دعای روز ششم ماه مبارک رمضان

دعای روز ششم ماه مبارک رمضان

در ماه مبارک رمضان ادعیه روزانه این ماه شریف بسیار جای دقت و تفکر دارد. این دعا‌های روزانه که در محافل مذهبی خوانده می‎شود توسط ابن‌عباس از پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و سلّم نقل شده است.

کد خبر : ۹۲۸۱۰
بازدید : ۵۸۹۷
دعای روز ششم
فرادید | در دعای روز ششم از ماه مبارک رمضان می‌خوانیم:
بسم الله الرحمن الرحیم

«اللهمّ لا تَخْذِلْنی فیهِ لِتَعَرّضِ مَعْصِیتِکَ ولا تَضْرِبْنی بِسیاطِ نَقْمَتِکَ وزَحْزحْنی فیهِ من موجِباتِ سَخَطِکَ بِمَنّکَ وأیادیکَ یا مُنْتهی رَغْبـةَ الرّاغبینَ.»

«خدایا در این روز مرا به نفس سرکشم، وامگذار تا پی طغیان و نارضایتی تو روم و مرا با تازیانه خشم و غضبت ادب مکن، مرا از موجبات ناخرسندیت، بر کنار بدار، به حق مهربانی و نعمت نوازیت،‌ای نهایت آرزوی مشتاقان.»

در ماه مبارک رمضان ادعیه روزانه این ماه شریف بسیار جای دقت و تفکر دارد. این دعا‌های روزانه که در محافل مذهبی خوانده می‎شود توسط ابن‌عباس از پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و سلّم نقل شده است و علمای بزرگ اسلام آن‌ها را در کتاب خود ثبت و ضبط کرده‎اند و ما این ادعیه را از کتاب «اقبال الأعمال» سیدبن طاووس عالم بزرگ شیعه نقل می‌کنیم.

این کتاب مانند سایر کتابهاى سید از اعتبار و ارزشی ویژه بین علماى شیعه برخوردار است تا جایی که شیخ عباس قمی در «مفاتیح الجنان» بسیار از ادعیه این کتاب استفاده کرده است.

تفسیر دعای روز ششم:

اَللّهُمَّ لا تَخْذُلْنى فیهِ لِتَعَرُّضِ مَعْصِیَتِکَ

خدایا، من را به واسطه تعرض گناه خوارم نکن. گناه آدم را خوار و عبادت و بندگی آدم را عزیز می‌کنند. اگر اهل طاعت و بندگی شوید، عزیز می‌شوید؛ اما اگر اهل گناه باشید، کسی دوستتان ندارند. اهل گناه ولو اگر تحصیلات عالی‌رتبه دانشگاهی هم داشته باشد و لباس‌های فاخر به تن کند، باز هم خوار است، اما بندگی خدا را کردن، باعث می‌شود تا محبت آن شخص به مقدار بسیار زیادی در دل دیگران باشد.

در قرآن آمده است «إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدًّا؛ کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده‏اند به زودى [خداى]رحمان براى آنان محبتى [در دلها]قرار می‌دهد» (مریم/۹۶)، یعنی هر که ایمان بیاورد و عمل صالح بکند، ما هم دوستی‌اش را در دل مردم می‌افکنیم. مردم اهل عمل را دوست دارند. تازیانه عذاب، نتیجه گناه انسان است.

وَ لاَ تَضْرِبْنِی بِسِیَاطِ نَقِمَتِکَ

خدایا! مرا به ضرب تازیانه‌ی انتقامت کیفر مکن. در این جا ضربه‌های کیفر گناه به شلاق و تازیانه تشبیه شده است که برای تأدیب خطاکار و مجرم به کار می‌رود.

یکی از صفات خداوند «منتقم» بودن است. خداوند از ظالمان، جبّاران، ستمگران و گناهکارانی که خدا را برای همیشه فراموش کرده اند، انتقام می‌گیرد. پروردگار متعال، گناهکار را به حال خود رها نمی‌کند؛ زیرا مجرم باید طعم عذاب را بچشد، هم در این دنیا و هم در عالم آخرت. قرآن در آیه‌ی ۱۰۸ از سوره‌ی مؤمنون از حال گناهکاران خبر می‌دهد. آنان فریادشان بلند است و می‌گویند:

خدایا! ما را از این آتش بیرون ببر. اگر برنامه‌های گذشته را ادامه دادیم، قطعا ما ستمگریم و شایسته‌ی عفو تو نخواهیم بود. آن گاه خطاب می‌رسد: خاموش شوید و با من سخن نگویید.

وَزَحْزِحْنى فیهِ مِنْ مُوجِباتِ سَخَطِکَ

خدایا من را از موجبات سخطت دور گردان، چیز‌هایی که موجب سخط توست.

روایتی است که برخی گناهان خدا را به غضب می‌آورد و آنگاه خدا قسم می‌خورد که به عزت و جلال خودم دیگر تو را آمرزش نمی‌کنم. با اینکه خدا «ارحم الراحمین» است؛ اما مثلاً از من با این محاسن و عمامه توقع ندارد که به نامحرم نگاه کنم؛ لذا خدا به غضب می‌آید. حدیث هست که هفتاد گناه جاهل را می‌آمرزند قبل از آنکه یک گناه عالم را بیامرزند.

بِمَنِّکَ وَاَیادیکَ

یعنی به حق احسان و نعمت‌هایی که به من داده‌ای، خدایا این چند تا دعا را درباره من مستجاب کن.

یا مُنْتَهى رَغْبَةِ الرّاغِبینَ

یعنی ‌ای خدایی که منتهای رغبت مشتاقان هستی. مشتاقان تو، چقدر مشتاق تواند. منتها رغبت مشتاقان تویی، این ۳ دعای روز ششم ماه رمضان را درباره ما مستجاب کن.
۰
نظرات بینندگان
اخبار مرتبط سایر رسانه ها
    سایر رسانه ها
    تازه‌‌ترین عناوین
    پربازدید