هفت سلبریتی

هفت سلبریتی

سلبریتی‌های دنیای جدید ما، نه چشم زاغی دارند و نه مقابل هیچ دوربینی فیلم بازی کردند و نه حتی پایشان به توپ خورده است. در جامعه سیاست زده و خبر زده ما، طبیعی است که روزنامه نگاران و کارشناسان سیاسی و فعالان فضای مجازی هم بدل به سلبریتی‌هایی شوند که هرگونه اظهارنظرشان می‌تواند موج آفرین باشد و تبعاتی در فضای مجازی و واقعی داشته باشد.

کد خبر : ۵۶۷۳۶
بازدید : ۵۸۸۸
هفت سلبریتی
مصطفی آرانی | سلبریتی‌های دنیای جدید ما، نه چشم زاغی دارند و نه مقابل هیچ دوربینی فیلم بازی کردند و نه حتی پایشان به توپ خورده است. در جامعه سیاست زده و خبر زده ما، طبیعی است که روزنامه نگاران و کارشناسان سیاسی و فعالان فضای مجازی هم بدل به سلبریتی‌هایی شوند که هرگونه اظهارنظرشان می‌تواند موج آفرین باشد و تبعاتی در فضای مجازی و واقعی داشته باشد.
ما از میان این دنیا هفت نفر را برایتان انتخاب کردیم و درباره هریک پرتره‌ای به شما تحویل دادیم. این هفت نفر، این روز‌ها به طور عمده در توئیتر فعالند و هریک، از مسلک مورد علاقه خود دفاع می‌کنند.
با این حال نقطه اشتراکشان علاوه بر استفاده از آن شبکه اجتماعی فیلترشده، این است که هر موضع گیری شان با موافقت و مخالفت بسیاری روبه رو است و زیر پست هایشان در توئیتر پر است از نظر‌های قطبی موافقان و مخالفانی که دنیا را سفید و سیاه می‌بینند و گوینده کلام را دیویا فرشته.
این هفت نفر عبارتند از: فتوره چی، علیزاده، دهباشی، ضرغامی، صادقی، درخشان و حسام الدین آشنا. اگر قرار به تیم کشی باشد باید همین ترتیب را رعایت کنیم: فتوره چی و علیزاده که هردو نسبتی با اندیشه چپ دارند را با دهباشی و ضرغامی در یک تیم قرار دهیم و اسمش را بگذاریم اصولگرایی.
قبول که فتوره چی اصلا ضدساختار است و علیزاده در مقطعی حامی دولت روحانی بوده و دهباشی خودش گفته در فرهنگ اصلاح طلب است و ضرغامی با ابطحی نشست و برخاست دارد و از رئیس دولت اصلاحات تعریف می‌کند.
این تفاوت‌های جزیی را می‌دانیم، ولی خب اشتراک فعلی شان نقد دولت روحانی است. فتوره چی بیشتر اقتصاد و فرهنگ را در کانون توجه دارد، علیزاده به سیاست خارجی علاقه دارد، دهباشی بیش از هر چیز دوست دارد دق دلی خود را سر دولت روحانی خالی کند و ضرغامی دوست دارد با کنایه هایش در کانون توجه‌ها باشد و البته چهره یک اصولگرای کول متسامح را داشته باشد.
در آن سوی میز هم صادقی و درخشان و آشنا هستند. دونفرشان مسئولیت دارند. صادقی نماینده مجلس است و آشنا مشاور رئیس جمهور. روش و حوزه فعالیتشان هم متفاوت است. صادقی بیشتر به شفافیت اطلاعات علاقه دارد و آشنا می‌خواهد، در پرده حرف هایش را طوری بزند که هم همه را ناراحت کند و هم کسی را ناراحت نکند.
در این میان درخشان، تقریبا مثل یک سرباز تنها در توئیتر برای دولت حسن روحانی فعالیت می‌کند. هم با اعتدالیون پشیمان می‌جنگد و صراحتا دهباشی را نقد می‌کند و هم علیزاده را در واقع متعلق به جبهه پایداری می‌داند در حالی که خود علیزاده می‌گوید من انقلابی ام و نه اصولگرا).
توئیتر فارسی با جیک جیک (نام فارسی شده توئیت) این اهالی بزرگش این روز‌ها بیش از هر دوره دیگری شلوغ است و در این میان ایک سوال برای ما باقی است. واقعا چرا هنوز توئیتر فیلتر است؟

در ادامه پروفایل کوتاهی از این هفت نفر را بخوانید:

۱. نادر فتوره چی متولد سال ۱۳۵۶ است. به عنوان روزنامه نگار، مترجم و نویسنده شناخته می‌شود. شش کتاب به نامش در کتابخانه ملی ثبت شده است.
دیماه ۱۳۹۳، جدال لفظی او با بهاره رهنما در فیس بوک بسیار سروصدا کرد و حتی باعث شد که پایش به دادگاه باز شود. او البته روند نقد‌های تند و تیز خود را ادامه داد و حتی با کلیدواژه «میانمایگی» که خیلی از آن استفاده می‌کند یک کتاب نوشت.
فتوره چی ابتدا از فیس‌بوک استفاده می‌کرد و این روز‌ها بیشتر در توئیتر فعال است. در مورد عقاید سیاسی فتوره چی معمولا این اشتباه می‌شود که او را یک اصولگرا می‌دانند، اما او در واقع نه یک اصولگرا، که فردی ضدساختار است و از این رو به طور مثال، ابایی از مصاحبه با رسانه‌های بیگانه مثل رادیو زمانه هم ندارد.
با این حال، تلاش‌های ضد جریان و عموما با ماهیت عدالت طلبانه او در حوزه اقتصادی که احتمالا نشأت گرفته از عقاید چپ باشد؛ به مذاق اصولگرایان احمدی نژادی خوش آمده و از این رو این روزها، او را مورد پوشش رسانه‌ای قرار میدهند.
۲ .حسین دهباشی متولد سال ۱۳۵۰ است. کار اصلی اش پژوهش در حوزه تاریخ است و البته مستندسازی. اولین باری که اسمش به طور جدی مطرح شد، وقتی بود که در آمریکا بازداشت و زندانی و البته بعد از مدت کوتاهی آزاد شد.
در همان سفر آمریکا بود که پروژه تاریخ دوره پهلوی، به روایت سردمداران آن دوران را پیش برد که بعد‌ها هم کتاب شد و هم فیلم.
با این حال توجه عمومی به دهباشی مربوط به سال ۱۳۹۲ است و ساخت فیلم تبلیغاتی حسن روحانی. بعد از انتخابات، اما دهباشی به دلیل آنچه اختلاف در برخی مواضع بیان کرد از دولت کناره گرفت و چند سمتش در دولت را هم واگذار کرد یا کم کم، مدت آن به پایان رسید. دهباشی در جریان انتخابات ۱۳۹۶ تلاش زیادی کرد تا به سهم خود مانع رای آوردن حسن روحانی شود و به طور مثال انتشار فیلم موضع گیری حسن روحانی درباره ارتش در آستانه انتخابات کار او بود.

از نظر سیاسی خود او یک بار در یک موضع گیری صریح گفته بود که به لحاظ نظری از جنبه فرهنگی به اصلاح طلبان و در سیاست خارجی به اصولگرایان تشابه دارد و در سیاست داخلی به هیچکدام. با این حال شاید دیدگاهش در سیاست داخلی بیش از هر چیز به میرحسین موسوی نزدیک باشد، مخصوصا با توجه به حساسیتش در حوزه حصر.

۳. عزت الله ضرغامی متولد سال ۱۳۳۸ است. مهم‌ترین سمتش ریاست سازمان صدا و سیما بوده از سال ۱۳۸۳ تا ۱۳۹۳. بعد از آن عضو شورای عالی فضای مجازی شده است. البته او ظاهرا به دلیل میلش برای حضور در رسانه ها، بعد از اینکه سمت رسمی خود را از دست داد، تلاش کرد تا به صورت غیررسمی سیاست ورزی خود را ادامه دهد و در عین حال از فرصت فضای مجازی برای ارتباط با مخاطب خود استفاده کند.
جالب اینکه بدانید ضرغامی صرفا به حضور با نام کاربری رسمی در تلگرام و توئیتر اکتفا نکرده و در تلگرام کانالی هم به نام «خمیازه» دارد که در آن طنز قرار می‌دهد.
ضرغامی اگر چه اصولگرا است، اما تلاش دارد که از خود چهره‌ای نشان دهد که اهل گفت و گو است و از این رو مثلا ابایی ندارد از اینکه با ابطحی، رئیس دفتر رئیس دولت اصلاحات سر میز صبحانه بنشیند و همان جا هم به شخصیتی عرض ارادت کند که مدت هاست ممنوع التصویر است.
او همچنین با سخن گفتن در مورد خط قرمز‌ها مثل حصر می‌تواند همیشه در کانون توجه افکار عمومی باشد
۴. محمود صادقی متولد سال ۱۳۴۱ و ۵۴ ساله است. او در قم متولد شده است. پدرش حجت الاسلام والمسلمین محمد حسین صادقی است که نماینده مردم دورود و ازنا در مجلس اول شورای اسلامی بوده و در انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی در تیرماه سال ۱۳۶۰ به شهادت رسیده است.
او دکترای حقوق خصوصی را از دانشگاه تربیت مدرس کسب می‌کند و در حال حاضر هم عضو هیات علمی این دانشگاه است. صادقی، پروانه وکالت دادگستری هم دارد. صادقی فعالیت در عرصه اجرایی را از دانشگاه تربیت مدرس آغاز می‌کند و دوسال مسئول دفتر حقوقی این دانشگاه بوده است.
آخرین سمت او قبل از نمایندگی مجلس هم مدیریت اداره کل بازرسی و پاسخگویی به شکایات وزارت علوم در دولت حسن روحانی بوده است. صادقی از توئیتر خود به طور عمده برای اعتراض به مسئله حساب‌های مربوط به قوه قضائیه استفاده کرد و در آن دوران بسیار مورد توجه قرار گرفت و در نهایت هم در هیات نظارت بر رفتار نمایندگان، به خاطر برخی از فعالیت هایش در این شبکه تذکر گرفت.
او البته به انتقادات تند و تیز خود در این شبکه و البته زیر سایه مصونیت پارلمانی اش ادامه می‌دهد، هر چند که گاهی با بی دقتی، مثل آنچه در مورد خارجی بودن ساخت در‌های سرویس‌های بهداشتی حرم امام رضا (ع)، اتفاق افتاد، اطلاعاتی را منتشر می‌کند که صحیح نیست و همین موضوعات برایش دردسرساز می‌شود.
۵. حسام الدین آشنا متولد سال ۱۳۴۳ است و حالا مشاور فرهنگی رئیس جمهور است و رئیس مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری. در فیس بوک فعال بود و حالا بیشتر در تلگرام می‌نویسد و توئیتر. پیش از این روحانی بوده و سابقه اطلاعاتی دارد؛ همین دو موضوع باعث می‌شود که استاد سخنان دو پهلویی باشد که هم وجهه اصولگرا بودن او را حفظ کند و هم البته بدنه اصلاح طلب دولت را.
آشنا البته بیش از هر چیز، از تریبون فضای مجازی برای پیغام و پسغام‌های پنهان یا به قول توئیتری‌ها برای «هوایی زدن» به سیاسیون جناح‌های دیگر استفاده می‌کند تا اینکه به فکر رساندن پیام خود به گوش مخاطبین باشد. این هوایی زدن‌ها گاه پست‌های او را به معما‌های الاینحل چند مجهولی بدل می‌کنند.

۶. حسین درخشان متولد سال ۱۳۵۳ است. اولین کار بزرگش وبلاگ نویسی بود؛ به نوعی که او را پدر وبلاگ نویسی در ایران می‌دانند.
بعد از آن به دلیل دو سفر به اراضی اشغالی فلسطین و برخی از اظهارات علیه نظام، مورد توجه رسانه‌های معاند نظام قرار گرفت، اما حدود سال ۸۷ بود که به ایران بازگشت و به اتهاماتی مثل همکاری با دول متخاصم، تبلیغ علیه نظام اسلامی، تبلیغ به نفع گروهک‌های ضد انقلاب، توهین به مقدسات و ...) به ۱۹ سال ونیم حبس و مجازات‌های دیگر محکوم شد.
با این حال او پس از گذراندن شش سال حبس خود، مورد عفو رهبر انقلاب قرار گرفت و بعد از آن به روزنامه نگاری و ترجمه و البته حضور مستمر در فضای مجازی پرداخت. او یکی از افرادی است که در حال حاضر دیدگاهی نزدیک به دولت حسن روحانی را در توئیتر نمایندگی می‌کند.

۷. علی علیزاده متولد سال ۱۳۵۷ است. از حدود سال ۲۰۱۰ کم کم مورد توجه قرار گرفت. هم به خاطر اینکه دانشگاه محل تحصیلش، رشته فلسفه را تعطیل کرد و علیزاده مجبور شد تحصیلات خود را جای دیگری ادامه دهد و هم به خاطر اینکه از آن زمان کم کم، به عنوان کارشناس مسائل ایران در بی بی سی فارسی شرکت می‌کرد و از آنجایی که ظاهرا علاقه‌ای به منش و روش چپ‌ها داشت، تلاش می‌کرد تا از مقاومت ایران در برابر آمریکا ستایش کند و از این رو بود که کم کم، ویدئو‌های او با عنوان طرفداری کارشناس بی بی سی از نظام در رسانه‌های داخلی دست به دست شد و کار به جایی رسید که او حتی در شبکه افق سازمان صداوسیما هم حضور پیدا کرد.
منبع: روزنامه هفت صبح
۰
نظرات بینندگان
اخبار مرتبط سایر رسانه ها
    سایر رسانه ها
    تازه‌‌ترین عناوین
    پربازدید