فسیل ۶۰۰ هزار ساله انسان تازه کشف شده، همان حلقه گمشده داروین است یا خیر؟
اجداد انسان تازه کشف شده دارای بدنی کوتاه و چاق بوده اند که برای حفظ گرما (انرژی) در محیطهای سردتر مناسب است. وزن مردهای این گونه این گونه ۶۳.۵ کیلوگرم با قد تقریباً ۵، ۱۷۵ سانتی متر بوده. همچنین وزن زنهای این گونه حدود ۱۳.۶ کیلوگرم کمتر و میانگین قد آنها حدود ۱۵۷.۵ سانتی متر.
فرادید | گروهی از دانشمندان ادعا میکنند که یک «جد انسانی» جدید را در آفریقا شناسایی کردهاند که سر و صدای زیادی به پا کرده است. این گونه که «هومو بودوئنسیس» نام دارد، در دوران پلیستوسن میانه، حدود ۶۰۰ هزار سال پیش، در آفریقا زندگی میکرده است. این مطالعه جدید در ژورنال Evolutionary Anthropology منتشر شده، نتیجه میگیرد که «هومو بودوئنسیس» نیاکان مستقیم انسانِ مدرن است.
به گزارش فرادید؛ در این مطالعه جدید، محققان فسیلهای موجود از آفریقا و اوراسیا را تا دوره پلیستوسن میانه مورد ارزیابی مجدد قرار دادند. مقالهای در دیلی میل توضیح میدهد که جمجمهای در سال ۱۹۷۶ در «بودو دار»، در دره رودخانه آواش در اتیوپی کشف شد که مربوط به حدود ۶۰۰۰۰۰ سال پیش است. این نه به گونه H. heidelbergensis و نه به گونه H. rhodesiensis تعلق داشت، بلکه متعلق به گونهای کاملاً جدید به نام H. bodoensis است که از محل کشف آن نامگذاری شده است.
تا کنون صحبت درباره تکامل انسان در این دوره زمانی «به دلیل فقدان اصطلاحات مناسب که تنوع جغرافیایی انسانی را تصدیق کند غیرممکن بوده است».
نامگذاری یک گونه جدید کار بزرگی است، زیرا کمیسیون بینالمللی نامگذاری جانورشناسی تغییر نام را فقط بر اساس قوانین کاملاً دقیق مجاز میداند. این گونه حدود ۲۰۰۰۰۰ سال پیش منقرض شده است؛ یعنی مدتها قبل از مهاجرت انسانهای مدرن به خارج از آفریقا.
در یک بیانیه مطبوعاتی از دانشگاه وینیپگ، روکساندیک تأکید میکند که «نامگذاری یک گونه جدید کار بزرگی است»، زیرا کمیسیون بینالمللی نامگذاری جانورشناسی «تغییر نام را فقط بر اساس قوانین کاملاً دقیق مجاز میدهد». او توضیح داد که این گونه حدود ۲۰۰۰۰۰ سال پیش منقرض شد، مدتها قبل از مهاجرت انسانهای مدرن به خارج از آفریقا.
اجداد انسان به اصطلاح تازه کشف شده دارای بدنی کوتاه و چاق بوده اند که برای حفظ گرما (انرژی) در محیطهای سردتر مناسب است. وزن مردهای این گونه این گونه ۶۳.۵ کیلوگرم با قد تقریباً ۵، ۱۷۵ سانتی متر بوده. همچنین وزن زنهای این گونه حدود ۱۳.۶ کیلوگرم کمتر و میانگین قد آنها حدود ۱۵۷.۵ سانتی متر بوده است.
محققان تاکید کردند که «از آینده، بیشتر انسانهای پلیستوسن میانه از آفریقا و برخی از جنوب شرق اروپا به عنوان H طبقه بندی میشوند. bodoensis، در حالی که بسیاری از قاره دوم به عنوان نئاندرتالها طبقهبندی میشوند.» این مقاله میگوید که این اصطلاحات باید «در علم واضح باشند تا ارتباطات را تسهیل کنند». محققان اصرار داشتند که قوانین در صورتی که با پیشینه فسیلی در تضاد باشند، نباید مطلق تلقی شوند.
تیم محققان استدلال میکنند که H. bodoensis بهطور گسترده در سراسر آفریقا برای صدها هزار سال زندگی میکرده است. آنها تا آنجا پیش میروند که نشان میدهند این گونه ممکن است در شرق مدیترانه نیز پراکنده بوده باشد. در حالی که این گونه «ظاهراً» جدید از انسان منقرض شده، Homo bodoensis نامگذاری شده است، طبق مقالهای در نیو ساینتیست، همه اینها کاملاً بحث برانگیز است.
هومو بودونسیس فقط یک «نام پیشنهادی» برای گروهی از انسانهاست که در دوره پلیستوسن میانه در آفریقا زندگی میکردند. با این حال، از نظر فنی، آنها چیبانی نامیده میشوند و بین ۷۷۰۰۰۰ تا ۱۲۶۰۰۰ سال پیش در آفریقا زندگی میکردهاند. هنوز نسبت به این ادعا که جمجمه «بودو» جد مستقیم ما است، تردید وجود دارد.
در سال ۲۰۱۹، تیم استینگر مطالعهای را در مورد تکامل صورت انسان منتشر کرد. این تحقیق نشان داد که جمجمه «بودو» متعلق به گونهای است که «مسیر تکاملی متفاوتی را برای گونه ما طی کرده است»، نتیجهای که با ادعاهای جدید روکساندیک در تضاد است.
در خاتمه، پروفسور استینگر میگوید که جمجمه «بودو» نمایانگر اجداد مستقیم انسان نیست. این درهم تنیدگی غالب گونههای باستانی برای دانشمندان به عنوان «آشفتگی در پلیستوسن میانی» شناخته میشود. بحث در پیچیدگی طبقهبندی فسیلها به کدام گونه است. به گفته استینگر، تنها با این دادهها میتوان محاسبه کرد که هر گونه گستردگی چقدر بوده و تا چه اندازه پراکنده شده و با یکدیگر آمیخته شده اند.
منبع: ancient-origin