درباره فیلم "پیترلو"؛ بریتانیای مدرن چگونه شکل گرفت؟
فیلم «پیترلو» اثری است که با عشق ساخته شده. دیالوگهای فیلم البته قدری سنگین است که باعث میشود حتی صحبتهای جزئی و معمولی، مانند سخنرانیهای سیاسی به نظر برسد و فیلمنامه چنان مصمم است گستره داستان خود را پوشش دهد که جای چندانی برای لحظههای صمیمی و عاطفی انسانی باقی نمیماند.
کد خبر :
۶۴۰۰۷
بازدید :
۳۳۷۸
تازهترین فیلم مایک لی، فیلمساز بریتانیایی «پیترلو» اثری است درباره یکی از رویدادهای مهم تاریخ آن کشور با عنوان «کشتار پیترلو» که سرنوشت کشور انگلستان در دوران مدرن را تغییر داد.
روزنامه گاردین به همین مناسبت یادداشت مفصلی به قلم جان هریس، ستوننویس آن روزنامه، درباره این فیلم با عنوان «پیترلو به اندازه هر شاه یا ملکهای به بریتانیای مدرن شکل داد»، منتشر کرده است که بخشهایی از آن را میخوانیم.
نویسنده به نقل از ساموئل بامفورد که علاوه بر پیشه بافندگی، نویسنده و طرفدار حق رأی برای عموم مردم بوده و در آگوست ۱۸۱۹ به چشم خود شاهد کشتار مردم در پیترلو به دست سربازان بریتانیایی بوده، در ابتدای متن آورده است: «چندین پشته از اجساد خردشده و تکهپاره انسانها بر زمین افتاده است. بعضی از آنها هنوز ناله میکنند... برخی با چشمهای خیره هنوز نفس میکشند و برخی دیگر نفس نمیکشند... شاید عدهای دارند از پنجره اتاقهای زیر شیروانی و از فراز خانهها صحنه را میپایند، اما بهسرعت کنار میروند، انگار میترسند دیده شوند یا طاقت تماشای صحنهای چنین مخوف و غمانگیز را ندارند».
محل این کشتار در منچسترهتل رادیسون قرار دارد. در این مکان لوکس بسیاری از نمایندگان مجلس مدرن کنفرانسهای حزبی سیاسی برگزار میکنند. نمیدانم چند نفر از عابران به آن دایره کوچک قرمز نگاه کردهاند و به روزهای وحشتناکی فکر کردهاند که «یک تظاهرات صلحآمیز ۶۰ هزار اصلاحطلب طرفدار دموکراسی مرکب از مردان، زنان و کودکان مورد حمله سوارهنظام مسلح قرار گرفت و ۱۵ کشته و بیش از ۶۰۰ مجروح بر جا گذاشت»؟
دویستمین سالگرد این قتلعام بهزودی فرامیرسد و یک اثر هنری به مناسبت آن روی پرده میرود که نه فقط گوشت و خون و احساسات خام پیترلو را بازسازی میکند، بلکه احساسی زنده از آن به دست میدهد که بر این کشور در آن زمان چه گذشت و هماکنون چگونه است.
فیلم «پیترلو» مایک لی که جمعه گذشته در بریتانیا اکران شده و زمان نمایش آن دو ساعت و نیم است، بهوضوح اثری است که با عشق ساخته شده. دیالوگهای فیلم البته قدری سنگین است که باعث میشود حتی صحبتهای جزئی و معمولی، مانند سخنرانیهای سیاسی به نظر برسد و فیلمنامه چنان مصمم است گستره داستان خود را پوشش دهد که جای چندانی برای لحظههای صمیمی و عاطفی انسانی باقی نمیماند.
اما به لطف تصویری که از فیلم زمان انقلاب، جنگ و رکود اقتصادی در بریتانیا به نمایش گذاشته و اینکه چگونه سبب رشد منچستر در آغاز انقلاب صنعتی شد و همچنین تصاویر خیرهکننده و شگفتانگیزی از ماجرای قتلعام آن، بر این نکته بهوضوح تأکید میشود که «این رویداد بسیار مهم است». در ماه آگوست یکی از نویسندگان محافظهکار در مجله تایم در پاسخ به این اصرار مایک لی که پیترلو «یک رویداد بسیار بسیار مهم» بوده است و باید بخشی اجباری از برنامه درسی ملی باشد، نوشته این رویداد «آغاز چیز زیادی نبوده است».
بهعلاوه تاریخ بریتانیای مدرن به نوشته این نویسنده «در کارخانهها و پارلمان شکل گرفته است و نه در خیابان». وی در ادامه نوشته: «مایک لی میگوید همانطورکه دانشآموزان درباره وقایع سال ۱۰۶۶، ماگنا کارتا، همسران هنری هشتم، انقلاب فرانسه و واترلو باید درس بگیرند، درباره پیترلو نیز باید یاد بگیرند و این اشتباه است». ا
ما همانطورکه پیدایش و بنیانگذاری این روزنامه که ابتدا «نگهبان منچستر» نام داشت، پیامد ماجرای پیترلو و برای «حمایت از اصلاحات» بود» و تصویب قوانین مربوط به حقوق رأیدهندگان در سالهای بعد متأثر از این رویداد بود.... تاریخ فقط آن نیست که بر زندگی پادشاهان، ملکهها و مردان قدرتمند متمرکز باشد... محصول مسائلی بسیار عمیقتر است: اختلاف بین سیستمهای قدرت و اقتصاد صنعتی جدید.
آنهایی که در میدان سنتپیتر جمع شدند، نخستین افرادی بودند که اهمیت این مسئله را نشان دادند.
۰