چطور وزیر سابق بهداشت هفتهای یک مقاله علمی مینوشت؟!
جعل، سرقت و خرید و فروش مقالات علمی در سالهای گذشته در ایران پررونق شده است. این پدیده در جامعه ایرانی آن قدر گسترده شده که دامن بسیاری از مسئولان و مقامات عالی رتبه را هم گرفته است.
کد خبر :
۶۷۰۸۷
بازدید :
۴۷۲۰
فرادید | در چند سال گذشته جعل و سرقت مقالات علمی یا سوءاستفاده از تولیدات علمی دانشجویان هر از گاهی به تیتر رسانهها راه پیدا کرده است. این ماجرا آن قدر در دانشگاههای کشور گسترده شده که پای بسیاری از مسئولان و مقامات عالیرتبه را هم وسط کشانده است.
بازار فروش مقاله و پایان نامه هم در کشور پررونق شده است
وزیر بهداشت سابق، حسن قاضی زاده هاشمی از مقاماتی بود که به واسطه تعداد زیاد مقالههای چاپ شده در معرض اتهام جعل و سوءاستفاده از مقالات علمی دیگران قرار گرفت.
هاشمی در دوره وزارتش، هر ۸ روز یک مقاله چاپ کرده
تعداد زیاد مقالات علمی چاپ شده توسط حسن قاضی زاده هاشمی از چند سال قبل سوژه برخی رسانهها شد. حدود ۳ سال پیش یکی از رسانهها اعلام کرد که تعداد مقالات چاپ شده توسط وزیر بهداشت در سال ۲۰۱۵ حدود ۷۰ مقاله بوده است. یعنی وزیر بهداشت یکی از وازرتخانههای شلوغ در یک سال، هر ۵ روز یک مقاله منتشر کرده است.
تعداد زیاد مقالات علمی وزیر بهداشت سابق بارها به سوژه رسانه ها تبدیل شده است
بعد از آن هم کم و کیف چاپ این تعداد مقاله توسط وزیر بهداشت به موضوع بحث بسیاری از اهالی رسانه و افکار عمومی تبدیل شد. چندی پیش یکی از منابع خبری حوزه بهداشت تعداد مقالههای وزیر سابق را با یکی از برندگان جایزه نوبل پزشکی مقایسه کرد که در نوع خود جالب بود.
جیمز پی. الیسن یکی از نوابغ جامعه پزشکی است که تحقیقاتش منجر به تولید برخی از درمانهای جدید برای سرطانهای کشنده شده است. این دانشمند برای خدمات علمیش در سال ۲۰۱۸ برنده جایزه نوبل علمی پزشکی شد.
جیمز پی. الیسن در مدت ۶ سال یعنی از ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۸ حدود ۷۱ مقاله علمی چاپ کرده است. این در حالی است که قاضی زاده هاشمی در همین مدت که متصدی وزارت بهداشت هم بوده حدود ۲۶۷ مقاله علمی در نشریات مختلف چاپ کرده است. وزیر بهداشت سابق در این ۶ سال به طور متوسط هر ۸ روز یک مقاله علمی تولید کرده است.
سوالی که با دیدن آمار مقالههای وزیر سابق مطرح میشود این است که چگونه فردی که مسئولیت سنگینی در یک وزارتخانه مهم دارد میتواند هر ۸ روز یک مقاله علمی تولید کند.
بسیاری از کارشناسان و دانشگاهیان میگویند اعضای هیئت علمی، تولیدات علمی دانشجویان را به نام خود چاپ میکنند یا بدون هیچ مشارکتی اسم شان در مقالههای دانشجویان دکترا آورده میشود.
اتهاماتی از این دست دامن افراد بلند پایهای مانند معصومه ابتکار و کامران دانشجو را در سالهای گذشته گرفته و حتی ابعاد بین المللی پیدا کرده است. چندی پیش مجله ساینس در مقالهای اعلام که محققان ایرانی بعد از چینیها در رتبه دوم جهان از نظر سرقت آثار علمی قرار دارند.
بیشتر بخوانید: پایاننامهفروشی یک سال بعد
بازار مکاره مقالات علمی در ایران
واقعیت این است که سیاست وزارت علوم مبنی بر ارزیابی دانشجویان و اعضای هیئت علمی براساس تعداد مقالات علمی چاپ شده در نشریات ISI باعث راه افتادن بازار خرید و فروش مقاله و گاهی هم سرقت آن شده است.
اعضای هیئت علمی و دانشجویان به دلیل امتیازات مقالات علمی جهانی با ترفندهای مختلف فقط میخواهند تعداد مقالات چاپ شده شان را بالا ببرند.
در حال حاضر تعداد مقالات علمی چاپ شده در مجلات ISI توسط اعضای هیئت علمی موجب ارتقای علمی، افزایش حقوق و مزایا، عضویت در بنیاد علمی نخبگان و گرفتن پروژههای تحقیقاتی گران قیمت میشود.
همچنین انتشار مقالات علمی برای دانشجویان مزایایی مانند جذب راحتتر در دوره دکترا، استخدام در نهادهای دولتی و دریافت پروژههای تحقیقاتی دارد.
اما کارشناسان میگویند وزارت علوم در سیاستگذاری هایش از یک نکته مهم یعنی ضریب تاثیر گذاری مقالات علمی و تعداد ارجاعات علمی به آن غفلت کرده است. در حال حاضر در ارزیابیهای وزارت علوم تنها تعداد مقالات علمی تاثیر گذار است نه ضریب تاثیرگذاری آن ها.
در همه نهادهای علمی معتبر در ارزیابی سابقه هر دانشمندی، ضریب تاثیرگذاری و ارجاع به مقالات او مهم است. غفلت از این نکته در ایران باعث مسابقه بین دانشگاهیها برای چاپ مقاله علمی البته بدون کیفیت لازم شده است. در حال حاضر با وجود رشد تعداد مقالات ایرانیها در جهان، اما ضریب تاثیرگذاری آنها بسیار پایین است.
محمدامین قانعی راد اعتقاد دارد آموزش عالی در ایران دچار تورم شده است
محمدامین قانعی راد، یکی از جامعه شناسهای سرشناس ایرانی، معضل فعلی دانشگاهها در ایران را تورم این نهاد میداند. او میگوید در حال حاضر تعداد دانشگاه ها، دانشجویان و مقالات علمی ایران چند برابر شده است. یعنی کمیت آموزش عالی رشد کرده و برعکس کیفیتش کم شده است.
این جامعه شناس اعتقاد دارد تورم آموزش عالی مانند تورم اقتصاد است که در آن حجم زیاد میشود اما از ارزش کاسته میشود.
سیاستگذاران آموزش عالی بدون توجه به کیفیت آن در دهههای گذشته فقط به فکر توسعه کمی این بخش بوده اند، اما آموزش عالی امروز بیش از هر چیزی به توسعه کیفی نیاز دارد.
بیشتر بخوانید: دانشگاه؛ متهم اصلی سرقت علمی
۰