ایران – سوریه؛ یک بازی، ۸ نکته

تیم ملی ایران امشب از ساعت ۲۰:۳۰ در ورزشگاه آزادی به مصاف سوریه می‌رود تا اولین دیدارش در مرحله آخر انتخابی جام جهانی را برگزار کند. این بازی در شرایطی برگزار می‌شود که وضعیت اردویی ملی‌پوشان به دلیل ابتلای سرمربی و کمک‌مربی یعنی دراگان اسکوچیچ و وحید هاشیمان در شرایط مساعدی برگزار نشده است.

به غیر از این مورد، لژیونر‌هایی که به اردوی تیم ملی اضافه شده‌اند هم فرصت زیادی برای تمرین‌کردن پیش از این مسابقه نداشته‌اند.

البته این مورد نقص چندانی نیست و مثل سایر تیم‌های حرفه‌ای دنیا، ملی‌پوشان ایرانی هم که در لیگ‌های خارجی توپ زده‌اند و کمی پیش از شروع اولین دیدار به اردوی تیم ملی اضافه شده‌اند. به‌هرروی ایران در شرایطی به مصاف سوریه می‌رود که این بازی نکات بسیاری دارد.

ایران در شرایطی امشب به مصاف سوریه می‌رود که قرار است بعد از مدت‌ها در ورزشگاه آزادی میزبانی کند. از آخرین باری که تیم ملی ایران در ورزشگاه آزادی در یک دیدار رسمی به میدان رفته قریب به ۷۰۰ روز می‌گذرد! از بازی ایران - کامبوج، دیداری که با حضور تاریخی تماشاگران زن برگزار شد و نتیجه خیره‌کننده ۱۴ بر صفر را در پی داشت تا به الان نزدیک به ۷۰۰ روز می‌گذرد.

از آن بازی تابه‌حال علاوه بر حضور زنان تغییرات دیگری هم رخ داده که گل سرسبدش نبودن ویلموتس و حضور دراگان اسکوچیچ به‌عنوان سرمربی است. دیگر تفاوت هم این است که به دلیل شیوع ویروس کرونا، برخلاف دیدار با کامبوج، این بازی با سوریه بدون حضور تماشاگر برگزار می‌شود.

ایران و سوریه تابه‌حال جدال‌های زیادی را با هم برگزار کرده‌اند. این دو تیم تاکنون ۲۷ بار با هم بازی کرده‌اند که کارنامه ایران در مقایسه با برتری‌های رقیب حسابی پررنگ است. ایران تا‌به‌حال ۱۶ بار برابر رقیب به برتری رسیده و ۱۱ بار هم مساوی کرده است.

این بازی بهترین فرصت برای ملی‌پوشان ایران است تا به هفدهمین بردشان برابر سوریه دست پیدا کنند. ازآنجا‌که کسب سه امتیاز در بازی نخست اهمیت زیادی دارد، ایران می‌تواند با ثبت هفدهمین بردش برابر سوریه، خوشبختی را از همین بازی اول حس کند.

ایران و سوریه نیم‌قرنی می‌شود که در تورنمنت‌های مختلف به مصاف هم می‌روند. ۲۷ بازی در طول این سال‌ها نشان از تقابل‌های بی‌شمار این دو تیم داشته است.

نکته جالب درباره این رقابت اینکه سوری‌ها فقط در طول تاریخ یک بار موفق به شکست‌دادن ایران شده‌اند که آن هم مربوط به سال ۱۳۵۲ است. ایران با ۱۶ برتری برابر این رقیب، بعد از کویت، سوریه را به‌عنوان قربانی مورد علاقه‌اش معرفی کرده است.

ایران در شرایطی امشب از سوریه در آخرین مرحله انتخابی جام جهانی میزبانی می‌کند که برای یازدهمین بار است بختش را برای صعود به مهم‌ترین تورنمنت فوتبالی دنیا به بوته آزماش می‌گذارد. نکته مهم درباره این ۱۱ بار اینکه هفت بارش را با سوریه در یک گروه قرار گرفته است.

در واقع تیم ملی ایران و سوریه در مقدماتی جام‌های جهانی ۱۹۷۴، ۱۹۷۸، ۱۹۹۴، ۱۹۹۸، ۲۰۱۰ و ۲۰۱۸ با یکدیگر بازی کرده‌اند و حالا برای هفتمین بار در بازی‌های انتخابی جام جهانی است که این دو هم‌گروه می‌شوند. طبیعتا ایران در دوره‌های قبلی توانسته در جدول رده‌بندی بالاتر از سوری‌ها به کار خودش پایان دهد.

حاصل کار ایران در دیدار با سوریه در شش دوره قبلی انتخابی جام جهانی چهار پیروزی، هفت تساوی و یک شکست بوده است.

تیم ملی ایران نه‌تن‌ها بعد از کویت بیش از هر تیم دیگری سوریه را شکست داده بلکه تا توانسته به این تیم گل هم زده است. اینجا هم بعد از پاکستان، سوری‌ها قربانی مورد علاقه تیم ملی ایران بوده‌اند، چون تابه‌حال ۴۹ بار موفق به گشودن دروازه این رقیب شده‌اند. علی دایی هم با زدن چهار گل به سوریه فعلا گل‌زن‌ترین ایرانی مقابل این کشور محسوب می‌شود.

همان‌طورکه عنوان شد علی دایی با زدن چهار گل، بهترین آمار گل‌زنی برابر سوریه را دارد، ولی این رکورد ممکن است همین امشب توسط مهدی طارمی شکسته شود. در بین بازیکنان فعلی تیم ملی، آزمون و طارمی با سه گل رکورددار بیشترین گل زده مقابل سوریه هستند.

آزمون در بازی رفت مقابل سوریه محروم است و در دیدار برگشت این فرصت را دارد که تعداد گل ملی خود را افزایش دهد، ولی مهدی طارمی که تنها هت‌تریک خود در بازی‌های ملی را در دیدار دوستانه مقابل سوریه به ثبت رسانده است، در صورت گل‌زنی در این دیدار می‌تواند رکورددار گل‌زنی برابر سوریه نام گیرد.

این مورد بر کسی پوشیده نیست که کارلوس کی‌روش، سرمربی سابق تیم ملی، علاقه زیادی به بازیکنان لژیونر داشت و از آن‌ها می‌خواست در صورت داشتن پیشنهادی از تیمی خارج از ایران درنگ نکنند. بیشتر بازیکنانی هم که لژیونر می‌شدند شانس دعوت به تیم ملی را داشتند.

با‌این‌حال تیم ملی نه در زمان کی‌روش بلکه در زمان دراگان اسکوچیچ، صاحب رکورد عجیبی شده و برای اولین بار ۱۷ بازیکن از جمع بازیکنانی که به تیم ملی دعوت شده‌اند لژیونر هستند. این تعداد اگر با مصدومیت یکی، دو بازیکن همراه نمی‌شد و البته فرصت بازی به یکی، دو نفر دیگر می‌رسید، می‌توانست از این هم بیشتر شود! به هر روی این مورد خودش یک رکورد منحصربه‌فرد است.

همان‌طور‌که اشاره شد وضعیت حضور یا عدم حضور دراگان اسکوچیچ، سرمربی تیم ملی ایران روی نیمکت، به دلیل ابتلا به کرونا، برای دیدار امشب مشخص نیست، ولی هر‌چه باشد او در آستانه یک رکورد خاص قرار گرفته است. دراگان در کنار فرانک اوفارل افسانه‌ای فعلا تنها مربیان تیم ملی ایران هستند که هفت بازی اولشان را با هفت برد به پایان برده‌اند. اسکوچیچ این فرصت را دارد تا با برتری در دیدار امشب از رکورد اوفارل عبور کند.