ترامپ نمی‌تواند فرار کند!

فرادید | کریستوف شویرمان- ترامپ در حالی راهی نخستین دور سفرهای بین‌المللی‌اش به خاورمیانه و اروپا شد که در خانه غرق در اتهامات مربوط به رسوایی و دروغگویی شده بود. کابینه او معتقد بودند که این سفرها آغازی دوباره خواهند بود اما اینطور نشد.

به گزارش فرادید به نقل از اشپیگل، شاید بتوان گفت که سفر از درون "اِیر فورس وان" [هواپیمای حامل رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا] و یا حتی در کنار پادشاه عربستان آغاز نشد؛ سفر ترامپ در سرویس بهداشتی عمومیِ پایگاه هوایی اندروز در نزدیکی واشنگتن آغاز شد، جایی که خبرنگار فاکس نیوز با خوشحالی تمام فریاد زد: «حماسه‌ای رقم زده خواهد شد!»

توفان اوایل تابستان، واشنگتن را درنوردیده بود؛ از آن‌هایی که سر و صدا زیاد دارند اما کاری برای کاهش دمای طاقت فرسای شهر نمی‌کنند! جمعیتی بالغ بر 60 روزنامه‌نگار، عوامل تصویربرداری و گروهی از کارکنان کاخ سفید و نیروهای سرویس مخفی آمریکا در داخل ترمینال فرودگاه نظامی گرد هم جمع شده بودند. رئیس جمهور یک روز بعد و پس از اتمام توفان سفرش را آغاز خواهد کرد. اما خبرنگاران به منظور پوشش لحظه ورود ترامپ به ریاض، یک روز زودتر راهی عربستان سعودی شدند. این سفر که یک توقف در فرانکفورت داشت، در مجموع 15 ساعت طول کشید.

ترامپ غیرعادی
ریاض، بیت المقدس، رم، بروکسل و در نهایت نشست گروه هفت در سیسیل - پنج مقصد در طول 9 روز؛ ترامپ در حال کشف جهان است. البته باید گفته شود که انتظارات از این سفرها خیلی بالا نبود. وقتی بحث ترامپ مطرح است، هر اتفاق و فاجعه‌ای می‌تواند رخ دهد. در هفته‌ای اخیر مشاهده کردیم که او چقدر غیر قابل منتظره و کوته فکر است و نمی‌تواند موقعیت‌های متفاوت را به خوبی درک کند.

اما اگر ترامپ با رهبر یا رئیس جمهوری ملاقات کند که چاپلوسی‌اش را نمی‌کنند، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ اگر او فکر کند که در موضع دفاعی قرار گرفته و یا باید با نوعی بحران که خودش مسئول آن نیست مقابله کند، چه احساسی خواهد داشت؟

ترامپ امیدوار بود تا از رسوایی روسیه و عواقب ناگوارش فرار کند تا بلکه بتواند شروعی دوباره را تجربه کند. اما در نهایت تمام امیدهای ترامپ در طول سفر نابود شد. افشاگری‌ها علیه ترامپ همچنان ادامه داشته و جلسات بعدی کنگره نیز خبرساز شده است.

کمتر پیش آمده بود که دیگر روسای جمهور ایالات متحده عازم چنین سفرهایی بشوند. اما زنجیره سفرهای اخیر برای ترامپ، مردی که از هر چیز خارجی نفرت دارد و از هر تجربه غیرعادی اجتناب می‌کند و ترجیح می‌دهد شب‌ها در اتاق شخصی‌اش و یا دست کم اتاق یکی از هتل‌هایش استراحت کند، به مثابه یک چالش دشوار بود.

کجای کار می‌لنگد؟
حتی شنیده شده که او از مشاورینش خواسته تا سفر حتی‌المقدور کوتاه‌تر شود. شاید مثلا 5 روز به جای 9 روز؟! ترامپ از همان اول هم از گردشگران خوشش نمی‌آمد. مردی که خواهان ممانعت از ورود مسلمانان به خاک آمریکا شد، در نهایت در رقص شمشیر پادشاه عربستان سعودی شرکت کرد. وی یک وعده غذایی را در کنار مقامات قزاقستان، بورکینافاسو و سومالی میل کرد.

مردی که شعارش "اول آمریکا" بود و تصمیم داشت از درگیری‌ها فاصله بگیرد، حالا به اسرائیلی‌ها و فلسطینی‌ها وعده برقراری صلح را داده است. مردی که کارش انتقام گرفتن است با پاپ در واتیکان رم دیدار کرد و پس از آن با مقامات اروپایی در بروکسل ملاقات داشت؛ اتحادیه‌ای که او چندان تمایلی به حفظ آن ندارد. پس کجای کار می‌لنگد؟

وال استریت ژورنال، شنبه، 20 مه، صفحه اول
"رئیس برکنار شده اف‌بی‌آی به طور علنی علیه ترامپ شهادت می‌دهد"

پادشاه عربستان سعودی در فرودگاه به استقبال ترامپ می‌رود. ساعت تقریبا 10 صبح بود و دمای هوا به 43 درجه سلسیوس می‌رسید. صدای شلیک توپ‌ها و موسیقی یک گروه نظامی فضا را پر کرده بود. سیاست داخلی آمریکا، هرج و مرج کاخ سفید و رسوایی روسیه به نظر برای چند دقیقه از ذهن‌ها فراموش شده بودند. جت‌های نظامی با ارتفاع پایین پرواز می‌کردند و دود قرمز، سفید و آبی را در آسمان تولید می‌کردند. پیام ملک سلمان برای ترامپ آشکار بود: اینجا در امنیت کامل هستی! هیچ کس به تو آزاری نخواهد رساند؛ انگار که پادشاه عربستان از یک هم‌رده‌ی خودش استقبال به عمل می‌آورد: ملک دونالد.

رسوایی‌های ترامپ از دو هفته پیش آغاز شد، یعنی همان زمانی که جیمز کومی، رئیس اف. بی. آی. را اخراج کرد. جیمز کومی چندین ماه را صرف بررسی تاثیرات اقدامات روسیه در انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده و از جمله روابط بین اطرافیان ترامپ و پوتین کرده بود. از نگاه ترامپ، برکناری کومی فقط حذف یکی از مشکلاتش بود. اما شرایط گره خورد زیرا رئیس برکنار شده FBI نامه‌ای را پس از برکناری منتشر کرد که حاکی از یک درخواست عجیب بود: ترامپ درخواست کرده بود که پیگیری مسئله روسیه را دنبال نکند.

سه روز پیش از سفر ترامپ، خبر تشکیل یک کمیته ویژه برای پیگیری مسئله دخالت روسیه در انتخابات آمریکا شنیده شد. فشارها روز به روز بر روی رئیس جمهور ایالات متحده بیشتر می‌شد. این پیش زمینه سفر ترامپ بود.

واشنگتن پست، یکشنبه، 21 مه، صفحه اول
"سناتور جمهوری‌خواه ایالت کنتاکی: آیا مسئله ترامپ همچنان مطرح خواهد بود؟"

ترامپ - منتقد مشهور اسلام - برنامه داشت تا در مورد نگاهش به اسلام در ریاض سخنرانی کند. اما ابتدا ضیافت عربستانی‌ها و سپس پدیدار شدن شخصیت‌های دوم این درام رخ داد. استیون بنن، ایدئولوژیست ارشد ترامپ، از درب کناری سالن همایش «مرکز کنفرانس ملک عبدالله» وارد شد. پس از او زوج جنجالی ایوانکا ترامپ و جرد کوشنر را وارد سالن شدند. سپس نوبت به شان اسپایسر، مشاور مطبوعاتی ترامپ، رسید؛ شخصیتی کمدی-تراژیک که نیمی دروغگو و نیمی دلقک دادگاهی است. از روی نگاه افراد می‌توان متوجه رویکردشان شد.

ترامپ با هرج و مرج رشد می‌کند. شیوه کاری مورد علاقه‌اش این است که کارکنانش را هر موقع که بخواهد با یک تیپا بیرون بیندازد؛ درست مثل یک پادشاه کوته فکر. هیچ کس از خشم او در امان نخواهد ماند، حتی اگر آن شخص راینس پریبِس، رئیس ستاد کارکنان کاخ سفید، و یا هربرت ریموند مکمستر، مشاور امنیت ملی ایالات متحده آمریکا، باشد. ترامپ از اینکه چنین برخوردی با نیروهایش دارد لذت می‌برد. دیر یا زود خواهیم دید که استیون بنن نیز دیگر جایی در تیم نزدیکان ترامپ ندارد.

به سالن کنفرانس برمی‌گردیم. مقامات دعوت شده از کشورهای مسلمان پشت میزی مجلل نشسته بودند و انواع غذاها در ظروف گران‌قیمت برایشان سرو می‌شد. در سراسر اتاق، مردانی با لباس‌های سفید را می‌توان دید اما خبری از زنان نیست. استیون بنن راه را برای پیروزی ترامپ در انتخابات هموار کرد اما حالا ضد اسلام‌ترین شخص حاضر در کاخ سفید، درست در یکی از مراکز کشورهای اسلامی نشسته است.

ترامپ، همچون ریچارد نیکسون
او سوره‌های قرآنی را روی دیوار، لوسترهای بزرگ و کریستالی که هم‌وزن خودرویی کوچک هستند و گنبد مرکزی را مشاهده می‌کند. سپس از خودش می‌پرسد: «من اینجا چکار می‌کنم؟»

ترامپ نخستین رئیس جمهوری نیست که با رفتن به سفرهای خارجی پناه می‌گیرد: ریچارد نیکسون نیز در سال 1974 میلادی به عربستان سعودی و اسرائیل سفر کرد تا بتواند موقتا از رسوایی واترگیت فرار کند. آن سفر قرار بود توجهات را از روی او بردارد و نیکسون را همچون دولتمردی شریف جلوه کند. اما آن برنامه شکست خورد و نیکسون مدتی بعد کناره‌گیری کرد.

ترامپ سپس برای سخنرانی بر روی صحنه دعوت شد. چندین نفر روی صندلی‌های چرم نشسته بودند که شامل پادشاهان کشورها، شاهزاده‌ها، امیرها و چند دموکرات از 50 کشور مختلف در جهان اسلام بودند. اخمی بر روی صورت ترامپ نقش بست و او شانه‌هایش را کمی جلو داد. ترامپ آن روز ساعت 9 صبح با پادشاه بحرین و سپس با امیر قطر گفتگو کرده بود. رد و بدل شدن لبخندها، گفتگوهای کوتاه و دست دادن، یعنی همان چیزهایی که ترامپ از آن نفرت دارد در جلسات رخ داده بود. ترامپ به رئیس جمهور مصر گفته بود: «از کفش‌هایت خوشم می‌آید. آره پسر. کفش‌هات خوبند مرد.»

ترامپ برای این سفر بیش از حد به دامادش تکیه کرده بود. کوشنر از ماه‌ها پیش روابط تنگاتنگی را با خاندان پادشاهی عربستان برقرار کرده است. جرد کوشنر هر کاری کرد تا سفر پدر همسرش موفقیت آمیز باشد. کوشنر در ماه مارس جانشین ولیعهد عربستان سعودی را به کاخ سفید دعوت کرد و حالا با شامی مجلل از آن‌ها پذیرایی کرد.

ترامپ برای سخنرانی از صندلی‌اش برخاست. از یکسو می‌خواست به وعده‌های اسلام‌‎ستیزانه‌اش در آمریکا عمل کند و از سوی دیگر نمی‌خواست خللی به همکاری تجاری با کشورهای عربی وارد شود.

استیون میلر، مشاور 31 ساله ترامپ، که همراه استیون بنن طرح ورود مسلمانان به ایالات متحده را برنامه‌ریزی کرده بود، متن سخنرانی را نوشته بود. او نمی‌دانست که آیا می‌تواند از واژه "تروریسم اسلامی" استفاده کند یا خیر زیرا این عبارت مستقیما اسلام را با تروریسم گره می‌زند. کوشنر و مکمستر مخالف استفاده از چنین عبارتی بودند.

ترامپ اشاره کرد که برای سخنرانی به اینجا نیامده اما اضافه کرد: «اگر قرار باشد که ما تروریسم را شکست دهیم، کشورهای اسلامی باید بار آن را بر دوش بکشند.» وی حتی انتقادات تند و تیزی را متوجه ایران کرد.

ترامپ، پر از تضاد
اما قابل توجه‌ترین نکته‌ی صحبت‌های ترامپ "بی‌آزار بودنِ" آن بود. وی بر جنگ علیه تروریسم و لزوم اعتماد سازی اشاره کرد. جورج بوش نیز می‌توانست چنین سخنرانی بکند اما مشکل در مورد ترامپ این است که برای تک تک جملاتش می‌توان یک جمله متناقض از دوران کارزار انتخابی‌اش پیدا کرد. ترامپ در ریاض گفت که «اسلام یکی از بزرگترین ایمان‌ها است.» اما او سال گذشته گفته بود که «اسلام از ما متنفر است.» این موضوع نه بی‌ثباتی که عدم علاقه وی به سیاست را نشان می‌دهد.

شیوه ریاست ترامپ که حول محور خانواده‌اش می‌چرخد، کاملا مشابه بسیاری از کشورهای حوزه خلیج فارس است. سعودی‌ها از اینکه مسائل حقوق بشری برای رئیس جمهور کنونی ایالات متحده کمتر از روسای پیشین این کشور اهمیت دارد، خشنود هستند. ترامپ به موفقیت احتیاج دارد و کشورهای حوزه خلیج فارس پول دارند. در نهایت او توانست تا قرارداد تسلیحاتی 110 میلیارد دلاری را با عربستان امضا کند. عربستان سعودی و امارات متحده عربی به ایوانکا قول دادند تا 100 میلیون دلار به بنیاد او کمک کنند.

ویلبر راس، وزیر بازرگانی ایالات متحده، با اشتیاق فراوان گفت: «سفر خوب پیش رفت و حتی هیچ اعتراضی هم به گوش نرسید.» اما انگار "ممنوعیت اعتراض‌ها در عربستان سعودی" اصلا به ذهنش خطور نکرده بود.

نیویورک تایمز، دوشنبه، 22 مه، صفحه اول
"درام کومی"

رووین ریولین، رئیس جمهور رژیم صهیونیستی، هنگام ورود ترامپ به تل آویو خندید و گفت: «خوشحالیم که آمریکا را دوباره در منطقه می‌بینیم.» آن‌ها به یاد دارند که اوباما در جریان نخستین سفرش به خاورمیانه، از عربستان سعودی و مصر دیدن کرد اما اسرائیل را در برنامه‌اش قرار نداد. در طول این سفر، ترامپ کمی تغییر کرد. به جای توییت‌های تهدیدآمیز، دیگر شاهد این بود که او به سخنرانی‌هایش اکتفا می‌کرد. انگار که مشاورینش این بار کنترل او را در دست داشتند.

به نظر می‌رسد که به ترامپ دیازپام خورانده باشند! همین چند ماه پیش بود که او از اوباما به خاطر استفاده از تله پرامپتر (خواندن متن از روی دوربین مقابل) انتقاد کرد و گفت که «هیچ کس رئیس جمهوری که از رو بخواند، نمی‌خواهد. اما این ترامپ است که از تله پرامپتر استفاده می‌کند.»

گرچه کارکنان ترامپ از کارهایش درس عبرت می‌گیرند اما آن‌ها هنوز نتوانسته‌اند ترامپ را به یک "سخنران" خوب تبدیل کنند.

اخبار فوری، پولتیکو، سه شنبه، 24 مه:
"جان برنان، رئیس پیشین FBI: روسیه در انتخابات آمریکا نقش داشته است"

فلسطینی‌ها هم نیز می‌دانند که چگونه بر ترامپ چیره شوند. آن‌ها نیز مانند سعودی‌ها بنرهایی را برای استقبال از او و محمود عباس آویزان کرده بودند. یک شعار بر روی بنرها نوشته شده بود: «شهر صلح از مرد صلح استقبال می‌کند.» ترامپ پس از ورود به شهر بیت لحم و بازدید کلیسای مهد به فلسطینی‌ها وعده تقویت اقتصاد و مبارزه با تروریسم را داد. سپس نوبت به دیدار با نتانیاهو رسید. ترامپ حین سخنرانی از پذیرایی نتانیاهو تشکر کرد و گفت: «شام به یاد ماندنی را با هم خوردیم. بسیار خوش گذاشت. در مورد مسائل بسیار بسیار مهمی صحبت کردیم.» وی همچنین اشاره کرد که رابطه بین ایالات متحده و اسرائیل "ناگسستنی" است. سخنرانی او چندین مرتبه به خاطر تشویق حضار متوقف شد.

ترامپ و نمایندگانش برنامه این بخش از سفر را به خوبی نچیده بودند و سخنرانی‌اش چندین مرتبه جابجا شد. وی پس از بازگشت به موزه به اسرائیلی‌ها گفت: «فلسطینی‌ها آماده صلح هستند. من هم برای همین کار به اینجا آمده‌ام. آن‌ها آماده صلح هستند.» دیگر کمتر صدای تشویق به گوش می‌رسید.

ترامپ برای فروش بسیار خوب است!
تعدادی از خبرنگاران اما در هواپیمای رسمی ترامپ و همراه با او پرواز کردند. احساسات آن‌ها به ترامپ در بازه شکاکی تا خصومت قرار می‌گرفت. غالب خبرنگاران می‌دانند که این کابینه برای دموکراسی یک فاجعه است اما از نظر روزنامه‌نگاری بسیار عالی است زیرا نرخ کلیک سایت‌ها، توزیع روزنامه‌ها و بینندگان تلویزیونی را افزایش می‌دهد. در واقع، نیویورک تایمز پس از سال‌ها در اواخر سال 2016 به بیشترین میزان فروش خود رسید. ترامپ برای فروش بسیار خوب است!

دونالد ترامپ محصول عصر رسانه است. اگر تلویزیون و رسانه‌ها نبودند، او احتمالا هرگز نمی‌توانست صاحب شهرت شود و در نهایت به عنوان رئیس جمهور ایالات متحده انتخاب شود. رسانه‌ها همچون آینه‌ای برای او هستند که روزی چند مرتبه در آینه نگاه می‌کنند. رسانه‌ها اصلا دلیلی برای حضورش حساب می‌شوند. او تلویزیون زیاد نگاه می‌کند و علاقه خاصی به فاکس نیوز نشان می‌دهد.

تیم پیشین کاخ سفید حین سفرهای طولانی چند نشست مطبوعاتی منظم را ترتیب می‌داد تا خبرنگاران از اوضاع مطلع باشند. اما تیم ترامپ می‌داند که این کار برایشان خطرناک است زیرا شاید رئیسشان نتواند پاسخ خوبی در برابر سوالات کنایه‌آمیز بدهد. بریبارت و هم‌فکران راستی‌اش اما در آمریکا باقی ماندند.

نیویورک تایمز، چهارشنبه، 24 مه
"مقامات روسی تابستان سال گذشته در مورد اینکه چگونه می‌توانند بر روی کمپین ترامپ اثر بگذارند، به بحث و بررسی پرداختند"

ملانیا هنگام خروج از هواپیما دوباره دستش همسرش را کنار زد. گرچه این صحنه بسیار کوتاه بود اما بحث‌های زیادی در مورد آن مطرح شد. البته می‌دانیم که بانوی اول کاملا به موضوع واقف است چرا که دوربین‌های زیادی آنجا قرار داشتند. آن حرکت احتمالا پیامی را در پی داشت. پوشش ملانیا در ریاض کمی بحث برانگیز بود زیرا مطابق استاندارهای عربستان نبود. اما او در مقابل پاپ فرانسیس کاملا همه چیز را رعایت کرده بود. ایوانکا، همسرش جرد کوشنر و رکس تیلرسون نیز در ملاقات واتیکان حضور داشتند اما جای شان اسپایسر خالی بود. شان کاتولیک است و پیشتر گفته بود که دوست دارد بر انگشتر پاپ بوسه بزند.

پاپ سه کتاب به ترامپ هدیه داد که یکی از آن‌ها در مورد خانواده، یکی در مورد لذت خواندن انجیل و دیگری، یک نسخه از نامه‌های پاپ در مورد اقدامات لازم برای نبرد با تغییرات اقلیمی. ترامپ پس از دریافت کتاب‌ها پاسخ داد: «کتاب‌ها را مطالعه خواهم کرد.»

خبرنگار آسوشیتد پرس از ترامپ پرسید: «آقای رئیس جمهور، ملاقات شما با پاپ چطور بود؟» او در پاسخ گفت: «او حرف‌هایی برای گفتن دارد. ملاقات بسیار عالی داشتیم.»

گزارش CNN، پنجشنبه، 25 مه:
"وزارت دادگستری ایالات متحده: جف سشنز، دادستان کل، در فرم‌‎های امنیتی به دیدارهای روسیه اشاره نکرده است"

ترامپ روز پنجشنبه صبح به مکانی رفت که هیچگاه دوست نداشت به آنجا برود. وی از کادیلاک خود پیاده و وارد ساختمان مربوط به اتحادیه اروپا در بروکسل که محل برگزاری شورای اروپایی بود، شد. سفرش حالا شکل واقعی به خود گرفته بود. او سفری کوتاه به شرق داشت؛ جایی که کشور میزبان به چشم ناجی به او نگاه می‌کردند و یا حداقل پیمان تسلیحاتی سنگینی را با او بستند.

ترامپ برای گفتگو با دونالد توسک، رئیس شورای اروپا، و ژان-کلود یونکر، رئیس کمیسیون اروپا، به آنجا سفر کرده بود. آن دو ترامپ را در جریان امور گذاشتند که دیدارشان حدودا 45 دقیقه پشت درب‌های بسته صورت گرفت. مدتی بعد توسک اعلام کرد که بحثشان بسیار گسترده بوده است. وی اضافه کرد: «پیامی برای ترامپ دارد. اینکه دوستی بین اتحادیه اروپا و ایالات متحده بر اساس ارزش‌هایی چون آزادی، حقوق بشر و احترام به نجابت انسانی است. مباحث روسیه همچونی یک سیلی دیپلماتیک است؛ مانند همان سیلی که آنگلا مرکل، صدر اعظم آلمان، پس از انتخاب ترامپ به عنوان رئیس جمهور دریافت کرد.»

پس از آن ترامپ با رئیس جمهور جدید فرانسه "امانوئل مکرون" دیدار کرد. ترامپ از نامزد رقیب "مارین لوپن" حمایت کرده بود. مکرون وقتی با ترامپ دست داد، دستش را کمی فشرد و ترامپ نیز واکنشی مشابه نشان داد. چند لحظه چنین به نظر رسید که آنجا زمین کشتی است. ترامپ خواست دست مکرون را ول کند اما مکرون کوتاه نیامد و بیشتر فشار داد تا زمانی که بندهای انگشت ترامپ سفید شدند.

کمی بعد مرکل سخنرانی جامعی را در مورد اهمیت تاریخی ناتو ایراد کرد اما ترامپ مجدد به بدهی ناتو به ایالات متحده اشاره کرد. دیگران همانجا ایستاده بودند. مرکل زمین را نگاه می‌کرد و مکرون لبخند زده بود. ترامپ حتی برای اینکه خودش را به جلوی صف برساند، در اقدامی جنجالی نخست وزیر مونته نگرو را کنار زد.

مقامات کشورها سپس با هم غذا کردند و ترامپ آنجا را به مقصد سیسیل برای حضور در نشست گروه هفت در روز جمعه ترک کرد. پیش از سفر اما خبر رسید که یک دادگاه فدرال ایالات متحده با طرح ممنوعیت ورود مسلمانان مخالفت کرده است. این اقدام حاکی از آن بود که او نمی‌تواند سریع به خانه برگردد. کارهایی زیادی در واشنگتن هستند که او انجام نداده است.

منبع: Spiegel
ترجمه: وبسایت فرادید