«صداهای تصادفی» چگونه به یادگیری کمک می‌کنند؟
تحریک مغز با صداهای تصادفی شاید ابزار مفیدی برای تقویت میزان یادگیری در افرادی باشد که توانایی‌های یادگیری محدودی دارند.
فرادید | شاید بسیاری از ما یک جای خلوت و ساکت را برای مطالعه ترجیح دهیم، اما صدا ممکن است در بهبود پتانسیل یادگیریِ برخی افراد نقش مهمی داشته باشد.
به گزارش فرادید ، دانشگاه اِدیث کوُوان اثرات تحریک صدای تصادفی فراجمجمه‌ای (tRNS) را در انواعی از موقعیت‌ها بررسی کرده و دریافته است که این فناوری می‌تواند کاربرد‌های زیادی داشته باشد. tRNS به رغم نامش از صدا به معنای روزمره و شنیداری آن استفاده نمی‌کند، بلکه از طریق الکترود‌هایی که به سر متصل هستند، یک جریان ضعیف را از بخش‌های خاصی از مغز عبور می‌دهد.
دکتر اونو وان‌در گروئن سرپرست این مطالعه می‌گوید tRNS نویددهنده ابزاریست برای کمک به کسانی که توانایی‌های یادگیری محدودی دارند: «اثر آن بر یادگیری نویدبخش است، چون سرعت یادگیری را بالا می‌برد و به افرادی که بیماری‌های عصبی دارند کمک می‌کند؛ بنابراین در مورد کسانی که مشکل یادگیری دارند می‌توان با استفاده از این روش میزان یادگیری آن‌ها را افزایش داد. از این روش برای افراد مبتلا به کمبود‌های بینایی در اثر سکته و آسیب‌های مغزی هم استفاده شده است. وقتی حین یادگیری این نوع تحریک ایجاد شود، عملکرد، یادگیری و توجه بهتر می‌شود.»
ساختن مسیر‌های جدید
دکتر گروئن می‌گوید عملکرد tRNS به گونه‌ایست که به مغز اجازه‌ی ساختن اتصال‌ها و مسیر‌های جدید را می‌دهد، پروسه‌ای که به انعطاف‌پذیری عصبی (Neuroplasticity) معروف است. «اگر چیزی را یاد بگیرید، باید در مغز شما تغییرات نوروپلاستیک رخ دهد که به شما اجازه‌ی یادگیری اطلاعات جدید را می‌دهد و tRNS ابزاریست برای تقویت این انعطاف‌پذیری عصبی.»
دکتر گروئن می‌گوید tRNS دو اثر روی مغز دارد: اثر «شدید» که به فرد اجازه می‌دهد هنگام انجام tRNS عملکرد بهتری داشته باشد و اثر «تعدیل‌کننده» که دربرگیرنده‌ی نتایج پایدار است. «اگر ۱۰ جلسه تمرین ادراک بصری را با tRNS انجام دهید و سپس بازگردید و دوباره آن را بدون tRNS انجام دهید، درمی‌یابید عملکرتان بهتر از گروه کنترلی خواهد شد که از tRNS استفاده نکرده‌اند.»
آیا پتانسیل این فناوری نامحدود است
ایده‌ی افزایش پتانسیل یادگیری فرد از طریق یک فناوری مانند tRNS پرسش‌های زیادی را ایجاد می‌کند. این روش بیش از همه مناسب کسانی است که در یادگیری دچار کمبود‌ها و مشکلاتی هستند، اما آیا یک فرد نوروتیپیکال (فردی با رشد یا عملکرد عصبی معمولی) هم می‌تواند هوش خود را به سطح بالاتری برساند (درست مانند مفهوم فیلم «نامحدود»)؟ به نظر دکتر گروئن این پتانسیل وجود دارد، اما نشانه‌هایی هم وجود دارد مبنی بر اینکه سطح جدیدی از هوش ایجاد نخواهد شد.
«پرسش اینجاست که اگر شما نوروتیپیکال باشید، آیا همین حالا عملکرد شما در نقطه‌ی اوج نیست؟ در یک مطالعه‌ی موردی با هدف تقویت مهارت‌های ریاضی یک ریاضیدان فوق‌العاده، این روش اثر زیادی روی عملکرد او نداشت، احتمالاً به این دلیل که او همین حالا هم در آن حوزه عملکرد بالایی دارد. درنتیجه این روش تنها زمانی نتیجه‌بخش است که شما بخواهید چیز جدیدی را یاد بگیرید.»
اگرچه این فناوری هنوز نوپاست و افراد فقط با شرکت در آزمون‌های کنترل‌شده می‌توانند به tRNS دسترسی پیدا کنند، دکتر گروئن می‌گوید عملی بودن و ایمنی ظاهری آن به این معناست که حوزه‌ی کاربرد‌های آن پتانسیل بالایی دارد. «این مفهوم نسبتاً ساده است. مثل باطری است: جریان از مثبت به منفی در حرکت است، اما از سر شما هم عبور می‌کند. ما در حال بررسی این گزینه هستیم که برای افراد تجهیزات بفرستیم و سپس همه چیز را از راه دور هدایت کنیم. پس در این صورت، کاربرد این روش بسیار آسان خواهد شد.»
دانشمندان سراسر جهان در حال بررسی آثار tRNS روی ادراک، حافظه‌ی فعال، پردازش حسی و جنبه‌های دیگر رفتار هستند، چون این فناوری نویدبخش درمان طیفی از مشکلات بالینی است. به گفته‌ی دکتر گروئن: «ما همچنان در حال تلاش برای فهمیدن بهترین کاربرد این فناوری هستیم.»
منبع: neurosciencenews
مترجم: زهرا ذوالقدر
