کارنامه عالیجناب؛ بهترین بازیهای علی نصیریان در تلویزیون
علی نصیریان پس از ۵ سال که از بازی در سریالهای تلویزیونی فاصله گرفته بود، حالا چند شبی است در نقش کریم بوستان در سریال «برادر جان» ایفای نقش میکند. به بهانه حضور دوباره علی نصیریان در تلویزیون مروری داشتیم بر ماندگارترین نقشهای این بازیگر در مجموعه های تلویزیونی.
کد خبر :
۷۰۰۳۹
بازدید :
۲۷۴۷
سوسن سیرجانی | یکی از خبرهایی که پیش از شروع ماه رمضان در رسانهها مدام دیده میشد، حضور علی نصیریان در سریال مناسبتی ماه مبارک رمضان بود. این بازیگر پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون پس از ۵ سال که از بازی در سریالهای تلویزیونی فاصله گرفته بود، حالا چند شبی است در نقش کریم بوستان در سریال «برادر جان» ایفای نقش میکند. تحلیل اینکه این نقش و این مجموعه تلویزیونی توانسته بازگشت موفقی برای نصیریان محسوب شود یا نه، بماند برای بعد.
اما به بهانه حضور دوباره علی نصیریان در تلویزیون مروری داشتیم بر ماندگارترین نقشهای این بازیگر در مجموعههای تلویزیونی. نصیریان کار در تلویزیون را از سال ۱۳۳۹ با بازی و کارگردانی تله تئاتر شروع کرد و تا سال ۱۳۵۴ در بالغ بر ۵۰ تله تئاتر حضور داشت که اکثر آنها را خودش نوشته و کارگردانی کرده بود. پس از آن او تا سال ۶۳ از تلویزیون دور بود و بیشتر در کارهای سینمایی دیده میشد.
نصیریان با بازی در مجموعه سربداران کار در تلویزیون را از سرگرفت و تا امروز که از مرز ۸۴ سالگی گذشته است، در ۳۰ سریال به ایفای نقش پرداخته. از میان آثار او، هفت نقش برجسته و ماندگارش در تلویزیون را انتخاب کردهایم.
سربداران
سال تولید: ۱۳۶۳ / کارگردان: محمدعلی نجفی / نقش: قاضی شارح
میتوان به جرات گفت: یکی از ماندگارترین کاراکترهای تلویزیون، قاضی شارح است. نقشی که علی نصیریان در ۵۰ سالگی با آن به تلویزیون برگشتی دوباره داشت. او که به سبب ساخت هزاردستان و در کنار آن مشکلات ممیزی سالهای ابتدایی پیروزی انقلاب، چند سالی از تلویزیون دور بود، با بازی در نقش شخصیتی مزدور و سیاسی، یکی از مهمترین و دیدنیترین بازیهای خود را با قاضی شارح ایفا کرد. خطابههای این شخصیت در سریال سربداران در ذهن اکثر ایرانیها باقی مانده. خطابههایی که نصیریان با بهرهگیری از لحن و نحوه دیالوگگویی خاص، هم ویژگیهای منفی شخصیت قاضی را در آن نمایان میکند و هم به صورت موازی قابلیتهای منحصربه فرد خود در بازیگری را به بیننده نشان میدهد. از ماندگارترین بخشهای سریال سربداران، سکانسهایی است که قاضی شارح خود را در نزد خواجه قشیری، شیخ حسن جوری جا میزند یا در جایی دیگر میبینیم که برای در امان ماندن جانش، به تملق و چاپلوسی در برابر طغای تیمورخان مغول میپردازد. همین که نه مردم و نه حاکمان متوجه نمیشوند بالاخره قاضی شارح طرفدار مردم است یا مغول ها، خودش از خردهداستانهایی است که سربداران را دیدنیتر میکند.
هزاردستان
سال تولید: ۱۳۶۶-۱۳۵۸ / کارگردان: علی حاتمی / نقش: ابوالفتح
علی حاتمی پس از همکاری با نصیریان در فیلم سینمایی «ستارخان»، او را برای یکی از نقشهای مهم سریال «هزاردستان» انتخاب کرد تا برای سومین بار بازیگر کاراکتری باشد که از دل تاریخ بیرون آمده است. شخصیت ابوالفتح صحاف که با سری تراشیده ظاهرا در گوشهای از بازار مشغول کار صحافی بود، اما در واقعیت نمادی بود از مشروطهخواهان وطنپرست. کاراکتری برگرفته از خیال نویسنده که آن را براساس شخصیتهای واقعی اسدالله خان ابوالفتح زاده، میرزا ابراهیم خان منشی زاده و محمد نظرخان مشکات الممالک، خلق کرده بود. این سه نفر در واقع از اعضای اولیه کمیته مجازات به شمار میرفتند. حاتمی برای دراماتیک کردن ابوالفتح، نحوه ورود به داستان، روند دستگیر شدن، مرگ و ماجراهای خانوادگی را به این شخصیت اضافه کرد. او قصد داشت از این طریق مخاطب هم ارتباط بهتری با این کاراکتر برقرار کند. بیان و صدای نصیریان کم و کاستی برای نقش ابوالفتح نداشت، اما حاتمی تصمیم گرفت در دوبله، صدای ناصر طهماسب بر روی این شخصیت باشد و با لهجه ترکی سخن بگوید. علی نصیریان باید نقش را با طمأنینه و بسیار آرام بازی میکرد، اما درعین حال وجه مبارزهطلبی و وطنپرستی یک مشروطهخواه واقعی هم در بازی او دیده میشد. نتیجه کار بازیگر و دوبلور در کنار هم بسیار درست بود و ابوالفتح صحاف به عنوان نقشی فراموشنشدنی در کارنامه علی نصیریان ثبت شد.
گرگها
سال تولید: ۱۳۶۶ / کارگردان: داود میرباقری / نقش: حکیم
پس از پیروزی انقلاب، مخصوصا در سالهای میانی دهه شصت، بیشتر آثاری که در تلویزیون ساخته میشد، بر مبنا و بازگوکننده مفاهیمی، چون ظلم ستیزی، مبارزه با حاکم ظالم، آشفتگی مردم از رشوهخواری و... بود. «گرگها» ازجمله آثار تاریخی بود که با وجود بهره بردن از داستانی خیالی و ساخته و پرداخته ذهن نویسنده، اما بیشتر مفاهیم مورد انتظار را در خود داشت. داستان از محکومیت «صفدر آهنگر» به اعدام شروع میشد و با رهبری حکیمی متدین و مقتدر به سرنگونی حاکم شهر میانجامید. نقش این حکیم آگاه و پیشرو به علی نصیریان سپرده شد. او یکی از کلیدیترین عناصر قیام مردم علیه حکومت مرکزی و پادشاهی داستان به حساب میآمد. نصیریان باید شخصی محکم، مردم دوست و دارای مرتبه و پایگاه اجتماعی را در بازی خود خلق میکرد، از آن دست شخصیتهایی که معمولاً تاریخ مصرف ندارند و امکان وجود و تکرارشان در هر شرایط و مکانی وجود دارد. نتیجه تلاشهای نصیریان باعث شد بیننده حکیم را مردی آرام ببیند که خود را با شوخیهای گاهگدارش با اعضای خانواده و کار داروسازی اش مشغول میکرد، اما به وقت نیاز آشفته میشد و قیامی را طرح ریزی میکرد. این بازیگر هم ویژگیهای مورد نیاز برای خلق این شخصیت را بهدرستی در بازی خود نمایان کرد و کاراکتر حکیم سریال «گرگها» با همه ویژگیهایش در ذهن مردم ماندگار شد.
همسایهها
سال تولید: ۱۳۷۹ / کارگردان: محمدحسین لطیفی / نقش: آقای فردوس
تا پایان دهه شصت و در طول دهه هفتاد، علی نصیریان در ۱۰ سریال و یک تله تئاتر تلویزیونی ایفای نقش کرد، اما هیچ کدام از آنها موفیقتهای گذشته او را در تلویزیون تکرار نکردند. در سال ۷۹ او نقش آقای فردوس در سریال «همسایهها» به نویسندگی حسین پاکدل و کارگردانی محمد حسین لطیفی را پذیرفت. نقشی که درخشش چندانی برای او به همراه نداشت، اما نسبت به دیگر بازیهای او در این دوران، بیشتر دیده شد. ساکنان یک خانه اجارهای که از قضا خیلی با یکدیگر همدل و رفیق هستند، پس از مدتی متوجه میشوند که قرار است صاحبخانه از خارج بازگردد و آنها را از خانههایشان بیرون کند. آقای فردوس به دنبال گمشده اش به ایران میآید و نهتنها کسی را از خانه بیرون نمیکند، بلکه در کنار آنها با خوشی زندگی جدیدی را شروع میکند. مجموعه «همسایهها» با بهرهگیری از داستانهایی طنز، یکی از درامهای خانوادگی ماندگار تلویزیون بود. اما علی نصیریان در نقش آقای فردوس چندان کار سختی نداشت، او پیش از این نقشهای پیچیده زیادی را بازی کرده بود و قرار بود اینجا فقط نقش مرد دنیادیدهای را خلق کند که همیشه به عنوان ریشسفید همسایهها در حل مسایل مختلف حضور دارد.
میوه ممنوعه
سال تولید:۱۳۸۶ / کارگردان: حسن فتحی / نقش: حاج یونس فتوحی
علی نصیریان در فاصله بین سالهای ۷۹ تا ۸۶، در ۶ سریال بازی کرد که هیچ کدام فضایی برای نشان دادن تمام قابلیتهای بازیگری او در اختیارش نگذاشتند. اما بالاخره و بعد از سالها با پذیرفتن نقش حاج یونس فتوحی در سریال «میوه ممنوعه»، دوباره بیننده همان علی نصیریان گذشته با همه قدرت بازیگری را در برابر خود دید. بسیاری از منتقدین بر این باورند که او با سریال «میوه ممنوعه» تولدی دوباره یافت، چون نقش بسیار جای کار داشت. حاج یونس نماد شیخ صنعان است که در کهنسالی و پس از سالها عبادت و تقواپیشگی، روبهرو شدن با یک دختر ترسا، تمام دین و ایمان او را میرباید و یک شبه زهد و تقوای او را به چالش میکشد و درنهایت آواره میشود. علی نصیریان آنچنان از عرش به فرش رسیدن این شخصیت در برابر عشق دختری به نام هستی با بازی هانیه توسلی را درست و با ریزهکاری خلق کرد که همیشه این شخصیت در ذهن بیننده زنده و ملموس باقی خواهد ماند. سکانسهای ابراز علاقه کردن حاج یونس به هستی، سعی در راضی نگه داشتن معشوق، اعتراف به عشق پیری پشت بلندگوی مسجد و مواجهه با همسر متدینش و... از برترین صحنههای ماندگار مجموعههای تلویزیونی و جزو بازیهای دیدنی علی نصیریان است.
شیخ بهایی
سال تولید: ۱۳۸۷ / کارگردان: شهرام اسدی / نقش: کهنسالی شیخ بهایی
سال ۲۰۰۹ از سمت سازمان یونسکو به عنوان سال «شیخ بهایی» نامگذاری شد. به همین دلیل سازمان سیما فیلم تصمیم گرفته بود سریالی درباره زندگی این داشنمند جهان اسلام بسازد و در سالی که به نام اوست، روانه آنتن کند. زندگی شیخ بهایی پر از فراز و فرود است و در کنار آن یافتهها و ساخت و سازهای بسیاری انجام داده است. به همین دلیل در فاصله یک سالی که برای ساخت این مجموعه فرصت بود، قرار شد سریال در دو فاز ساخته شود یعنی بخش اول آن به کودکی تا نوجوانی شیخ بپردازد و بخش دوم مقطع بزرگسالی و کهنسالی شیخ بهایی. برای بازی در نقش شیخ بهایی در فاز دوم، علی نصیریان انتخاب شد. نصیریان با تسلط همیشگی بر بازی، از پس نقش یک دانشمند سالخورده که تهمایههایی از طنز و شوخطبعی هم در وجودش نهفته است، بهخوبی برآمد. اما از آنجایی که پروژه سفارشی بود و با کم و کاستیهای زیادی دستوپنجه نرم میکرد، نتوانست آنچنان که انتظار میرفت موفق باشد. اما بازی نصیریان با وجود همه کاستیها ماندگار شد و گرچه نمیتوان این نقش را همسنگ سایر نقشهای تاریخی او قرار داد، اما باز هم مخاطب چهره شیخ بهایی را با تصویر و گریمی که بر صورت نصیریان نقش بسته بود، به یاد خواهد آورد.
شهرزاد
سال تولید: ۱۳۹۴ / کارگردان: حسن فتحی / نقش: بزرگآقا دیوانسالار
پس از دوری سه ساله از دنیای سریال و مجموعههای تلویزیونی، علی نصیریان که گزینه دوم پس از ناصر ملک مطیعی برای بازی در نقش بزرگآقا دیوانسالار بود، این پیشنهاد را پذیرفت و برای اولین بار پا به عرصه شبکه نمایش خانگی گذاشت. این انتخاب با کمی ریسک همراه بود، اما از آنجایی که نصیریان در سریالهای «روشنتر از خاموشی» و «میوه ممنوعه» با حسن فتحی سابقه همکاری داشت، بار دیگر به او اعتماد کرد. بزرگآقا دیوانسالار، شخصیتی متنفذ بود که زیردستان زیادی داشت، اما در برابر دخترش شیرین و شهرزاد سعادت، شخصیتی آرام و متفاوت از خود نشان میداد. نصیریان که قابلیت بازی با چهره، بدن و صدا هنوز هم در هشتاد سالگی در او استوار است، به کاراکتر بزرگآقا جان داد و این شخصیت را در کنار همه بازیهای ماندگارش جاودانه کرد. او برای راضی کردن دخترش قربون صدقه او میرفت، برای همصحبتی با شهرزاد لحن یک مرد روشنفکر به خود میگرفت و در مصاف با قباد، دیکتاتوری بی رحم میشد. اهمیت شخصیت بزرگآقا در سریال «شهرزاد» تا حدی بالا بود که داستان بلافاصله بعد از مرگ او افت کرد و تا پایان فصل دوم هم نتوانست سرپا شود. در واقع با مرگ بزرگآقا، اقتدار دستگاه دیوانسالار نابود شد و این شخصیت آنقدر پیچیدگی داشت که آثارش تا پایان در سریال باقی ماند.
اما به بهانه حضور دوباره علی نصیریان در تلویزیون مروری داشتیم بر ماندگارترین نقشهای این بازیگر در مجموعههای تلویزیونی. نصیریان کار در تلویزیون را از سال ۱۳۳۹ با بازی و کارگردانی تله تئاتر شروع کرد و تا سال ۱۳۵۴ در بالغ بر ۵۰ تله تئاتر حضور داشت که اکثر آنها را خودش نوشته و کارگردانی کرده بود. پس از آن او تا سال ۶۳ از تلویزیون دور بود و بیشتر در کارهای سینمایی دیده میشد.
نصیریان با بازی در مجموعه سربداران کار در تلویزیون را از سرگرفت و تا امروز که از مرز ۸۴ سالگی گذشته است، در ۳۰ سریال به ایفای نقش پرداخته. از میان آثار او، هفت نقش برجسته و ماندگارش در تلویزیون را انتخاب کردهایم.
سربداران
سال تولید: ۱۳۶۳ / کارگردان: محمدعلی نجفی / نقش: قاضی شارح
میتوان به جرات گفت: یکی از ماندگارترین کاراکترهای تلویزیون، قاضی شارح است. نقشی که علی نصیریان در ۵۰ سالگی با آن به تلویزیون برگشتی دوباره داشت. او که به سبب ساخت هزاردستان و در کنار آن مشکلات ممیزی سالهای ابتدایی پیروزی انقلاب، چند سالی از تلویزیون دور بود، با بازی در نقش شخصیتی مزدور و سیاسی، یکی از مهمترین و دیدنیترین بازیهای خود را با قاضی شارح ایفا کرد. خطابههای این شخصیت در سریال سربداران در ذهن اکثر ایرانیها باقی مانده. خطابههایی که نصیریان با بهرهگیری از لحن و نحوه دیالوگگویی خاص، هم ویژگیهای منفی شخصیت قاضی را در آن نمایان میکند و هم به صورت موازی قابلیتهای منحصربه فرد خود در بازیگری را به بیننده نشان میدهد. از ماندگارترین بخشهای سریال سربداران، سکانسهایی است که قاضی شارح خود را در نزد خواجه قشیری، شیخ حسن جوری جا میزند یا در جایی دیگر میبینیم که برای در امان ماندن جانش، به تملق و چاپلوسی در برابر طغای تیمورخان مغول میپردازد. همین که نه مردم و نه حاکمان متوجه نمیشوند بالاخره قاضی شارح طرفدار مردم است یا مغول ها، خودش از خردهداستانهایی است که سربداران را دیدنیتر میکند.
هزاردستان
سال تولید: ۱۳۶۶-۱۳۵۸ / کارگردان: علی حاتمی / نقش: ابوالفتح
علی حاتمی پس از همکاری با نصیریان در فیلم سینمایی «ستارخان»، او را برای یکی از نقشهای مهم سریال «هزاردستان» انتخاب کرد تا برای سومین بار بازیگر کاراکتری باشد که از دل تاریخ بیرون آمده است. شخصیت ابوالفتح صحاف که با سری تراشیده ظاهرا در گوشهای از بازار مشغول کار صحافی بود، اما در واقعیت نمادی بود از مشروطهخواهان وطنپرست. کاراکتری برگرفته از خیال نویسنده که آن را براساس شخصیتهای واقعی اسدالله خان ابوالفتح زاده، میرزا ابراهیم خان منشی زاده و محمد نظرخان مشکات الممالک، خلق کرده بود. این سه نفر در واقع از اعضای اولیه کمیته مجازات به شمار میرفتند. حاتمی برای دراماتیک کردن ابوالفتح، نحوه ورود به داستان، روند دستگیر شدن، مرگ و ماجراهای خانوادگی را به این شخصیت اضافه کرد. او قصد داشت از این طریق مخاطب هم ارتباط بهتری با این کاراکتر برقرار کند. بیان و صدای نصیریان کم و کاستی برای نقش ابوالفتح نداشت، اما حاتمی تصمیم گرفت در دوبله، صدای ناصر طهماسب بر روی این شخصیت باشد و با لهجه ترکی سخن بگوید. علی نصیریان باید نقش را با طمأنینه و بسیار آرام بازی میکرد، اما درعین حال وجه مبارزهطلبی و وطنپرستی یک مشروطهخواه واقعی هم در بازی او دیده میشد. نتیجه کار بازیگر و دوبلور در کنار هم بسیار درست بود و ابوالفتح صحاف به عنوان نقشی فراموشنشدنی در کارنامه علی نصیریان ثبت شد.
گرگها
سال تولید: ۱۳۶۶ / کارگردان: داود میرباقری / نقش: حکیم
پس از پیروزی انقلاب، مخصوصا در سالهای میانی دهه شصت، بیشتر آثاری که در تلویزیون ساخته میشد، بر مبنا و بازگوکننده مفاهیمی، چون ظلم ستیزی، مبارزه با حاکم ظالم، آشفتگی مردم از رشوهخواری و... بود. «گرگها» ازجمله آثار تاریخی بود که با وجود بهره بردن از داستانی خیالی و ساخته و پرداخته ذهن نویسنده، اما بیشتر مفاهیم مورد انتظار را در خود داشت. داستان از محکومیت «صفدر آهنگر» به اعدام شروع میشد و با رهبری حکیمی متدین و مقتدر به سرنگونی حاکم شهر میانجامید. نقش این حکیم آگاه و پیشرو به علی نصیریان سپرده شد. او یکی از کلیدیترین عناصر قیام مردم علیه حکومت مرکزی و پادشاهی داستان به حساب میآمد. نصیریان باید شخصی محکم، مردم دوست و دارای مرتبه و پایگاه اجتماعی را در بازی خود خلق میکرد، از آن دست شخصیتهایی که معمولاً تاریخ مصرف ندارند و امکان وجود و تکرارشان در هر شرایط و مکانی وجود دارد. نتیجه تلاشهای نصیریان باعث شد بیننده حکیم را مردی آرام ببیند که خود را با شوخیهای گاهگدارش با اعضای خانواده و کار داروسازی اش مشغول میکرد، اما به وقت نیاز آشفته میشد و قیامی را طرح ریزی میکرد. این بازیگر هم ویژگیهای مورد نیاز برای خلق این شخصیت را بهدرستی در بازی خود نمایان کرد و کاراکتر حکیم سریال «گرگها» با همه ویژگیهایش در ذهن مردم ماندگار شد.
همسایهها
سال تولید: ۱۳۷۹ / کارگردان: محمدحسین لطیفی / نقش: آقای فردوس
تا پایان دهه شصت و در طول دهه هفتاد، علی نصیریان در ۱۰ سریال و یک تله تئاتر تلویزیونی ایفای نقش کرد، اما هیچ کدام از آنها موفیقتهای گذشته او را در تلویزیون تکرار نکردند. در سال ۷۹ او نقش آقای فردوس در سریال «همسایهها» به نویسندگی حسین پاکدل و کارگردانی محمد حسین لطیفی را پذیرفت. نقشی که درخشش چندانی برای او به همراه نداشت، اما نسبت به دیگر بازیهای او در این دوران، بیشتر دیده شد. ساکنان یک خانه اجارهای که از قضا خیلی با یکدیگر همدل و رفیق هستند، پس از مدتی متوجه میشوند که قرار است صاحبخانه از خارج بازگردد و آنها را از خانههایشان بیرون کند. آقای فردوس به دنبال گمشده اش به ایران میآید و نهتنها کسی را از خانه بیرون نمیکند، بلکه در کنار آنها با خوشی زندگی جدیدی را شروع میکند. مجموعه «همسایهها» با بهرهگیری از داستانهایی طنز، یکی از درامهای خانوادگی ماندگار تلویزیون بود. اما علی نصیریان در نقش آقای فردوس چندان کار سختی نداشت، او پیش از این نقشهای پیچیده زیادی را بازی کرده بود و قرار بود اینجا فقط نقش مرد دنیادیدهای را خلق کند که همیشه به عنوان ریشسفید همسایهها در حل مسایل مختلف حضور دارد.
میوه ممنوعه
سال تولید:۱۳۸۶ / کارگردان: حسن فتحی / نقش: حاج یونس فتوحی
علی نصیریان در فاصله بین سالهای ۷۹ تا ۸۶، در ۶ سریال بازی کرد که هیچ کدام فضایی برای نشان دادن تمام قابلیتهای بازیگری او در اختیارش نگذاشتند. اما بالاخره و بعد از سالها با پذیرفتن نقش حاج یونس فتوحی در سریال «میوه ممنوعه»، دوباره بیننده همان علی نصیریان گذشته با همه قدرت بازیگری را در برابر خود دید. بسیاری از منتقدین بر این باورند که او با سریال «میوه ممنوعه» تولدی دوباره یافت، چون نقش بسیار جای کار داشت. حاج یونس نماد شیخ صنعان است که در کهنسالی و پس از سالها عبادت و تقواپیشگی، روبهرو شدن با یک دختر ترسا، تمام دین و ایمان او را میرباید و یک شبه زهد و تقوای او را به چالش میکشد و درنهایت آواره میشود. علی نصیریان آنچنان از عرش به فرش رسیدن این شخصیت در برابر عشق دختری به نام هستی با بازی هانیه توسلی را درست و با ریزهکاری خلق کرد که همیشه این شخصیت در ذهن بیننده زنده و ملموس باقی خواهد ماند. سکانسهای ابراز علاقه کردن حاج یونس به هستی، سعی در راضی نگه داشتن معشوق، اعتراف به عشق پیری پشت بلندگوی مسجد و مواجهه با همسر متدینش و... از برترین صحنههای ماندگار مجموعههای تلویزیونی و جزو بازیهای دیدنی علی نصیریان است.
شیخ بهایی
سال تولید: ۱۳۸۷ / کارگردان: شهرام اسدی / نقش: کهنسالی شیخ بهایی
سال ۲۰۰۹ از سمت سازمان یونسکو به عنوان سال «شیخ بهایی» نامگذاری شد. به همین دلیل سازمان سیما فیلم تصمیم گرفته بود سریالی درباره زندگی این داشنمند جهان اسلام بسازد و در سالی که به نام اوست، روانه آنتن کند. زندگی شیخ بهایی پر از فراز و فرود است و در کنار آن یافتهها و ساخت و سازهای بسیاری انجام داده است. به همین دلیل در فاصله یک سالی که برای ساخت این مجموعه فرصت بود، قرار شد سریال در دو فاز ساخته شود یعنی بخش اول آن به کودکی تا نوجوانی شیخ بپردازد و بخش دوم مقطع بزرگسالی و کهنسالی شیخ بهایی. برای بازی در نقش شیخ بهایی در فاز دوم، علی نصیریان انتخاب شد. نصیریان با تسلط همیشگی بر بازی، از پس نقش یک دانشمند سالخورده که تهمایههایی از طنز و شوخطبعی هم در وجودش نهفته است، بهخوبی برآمد. اما از آنجایی که پروژه سفارشی بود و با کم و کاستیهای زیادی دستوپنجه نرم میکرد، نتوانست آنچنان که انتظار میرفت موفق باشد. اما بازی نصیریان با وجود همه کاستیها ماندگار شد و گرچه نمیتوان این نقش را همسنگ سایر نقشهای تاریخی او قرار داد، اما باز هم مخاطب چهره شیخ بهایی را با تصویر و گریمی که بر صورت نصیریان نقش بسته بود، به یاد خواهد آورد.
شهرزاد
سال تولید: ۱۳۹۴ / کارگردان: حسن فتحی / نقش: بزرگآقا دیوانسالار
پس از دوری سه ساله از دنیای سریال و مجموعههای تلویزیونی، علی نصیریان که گزینه دوم پس از ناصر ملک مطیعی برای بازی در نقش بزرگآقا دیوانسالار بود، این پیشنهاد را پذیرفت و برای اولین بار پا به عرصه شبکه نمایش خانگی گذاشت. این انتخاب با کمی ریسک همراه بود، اما از آنجایی که نصیریان در سریالهای «روشنتر از خاموشی» و «میوه ممنوعه» با حسن فتحی سابقه همکاری داشت، بار دیگر به او اعتماد کرد. بزرگآقا دیوانسالار، شخصیتی متنفذ بود که زیردستان زیادی داشت، اما در برابر دخترش شیرین و شهرزاد سعادت، شخصیتی آرام و متفاوت از خود نشان میداد. نصیریان که قابلیت بازی با چهره، بدن و صدا هنوز هم در هشتاد سالگی در او استوار است، به کاراکتر بزرگآقا جان داد و این شخصیت را در کنار همه بازیهای ماندگارش جاودانه کرد. او برای راضی کردن دخترش قربون صدقه او میرفت، برای همصحبتی با شهرزاد لحن یک مرد روشنفکر به خود میگرفت و در مصاف با قباد، دیکتاتوری بی رحم میشد. اهمیت شخصیت بزرگآقا در سریال «شهرزاد» تا حدی بالا بود که داستان بلافاصله بعد از مرگ او افت کرد و تا پایان فصل دوم هم نتوانست سرپا شود. در واقع با مرگ بزرگآقا، اقتدار دستگاه دیوانسالار نابود شد و این شخصیت آنقدر پیچیدگی داشت که آثارش تا پایان در سریال باقی ماند.
منبع: سازندگی
۰