خنجرهای عصر برنز چه استفاده‌ای داشتند؟
محققان با استفاده از یک روش جدید کاربرد واقعی خنجرهای عصر برنز را کشف کردند.
فرادید | محققان براساس تجزیه و تحلیل‌ِ بقایای آلی روی ۱۰ خنجر از جنس آلیاژ مس در پراگاتو، یک سایت داخلی متعلق به عصر برنز (۱۲۵۰-۱۵۵۰ قبل از میلاد) در شمال ایتالیا، دریافتند که از این مصنوعات برای پردازش لاشه‌های حیوانات استفاده میشده نه به عنوان نماد‌های غیرکاربردیِ هویت و مقام، آن‌طور که تا پیش از این تصور میشد.
به گزارش فرادید، خنجر‌ها جزو مصنوعات همه‌جاحاضر، اما به درستی درک‌نشده از دوران اروپای ماقبل تاریخ هستند. این مصنوعات نخستین بار تقریباً به طور همزمان در اروپای شرقی/مرکزی، آلپ و شبه‌جزیره‌ی ایتالیا در اوایل هزاره‌ی چهارم قبل از میلاد ظاهر شدند.
خنجر‌ها از همان آغاز از آلیاژ سنگ چخماق یا مس (نخست با آرسنیک آلیاژ شدند و بعدتر با قلع) بسته به نزدیکی منبع و ترجیحات فرهنگی ساخته شدند.
خنجر‌ها در اوایل هزاره‌ی دوم پیش از میلاد از کرت واقع در جنوب تا اسکاندیناوی واقع در شمال و از بیابان‌های اوکراین در شرق تا ایرلند در غرب ساخته، استفاده و مبادله می‌شدند.
از آنجا که خنجر‌ها معمولاً در محل دفن مردان صاحب سلاح یافت شده‌اند، محققان بسیاری حدس می‌زنند این مصنوعات اساساً اشیایی بودند که کاربرد تشریفاتی داشتند، اما برخی دیگر معتقدند از آن‌ها به عنوان سلاح یا ابزار تولیدِ هنر و صنعت استفاده میشده است.
با این حال، فقدان روشی هدفمند برای تحلیل فلزات مسی مانند فقدان وجود همین روش برای بررسی سرامیک، سنگ و مصنوعات صدفی، این مشکل را حل‌نشده باقی گذاشته است.
ایزابلا کاریکولا، دانشمند دانشگاه نوکاسل و همکارانش در یک تحقیق جدید از یک روش نوین انقلابی برای استخراج بقایای آلی از ۱۰ خنجر مسیِ حفاری شده در سال ۲۰۱۷ از پراگاتو، یک سایت زیست‌گاهی متعلق به عصر برنز در ایتالیا، استفاده کردند.
آن‌ها بقایای بسیار ریزی از کلاژن و استخوان، ماهیچه و فیبر‌های تاندون مربوطه را شناسایی کردند. به نظر می‌رسد کاربرد آن‌ها در گذشته ذبح دام، قصابی لاشه و برش گوشت از استخوان بوده است.
محققان آزمایشات گسترده‌ای روی نسخه‌های مشابه همان خنجر‌ها که توسط برنزساز متخصص ساخته شد انجام دادند و دریافتند که این نوع خنجر در اصل برای پردازش لاشه‌های حیوانات طراحی شده است. بقایای استخراج شده از خنجرهای آزمایشی با نمونه‌های مشاهده شده روی خنجرهای باستان‌شناسی مطابقت داشت.
آندرآ دولفینی استاد دانشگاه نوکاسل می‌گوید: «تحقیقات نشان داد که امکان استخراج و تحلیل و توصیف بقایای آلی از فلزات باستانی وجود دارد و دامنه‌ی موادی را که می‌توان با این روش تجزیه و تحلیل کرد گسترش داد. این پیشرفت چشمگیری است چرا که این روشِ جدید امکان تحلیل طیف گسترده‌ای از ابزار و سلاح‌های مسی را از هر کجای دنیا فراهم می‌کند.»
منبع: sci.news
مترجم: زهرا ذوالقدر
