کهریزک و چند پرسش بیپاسخ
این روزها رییس سابق پلیس و اظهاراتش محل توجه رسانهای و سیاسی شده است و شاید سخنان بیپرده او که به هر دلیلی امروز بازگو شده، سوالات بیشماری را به ذهن متبادر کند. آنچه در این اظهارات مجددا از سوی وی بر آن تاکید شده بحث "کهریزک" و تلخی رخدادی است که هنوز هم از اذهان عمومی پاک نشده است.
کد خبر :
۲۹۸۸
بازدید :
۲۱۷۶
معصومه نصیری- سردبیر ایسنا در یادداشتی که در این خبرگزاری منتشر شد نوشت:
این روزها رییس سابق پلیس و اظهاراتش محل توجه رسانهای و سیاسی شده است و شاید سخنان بیپرده او که به هر دلیلی امروز بازگو شده، سوالات بیشماری را به ذهن متبادر کند. آنچه در این اظهارات مجددا از سوی وی بر آن تاکید شده بحث "کهریزک" و تلخی رخدادی است که هنوز هم از اذهان عمومی پاک نشده است.
از سوی دیگر چند روز پیش اعلام شد یکی از متهمان اصلی این پرونده یعنی «سعید مرتضوی» که با شکایت «عبدالحسین روحالامینی» پدر یکی از جانباختگان بازداشتگاه کهریزک، دادگاهی شده بود، از اتهاماتش در این پرونده تبرئه شد؛ در حالیکه فرمانده وقت نیروی انتظامی عنوان میکند متهمان با اصرار وی به کهریزک منتقل شدند.
کهریزک حادثهای بود که مستقیما مردم در آن، مورد تضییع حق قرار گرفتند و بحث جریانهای سیاسی در میان نبود و شاید همین مهم سبب شد رهبر معظم انقلاب در سال 88 و در دیدار گروهی از دانشجویان دانشگاههای مختلف، نخبگان علمی فرهنگی دانشگاهها و اعضا و نمایندگان تشکلهای مختلف دانشجویی درباره آن بر رسیدگی به آسیبدیدگان در مسئله کهریزک و همینطور بررسی موضوع معدود کسانی که در این حادثه جان باختهاند، تاکید کنند.
در سال 92 نیز سردار احمدی مقدم که در زمان وقوع حادثه کهریزک رییس پلیس کشور بود طی اظهاراتی قابل تامل، به پیشینه چگونگی ایجاد این بازداشتگاه اشاره کرده و میگوید: «این مکان جهت نگهداری اراذل و اوباش ایجاد شده بود و قرار نبود بازداشتگاه کهریزک جای خیلی راحتی برای اراذل و اوباش باشد، چراکه آدم های شرور و خطرناک را آنجا میفرستادیم. »
او سپس به ماجرای تماس سردار رادان جانشیناش و اطلاعرسانی که وی درباره انتقال تعدادی از بازداشتشدگان حوادث 88 به کهریزک داشته اشاره و تاکید میکند: « من تاکنون در هیچ محفلی عنوان نکردهام که صبح روز جمعه جلسهای پیرامون اتفاقات آن زمان برگزار شد و آقای مرتضوی اصرار داشت که افراد دستگیرشده به کهریزک منتقل شوند. من مخالفتم را به صراحت اعلام کردم و گفتم آنجا نه تنها جا نداریم، بلکه آن مکان جای خطرناکی است. اما مرتضوی اصرار داشت که این افراد دستگیر شده چاقو، قمه و زنجیر داشتهاند و از همین حیث اراذل و اوباش محسوب میشوند. در هر بند که ظرفیت 50 تن را داشت، 170 تن را جا دادند و.....»
در نهایت هم عنوان شد این حادثهای بود که اساسش نیز به یک «تصمیم غلط» بازمیگشت؛ تصمیمی که تبعات بسیاری برای برخی افراد و نظام داشت.
در این میان البته در مسیر رسیدگی به پرونده برای ماموران بند، مباشران و افراد مسئول بازداشتگاه و افرادی که دارای سوءرفتار بودند محکومیت صادر شد که اولیای دمی چون عبدالحسین روحالامینی مطرح کردند آنها را به دلیل اینکه جزء عوامل جزء بودند بخشیدهاند تا به کسانی که از نظر آنها مقصران اصلی این حادثه هستند، برسند.
در جریان این دادگاه سردار رجبزاده فرمانده انتظامی تهران بزرگ نیز به مرحله محاکمه رفت و تبرئه شد.
اما واقعیتهای این پرونده یعنی مرگ چند جوان، وجود آمر یا آمرانی برای انتقال افراد به این بازداشتگاه و تبرئه تقریبا تمام کسانی که میتوانستند در این جایگاه قرار بگیرند در جای خود باقیست و همچنین چند پرسش:
-مسوول یا مسوولان اصلی در پرونده کهریزک چه کسانی بودند؟ اینکه تمام مسوولان تاکید کنند در آن منطقه جرمی به وقوع پیوسته است، به این معناست که این جرم و ظلم آمر و مسوولی داشته است و او باید در دادگاه و نزد افکار عمومی پاسخگو باشد.
« تصمیم غلط»ی را که فرمانده وقت ناجا از آن یاد میکند چه کسی گرفته است و آیا برای تصمیم غلطی با آن ابعاد مورد بازخواست قرار گرفته یا خیر؟
آیا ماموران بند که برایشان احکامی صادر شد که دستکم خانواده یکی از جانباختگان یعنی محسن روحالامینی از آنها درگذشتند، اگر افراد دستگیر شده با دستور به آنجا فرستاده نمیشدند، باز هم مرتکب احتمالی یک جرم میبودند؟
پرونده کهریزک همچنان پر از سوالهای بیپاسخ است.
این روزها رییس سابق پلیس و اظهاراتش محل توجه رسانهای و سیاسی شده است و شاید سخنان بیپرده او که به هر دلیلی امروز بازگو شده، سوالات بیشماری را به ذهن متبادر کند. آنچه در این اظهارات مجددا از سوی وی بر آن تاکید شده بحث "کهریزک" و تلخی رخدادی است که هنوز هم از اذهان عمومی پاک نشده است.
از سوی دیگر چند روز پیش اعلام شد یکی از متهمان اصلی این پرونده یعنی «سعید مرتضوی» که با شکایت «عبدالحسین روحالامینی» پدر یکی از جانباختگان بازداشتگاه کهریزک، دادگاهی شده بود، از اتهاماتش در این پرونده تبرئه شد؛ در حالیکه فرمانده وقت نیروی انتظامی عنوان میکند متهمان با اصرار وی به کهریزک منتقل شدند.
کهریزک حادثهای بود که مستقیما مردم در آن، مورد تضییع حق قرار گرفتند و بحث جریانهای سیاسی در میان نبود و شاید همین مهم سبب شد رهبر معظم انقلاب در سال 88 و در دیدار گروهی از دانشجویان دانشگاههای مختلف، نخبگان علمی فرهنگی دانشگاهها و اعضا و نمایندگان تشکلهای مختلف دانشجویی درباره آن بر رسیدگی به آسیبدیدگان در مسئله کهریزک و همینطور بررسی موضوع معدود کسانی که در این حادثه جان باختهاند، تاکید کنند.
در سال 92 نیز سردار احمدی مقدم که در زمان وقوع حادثه کهریزک رییس پلیس کشور بود طی اظهاراتی قابل تامل، به پیشینه چگونگی ایجاد این بازداشتگاه اشاره کرده و میگوید: «این مکان جهت نگهداری اراذل و اوباش ایجاد شده بود و قرار نبود بازداشتگاه کهریزک جای خیلی راحتی برای اراذل و اوباش باشد، چراکه آدم های شرور و خطرناک را آنجا میفرستادیم. »
او سپس به ماجرای تماس سردار رادان جانشیناش و اطلاعرسانی که وی درباره انتقال تعدادی از بازداشتشدگان حوادث 88 به کهریزک داشته اشاره و تاکید میکند: « من تاکنون در هیچ محفلی عنوان نکردهام که صبح روز جمعه جلسهای پیرامون اتفاقات آن زمان برگزار شد و آقای مرتضوی اصرار داشت که افراد دستگیرشده به کهریزک منتقل شوند. من مخالفتم را به صراحت اعلام کردم و گفتم آنجا نه تنها جا نداریم، بلکه آن مکان جای خطرناکی است. اما مرتضوی اصرار داشت که این افراد دستگیر شده چاقو، قمه و زنجیر داشتهاند و از همین حیث اراذل و اوباش محسوب میشوند. در هر بند که ظرفیت 50 تن را داشت، 170 تن را جا دادند و.....»
در نهایت هم عنوان شد این حادثهای بود که اساسش نیز به یک «تصمیم غلط» بازمیگشت؛ تصمیمی که تبعات بسیاری برای برخی افراد و نظام داشت.
در این میان البته در مسیر رسیدگی به پرونده برای ماموران بند، مباشران و افراد مسئول بازداشتگاه و افرادی که دارای سوءرفتار بودند محکومیت صادر شد که اولیای دمی چون عبدالحسین روحالامینی مطرح کردند آنها را به دلیل اینکه جزء عوامل جزء بودند بخشیدهاند تا به کسانی که از نظر آنها مقصران اصلی این حادثه هستند، برسند.
در جریان این دادگاه سردار رجبزاده فرمانده انتظامی تهران بزرگ نیز به مرحله محاکمه رفت و تبرئه شد.
اما واقعیتهای این پرونده یعنی مرگ چند جوان، وجود آمر یا آمرانی برای انتقال افراد به این بازداشتگاه و تبرئه تقریبا تمام کسانی که میتوانستند در این جایگاه قرار بگیرند در جای خود باقیست و همچنین چند پرسش:
-مسوول یا مسوولان اصلی در پرونده کهریزک چه کسانی بودند؟ اینکه تمام مسوولان تاکید کنند در آن منطقه جرمی به وقوع پیوسته است، به این معناست که این جرم و ظلم آمر و مسوولی داشته است و او باید در دادگاه و نزد افکار عمومی پاسخگو باشد.
« تصمیم غلط»ی را که فرمانده وقت ناجا از آن یاد میکند چه کسی گرفته است و آیا برای تصمیم غلطی با آن ابعاد مورد بازخواست قرار گرفته یا خیر؟
آیا ماموران بند که برایشان احکامی صادر شد که دستکم خانواده یکی از جانباختگان یعنی محسن روحالامینی از آنها درگذشتند، اگر افراد دستگیر شده با دستور به آنجا فرستاده نمیشدند، باز هم مرتکب احتمالی یک جرم میبودند؟
پرونده کهریزک همچنان پر از سوالهای بیپاسخ است.
۰