داستان شگفت‌انگیز نقاشی‌های مادربزرگ؛ از فروشگاه روستا تا گالری‌های نیویورک
برای شروع کردن هرگز دیر نیست؛ این چیزی است که زندگی «مادربزرگ موسی» به ما نشان می‌دهد؛ زنی که در ۷۸ سالگی اولین بار قلم‌موی نقاشی به دست گرفت و در ۹۳ سالگی عکسش روی جلد مجلۀ تایم رفت.
فرادید | «آنا ماری رابرتسون» دختری ساده و روستایی بود که از ۱۲ سالگی به عنوان خدمتکار در خانه‌های ثروتمندان کار می‌کرد. او در ۲۷ سالگی با کارگری به اسم «توماس موسی» ازدواج کرد و به همین خاطر بود که در پیری او را به اسم «مادربزرگ موسی» می‌شناختند. زندگی او مثل زندگی هر زن خانه‌دار و روستایی دیگری خیلی ساده و معمولی بود.
به گزارش فرادید؛ مادربزرگ موسی همیشه به کار‌های تزئینی مثل سوزن‌دوزی علاقه داشت، اما در سن ۷۸ سالگی مبتلا به آرتروز شد و دیگر نمی‌توانست با سوزن کار کند. به همین خاطر خواهرش به او پیشنهاد کرد که به جای سوزن قلم‌مو به دست بگیرد و نقاشی کند. این لحظۀ شگفت‌انگیز تولد یک نقاش مشهور بود.
مادربزرگ در ابتدا فقط برای دل خودش نقاشی می‌کرد، ولی مدتی بعد تعدادی از نقاشی‌هایش را همراه با میوه‌ها و مربا‌هایی که محصول مزرعه‌اش بود به یک فروشگاه محلی فرستاد. در آنجا نقاشی‌های او با قیمت کمی به فروش می‌رفتند. یک داروخانۀ محلی چندتا از آن‌ها را خرید و روی دیوار نصب کرد؛ در آنجا بود که یک مجموعه‌دار هنر ساکن منهتن به اسم لوییس کالدور نقاشی‌ها را دید. او چندتا از آن‌ها را خرید و به نیویورک برد. این آغازی برای شهرت خیره‌کنندۀ مادربزرگ موسی بود.
در سال ۱۹۵۳ وقتی که مادربزرگ ۹۳ ساله بود، عکسش روی جلد مجلۀ تایم رفت و نقاشی‌هایش به برجسته‌ترین گالری‌های آمریکا و حتی به کاخ سفید راه پیدا کردند. کارت‌پستال‌هایی که با طرح نقاشی‌های مادربزرگ مزین شده بودند، در سراسر آمریکا به فروش می‌رفتند و تمبر‌هایی نیز با طرح نقاشی‌های او منتشر شدند. در سال ۲۰۰۶ یعنی ۴۵ سال بعد از درگذشت مادربزرگ، یکی از نقاشی‌های او به قیمت ۱ میلیون و ۲۰۰ هزار دلار به فروش رفت.
نقاشی‌های مادربزرگ موسی تصاویری بسیار ساده و حتی کودکانه هستند که سرشارند از احساس زندگی، گرما و صمیمیت. مادربزرگ با رنگ‌بندی‌های درخشان و چشم‌نوازش مناظری از زندگی روستایی را به تصویر می‌کشید که خودش در گذشته تجربه کرده بود؛ از کشت و کار و چوپانی گرفته تا مراسم عروسی، پختن شیره، بازی، کار و هر چیز دیگری که در یک زندگی عادی روستایی اتفاق می‌افتد.
این نقاشی‌ها احساس خوش‌بینانه و امیدوارکننده‌ای از زندگی را در خودشان دارند؛ گرما و خلوص نقاشی‌ها باعث می‌شوند که هیچ‌کس در برابر آن‌ها احساس غریبگی نکند؛ هرکسی، اهل هرکجای دنیا که باشد، نقاشی‌های این مادربزرگ آمریکایی را مثل تصویری از خانۀ خودش خواهد دید؛ مثل تصویری از روز‌های خوب کودکی و گذشته‌های شیرین. مادربزرگ موسی مشهور شد و مردم نقاشی‌هایش را دوست داشتند، چون انگار این نقاشی‌ها در دل این دنیای غوغازده و پرآشوب، قاب‌هایی از آرامش و ایمنی و شادمانی را به مخاطب هدیه می‌دهند.
نکتۀ جالب دیگری که وجود دارد این است که با وجود اینکه مادربزرگ هیچ آشنایی‌ای با تاریخ نقاشی و هنر نداشت، اما نقاشی‌هایش از منظره‌های زمستانی تا حد زیادی شبیه به نقاشی‌های پیتر بورگل نقاش مشهور دورۀ رنسانس از کار درآمده‌اند.
در اینجا تصاویر تعدادی از نقاشی‌های مادربزرگ موسی را می‌بینید.
