کدام بازیگران زن مهمترین جوایز سینمایی را گرفتند؟
استریپ، بازیگر ۶۹ ساله آمریکایی است که با ۲۱ نامزدی و ۳ بار بردن جایزه اسکار با افتخارترین بازیگر حال حاضر اسکار شناخته میشود. او بیشترین جوایز اسکار را از آن خود نکرده، ولی با ۲۱ نامزدی اسکار در این زمینه رکورد دار است.
کد خبر :
۸۷۷۷۴
بازدید :
۳۰۹۲
فرادید | با اینکه هیچگاه جوایز، تندیسها و القاب الزاماً سطح واقعی یک هنرمند را مشخص نمیکند، اما نمیتوان کتمان کرد که وقتی یک هنرمند برای دفعات متعدد برنده و یا نامزد یک جایزه معتبر میشود، یک هنرمند تراز اول جهانی است.
به گزارش فرادید، در سینما مثل هنرهای دیگر جوایز مختلفی در سراسر جهان هرساله برگزار میشود، اما شاید بتوان گفت جایزه اسکار، بفتا، گلدن گلوب و صد البته جایزه کن مهمترین جوایز در دنیای سینما هستند.
بر طبق این معیار در این مطلب میخواهیم شما را با پرافتخارترین هنرپیشگان زنی آشنا کنیم که بیشترین تعداد نامزدی و یا کسب این جوایز را داشتهاند.
کاترین هپبورن
هپبورن یکی از بازیگران درخشان تاریخ هالیوود توانسته است چهار بار برنده جایزه اسکار شود که تا کنون کسی این جوایز را به دست نیاورده است. هنوز هیچ بازیگر زنی نتوانسته به اسکار سومش برسد، حتی مریل استریپ بزرگ که ۲۱ نامزدی را به نام خودش ثبت کرده است.
حضورش در سینما از همان آغاز با موفقیت همراه بود و با سومین فیلمش «شکوه صبح» (۱۹۳۳) به جایزهی اسکار بازیگری رسید.
هپبورن در عمر طولانیاش بیشتر سراغ نقشهای چالشبرانگیز رفت و سه جایزهی اسکار دیگرش را از ۶۰ تا ۷۴ سالگی بهدست آورد. هیپورن دومین اسکارش را برای «حدس بزن چهکسی برای شام میآید» بهدست آورد. «ریچارد شیردل» (۱۹۲۳) سومین فیلمی بود که هیپورن را به اسکار رساند. هپبورن چهارمین اسکارش را هم ۱۳ سال بعد برای فیلم «روی گلدن پاند» بهدست آورد تا ملکهی شلوارپوش در ۷۴ سالگی تاریخساز شود. او تا کهنسالی فعالیتش را ادامه داد و آخرین بار در ۸۷ سالگی در یک فیلم سینمایی بازی کرد. او پس از یک دوره بیماری در سال ۲۰۰۳ در ۹۶ سالگی درگذشت.
هپبورن بیش از شصت سال بانوی اول هالیوود بود، بیشتر مدیون شخصیت مستقل و قدرتمندش بود تا تعداد اسکارهایش. او در این شصت سال در ژانرهای مختلفی از کمدی اسکروبال گرفته تا درامهای ادبی بازی کرد تا انستیتو فیلم امریکا در سال ۱۹۹۹ او را بزرگترین ستارهی زن سینمای کلاسیک هالیوود بنامد.
اینگرید برگمن
برگمن در تئاتر دراماتیک رویال در استکهلم تحصیل کرد و نخستین بازی سینماییاش نقش کوچکی در فیلم «کنت شهر قدیمی» در سال ۱۹۳۵ بود.
برگمن بازیگری را در فیلمهای سوئدی شروع کرد و پس ازپایان آخرین فیلمش در سوئد و حضور در ۳ فیلم نسبتا موفق آمریکایی در سال ۱۹۴۲ برای بازی در فیلم کلاسیک «کازابلانکا» برای نخستین بار نامزد اسکار شد، اما در سال ۱۹۴۳ به افتخار کسب این جایزه برای بازی در فیلم «زنگها برای که به صدا درمیآیند» نائل آمد.
برگمن بازیگری را در فیلمهای سوئدی شروع کرد و پس ازپایان آخرین فیلمش در سوئد و حضور در ۳ فیلم نسبتا موفق آمریکایی در سال ۱۹۴۲ برای بازی در فیلم کلاسیک «کازابلانکا» برای نخستین بار نامزد اسکار شد، اما در سال ۱۹۴۳ به افتخار کسب این جایزه برای بازی در فیلم «زنگها برای که به صدا درمیآیند» نائل آمد.
این بازیگر سال بعد نیز برای بازی در «چراغ گازی» برنده اسکار و گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش اول زن شد. در سال ۱۹۴۵ هم برای سومین سال متوالی برای ایفای نقش یک راهبه در فیلم «ناقوس کلیسای سنت مربی» نامزد اسکار شد و فقط توانست برنده جایزه گلدن گلوب برای این فیلم بشود. برگمن در سال ۱۹۵۶ در فیلم «آناستازیا» بازی کرد و این فیلم بازگشت فاتحانهای به هالیوود برای او به حساب آمد. چون برای دومین بار برنده اسکار و گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش اول زن شد. وی سومین جایزه اسکار (بازیگر نقش مکمل) را برای بازی در «قتل در قطار سریع السیر شرق» در سال ۱۹۷۵ به دست آورد. وی در سال ۱۹۸۷ در فیلم «سونات پاییزی» به کارگردانی اینگمار برگمان بازی کرد. این فیلم که آخرین حضور برگمان روی پرده سینما به حساب میآید، هفتمین نامزدی اسکار را برایش به ارمغان آورد.
این بازیگر سوئدی در طول حیات حرفهایاش ۳ بار برنده جایزه اسکار و ۳ بار نامزد دریافت این جایزه شده بود. اینگرید برگمان در سال ۱۹۸۲ در سن ۶۷ سالگی و درست در روز تولدش به علت بیماری سرطان در لندن درگذشت و جسدش را در سوئد سوزاندند.
پس از مرگ برگمن، جایزه امی سال ۱۹۸۲ برای بازی در مجموعه تلویزیونی زنی به گلدا به او تعلق گرفت.
مریل استریپ
استریپ، بازیگر ۶۹ ساله آمریکایی است که با ۲۱ نامزدی و ۳ بار بردن جایزه اسکار با افتخارترین بازیگر حال حاضر اسکار شناخته میشود. او بیشترین جوایز اسکار را از آن خود نکرده، ولی با ۲۱ نامزدی اسکار در این زمینه رکورد دار است.
او جوایز خود را به عنوان بهترین بازیگر نقش اول زن در فیلمهای «انتخاب سوفی» و «بانوی آهنی» و بار دیگر نیز به عنوان بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای فیلم «کرامر علیه کرامر» دریافت کرده است. استریپ در سال ۲۰۱۱ توانست برای فیلم «بانوی آهنی» هم جایزه اسکار و هم بفتا را همزمان، از آن خود کند. در کارنامه او همچنین چندین جوایز گلدن گلوب نیز دیده میشود. وی کار سینما را در سال ۱۹۷۷ با فیلم «جولیا» شروع کرد. در این فیلم او همبازی جین فوندا بود.
از فیلمهای مشهور او میتوان به «شکارچی گوزن»، «انتخاب سوفی»، «اتاق ماروین» و «ساعتها» اشاره کرد.
او از دید بسیاری از منتقدان به عنوان بهترین بازیگر در قید حیات شناخته میشود.
جودی فاستر
جودی فاستر ۵۷ ساله آمریکایی یکی از موفقترین بازیگرانی که در پنج دهه فعالیتی که در این رشته داشته است توانسته نقدهای مثبتی را از منتقدان سینما دریافت کند. فاستر برنده جوایز برجستهای شامل دو جایزه اسکار٬ دو گلدن گلوب ٬ سه جایزه بفتا٬ یک جایزه ایندیپندنت اسپیریت و یک جایزه انجمن بازیگران فیلم و همچنین دو بار نامزی در جایزه امی ساعات پربیننده و یکبار جایزه امی برنامههای روزانه شده است.
فاستر در سال ۱۹۷۶ در سه فیلم بازی کرد: «راننده تاکسی»، «باگزی مالون» و «جمعهی غریب» که برای بازی اش در فیلم راننده تاکسی نامزد دریافت اسکار بهترین بازیگر زن در نقش مکمل شد. در سال ۱۹۹۷ دو جایزهی بفتا به عنوان بهترین بازیگر نوپا و بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای نقش آفرینی هایش در فیلمهای راننده تاکسی (مقابل رابرت دنیرو) و باگزی مالون به او تعلق گرفت. همچنین برای بازی در فیلم «جمعهی غریب» نامزد جایزهی گلدن گلاب به عنوان بهترین بازیگر زن شد.
در سال ۱۹۸۹ جایزهی اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن را برای بازی در فیلم "متهم" دریافت کرد. در سال ۱۹۹۱ در فیلم "سکوت بره ها" در نقش "کلاریس استارلینگ" (یک آموزش دیدهی اف. بی. آی) نقش آفرینی کرد. بازی او در این نقش مورد تحسین منتقدین بین المللی قرار گرفت.
فاستر در سال ۱۹۷۶ در سه فیلم بازی کرد: «راننده تاکسی»، «باگزی مالون» و «جمعهی غریب» که برای بازی اش در فیلم راننده تاکسی نامزد دریافت اسکار بهترین بازیگر زن در نقش مکمل شد. در سال ۱۹۹۷ دو جایزهی بفتا به عنوان بهترین بازیگر نوپا و بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای نقش آفرینی هایش در فیلمهای راننده تاکسی (مقابل رابرت دنیرو) و باگزی مالون به او تعلق گرفت. همچنین برای بازی در فیلم «جمعهی غریب» نامزد جایزهی گلدن گلاب به عنوان بهترین بازیگر زن شد.
در سال ۱۹۸۹ جایزهی اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن را برای بازی در فیلم "متهم" دریافت کرد. در سال ۱۹۹۱ در فیلم "سکوت بره ها" در نقش "کلاریس استارلینگ" (یک آموزش دیدهی اف. بی. آی) نقش آفرینی کرد. بازی او در این نقش مورد تحسین منتقدین بین المللی قرار گرفت.
فرانسیس مکدورمند
آغاز کار فرانسیس لوئیس مکدورمند بازیگر آمریکایی ۶۳ ساله در سینما با بازی در فیلم «فضای خونبار» ساختهٔ جوئل و ایتن کوئن ۱۹۸۴ همراه بود. در ۱۹۸۷ او نقش کوتاهی را در فیلم «بزرگ کردن آریزونا» اثر برادران کوئن بازی کرد. او علاوه بر فیلم سینمایی، در چندین نمایش و فیلم تلویزیونی هم بازی کرده است.
یکی از نقشهای شناختهشدهٔ مکدورمند، نقش مارج گاندرسون، پلیس زن باردار در فیلم «فارگو» به کارگردانی برادران کوئن است. او بهخاطر بازی در این فیلم جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن را در سال ۱۹۹۶ دریافت کرد.
مکدورمند در ۱۹۸۸ بخاطر بازی در فیلم «میسیسیپی میسوزد» نامزد بهترین بازیگر نقش مکمل زن در جشنوارهٔ آکادمی شد. در سال ۲۰۰۰، بار دیگر بخاطر بازی در فیلم «تقریباً مشهور» نامزد بهترین بازیگر نقش مکمل زن در جشنوارهٔ آکادمی شد. در همان سال، جوایز دیگری را بخاطر بازی در فیلم «پسران شگفتانگیز» کسب کرد. در ۲۰۰۶، برای سومین بار در جشنوارهٔ آکادمی نامزد بهترین بازیگر نقش مکمل برای بازی در «سرزمین شمالی» شد. او در سالهای اخیر در فیلمهای «خانم پتی گریو یک روز زندگی میکند» به کارگردانی بهارات نالوری، و بخوان و بسوزان به کارگردانی جوئل و ایتن کوئن بازی کرده است. همچنین، او در اسکار ۲۰۱۸ جایزهٔ بهترین بازیگر اصلی زن را بهخاطر بازی در فیلم «سه بیلبورد خارج از ابینگ، میزوری» دریافت کرد.
۰