه تونی، یک جایزه گلدن گلوب، یک جایزه انجمن بازیگران صفحه و یک جایزه فیلم آکادمی انگلیس می‌شود. او یکی از معدود مجریانی است که تاج سه گانه بازیگری را دریافت کرده است.

بازیگر بازگشت پلنگ صورتی برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد در ۸۲ سالگی برای فیلم مبتدیان (۲۰۱۰) شد. همچنین کریستوفر پلامر به مسن‌ترین فردی که برنده جایزه بازیگری می‌شود، تبدیل شد و در ۸۸ سالگی نامزد دریافت جایزه همه پول‌های جهان شد و باعث شد او به عنوان مسن‌ترین فردی که در رده بازیگری کاندید شده است، شناخته شود.