جدایی فرزندان مهاجران؛ جنایت بی سابقه

بهروز بهزادی | جدا کردن بیش از دو هزار کودک از والدین‌شان که از پناهندگان امریکای جنوبی و مرکزی‌اند در مرز‌های جنوبی امریکا، واقعه‌ای است که نمی‌توان از کنار آن به آرامی گذشت. این واقعه هولناک متاسفانه توسط دولت ترامپ در امریکا اتفاق افتاده است.

در وحشتناکی و هولناکی این خبر همان بس که بنویسیم در تاریخ سیاهی‌های بشر که آخرین آن‌ها را زندان‌ها و اردوگاه‌های آلمان نازی و کامبوج توسط خمر‌های سرخ شاهد بودیم، هیچگاه موردی دیده نشده است که فرزندان را از مادران و پدران‌شان جدا کرده و در کمپ‌های ویژه نگه دارند.

در جهان امروز حتی در استرالیا هم که دولتش به شدت عمل در برابر پناهندگان و مهاجران معروف است و آنان را به گنیه پاپوآ یا جزایر غیرمسکون می‌فرستد، موردی دیده نشده است که فرزندان را از والدین‌شان جدا کند.

تنها توضیحی که تاکنون رییس‌جمهور امریکا داده است، این است که «نمی‌خواهم امریکا مثل اروپا با سیل مهاجران و پناهندگان روبه‌رو شود.» ترامپ همچنین کشور‌های اروپایی را به علت پذیرش مهاجران و پناهندگان به باد انتقاد گرفته است و از طریق این انتقاد می‌خواهد کار غیرانسانی جداسازی فرزندان و والدین را توجیه کند.

شاید اروپاییان نخواهند به ترامپ بگویند که با پذیرش پناهندگان و مهاجران تاوان دورانی را می‌دهند که بسیاری از کشور‌های آسیایی و آفریقایی را یا مستعمره خود کرده بودند یا در استعمار نو نگه می‌داشتند و امریکا نیز اینک باید تاوان ملاحظات خود را در امریکای مرکزی و جنوبی، آسیا و آفریقا بدهد؛ دورانی که برای بسیاری از کشور‌ها دیکتاتور منصوب کرده و از او حمایت می‌کرد.

آقای ترامپ باید بداند موج پناهندگان و مهاجران از جنوب امریکا کسانی هستند که کشورشان توسط دولت‌های پیشین امریکا عقب نگه داشته شده است و چاره‌ای جز فرار از فقر ندارند.