آیا انسان می‌تواند بدون زبان اندیشه کند؟

انسان ده‌ها و یا شاید صد‌ها هزار سال است که افکار خود را با استفاده از زبان بیان می‌کند، اما دانشمندان اخیرا به نتایجی دست یافته‌اند که نشان می‌دهد اندیشیدن لزوماٌ نیازمند زبان نیست.

با پیشرفت مطالعات زبان‌شناسانه در میانه قرن بیستم، دانشمندان مشهوری همچون نوام چامسکی اینطور نتیجه گرفتند که تفکر هوشمند، با توانایی انسان در ساختن جملات در هم تنیده است. با این وجود، چنین نظری در سال‌های اخیر اعتبار خود را از دست داده است.

پژوهش‌های اخیر نشان داده که برخی افراد «مونولوگ درونی» ندارند، به این معنی که در ذهن‌شان با خودشان صحبت نمی‌کنند. تحقیقات دیگر هم معلوم کرده که افراد هنگام کار بر روی مسائل منطقی که در آن‌ها زبان به کار نرفته است، از بخش زبانی مغز خود استفاده نمی‌کنند.

توسعه تکنولوژی‌های پزشکی باعث شده تا دانشمندان راه‌های بهتری برای مشاهده و اندازه‌گیری ارتباط میان زبان و اندیشه پیدا کنند. از جمله اینکه اسکن مغز به دانشمندان کمک کرده تا بدانند که وظیفه مخچه حفظ تعادل بدن است، و لوب اُکسیپیتال پردازش‌های بینایی را انجام می‌دهد.

اخیرا دستگاه اسکنی هم اختراع شده که کار آن نظارت بر فعال شدن بخش‌های مختلف مغز انسان در هنگام برخورد با مسائل متفاوت است. این دستگاه وقتی که بخش‌های مرتبط با زبان در مغز انسان فعال می‌شوند، آن را به صورت روشن شدن چراغ نشان می‌دهد.

پژوهش‌گران اخیرا از این دستگاه برای آزمایش این نظریه که بدون زبان نیز اندیشیدن ممکن است استفاده کردند. آن‌ها به شرکت‌کنندگان یک مشکل منطقی غیرزبانی برای حل کردن دادند، و با استفاده از دستگاه مذکور، مغز آن‌ها را در حین حل معما اسکن کردند.

محققان دریافتند مناطقی از مغز شرکت‌کنندگان که با زبان مرتبط است، هنگام حل آن معمای خاص روشن نشدند، که معلوم کرد آن‌ها بدون کلام استدلال می‌کردند. به گفته دانشمندان، این آزمایش نشان داد که حتی با حذف سیستم زبانی، توانایی منطقی انسان از بین نمی‌رود، گرچه زبان به افزایش این توانایی کمک چشمگیری می‌کند.

العربیه