اعتراض علیهِ اعتراض
او سال‌هاست با نوشتن مقالاتی که به قول اورهان پاموک درست مانند سارتر «به جان کلام رخنه می‌کند»، مواضع سیاسی و ادبی خود را به طرزی بی‌پرده با صراحت تمام می‌نویسد و اِبایی ندارد علیه بیانیه انجمن قلمِ نیویورک در دفاع از حرکت استقلال‌طلبان کاتالونیا انتقاد و اعلامِ انزجار کند.
نهضت دانشنامه‌نویسی در ایران امروز
وارد شدن به این حوزه انگار جبر تاریخ بود. من در سال ۱۳۷۷ عضو پیوسته فرهنگستان شدم، ولی سال ۱۳۷۱ یعنی قبل از اینکه من وارد فرهنگستان شوم در شورای فرهنگستان تصویب شده بود که دانشنامه‌ای در زمینه زبان و ادب فارسی تألیف و منتشر شود.
شاملو؛ يك شاعر، يك عاشق و يك آدم معمولی
به‌مناسبت چاپ رمان‌هایی از خوسه دونوسو نویسنده شیلیايی
سرزمين درون سرِ من
«مانونگو ورا در این فکر بود که آیا پابلو نرودا به این خاطر در دامنه جنوبی تپه سن‌کریستوبال مسکن گرفته بود که می‌توانست از آنجا غرش کارلیتوس، یگانه شیر موجود در باغ‌وحش سانتیاگو را بشنود، این از آن کارهایی بود که به نرودا می‌آمد»
رازگشايی بزرگ‌ترين معماي ادبيات مدرن
بدون شك هويت حقيقي النا فرانته بزرگ‌ترين معماي ادبيات مدرن به شمار مي‌رود و كلاوديو گاتي، روزنامه‌نگار تحقيقي ايتاليايي با بررسي سابقه مالي و اسناد خريد خانه‌اي در ايتاليا نقاب النا فرانته، نويسنده ايتاليايي را كنار زده است.
بريده‌اي از يك نوشته: محمد بهارلو
کَندنِ چاه با نوک قلم
در اوایلِ تابستانِ شصت‌ونه یک روز درآمد که می‌خواهد رمانی در بارۀ جنگ بنویسد، که شاید ادای‌دینی به هم‌ولایتی‌هاش باشد، و نوعی تجدید‌نظر و تکمله بر «زمین سوخته» که در نوشتن و چاپِ آن قدری تند رفته بود.
امید و ستیز راهنمای ماست
اعترافات پابلو نرودا درباره زندگي
در سال ۱۹۷۱، یک سال پس از به‌قدرت‌رسیدن سالوادور آلنده. نرودا سخنرانی‌اش را این‌گونه آغاز می‌کند: «سخنرانی من سفری دراز خواهد بود، سفری که در سرزمین‌های دوردست، در آن‌سوی زمین کرده‌ام.»
میشل بوتور، ماندگار می‌ماند؟
پدر رمان نو، خالق «دگرگونی»هاست
به‌نظر می‌رسد که این مردِ سرگردان به هر کاری دست زده کَم آورده است، حتی برای رسیدن به نَود سال تمام هم بیست روز کم آورده، روز چهارده سپتامبر ١٩٢٦ به دنیا آمده و روز بیست‌وچهار اوت ٢٠١٦، بیست روز مانده به پایان نودسالگی، درگذشته است.
در خانه «ارنست همینگوی» چه خبر است؟
گذری در خانه‌ی «ارنست همینگوی»
«دنیس وودز» نویسنده ایرلندی است که با یک داستان ۵۰۰ کلمه‌ای، ۲۱۰۰ رقیب از سرتاسر جهان را کنار زد تا جایزه بی‌مانند ۱۰ روز اقامت در خانه «ارنست همینگوی» را برنده شود
فیلم/ بوگاتی شیرون پیست نوربرگرین را به آتش کشید
درباره رمان پليسي «شكار و تاريكي»
لذت‌های نويسنده كارآگاه
لایحه‌ای برای دفاع از «افترا»
«لذت خیانت» در ترجمه
«ترجمه‌کردن افترا زدن است.» این گزاره‌ای است که جودیت باتلر از تأملاتِ باربارا جانسن در باب ترجمه و وضعیت دوگانه آن بیرون می‌کشد و شرحی بر آن می‌نویسد در مقاله‌ای با عنوان «لذت خیانت» که همراه با سه مقاله دیگر درباره ترجمه، چندی پیش در سری کتاب‌های کوچک نشر بیدگل درآمد.
درباره «صادقیه در بیات اصفهان» کیوان طهماسبیان
استفاده از چتر پاره
در آغاز «عافیت»، آخرین داستان کوتاه «سنگرها و قمقمه‌های خالی» بهرام صادقی- دقیقا از سطر دوم پاراگراف دوم به بعد- با حضور ناگهانی مردی مواجه می‌شویم که «از پشت تپه زباله‌ها به‌سوی حمام آمده است و چتر پاره‌ای در دست دارد اندکی صبر می‌کند که تابلو حمام را بخواند. اما پیش از آن سعی می‌کند که چتر را بر سر بگیرد - بی‌فایده است... دستش آهسته به پایین می‌آید.»
تأملی کوتاه بر جویس با نگاه به «اولیس جویس، عصاره داستانی»
تکرار نامکرر زندگی
هنری فیلدینگ، می‌گذارد تام جونز خوشبخت شود. تام جونز- کودک سرراهی- این خوشبختی را به‌خاطر خوب‌بودنش به دست می‌آورد. اما فیلدینگ نیز به‌عنوان خالق تام جونز به او کمک می‌کند که خوشبخت شود.
بشنوید/ هفته ای یکبار آدم رو نمی کشه
جروم دیوید سالینجر یا جروم دیوید سَلینجر (به آلمانی: Jerome David Salinger) (تلفظ آلمانی: یِرومِه داوید زالینگِر) (زادهٔ ۱ ژانویهٔ ۱۹۱۹ - درگذشتهٔ ۲۷ ژانویهٔ ۲۰۱۰) نویسندهٔ معاصر آمریکایی بود. رمانهای پرطرفدار وی، مانند ناتور دشت در نقد جامعهٔ مدرن غرب و خصوصاً آمریکا نوشته شده‌اند. سالینجر بیشتر با حروف ابتداییِ نام خود «جی. دی. سالینجر» معروف است.