قصه ۷ ساله اکران "رستاخیز"
فیلم در ۱۱ بخش نامزد میشود و در نهایت در ۸ بخش از جمله بهترین کارگردانی برنده سیمرغ بلورین میشود. از همان زمان صفآرایی مخالفان با پیشقراولی تریبونداران عرصه خطابه و مداحی آغاز میشود.
کد خبر :
۸۳۷۸۰
بازدید :
۱۸۷۵
نیلوفر ساسانی | هر سال محرم که از راه میرسد، تلویزیون سراغ «مختارنامه» میرود و سینما سراغ پرونده فیلم «رستاخیز». اولی از فرط تکرار پخش مخاطب را دلزده کرده و دومی از کثرت کشدار شدن ماجرای اکران. قصه «رستاخیز» و «مختارنامه»، اما یک فصل مشترک هم دارد؛ نشان دادن تصویر حضرت عباس (ع) برای اولین بار.
با این تفاوت که پس از کش و قوسهای فراوان، داوود میرباقری برای ختم غائله به افکت نور تن میدهد و سریالش بارها از شبکههای مختلف تلویزیون پخش میشود و احمدرضا درویش، اما بر تصمیمش اصرار میکند تا کماکان روایت حسین (ع) و یارانش در صحرای کربلا گوشه کشوی میزکار او خاک بخورد.
حاشیههای طرفه «رستاخیز»
قصه اکران «رستاخیز» در این سالها فراز و فرودهای بسیاری داشته و از زمان رونمایی فیلم در بهمن ماه ۱۳۹۲ تا مرداد ۹۹ با حاشیههای نوظهوری همراه است. تمام آنچه در پرونده ۷ ساله این فیلم ثبت شده را میتوان در این گزارههای خبری خلاصه کرد: درویش حاصل خون دل خوردنهای ۱۰ سالهاش با مضمون عاشورایی را سه سال پس از اتمام تولید به سی و دومین جشنواره فیلم فجر میآورد.
فیلم در ۱۱ بخش نامزد میشود و در نهایت در ۸ بخش از جمله بهترین کارگردانی برنده سیمرغ بلورین میشود. از همان زمان صفآرایی مخالفان با پیشقراولی تریبونداران عرصه خطابه و مداحی آغاز میشود. مهمترین مشکل محالفان با «رستاخیز» نشان دادن چهره ۵ تن از اهل بیت امام حسین (ع) است.
اواسط تیرماه ۹۳ پس از افت و خیزهای فراوان پروانه نمایش فیلم صادر میشود. تیرماه ۹۴ احمدرضا درویش از آغاز اکران این فیلم در۵۰ سینمای کشور خبر میدهد. با فاصله کمی از انتشار خبر تصویر کودکان پلاکارد به دست و زنی که همنوا با صدای اعتراض قمه بر سر میکوبد، همه را شوکه میکند.
۲۴ تیرماه همزمان با نخستین روز نمایش فیلم، معترضان مقابل وزارت ارشاد تجمع میکنند و بعد از سینهزنی و عزاداری از وزارت ارشاد به سمت سینما شکوفه در میدان شهدا راهپیمایی میکنند و تصویر فیلم را از سردر سینما پایین میکشند. «رستاخیز» به جای تهران و دیگر شهرستانها راه بغداد را در پیش میگیرد.
شهروندان عراقی در واکنشی متفاوت، اما موقع تماشای فیلم عنان از کف داده و با تماشای صحنه شهادت ابوالفضل عباس (ع) فریاد لبیک یا حسین (ع) سر میدهند.
«رستاخیز» با جایزه بزرگ جشنواره فیلم بغداد به تهران برمیگردد. با تصمیم محمدمهدی حیدریان (رئیس وقت سازمان سینمایی) رقم بالایی به عنوان غرامت عدم اکران به صاحبان فیلم پرداخت و ۶۰ درصد سهم این فیلم توسط بنیاد سینمایی فارابی _. و البته مؤسسه رسانههای تصویری که بعدها در این بنیاد ادغام شد_ خریداری میشود.
بنیاد فارابی عمده مالک فیلم میشود، اما تصمیمگیری درباره کیفیت اکران و نمایش فیلم همچنان با تهیهکننده آن است! محرم سال ۹۸ نسخه سانسور نشده و قاچاق فیلم بعد از انتشار در یک کانال عربی یوتیوب، در دیگر کانالهای تلگرامی و فضای مجازی بارگذاری میشود.
تعیین تکلیف آخرین ساخته احمدرضا درویش که به نوعی روشن کننده سرنوشت فیلمساز هم هست [درویش ادامه فعالیت فیلمسازیاش را به اکران این فیلم مشروط کرده]دوباره با نزدیک شدن به ایام محرم سؤال پرتکرار اهالی رسانه میشود. مردادماه سال ۹۹ حسین انتظامی رئیس سازمان سینمایی در نشست خبری اش اعلام میکند که «این فیلم در سال ۹۸ مجوز عرضه در شبکه نمایش خانگی را گرفته و اکران آنلاین آن از نظر سازمان سینمایی مشکلی ندارد.»
ایدههای عجیب تهیهکننده و مناقشه بر سر اکران آنلاین
در شرایطی که شیوع کرونا، اکران آنلاین را به عنوان امکانی ناگزیر در شرایط بحرانی امروز مطرح کرده و از سوی دیگر با تعطیلی سالنهای سینماها در دهه محرم انتظار میرود از این امکان به عنوان فرصتی برای بازگرداندن بخشی از بودجه هزینه شده بیتالمال برای خرید فیلم استفاده شود، تصمیم تهیهکننده «رستاخیز» نوک پیکان انتقادات را این بار به سمت او نشانه میبرد.
نسخه قاچاق فیلم در کانالهای تلگرامی موجود است، اما تقی علیقلیزاده تهیهکننده «رستاخیز» در گفتوگویی با ایسنا میگوید که قصد ندارند فیلم را در ایران اکران آنلاین کند و درصدد راهاندازی پلتفرمی مخصوص اکران این فیلم است. این در حالی است که علیرضا تابش مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی در سلسله نامهنگاریهایش با سازندگان فیلم از سال ۹۸ تاکنون، ایدههای عجیب مطرح شده را غیرعملیاتی خوانده و خواستار اکران آنلاین است.
مدیر عامل بنیاد سینمایی فارابی که شامگاه پنجشنبه ۳۰ مردادماه در برنامه تلویزیونی شهر فرنگ حضور یافته، میگوید: «اگر این کار مرسوم بود، همه برای یک عدد فیلمشان، یک پلتفرم تأسیس میکردند! زمینه اصلی راهاندازی یک پلتفرم، داشتن مخاطب است و منطقی نیست که فرد برای عرضه یک جنس، یک اثر و یک کالا، دست به راهاندازی مغازهای برای فروش آن جنس (تک اثر) بزند!
پس بهتر است «رستاخیز» به سمت پلتفرمهایی با مخاطب انبوه جهانی و ملی هدایت شود و صاحب اثر و سهامداران با یکی از پلتفرمها به توافق برسد و سرانجام، اثر در پلتفرمهای جهانی یا ایرانی با پروتکلهای مخصوص به خودش به نمایش دربیاید.»
علیرضا تابش در عین حال در باره نمایش چهره حضرت ابوالفضل (ع) در نسخه اینترنتی و ممانعت از نمایش در سالن سینما که در تمام این سالها محل مناقشه «رستاخیز» بوده، تأکید میکند: «این مباحث در حوزه نظارت و ارزشیابی و جزو مباحث بین رشتهای و فقهی است که ترجیح میدهم به آن ورود نکنم.»
در شرایطی که بحث اکران آنلاین فیلم «رستاخیز» و دستاندازهای تازه تهیهکننده در مسیر اکران داغ است، تابناک در گزارشی با انتقاد از پرداخت خسارت ۱/۱۷ میلیارد تومانی محمد مهدی حیدریان به ازای ۶۰ درصد سهم فیلم و با اشاره به روند تقسیم میزان فروش فیلم بین سینماداران و پخش کنندهها و صاحبان فیلم خاطرنشان میکند که این فیلم باید حدود ۱۰۰ میلیارد تومان در گیشه سینمای ایران بفروشد تا اصل سرمایه به صاحبان اثر بازگردد، اما آیا «رستاخیز» توان فروش بالای چند میلیارد را داشت؟
پیشینه اکران ۷ ساله «رستاخیز» در نهایت به نقطهای رسیده است که کارشناسان سینمایی معتقدند به نظر میرسد سازندگان فیلم از باز ماندن پرونده فیلمشان نفع بیشتری میبرند.
منبع: روزنامه ایران
۰