دو سیارک بسیار سرخ رنگ، جایی دور از خانه شان کشف شدند

دو سیارک بسیار سرخ رنگ، جایی دور از خانه شان کشف شدند

ستاره شناسان دو جرم از سرخ‌ترین اجرام کمربند سیارکی را کشف کرده اند که منشا آن‌ها اطلاعات بیشتری در مورد نحوه شکل گیری سیارات خواهد داد.

کد خبر : ۹۷۶۷۰
بازدید : ۲۵۳۳
دو سیارک بسیار سرخ رنگ، جایی دور از خانه شان کشف شدند
فرادید| بین سیاره مریخ و مشتری، کمربند سیارکی اصلی قرار گرفته است که بیشتر شامل سنگ‌های تیره غنی از کربن و یا سنگ‌های سخت غنی از سیلیکات است. اما این‌ها تنها رده‌های سیارک‌های این کمربند نیستند. سیارک‌های نوع D (سنگ‌های غنی از کربن که حاوی مواد فراری از جمله آب و کربن دی اکسید هستند) نیز همه جای این کمربند قرار دارند، اما بیشتر در نزدیکی سیارات غول پیکر متداول هستند و می‌توان آن‌ها را در مدار سیاره مشتری با عنوان تروجان یافت. این سیارک‌های نوع D بر خلاف دیگر اعضای کمربند سیارکی بسیار سرخ هستند و تا امروز سرخ‌ترین اجرام شناخته شده این کمربند بودند.

به گزارش فرادید؛ در حال حاضر تیمی از ستاره شناسان به رهبری Sunao Hasegawa، دو جرم قرمزتر در کمربند سیارکی یافته اند. نام این دو سیارک ۲۰۳ Pompeja و ۲۶۹ Justitia است. | اجرامی چنین سرخ، باید از جایی فراتر از مدار نپتون به سمت داخل منظومه شمسی کشیده شده باشند و حضور آن‌ها در کمربند اصلی، درستی نظریه دور شدن سیارات غول پیکر در اوایل منظومه شمسی را تقویت می‌کند.

تیم Hasegawa با استفاده از مرکز تلسکوپ فروسرخ ناسا و رصدخانه ستاره شناسی دانشگاه ملی سئول در حال نقشه برداری از سیارک‌های بزرگتر از ۱۰۰ کیلومتر بودند که به صورت اتفاقی به این دو جرم برخوردند.

پومپجا که ۱۱۰ کیلومتر است، از دیگر سیارک‌ها متمایز بود و منجر به مطالعه روی سیارک شناخته شده کوچکتر جوستیتیا شد. تجزیه و تحلیل این اجرام منجر به کشف غیرمنتظره رنگ سرخشان شد.
دو سیارک بسیار سرخ رنگ، جایی دور از خانه شان کشف شدند

تا قبل از به میان آمدن این دو سیارک، ستاره شناسان فکر می‌کردند که سیارک‌های نوع D سرخ‌ترین اجرام کمربند سیارکی باشند. از آنجا که سیارک‌ها با فاصله گرفتن از خورشید تمایل زیادی به رنگ قرمز دارند، اجرام بیرونی منظومه شمسی از سیارک‌های نوع D نیز سرخ ترند. اما چه چیزی عامل رنگ سرخ سیارک‌ها است؟

حضور ترکیبات ارگانیک پیچیده (مولکول‌هایی با اتم‌های کربن بسیار زیاد همچون بنزن) عامل افزایش این سرخی سطح است. برای اینکه ارگانیک‌های پیچیده روی سیارکی وجود داشته باشند، بدنه سیارک باید از خطوط برف خاصی عبور کرده باشد.

خط برف در منظومه شمسی، فاصله‌ای است که در آن مولکول‌ها به صورت یخ وجود دارند تا بخار و از آنجا که هر ماده نقطه انجماد متفاوتی دارد، این خطوط برای هر ماده در فاصله متفاوتی قرار می‌گیرد. خط برف آب، مرزی که در آن و فراتر از آن آب یخ می‌زند، درست از کمربند اصلی عبور می‌کند. کربن دی اکسید جایی دورتر، در نزدیکی مدار زحل به نقطه انجماد می‌رسد. ترکیبات ساده کربن همانند متان، در ناحیه‌ای فراتر از آن به انجماد می‌رسند. این افزایش فاصله نشان دهنده این است که ترکیبات ارگانیک پیچیده کربن، تنها در نواحی خارجی منظومه شمسی به انجماد می‌رسند. دو سیارک به تازگی کشف شده، شباهت زیادی به دو رده سرخ‌تر اجرام خارجی منظومه شمسی دارند. این دو رده، سانتور‌ها (Centaurs) و فرانپتونی‌ها نام دارند که در نزدیکی اجرام غول پیکر و فراتر از مدار نپتون در حال گردش اند.
دو سیارک بسیار سرخ رنگ، جایی دور از خانه شان کشف شدند

پومپجا و جوستیتیا از لبه خارجی منظومه شمسی آمده اند که تا این حد سرخ هستند. اما این سیارک‌ها چگونه سر از کمربند سیارکی اصلی درآورده اند؟

طبق نظریه‌های مربوط به شکل گیری سیارات، در مراحل اولیه رشد سیارات، یک صف فشرده از سیارات غول پیکر تشکیل شد که این سیارات بیرونی کم کم شروع به دور شدن از خورشید کردند. در این مسیر، با یکدیگر و سیارک‌ها برهمکنش داشتند. این امر باعث شد هر چند وقت یک بار، اجرامی از نزدیکی سیاره مشتری و فراتر از آن، وارد کمربند سیارکی شود؛ بنابراین حضور پومپجا و جوستیتیا در کمربند سیارکی باعث تقویت درست بودن این نظریات در مورد شکل گیری سیارات میشود.

علاوه بر این‌ها با حضور این دو سیارک در کمربند سیارکی، فرصت خوبی برای مطالعه نواحی بیرونی منظومه شمسی فراهم شده است.

منبع: SKY AND TELESCOPE
۰
نظرات بینندگان
اخبار مرتبط سایر رسانه ها
    سایر رسانه ها
    تازه‌‌ترین عناوین
    پربازدید