۱۳ مورد از قدرتمندترین و مخوف‌ترین موشک‌های جهان

اوایل سال گذشته، روسیه تازه‌ترین و خطرناک‌ترین سلاح خود را از شکم یک جت جنگنده MiG-۳۱ شلیک کرد، وقتی یک موشک هایپرسونیک یا مافوق صوت کینژال (Kinzhal) موتور‌های راکتش را روشن کرده و با سرعت ۵ ماخ به سمت هدفی در اوکراین به پرواز درآمد.

این اولین بار بود که از یک سلاح هایپرسونیک در میدان نبرد استفاده می‌شود. Kinzhal و موشک‌های شبیه آن در نوک پیکان انقلاب فناورانه در زمینه توسعه تسلیحات نظامی هستند.

این سلاح‌های مافوق صوت می‌توانند به سرعت بیش از ۱۰ ماخ رسد، اما مهم‌تر از همه شتاب و چابکی بالای آن هاست. موشک‌های بالستیک کنونی می‌توانند با سرعت بیشتری حرکت کرده و به سرعت ۲۰ ماخ نیز برسند، در شرایطی که بسیار بالاتر از اتمسفر زمین پرواز می‌کنند، جایی که اصطکاک کمتری وجود دارد و بدین ترتیب کاهش سرعت آن‌ها کمتر خواهد بود.

اما برای رسیدن به این سرعت ها، موشک‌های بالستیک یک مسیر اوج دار از پیش تعیین شده را مانند یک گلوله توپ طی می‌کنند که شناسایی و ساقط کردن آن‌ها را ساده می‌سازد.

موشک‌های مافوق صوت نسل جدید می‌توانند در ارتفاع پایین (کمتر از ۶۰،۰۰۰ پا) پرواز کرده، مسیر پروازشان را در آسمان تغییر داده و سیستم‌های دفاع موشکی دشمن را دور بزنند و به همین خاطر است که تحلیل گران نظامی آن‌ها را موشک‌های «توقف ناپذیر» نامیده اند.

روسیه به سرعت توانسته جانشین موشک کینژال که همانند یک جت از موتور‌های هواتنفسی برای پرواز در سرعت‌های تا ۹ ماخ استفاده می‌کند که شناسایی آن‌ها و دفاع در مقابلشان را دشوارتر از قبل می‌سازد. در کل، روسیه سه سلاح مافوق صوت در حال استفاده و در مسیر توسعه دارد.

چین هم سه نوع سلاح مافوق صوت دارد، اما ایالات متحده تاکنون نتوانسته یک موشک مافوق صوت کاملاً کارآمد را به مرحله تولید انبوه برساند، اما بر اساس گزارش‌ها دستکم در حال توسعه ۸ سلاح مافوق صوت است. در شرایطی که هنوز سلاح‌های مافوق صوت اندکی آماده نبرد هستند، موشک‌های متعارف هنوز هم در میدان نبرد یکه تازی می‌کنند. در اوکراین، راکت‌های کوچکتر نشان داده اند که در دفاع این کشور از خود در مقابل تهاجم روسیه موثر بوده اند.

در این میان، روسیه از موشک‌های متعارف فراوان خود برای انجام حملات مرگباری به اهداف نظامی و غیرنظامی استفاده کرده است. در ادامه این مطلب، اما قصد داریم شما را با ۱۳ مورد از خطرناک‌ترین موشک‌های جهان آشنا کنیم که برخی از موارد آن از نوع مافوق صوت هستند، اما موشک‌های متعارف اکثر آیتم‌های این فهرست را تشکیل می‌دهند.

۱- Kh-۴۷M۲ Kinzhal

سازنده: روسیه
طول: ۸ متر (تقریبی)
وزن: ۱،۹۹۶ کیلوگرم
برد: ۱،۹۲۰ کیلومتر
سرعت: ۱۰ ماخ

روسیه اولین کشوری بود که مانع موشک هایپرسوینک را شکست و موشک Kinzhal (به معنای خنجر در زبان روسی) را اوایل سال گذشته میلادی از یک جت جنگنده MiG-۳۱ شلیک کرد. موشک کینژال یک نسخه تغییر یافته از موشک روسی اسکندر (Iskander) است- که خود یک موشک بالستیک زمین پرتاب بوده-، اما آیرودینامیک و سیستم هدایت جدیدی دارد که به آن قدرت مانور بیشتری داده است.

بخش جدید دم و سکان عقبی موشک به آن امکان می‌دهد که از سیستم‌های دفاع هوایی دشمن عبور کند، از جمله از سیستم موشکی سطح به هوای پاتریوت ایالات متحده. کینژال می‌تواند یک کلاهک متعارف حدود ۵۰۰ کیلوگرمی از مواد منفجره یا یک حامل هسته‌ای تا ۵۰۰ کیلوتن قدرت را حمل کند.

در سال گذشته میلادی، روسیه دستکم سه موشک کینژال را با کلاهک‌های متعارف و در جریان نبرد اوکراین شلیک کرده است. تاثیر این موشک‌ها تاکنون مطابق انتظار نبوده و دستکم در یک مورد، یکی از راکت‌ها در خاک خود روسیه فرود آمد و شش نفر از جمله یک آتش نشان را مجروح کرد. برخی کارشناسان، کینژال را یک «نیمه بالستیک» دانسته و مدعی شده اند که قدرت مانور آن کمتر از چیزی است که روسیه ادعا می‌کند.

۲- ۳ M۲۲ Zircon

سازنده: روسیه
طول: بیش از ۹.۱ متر
وزن: ۱،۹۹۶ کیلوگرم
برد: بیش از ۸۶۴ کیلومتر بر ساعت
سرعت: ۹ ماخ

اولین سلاح هایپرسونیک که کاملاً با تکیه بر سیستم پیشرانه خود پرتاب شده و به هدف حمله می‌کند، بزودی وارد سرویس خواهد شد. برخلاف کینژال که سوار بر یک راکت معمول به پرواز در می‌آید، ۳ M۲۲ Zircon از یک موتور رمجت احتراقی سوپرسونیک یا همان اسکرمجت برای رسیدن به سرعت‌های بیش از ۹ ماخ استفاده می‌کند.

برخلاف راکت‌ها که با ترکیبی داخلی از سوخت و اکسید کننده به پرواز در می‌آیند، این موتور هواتنفسی همانند یک موتور جت روشن شده و اکسیژن را کمپرس می‌کند. بر اساس ادعاها، Zircon توان حمل کلاهک‌های متعارف و هسته‌ای را داشته و برد و قدرت مانور بیشتری نسبت به موشک‌های کوتاه برد متعارف روسیه دارد.

روسیه می‌گوید که می‌تواند موشک هایپرسونیک Zircon را از زیردریایی‌ها و کشتی‌های خود نیز شلیک کند و یک نسخه زمین پرتاب نیز در حال توسعه می‌باشد.

همچنین مقامات روسی مدعی هستند که با موفقیت توانسته اند Zircon را تست کرده و وارد مرحله تولید انبوه کنند، اما هنوز وارد سرویس نشده است. یکی از فرماندهان نیروی دریایی روسیه در سال ۲۰۲۱ گفته بود که این موشک مشکلاتی دارد که پس از حل آن‌ها وارد سرویس خواهد شد.

۳- Objekt ۴۲۰۲ Avangard

سازنده: روسیه
طول: ۵.۵ متر
وزن: ۱۹۹۴ کیلوگرم
برد: بیش از ۶،۴۰۰ کیلومتر
سرعت: ۲۰ ماخ

اگر قرار باشد روسیه از سلاح‌های هسته ایش در جنگ علیه اوکراین استفاده کند، به احتمال فراوان از تازه‌ترین موشک هایپرسونیک این کشور استفاده می‌کرد که Avangard نام دارد.

این حامل گلایدری هایپرسونیک که با نام Objekt ۴۲۰۲ نیز شناخته می‌شود روی یک موشک بالستیک معمولی سوار شده و سپس از آن جدا شده و با سرعتی هایپرسونیک به سمت هدف می‌رود و در واقع یک کلاهک جدید برای موشک‌های بالستیک هسته‌ای قاره پیمای روسیه است.

مقامات روسیه می‌گویند که این موشک می‌تواند روی موشک‌های قاره پیمای سنگین RS-۲۸ Sarmat که در میان کشور‌های ناتو با نام Satan-۲ شناخته شده و بیش از ۱۱،۰۰۰ مایل (۱۷،۶۰۰ کیلومتر) برد دارد نیز سوار شود. کلاهک‌های قاره پیمای معمول یک مسیر از پیش تعیین شده و قابل پیش بینی را طی می‌کنند و این بدان معناست که می‌توانند به سادگی رهگیری شوند.

اما Avangard دارای سطوح کنترلی متحرک شبیه جت است که به آن امکان می‌دهد مسیرش را تغییر دهد و می‌تواند از سیستم‌های دفاع هوایی عبور کند. بر اساس گزارش ها، Avangard می‌تواند یک کلاهک دو مگاتنی حمل کندکه دو برابر قدرت بزرگ‌ترین سلاح هسته یا ایالات متحده و ۱۳۰ برابر ویرانگرتر از بمب اتمی است که روی شهر هیروشیما رها شد.

۴- Dongfeng-۱۷

سازنده: چین
طول: ۱۱ متر
وزن: ۱۴،۹۶۸.۵ کیلوگرم
برد: بیش از ۱،۷۶۰ کیلومتر
سرعت: بیش از ۵ ماخ

همانند روسیه، چین نیست به شکل جاه طلبانه‌ای در حال توسعه سلاح‌های مافوق صوت است. یکی از مهم‌ترین سلاح‌های هایپرسونیک چین موشک گلایدری مافوق صوت DF-ZF است که توسط راکت DF-۱۷ موسوم به «قاتل ناو هواپیمابر» حمل می‌شود.

در حالی که ناوگروه‌های ایالات متحده دارای سیستم‌های دفاعی هستند که می‌توانند موشک‌های متعارف را ساقط کنند، از بین بردن این ترکیب بسیار چالش برانگیزتر و دشوارتر خواهد بود. برخلاف بیشتر موشک‌های بالستیک، DF-۱۷ دارای مسیر پرتاب صاف است.

این موشک با ارتفاعی نسبتاً پایین - زیر ۶۰،۰۰۰ پا- پرواز کرده که باعث می‌شود شناسایی آن در مسافت‌های دور برای سیستم‌های دفاعی دشوار باشد. در ادامه مسیر پرواز، DF-ZF جدا شده و با سرعتی بیش از ۵ ماخ به سمت هدف می‌رود.

چین کلاهک DF-۱۷ را روی موشک‌های بالستیک کوتاه برد DF-۱۶B نصب کرده و در سال ۲۰۱۹ از این سلاح جدید رونمایی کرد، در شرایطی که این موشک توسط یک کامیون ۱۰ چرخ حمل می‌شد.

چین مدعی است که این موشک در سرویس بوده و موشکی نگران کننده برای نیرو‌های دریایی کشور‌های رقیب است، زیرا سرعت و بزرگی آن باعث می‌شود بسیار ویرانگرتر از موشک‌های ضد کشتی کنونی باشد (DF-۱۷ حدود ۲۰ برابر بزرگ‌تر از اصلی‌ترین موشک ضد کشتی آمریکا به نام Harpoon که بیش از ۳.۶ متر طول دارد) و تنها اثر جنبشی آن در برخوردی با سرعت یک مایل در ثانیه با یک کشتی می‌تواند آسیبی ویرانگر به آن وارد کند.

۵- Xingkong-۲

سازنده: چین
طول: نامشخص
وزن: بیش از ۲،۷۲۱.۵ کیلوگرم
برد: نامشخص
سرعت: بیش از ۶ ماخ

در سال ۲۰۱۸، چین مدعی شد که با موفقیت توانسته یک موشک کروز مافوق صوت متفاوت از هر موشک دیگری را تست کند. همانند موشک روسی Zircon، موشک چینی Xingkong-۲ (Starry Sky-۲) از موتور اسکرمجت استفاده کرده و دارای ظاهر صیقلی یک هواپیمای پنهانکار است.

اما به جای بال، این موشک یک سلاح «سوار شونده بر موج» است. این موشک به شکلی موثر روی امواج هایپرسونیک خود سوار شده و بدون نیاز به اصطکاک فزاینده‌ای که موتور‌ها تولید می‌کنند، لیفت ایجاد می‌کند. ایالات متحده طراحی مشابهی را از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۳ روی موشک آزمایشی X-۵۱ تست کرد، اما هرگز یک سلاح کاربردی تولید نکرد. موتور اسکرمجت Xingkong و طراحی سوار بر موج آن می‌تواند آن را بسیار پرشتاب و با برد بلند سازد، با این پتانسیل که یک موشک قاره پیما باشد. اما علیرغم تست‌های موفق، اکثر تحلیلگران بر این باورند که این موشک هایپرسونیک هنوز سال‌ها با وارد سرویس شدن فاصله دارد.

۶- WZ-۸

سازنده: چین
طول: بیش از ۲۰.۵ متر
وزن: نامشخص
برد: نامشخص
سرعت: ۶ تا ۷ ماخ (تقریبی)

چین در سال ۲۰۱۹ از یک پروژه هایپرسونیک جاه طلبانه دیگر نیز رونمایی کرد. با نام WZ-۸، این پهپاد بدون سرنشین جاسوسی ظاهراً تنها هواپیمای هایپرسونیک جهان است که شباهت زیادی به پهپاد هواپرتاب آمریکایی D-۲۱ با سرعت بیش از ۳ ماخ دارد، اما با سرعتی بسیار بیشتر. WZ-۸ توسط یک هواپیمای مادر حمل می‌شود، از جمله بمب افکن دو موتوره H-۶K که از سال ۱۹۶۹ در ناوگان هوایی چین قرار دارد. بعد از رهاسازی، موتور‌های راکتی WZ-۸ روشن شده و با سرعت ۷ ماخ در ارتفاع بیش از ۸۰،۰۰۰ فوت پرواز می‌کند و در ادامه می‌تواند به پرنده مادر بازگردانده شود.

WZ مخفف عبارت Wu Zhen به معنای غیرقابل شناسایی است، نامی که به طور عمومی به پهپاد‌های پنهانکار داده می‌شود و بدین ترتیب WZ-۸ به احتمال فراوان دارای قابلیت‌های پنهانکاری است. همانند SR-۷۱، این پهپاد چینی با سرعت و ارتفاع پروازی بالای خود می‌تواند موشک‌های سطح به هوا را شکست دهد و به همین دلیل قابلیت تبدیل شدن به یک پهپاد جاسوسی را دارد.

با این وجود بسیاری از کارشناسان نظامی بر این باورند که چین احتمالاً یک کلاهک روی WZ-۸ نصب کرده و از آن به عنوان پوششی برای یک پهپاد جاسوسی، اما در عمل برای یک حمله غافلگیرانه استفاده خواهد کرد.

۷- AGM-۱۸۳A Air-Launched Rapid Response Weapon (ARRW)

سازنده: ایالات متحده
طول: حدود ۶ متر
وزن: ۲،۲۶۸ کیلوگرم
برد: ۱،۸۴۰ کیلومتر
سرعت: ۲۰ ماخ

ایالات متحده تلاش دارد در زمینه موشک‌های هایپرسونیک خود را به روسیه و چین برساند. یکی از اولویت‌های این کشور در این زمینه، توسعه سلاح‌هایی است که بتوانند به سرعت به اهداف زمینی حمله کنند. موشک‌های کنونی هوا به زمین JASSM متعلق به نیروی هوایی ایالات متحده همگی سرعتی پایین‌تر از سرعت صوت دارند و برای برخورد به هدفی در فاصله ۲۵۰ مایلی به ۲۰ دقیقه زمان نیاز دارند.

یک پلتفرم مافوق صوت جدید به نام ARRW، این مسافت را تنها در عرض یک دقیقه طی خواهد کرد. سلاح ARRW که هنوز در مراحل آزمایشی است، از هواپیما شلیک شده و از سیستم بوست گلاید استفاده خواهد کرد: یک موشک متعارف سرعت آن را به ۵ ماخ افزایش داده و سپس آن را رها کرده و ARRW با سرعت بالا به سمت هدف خود شیرجه خواهد رفت.

نیروی هوایی ایالات متحده با موفقیت توانست در می‌و جولای گذشته موشک ARRW را از یک بمب افکن B-۵۲ شلیک کند. بعد از آن بود که مقامات نیروی هوایی ایالات متحده مدعی شدند که ناوگان‌های بمب افکن‌های پنهانکار B-۱ و جت‌های F-۱۵ را نیز می‌توان به موشک مافوق صوت ARRW مجهز کرد.

۸- Hypersonic Air-Breathing Weapon Concept (HAWC)

سازنده: ایالات متحده
طول: نامشخص
وزن: نامشخص
برد: بیش از ۵۶۰ کیلومتر
سرعت: بیش از ۵ ماخ

سلاح مفهومی هواتنفسی مافوق صوت (Hypersonic Air-Breathing Weapon Concept) که به اختصار HAWC خوانده می‌شود یک پروژه مشترک بین نیروی هوایی ایالات متحده و آژانس پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی موسوم به دارپا (DARPA) برای توسعه و تست موشک‌های کروز هایپرسونیک هواپرتاب است.

این پروژه که در سال ۲۰۱۷ آغاز شده می‌خواهد سه جنبه اصلی سلاح‌های هایپرسونیک را مورد آزمایش قرار دهد: توسعه یک موتور اسکرمجت، بهبود آیرودینامیک و خلق سیستم‌های مدیریت گرمایی کارآمدتر که برای بقا در دما‌های بسیار بالای پرواز‌های هایپرسونیک طولانی مدت حیاتی است.

اولویت دیگر نیز پایین نگه داشتن هزینه‌های تولید است. نیروی هوایی ایالات متحده قصد دارد تعداد زیادی از این سلاح را بعد از آماده شدن، تولید نماید. همانند ARRW، این سلاح مافوق صوت به جای کلاهک‌های هسته ای، کلاهک‌های انفجاری متعارف حمل کرده و به احتمال فراوان برای اهداف نظامی مانند مراکز فرماندهی، سایت‌های راداری و موشک‌های سطح به هوا، پایگاه‌ای ارتباطی و انبار‌های مهمات به کار گرفته خواهد شد.

بر اساس موفقیت تست سوم که سال گذشته انجام شده، نیروی هوایی ایالات متحده مدعی شده که پیشرفت‌های تکنولوژیکی بدست آمده در پروژه HAWC را در پروژه موشک کروز تهاجمی هایپرسونیک موسوم به Hypersonic Attack Cruise Missile (HACM) نیز به کار خواهد گرفت. انتظار می‌رود که اولین موشک‌های هایپرسونیک این نوع در سال ۲۰۲۷ آماده میدان نبرد باشند.

۹- LGM-۳۰ Minuteman III

سازنده: ایالات متحده
طول: بیش از ۱۸.۲۵ متر
وزن: بیش از ۳۶،۰۲۹.۷ کیلوگرم
برد: بیش از ۹،۶۰۰ کیلومتر
سرعت: بیش از ۲۳ ماخ

موشک آمریکایی Minuteman III در صدر ترسناک‌ترین موشک‌های بالستیک جهان قرار دارد. به مدت ۵۰ سال، این موشک اصلی‌ترین سلاح در زرادخانه زمین پرتاب ایالات متحده و بازدارنده‌ترین سلاح این کشور در مقابل حملات هسته‌ای بوده است.

زرادخانه‌ای متشکل از ۴۰۰ فروند از این موشک‌ها در سیلو‌های بتنی مستحکم در نقاط دوردستی از کلرادو، مونتانا، نبراسکا، داکوتای جنوبی و وایومینگ با خدمه‌ای که ۲۴ ساعت آماده باش هستند، آماده مقابله با هر نوع حمله هسته‌ای خواهند بود. با برد بیش از ۶،۰۰۰ مایل و سرعتی بیش از ۲۳ ماخ، Minuteman III می‌تواند هر نقطه‌ای از زمین را با دقت برخوردی به شعاع ۴۰۰ فوت (۱۲۲ متر) هدف از بین ببرد.

اولین موشک‌های Minuteman در دهه ۱۹۷۰ معرفی شدند که چندین کلاهک حمل می‌کردند. اما از سال ۲۰۰۱، به دنبال معاهدات بین المللی در زمینه سلاح‌های هسته ای، هر موشک Minuteman اکنن معمولاً تنها یک کلاهک ۳۵۰ یا ۴۷۵ کیلوتنی حمل می‌کند.

این عدد کوچک‌تر از کلاهک‌های هسته‌ای نصب شده روی موشک‌های قاره پیمای روسیه است، اما همچنان ۲۰ تا ۴۰ برابر قوی‌تر از بمب اتمی است که روی شهر هیروشیما رها شد. ایالات متحده مدعی است که دقت بالای این موشک بدان معناست که به کلاهک‌های هسته‌ای بزرگی نیاز ندارد.

یک موشک جایگزین برای Minuteman که LGM-۳۵A Sentinel نام دارد تا سال ۲۰۲۹ وارد سرویس خواهد شد. در حالی که قابلیت‌های Minuteman هنوز موثر هستند، تجهیزات و زیرساخت قدیمی آن باعث شده که نگهداری شان دشوار باشد و پیدا کردن قطعات یدکی برای آن‌ها نیز چالش برانگیز است.

سلاح جایگزین این موشک که توسط لاکهید مارتین ساخته می‌شود، نگهداری ساده تری داشته و قابلیت روزآمدسازی با تکنولوژی‌های مدرن را داراست، از جمله حامل‌های هایپرسونیک ورود-مجدد.

۱۰- MGM-۱۴۰ Army Tactical Missile System (ATACMS)

سازنده: ایالات متحده
طول: حدود ۴ متر
وزن: بیش از ۱،۶۷۳.۷ کیلوگرم
برد: ۳۰۴ کیلومتر
سرعت: بیش از ۳ ماخ

ATACMS قدرتمندترین سلاح نیروی زمینی ارتش ایالات متحده است: یک موشک ۱۳ فوتی که از سیستم راکتی توپخانه‌ای با تحرک بالای موسوم به HIMARS شلیک می‌شود که اکنون در اوکراین به کار گرفته شده است. در حالی که سیستم‌های HIMARS معمولاً شش راکتحمل یم کنند، نسخه با سازماندهی مجدد تنها یکی از راکت‌های غول پیکر ATACMS را در خود جای می‌دهد که سرعتی پنج برابر راکت‌های معمولی سیستم دارد.

ارتش ایالات متحده در ابتدا موشک‌های بزرگ تری را با کلاهک‌های بمب خوشه‌ای برای از بین بردن محل اجتماع تانک‌ها استفاده می‌کرد، اما اکثر ATACMS‌ها اکنون از یک کلاهک حدود ۲۲۵ کیلوگرمی، با قدرت هدایت لیزری استفاده می‌کنند که برای نابودی مراکز فرماندهی، تاسیسات راداری، انبار‌های مهمات و پایگاه‌های هوایی دشمن توسعه یافته است.

اوکراین از ایالات متحده می‌خواهد که سیستم‌های ATACMS را برای سیستم‌های دفاعی اش در اختیار این کشور قرار دهد- به ویژه برای نابود کردن اهدافی در دوردست مانند پایگاه‌های پهپادی روسیه در کریمه. تاکنون ایالات متحده در مقابل این درخواست مقاومت کرده اند، زیرا نگران هستند که از آن برای شلیک به اهدافی در داخل خاک روسیه استفاده شود که افزایش تنش را در پی خواهد داشت.

۱۱- JL-۲ Giant Wave-۲

سازنده: چین
طول: حدود ۱۳ متر
وزن: بیش از ۴۲،۱۸۴ کیلوگرم
برد: بیش از ۷،۲۰۰ کیلومتر
سرعت: ۲۰ ماخ

همانند ایالات متحده و روسیه (و فرانسه، بریتانیا و هند)، چین ناوگانی از زیردریایی‌های هسته‌ای مجهز به موشک‌های بالستیک زیردریایی-پرتاب را به عنوان گزینه مقابله‌ای در برابر حملات هسته‌ای دارد. در شرایطی که سلاح‌های هسته‌ای زمین و هواپرتاب ممکن است در نتیجه یک حمله هسته‌ای غافلگیرانه از بین بروند، زیردریایی‌ها در زیر دریا در امنیت خواهند ماند.

توانایی آن‌ها برای یک حمله تلافی جویانه سنگین باعث شده که این زیردریایی‌ها یک نیروی بازدارنده قوی باشند. بخشی از توسعه روزافزون و سریع ناوگان دریایی چین شامل برنامه‌هایی برای توسعه ناوگان زیردریایی‌های این کشور از چهار زیردریایی کلاس Jin به ۱۲ فروند است.

هر کدام از این زیردریایی‌ها می‌تانند ۱۲ موشک هسته‌ای JL-۲ حمل کنند و هر موشک نیز تا هشت کلاهک خواهد داشت که بالاترین میزان مجاز بر اساس معاهدات بین المللی در زمینه منع توسعه سلاح‌های هسته‌ای است. اگر چه کوچکتر از موشک‌های آمریکایی Trident D-۵ SLBM است، اما JL-۲ هنوز هم سلاح توانمندی است، با برد بیش از ۴،۵۰۰ مایل و توانایی رسیدن به سرعت بیش از ۲۰ ماخ.

چین مدت هاست که روی نسخه JL-۳ کار می‌کند، یک موشک بسیار بزرگتر با برد بیش از ۷،۵۰۰ مایل که توسط زیردریایی‌های هسته‌ای بسیار بزرگتر این کشور حمل خواهد شد که خود در سال ۲۰۳۰ آماده سرویس خواهند بود.

۱۲- KN-۲۲/Hwasong-۱۵

سازنده: کره شمالی
طول: ۲۲ متر (تقریبی)
وزن: تقریباً ۷۲،۵۷۵ کیلوگرم
برد: بیش از ۹،۶۰۰ کیلومتر
سرعت: ۱۱ ماخ

در حالی که روسیه و چین در زمینه سلاح‌های مافوق صوت و پیشرفته جلودار هستند، سلاح‌های متعارف هنوز هم اصلی‌ترین تهدید در نبرد‌ها به شمار می‌آیند. کره شمالی به طور مداوم مشغول توسه موشک‌های بالستیک خود با برد مورد نیاز برای هدف قرار دادن خاک ایالات متحده بوده است. Hwasong-۱۵ (Mars-۱۵) روی یک لانچر متحرک ۱۸ چرخ حمل می‌شود که و قوی‌ترین سلاحی است که کره شمالی در اختیار دارد.

بررسی تست‌های صورت گرفته در سال ۲۰۱۷ نشانمی دهد که این موشک می‌تواند به اهدافی در فاصله بیش از ۶،۰۰۰ مایلی برسد و بدین ترتیب سرزمین اصلی ایالات متحده را برای اولین بار در برد سلاح‌های کره شمالی قرار می‌دهد. این سلاح نسخه‌ای بزرگ‌تر از Hwasong-۱۲ است که در اکتبر گذشته در آسمان ژاپن مورد آزمایش قرار گرفت. این موشک‌ها اگر چه یک نسل از موشک‌های ایالات متحده، چین و روسیه عقب‌تر هستند، اما اکنون توانایی حمل کلاهک‌های هسته‌ای و هدف قرار دادن هر نقطه‌ای از زمین را دارا هستند.

۱۳- ۳ M-۵۴ Kalibr

سازنده: روسیه
طول: حدود ۸.۲ متر
وزن: بین ۱،۸۱۵ تا ۲،۲۶۸ کیلوگرم بسته به نسخه
برد: بیش از ۳۸۰ کیلومتر
سرعت: ۰.۸ ماخ

موشک روسی ۳ M-۵۴ Kalibr احتمالاً بیش از سلاح‌های دیگر باعث ویرانی و تلفات در اوکراین شده است. یک ماه پس از جنگ، روسیه دستکم ۱۸۳ موشک کالیبر را به سمت اوکراین پرتاب کرده بود که آن را به پراستفاده‌ترین موشک در این نبرد تبدیل می‌کرد و این عدد بدون شک در طول هشت ماه گذشته چند برابر نیز شده است.

بر اساس آمار ارائه شده توسط وزارت دفاع اوکراین، ۷۰ درصد از موشک‌های شلیک شده روسیه به مناطق غیرنظامی برخورد کرده است. از تعداد موشک‌های آماده شلیک کالیبر روسیه اطلاعی در دست نیست، اما این کشور ظاهراً سالانه دستکم ۱۰۰ فروند از این موشک‌های را از اوایل دهه ۲۰۰۰ می‌ساخته است.

روسیه در ابتدا از این موشک‌ها به عنوان یک موشک کروز ضدکشتی استفاده می‌کرد، اما اخیراً ده‌ها فروند از موشک‌های Kalibr را از کشتی‌ها و زیردریایی‌های مستقر در دریای سیاه، علیه اهداف زمینی استفاده کرده است. بدون اینکه از لحاظ فنی یک موشک هایپرسونیک باشند، موشک‌های کالیبر قابلیت‌ها و برتری‌هایی مشابه موشک‌های هایپرسونیک دارند.

این موشک بر اساس یک موتور دو مرحله‌ای ساخته شده که اولین آن‌ها راکت را با سرعت‌هایی تا ۰.۸ ماخ به سمت هدف پرتاب می‌کند و سپس مرحله دوم روشن شده و در مسیر نهایی نزدیک شدن به هدف، سرعت آن را به ۳ ماخ می‌رساند.

راکت در تمام مدت پرتاب قابلیت مانور دادن داشته و در ارتفاع پایین پرواز می‌کند- گاهی تا ۳۰۰ پا بالاتر از سطح زمین- که شناسایی و رهگیری آن را دشوار می‌سازد. علیرغم این توانمندی ها، موشک کالیبر نقص‌هایی نیز دارد و وزارت دفاع ایالات متحده مدعی شده که حدود ۶۰ درصد از این موشک‌ها به اهداف خود نمی‌رسند و برخی نیز توسط سیستم‌های موشکی سطح به هوا ساقط می‌شوند.

در ۳ سپتامبر سال گذشته بود که نیرو‌های روسی پنج فروند موشک کالیبر را به سمت دنیپرو، چهارمین شهر بزرگ اوکراین، شلیک کردند و سیستم‌های دفاع هوایی اوکراین تمام آن‌ها را ساقط کردند.

منبع: روزیاتو