جنجال اظهارات ولایتی و قاضی زاده هاشمی

جنجال اظهارات ولایتی و قاضی زاده هاشمی

حواشی مربوط به اظهارات سیاستمداران و مسوولان این هفته هم دامن برخی از وزرا و مقامات را گرفت و در این میان وزیر بهداشت و رئیس هیات‌امنای دانشگاه آزاد اسلامی مورد عنایت کاربران فضای مجازی قرار گرفتند.

کد خبر : ۶۳۱۹۰
بازدید : ۳۲۰۱
فرادید | در هفته ای که گذشت اظهارنظرات عجیب برخی از مسئولین مورد توجه رسانه ها قرار گرفت. سخنان علی اکبر ولایتی و قاضی زاده در طول هفته سوژه بحث در شبکه های اجتماعی بود. بسیاری از مسئولین و کارشناسان سیاسی هم به این سخنان واکنش نشان دادند.


علی‌اکبر ولایتی با اشاره به مقاومت مردم یمن در برابر زورگویی‌های عربستان و متحدانش گفته بود «از یمنی‌ها یاد بگیریم که چگونه در برابر تهدید و تحریم مقاومت می‌کنند. به جای لباس لُنگ می‌بندند و اسلحه به‌دست دارند و چند تکه نان خشک دستشان است و با پای پیاده، سعودی‌ها از دست این‌ها عاجز شده‌اند.»
جنجال اظهارات ولایتی و قاضی زاده هاشمی

انتشار این اظهارات موجی از واکنش‌های طنز و جدی را در شبکه‌های اجتماعی به راه انداخت و هشتگ‌های # مقاومت، # لنگ و # ولایتی ساخته شد.
یکی از کاربران به شوخی نوشت «آقای ولایتی ما لنگ بپوشیم شما جواب گشت ارشاد را می‌دهید؟» کاربر دیگری در پاسخ به درخواست ولایتی برای مقاومت نوشت «آقای ولایتی هر وقت حاضر شدید هفته‌ای یکبار از ویزیت ۷۰ هزار تومانی خود بزنید و مردم را رایگان معاینه کنید از مردم انتظار همراهی داشته باشید‼»
یکی از مقامات سیاسی که به این اظهار نظر واکنش نشان داد علی مطهری بود. مطهری گفت: این حرف‌ها زمانی تاثیر خواهد داشت که مردم احساس کنند مسئولان هم درشرایط سختی هستند و ساده‌زیستی و مقاومت می‌کنند و تبعیضی در کار نیست.

عباس عبدی، تحلیلگر و روزنامه نگار اصلاح طلب نیز در واکنش به این سخنان در توییتر خود نوشت: «آقای ولایتی محتاط سخن بگویید. بطور معمول دوست ندارم وارد موضوعات شخصی افراد شوم و شخصیت آنان را خطاب قرار دهم. ولی سخنان اخیر آقای ولایتی مثل تیر به قلب هر خواننده‌ای فرو می‌رود.
آخر آقای محترم! داشتن حداقلی از انصاف هم خوب چیزی است. هنوز گفتگوی ایشان در باره خانه هزارمتری کنار کاخ سعدآباد در یاد‌ها هست، و این که چگونه با رمل و اسطرلاب سعی شده بود که آن رانت بزرگ که اکنون ده‌ها میلیارد ارزش دارد کم اهمیت جلوه داده شود. بعدش درباره مدیریت‌های متعدد خانوادگی نیز سکوت کردند حالا مردم رابه نان خشک خوردن دعوت می‌کنند؟
مردم نیازی به این توصیه‌ها ندارند اگرلازم باشد آن‌قدر شرف دارند که از خودشان دفاع کنند، ولی این دفاع، منحصربه دفاع دربرابر دشمنان خارجی نمی‌شود که باید وضعیت خیلی‌ها رادر داخل هم بررسی کرد. اگر جایی بود که درباره افراد سوال می‌کردند و پاسخ می‌گرفتند؛ شاید امروز این قدر از کسانی نمی‌شنیدند که در عمرشان نه یک روز مبارزه کرده‌اند و نه جنگ. اگر منظورشان از این که گفته‌اند وضعیت ما بهتر از دیگران است وضعیت خودشان است کاملا درست است. ولی اگر منظورشان وضعیت مردم است شاید در مقایسه با یمن حرفشان درست باشد. نکند می‌خواهند ایران را یمن کنند؟ بعلاوه مردم با لُنگ زندگی کنند و سعودی‌ها از دست انان عاجز شوند که چه بشود؟ که ایشان ده‌ها پست و مقام داشته باشد؟ کمی اندیشه کردن برای نشستگان و بازنشستگان در صندلی قدرت بهتر از هر کار و حتی عبادت دیگری است.»
علی اکبر ولایتی اما در اطلاعیه‌ای با شعرخوانی به این واکنش‌ها پاسخ داد. ولایتی بیشتر از کسانی که آنها را "یار دلنواز" خوانده شکایت می‌کند:
«از غرض‌ورزان که نه دلشان به حال ملت یمن سوخته است و نه ملت ایران انتظاری نیست، اما از دلسوزانی که عمری تلاش مجاهدانه شخصیتی که کارنامه درخشانی در دلگرم ساختن جبهه مقاومت در داخل و خارج از کشور داشته است شکری است با شکایت که باید با مرور مواضع روشن ایشان نکته‌دانی خود را به نمایش می‌گذاشتند و ناروا بر فردی که مواضع روشنی در اعتقاد به ایستادگی مردم ایران دارد و به نمایندگی آنان این ایستادگی را بار‌ها و بار‌ها در عرصه دیپلماسی کشور به نمایش گذاشته است نمی‌تاختند و ناروا خرده نمی‌گرفتند و با غرض‌ورزان همزبانی نمی‌کردند.
زان یار دلنوازم شکریست با شکایت / گر نکته دان عشقی بشنو تو این حکایت بی مزد بود و منت هر خدمتی که کردم / یا رب مباد کس را مخدوم بی عنایت رندان تشنه لب را آبی نمی‌دهد کس / گویی، ولی شناسان رفتند از این ولایت در زلف، چون کمندش‌ای دل مپیچ کانجا / سر‌ها بریده بینی بی جرم و بی جنایت»
(یادداشت یک جامعه شناس در مورد تاثیرات اجتماعی این سخنان را می‌توانید در انتهای مطلب بخوانید .)
جنجال اظهارات ولایتی و قاضی زاده هاشمی
قاضی زاده هاشمی

از طرف دیگر حواشی مربوط به اظهارت وزیر بهداشت که هفته پیش توصیه‌اش درباره فیزیوتراپی به سبک فارسی، برای او دردسر‌های زیادی در فضای شبکه‌های اجتماعی ایجاد کرده بود، این هفته هم دست از سر قاضی‌زاده‌هاشمی بر نداشت.

انتشار کلیپی از اظهارات وزیر بهداشت درباره هزینه‌کرد برای بیماری‌های خاص و نیز واکنش تند وزیر به پرسش یکی از دانشجویان در دانشگاه جندی‌شاپور هم دوباره چشم پزشک هیات وزیران را در سیبل منتقدان قرار داد.

قاضی‌زاده‌هاشمی، در گفت‌وگویی تلویزیونی درباره مشکلات بیماران خاص برای تامین هزینه سنگین دارو‌ها پاسخ داده بود «آیا مردم ایران اجازه می‌دهند برای افزایش ۲، ۳ سال عمر، برویم و هر سال یک میلیارد تومان هزینه کنیم؟»

او گفته بود که وزارت بهداشت باید بین تامین شیرخشک و داروی بیماران دیگر در برابر بیماران خاص دست به انتخاب بزند. اظهارات او با واکنش تند کاربران شبکه‌های اجتماعی روبه‌رو شد که وزیر بهداشت را به داشتن سیاست‌هایی همچون "نازی‌ها" متهم کردند.


یکی از کاربران نوشت: «آقای وزیر، من شخصا حاضرم کل دارایی‌ام رو بدم فقط ۱۰ دقیقه دوباره بابامو ببینم.»
برخی دیگر از کاربران هم به دفاع از این سخنان پرداختند، اما نحوه ارائه آن را نامناسب دانستند. وزیر بهداشت البته هجمه‌های اخیر را بی‌انصافی‌های رسانه‌ای جریان رقیب دولت دانست.
بیماران صعب‌العلاج حتی برای یک ساعت حق حیات دارند
علی اکبر رنجبرزاده، پزشک و عضو هیات رئیسه مجلس می‌گوید: اولویت‌بندی‌های درمانی یک واقعیت است. البته دولت باید تلاش کند که بتواند همه بیماران را مورد حمایت قرار دهد. خانواده‌هایی که بیمار دارند طبیعتا مایلند هزینه‌های هنگفتی هم بپردازند ولو آنکه طول عمر بیمارشان یک ماه بیشتر شود؛ بنابراین نمی‌توان گفت که افزایش کوتاه طول عمر مانع خدمات رسانی می‌شود.
با این حال واقعیت‌هایی را هم باید بپذیریم. نوزاد یا کودکی که در معرض یک بیماری است و با یک امکاناتی می‌تواند به زندگی برگردد با فردی که علم پزشکی می‌گوید او نهایتا دو ماه دیگر زنده می‌کند فرق دارد.
کمیسیون بهداشت مجلس می‌گوید: طبیعی است که اولویت با شخصی است که طول عمر بیشتری داشته باشد. اما این را باید بپذیریم که حتی کسانی که بیماران صعب العلاج دارند حق حیات دارند حتی برای یک روز یا یک ساعت. دولت موظف است برای همه سطوح مختلف اعتبار لازم را بپردازد که مردم دغدغه نداشته باشند.
می‌توانیم از خیلی از مزایای دیگر کم کنیم و بر بودجه بهداشت و درمان اضافه کرد تا هیچ وقت چنین مشکلاتی گفته نشود و مردم هم دچار نگرانی نشوند.
جنجال اظهارات ولایتی و قاضی زاده هاشمی
مشکلات اول برای مسئولین سپس برای مردم
او در ارتباط با اظهارات وزیر بهداشت به مردم بجستانی که به کلیپ خودت بمال مشهور شده نیز می‌گوید: من نمی‌توانم در این مورد اظهار نظر کنم. چون گاهی بعضی مسئولین صحبت‌هایی در جمعی محلی صحبتی می‌کنند که در بضاعت آن جمع است. این صحبت‌ها وقتی رسانه‌ای و در سطح ملی مطرح می‌شود، قضاوت‌های مختلفی به دنبال دارد. این عضو هیات رئیسه مجلس همچنین با اشاره به روایت رطب خورده رطب منع مکن می‌گوید: مردم زمانی توصیه‌های مسئولین را می‌پذیرند که سطح زندگی آن‌ها هم متناسب با مردم باشد.
البته نیت آقای ولایتی نیت خالصانه و فرمایش ایشان هم نیز درست بود. ما در یک مقطع زمانی می‌توانیم ثروت، امکانات و جان و مال خود را برای ماندگاری مسیری که شهدا ترسیم کرده اند فدا می‌کند. شاید منظور آقای ولایتی نیز همین بوده است نه اینکه افرادی که در فقر به سر می‌برند شرایط را تحمل کنند و ایشان که در رفاهند موقعیت خود را داشته باشند. پیشگامان عرصه پذیرش خطر، مشکلات و مصائب باید در ابتدا مسئولین و سپس مردم باشند.




چندشغله‌ها و لنگ‌پوشان کاخ‌نشین
روزنامه شرق | امان‌الله قرایی‌مقدم-جامعه‌شناس، نقل قولی از جانب یکی از مسئولان در روزنامه‌ها خواندم و ازجمله در روزنامه‌ای که این هفته تیتر زده بود «عالیجنابان چندشغله و اشکنه‌خوران لنگ‌پوش». ایشان مردم متمدن و فرهیخته و تحصیلکرده جامعه را به شیوه زندگی مردم «یمنی» فراخوانده بودند.

این نقل‌ها مرا به فکر واداشت، چه رخ داده است که برخی مردم را به ناامیدی، یأس و بدبینی تشویق می‌کنند و به اشکنه‌خوری و لنگ‌پوشی ترغیب می‌کنند و چشم‌اندازی چنین برای جامعه ترسیم می‌کنند؛ چشم‌اندازی که از لحاظ جامعه‌شناسی بسیار خطرناک، مخرب و خانمان‌برانداز است. به‌قول «ابن‌خلدون» نشان می‌دهد که مسئولان از حال جامعه غافل شده و تنها به فکر خود هستند و به روز مصیبت فکر نمی‌کنند. (هر که فریادرس روز مصیبت خواهد/ گو در ایام سلامت به جوانمردی کوش) سعدی.

این توصیه‌های عجیب و دلهره‌آور از جانب یکی از متفکران اجتماعی و فرهنگی بیان می‌شود که به غیر از حرفه پزشکی سال‌ها در رأس وزارت خارجه خدمت کرده، شاگردان زیادی را در زمینه سیاسی پرورش داده است و اکنون ریاست دانشگاه آزاد اسلامی را برعهده دارد، مرجع داوری قرار می‌گیرد، درباره فرهنگ و تمدن ایران مطالعات و تألیفات متعدد دارد، سال‌های سال است که مردم از سخنان اندیشمندانه، علمی و عالمانه ایشان در شبکه دو سیما بهره‌مند می‌شوند و در جوار کاخ سعدآباد زندگی را می‌گذراند.

او در شرایطی که جامعه با جنگ همه‌جانبه اقتصادی روبه‌رو است و هر روز مردم با مشکلات فراوانی مواجه‌اند، سخنانی بیان کرد که بسیار خطرناک و حاکی از نامهربانی‌ها و غیرهمدلی‌ها و برای هم‌رنگی و هم‌زبانی با مردم فداکار و ایثارگر است. این سخنان بی‌خبری از درد و حال و روزگار مشقت‌بار طبقات و اقشار محروم و شکاف طبقاتی عمیق در جامعه را نشان می‌دهد و نشانه جدایی مسئولان از مردم و بی‌تفاوتی به زمینه‌سازی چنین سخنانی برای چالش‌های اجتماعی و سیاسی است.

این نشان می‌دهد که تا چه حد «سرمایه اجتماعی» کاهش یافته است که مسئولان اشعار می‌دهند اگر ندارید اشکنه بخورید و لنگ بپوشید و این سرنوشت شماست. درحالی‌که مقام معظم رهبری چند سال قبل، شعار سال را به همدلی و هم زبانی و هم‌رنگی و در کنار مردم و با مردم اختصاص دادند و آن را سرمایه‌ای بی‌نظیر دانستند که موجب جلب اعتماد افقی و عمودی، احساس یگانگی، استحکام و تعهدات دوجانبه بین مردم و مسئولان، حس تفاهم، رفاقت و دوستی، ایثار، احساس همدردی و روابط اجتماعی و... می‌شود. ایشان تأکید فرمودند: و مسئولان را به اهمیت و رعایت آن واقف کردند که در میان مردم و با مردم باشند. در‌حالی‌که اکثریت مردم در شرایط نه‌چندان مساعد زندگی را می‌گذرانند یا به قول «سعدی» عده قلیلی از سیری و اکثریتی از گرسنگی در رنج‌اند (نه چندان بخور کز دهانت برآید/ نه چندان که از ضعف جانت برآید).

آیا درست است از کنار آقازاده‌ها و ژن‌های برتر و خانواده‌سالاری و فامیلی و دریافت‌کننده‌های حقوق‌های نجومی و ... میلیارد‌ها دلار از کشور صمّ‌وبکم می‌گذرند و در عوض مردم را به اشکنه‌خوردن و لنگ‌پوشیدن ترغیب می‌کنند و آینده جامعه را چنین می‌بینند؟

فراموش نباید کرد که سرمایه اجتماعی و همدلی و هم‌رنگی با مردم و درد مردم را از خود دانستن در دنیای سیاست و جهانی که از همه طرف به کشور ما حمله می‌شود، اهمیت بسیار زیادی دارد و موجب تقویت پیوند‌های اجتماعی با مسئولان جامعه می‌شود.

چنان‌که «مهاتما گاندی» بزرگ با استفاده از «سرمایه اجتماعی» و جلب اعتماد عمومی و تبدیل «همبستگی مکانیکی» جامعه هند به «همبستگی ارگانیکی» و همراه‌کردن توده عظیم طبقات و اقشار محروم، چون کشاتریا، ویساها، سودرا‌ها وجاتی‌ها و نجس‌ها و حتی برهمن‌ها و اشراف، چون «نهرو» و دیگران که دلسوز هند بودند، شمشیر برنده انگلیسی‌های استعمارگر را کند و آن‌ها را وادار به تسلیم کرد. در عوض به رشد و توسعه اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی امروز هند کمک کرد؛ زیرا او با مردم و مانند مردم زندگی می‌کرد و درد آن‌ها را درک می‌کرد، نه آنکه در کاخ‌ها زندگی و مردم را به اشکنه‌خوردن و لنگ‌پوشیدن ترغیب کند و چشم‌انداز جامعه را با این‌گونه اظهارنظر‌ها ترسیم کند. خدا به خیر کند ان‌شاءالله.


منبع: فرارو، دنیای اقتصاد
۰
نظرات بینندگان
  • ناشناس ارسالی در

    خیلی مطلب خوبی بود. واقعا این اقایون چرا این حرفارو میزنن.

  • محمد ارسالی در

    من فکر کنم گفته های قاضی زاده هاشمی خیلی تند شده

  • ناشناس ارسالی در

    هرچی دلشون میخواد میگن دیگه، انگار نه انگار

اخبار مرتبط سایر رسانه ها
    سایر رسانه ها
    تازه‌‌ترین عناوین
    پربازدید