تفال به حافظ ۹ مرداد ماه ۱۴۰۱

فال گرفتن از آثار ادبی از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد.

با این حال، اما در گذر زمان تنها تفأل به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.

در فال امروز دیوان حضرت حافظ می‌خوانیم:‌

ای که دایم به خویش مغروری
گر تو را عشق نیست معذوری
گرد دیوانگان عشق مگرد
که به عقل عقیله مشهوری
مستی عشق نیست در سر تو
رو که تو مست آب انگوری
روی زرد است و آه دردآلود
عاشقان را دوای رنجوری
بگذر از نام و ننگ خود حافظ
ساغر می‌طلب که مخموری

شرح لغت: عقیله: به فتح اول و کسر دوم گرامی از هر چیزی / نام و ننگ: شهرت و نام جویی

تفسیر عرفانی:‌ ای آنکه همواره فریفته خود هستی، اگر بویی از عشق نبرده باشی، عذرت خواسته است. در مفهوم این شعر می‌توان گفت، عشق به ذات دوست راهگشاست، چرا که به واسطه‌ی راه یافتن در آن راه حقیقت بر کسی بسته نخواهد ماند و این چنین همگان می‌توانند از محضر دوست بهره گیرند و در پرتو عنایات او آرام قرار داشته باشند.

تعبیر غزل: سعی کن قلبت، چون آینه بدرخشد و از هر اخلاق ناخوشایندی دوری کنی. آن که تو را خواسته، به دور از هر نوع بدی و زشتی می‌بیندت، پس آن گونه باش که او درک کرده است.