گزارش محدود صداوسیما و روزنامههای تعطیل
در غیاب رسانههای رسمی، فضای مجازی یکهتاز عرصه رسانهای و اطلاعرسانی شده بود، ولی این یکهتازی همراه با تبعات ویژه خود بود که باید نسبت به عوارض آنها حساس بود.
کد خبر :
۶۹۰۵۴
بازدید :
۱۰۰۰۲
عباس عبدی | در جریان سیل اخیر شاهد شکل جدیدی از حضور شبکههای مجازی بودیم. نخستین و مهمترین مسأله این بود که صداوسیما که دشمن درجه یک تلگرام بود و برای فیلترینگ آن از هیچ کوششی فروگذار نکرد، مجبور شد به تلگرام بازگردد و این کار به منزله اعلام شکست سیاست فیلترینگ بود.
نکته دوم اینکه گزارشگران محدود و غیرمطمئن صداوسیما در برابر هزاران گزارشگر مردمی و داوطلبانه که مشغول ارسال فیلم و عکس و خبر هستند، به کلی به حاشیه رفتند و فضای خبری مربوط به سیل در اختیار رسانههای مجازی درآمد و یک بار دیگر این واقعیت بیش از پیش آشکار شد که دوران انحصار رسانهای گذشته است و صداوسیما و رسانههای رسمی باید در سیاست انحصاری و محدودیت خبررسانی خود تجدیدنظر کنند و به یک نظام رسانهای آزاد تن دهند. بدون تردید فقدان رسانه آزاد و البته رسمی و تحت نظارت قانون برای ایران مشکلات امنیتی ایجاد خواهد کرد.
در غیاب رسانههای رسمی، فضای مجازی یکهتاز عرصه رسانهای و اطلاعرسانی شده بود، ولی این یکهتازی همراه با تبعات ویژه خود بود که باید نسبت به عوارض آنها حساس بود.
نخستین عارضه آن ترویج نگاه منفی و نقزدن است که البته قابل فهم است، ولی دلیلی ندارد که به نکات مثبت و امیدبخش توجه نکنیم و همواره نیمه خالی لیوان را ببینیم.
عارضه بعدی، اخبار ناصحیح بود که اعتبار اخبار این شبکهها را کاهش میداد. هنگامی که رسانهای رسمی و تحت نظارت قانونی در میدان خبررسانی نباشد، حساسیت رسانه غیررسمی نسبت به انتشار اخبار بیاعتبار یا دروغ کمتر خواهد بود، در نتیجه اعتبار کلیت اخبار آن تحت سوال میرود و این موجب سردرگمی مردم میشود.
عارضه بعدی، نگاههای یکسویه به ماجراست. اینکه سدسازی خوب است یا بد دو نگاه طرفدار و مخالف دارد. رسانه رسمی و معتبر میکوشد که طرفداران دو نگاه را روبهروی یکدیگر قرار دهد، ولی شبکههای مجازی بهطور عمومی موافق یا مخالف یک نگاه هستند و امکان ارزیابی منصفانه را فراهم نمیکنند و این موجب شکاف فکری و ذهنی میان مردم میشود.
علیرغم اینها، شکستن انحصار رسانه رسمی بزرگترین اتفاقی است که در این میان رخ داده و امید باید داشت که نکات منفی این وضعیت به مرور کمتر شود. ولی در این میان یک اتفاق مهمتری رخ داد که باید آن را در نظر گرفت و آن غیبت سه هفتهای مطبوعات بود که در این زمینه باید تجدیدنظر اساسی شود.
روزنامهها باید ترتیبی اتخاذ کنند که با چنین تعطیلات طولانی مواجه نشوند. اکنون که امکانات فضای مجازی و دیجیتال وجود دارد، باید روزنامهها به سوی انتشار نسخه دیجیتال حرکت کنند و در ایام تعطیلات نیز بتوانند روزانه خبررسانی کنند. دولت باید برای چنین مسألهای کمک کند. ما روزنامهنگاران باید خود را با وضعیت جدید رسانهای هماهنگ کنیم، در غیر این صورت چنان عقب خواهیم ماند که دیگر قادر به جبران این فاصله نخواهیم شد.
منبع: روزنامه شهروند
۰