سلفی جيغ!

مراسم تحلیف رییس جمهور درروزشنبه درحالی برگزار شدکه حاشیه های بسیاری باخودبه همراه داشت. اما درمیان حواشی که به وجود آمد یکی بود که موج اخبار را درنوردید و در فضای واقعی ومجازی جامعه به بحرانی تبدیل شد.

به گزارش قانون، در حالی که در روز تحلیف، ابتدا موضوع مهم مطرح شده، غایبان بزرگ مراسم بودند و کمی بعدتر گلایه‌ها از شخص رییس جمهور آرام آرام فضا را با خوددرگیرمی‌کرد که چطور ممکن است او از پدرخوانده معنوی اش نه در مراسم تنفیذ و نه تحلیف نام نبرده باشد،به ناگاه انتشار تصاویری از صحن مجلس در پایان زمان رسمی تحلیف، تمامی حواشی دیگر رابه عقب راند.

دیگر نه عدم حضور مولوی عبدالحمید، و نه غیبت قالیباف و رئیسی و نه توضیح فرماندهی سپاه برای غیبت فرمانده ارشدو نه عدم سخن گفتن از مرحوم آیت ا...هاشمی موضوعاتی بود که دررأس خبرها باشد.

سلفی های جنجالی
انتشار تصاویر تلاش برای گرفتن سلفی نمایندگان مجلس با«فدریکا موگرینی»،نماینده عالی اتحادیه اروپا در سیاست خارجی و امور امنیتی و وزیر امور خارجه سابق ایتالیا،تبدیل به جنجالی ترین خبر روز تحلیف حسن روحانی وحاشیه ای بزرگ برای نمایندگان مجلس شد.تصاویری که نمایندگان را در حالتی نامتعارف نشان می دادکه سعی داشتند با موگرینی که یکی از مشهوترین چهره ها در زمان مذاکرات هسته‌ای ایران با1+5بوده است،عکس یا سلفی بگیرند.نمایندگانی که حتی روی میزرفته اندوبه مانیتور تکیه داده وموبایل به دست به دنبال فدریکاموگرینی بوده‌اندتاتصاویری ازاو رادرموبایل‌شان ثبت کنند.

نماینده شیراز، قربانی اول
اولین واکنش هااگرچه به تصویری منتشر شده از رجبی،نماینده شیراز بوده اما حقیقت غیرقابل انکار این است که موضوع، بسیار غمناک ترونگران کننده ترازتلاش یک نماینده برای گرفتن سلفی از خود بوده است.چنانکه، روح ا... رجبی‌ به عنوان نماینده شیرازو عضو فراکسیون امید و البته ريیس انجمن مهندسان کشور تنها ساعتی پس از انتشار تصویر از بابت رفتار خود در زمان سلفی گرفتن باموگرینی عذرخواهی کرد، اما آیا مساله رخ داده تنها در تلاش برای سلفی گرفتن رجبی ختم می شود؟

درس گرفتن از ماجرا
باور دارم که به حرمت عذرخواهی وی وهمچنین تلاش برای نهادینه کردن فرهنگ عذرخواهی میان مسئولان کشور باید این عذرخواهی را پذیرفت واز اشتباه وی گذر کرد اما مساله این است که انتشار تصاویر وی رفتارسایر نمایندگان ومشکل بزرگ تر در مجلس را نباید بپوشاند. مشکل فقط نماینده مردم شریف شیراز نبوده است،مساله در میان بخش بزرگی از نمایندگان و مسئولان این سرزمین عدم آشنایی لازم و کافی با پروتکل های رفتار و اخلاق جمعی در مقابل سفرا و نمایندگان کشورهای دیگر است.

فیگورهای برخی نمایندگان موبایل به دست و ذوق زدگی آن‌ها از اینکه موگرینی را در یک قدمی خودمی دیدند،هرچند مایه انبساط خاطر و طنزپردازی های گسترده کاربران فضای مجازی شد، اما در دل خود معنای تلخی را نهفته داشت.آنچه در مجلس گذشت را نباید تنها در همین تصاویر و همین یک روز خلاصه کرد.

آنچه رخ داده است ریشه‌هایی فراتر از پارلمان دارد.ریشه هایی که نشان از نوعی عدم ارتباط کافی در یک دهه انزوای ایران وایرانیان درمنظر جهانی داردوتادارای تعامل متعارفی باجهان نشویم شاید اوضاع همین گونه رقم بخورد.

یک مقایسه ساده میان شهرهای توریستی ایران با سایر شهرها که چندان با توریست های خارجی ارتباط نداشته‌اند و تفاوت رفتار مردمان این شهرها می تواند به درک بهتر این موقعیت کمک کند و بدون تردید رفتارهای نامناسب اتفاق افتاده در مجلس و از خود بیخود شدن به هنگام دیدن موگرینی،ازنمایندگان مجلس، آن هم در مجلس و در منظر دوربین ها بسیارزننده تر است و نشان می دهد که آن‌ها، حتی با پروتکل ها و آداب و تشریفات سیاست‌ورزی نیز آشنا نیستند ولیکن این موضوع را تنها نباید در صحن مجلس و یک روز خلاصه کرد، حقیقت ماجرا این است که ارتباط لازم با جهان و به وجود آوردن امکان و پیوندهای لازم می تواند به درک بهتر این شرایط کمک کند.

موضوعی که می تواند این مورد را بهتر به ما نشان دهد ، تلاش‌های نماینده ای دیگر برای به دست آوردن عکس مشترک و بودن در تصاویردرکناربسیاری از مقامات کشورهای مهمان است.اگر از آن چند تصویرناهنجار که تلاش برای گرفتن سلفی است بگذریم،چگونه باید از رفتار عجیب نمایندگان دیگر عبور کرد؟

خودباوری لازمه نماینده ملت بودن
نمایندگان مجلس ایران باید پیش از هر چیز به خودباوری لازم دست یابند.چگونه است که نماینده پارلمان یک کشور برای دست یافتن به رزومه، این چنین مشتاقِ بودن در تصاویری در کنار سیاست‌مداران سایر کشورهای جهان است؟

این تصاویر که نه ثمره جلسات مهمی است و نه در پس آن، رایزنی خاص یا چاره اندیشی برای مشکلات کشور است و نه بار دیپلماتیکی با خود دارد چرا باید برای نماینده مجلس چنان اهمیت یابد که گوشی تلفن همراه به دست در راهروهای صحنی که خانه ملتش می خوانند، به دنبال عکس گرفتن باشند. شاید این نمایندگان نیازدارند اول به یاد آوردند که آنان قرار است زبان گویا و برنده رای دهندگان‌شان باشند و در مرحله دوم در نظر داشته باشند که آنچه رای‌دهندگان را مجاب می کند بار دیگر به آنان رای دهند نه آن تصاویر رنگ به رنگ در راهروی مجلس، که عملکرد آنان در دوران چهار سال فعالیت‌شان برای ملت است.

به نظر می رسد متاسفانه جمعی از این نمایندگان نه هنوز جایگاه حقیقی خود را باوردارند و نه به این واقعیت دست یافته اند که سطح آگاهی های جامعه افزایش یافته است و عکس های از سر تفریح و باری به هر جهت و اتفاقی، دیگر فایده ای برای‌شان نخواهد داشت چرا که رای دهندگان با آگاهی بیشتر پای صندوق های رای می روند.

بررسی رفتار شناسی نمایندگان
مساله اکنون نه فقط اتفاق روز تحلیف مجلس که بررسی رفتار حداقل سه دهه نمایندگان مجلس ایران است. شاید زمان آن رسیده است که از شعارها عبور کنیم و به حقیقت رفتار سیاسی و اجتماعی در پروتکل سیاسی جامعه جهانی بپردازیم. نمایندگانی که فارغ از همه عرف های رفتارهای اجتماعی و سیاسی در مجلس ایران با پوشش نامناسب تردد کرده اند و گاه رفتارهای خاصی از آنان دیده شده است که شایسته نمایندگان یک ملت بزرگ نیست.حتی اگر از پروتکل های جهانی بگذریم و بیشتر از آن بخواهیم به آنچه در دستورات اسلام بیان شده است بپردازیم نیز شاید فرسنگ ها فاصله میان نوع پوشش و رفتار مسئولان کشور با شیوه و رویه پیامبر اسلام بیابیم.

در حالی که در اسلام بارها به پوشش مناسب اشاره شده است و بر خوش لباسی و آراستگی پیامبر تاکید شده است آیا مسئولان کشوری ایران و در رأس آن نمایندگان مجلس به این رویه پایبند بوده اند؟حقیقت این است که اعتراضات امروز و دیروز باید مدت‌ها پیش از این رخ می داد و باید بسیار پیش از این آموزش پروتکل های سیاسی و اجتماعی برای نمایندگان کشور و مسئولان میانی کشور در دستور کار قرار می گرفت اما آنگاه که هر انتقادی به رفتار نمایندگان و نوع پوشش اشتباه آنان با شدیدترین نوع برخوردها مواجه شد دیگر چه تعجب از رفتاری که در حضور نمایندگان کشورهای خارجی رخ داده است؟ آیا بارها در فضای مجازی به طنز به نوع پوشش یا رفتارهای خارج از عرف بخشی از مسئولین کشور پرداخته نشده است و چه غمناک تر اینکه بوده اند مسئولانی در رده وزیر که مشمول این طنزها شده اند.

چشم های ناظری که از خطا نمی گذرند
اکنون و در این روزگار نباید از یاد برد که کوچک‌ترین رفتار مسئولان کشوری و نمایندگان مجلس به سرعت بازتاب می یابد و سرعت و قدرت اینترنت و فضاهای مجازی بر انحصار خبری مُهر پایانی زده است و دیگر نمی توان بنا به میل خود دست به سانسور اخبار و تصاویر زد. تصاویر ما در نظر جهانیان دیده می شود و همان گونه که روزی تصاویر «ایوانکا ترامپ» از ریاض عبور کرد و چشم جهانیان را به رفتار دولتمردان عربستان دوخت، تصاویر رفتار ما نیز برروی خروجی خبرگزاری هاقرار می گیرد.

همان گونه که خبری در مورد نخست وزیر کانادا یا رییس جمهور فرانسه یا رییس دولت آمریکا به سرعت منتقل می شود و به بوته نقدو نظر سپرده می شود رفتار ما و آنچه میان دولتمردان این کشور رخ می دهد نیز راه به خبرهای جهانی می یابد.اتفاق روز تحلیف مجلس زنگ خطری نه موقت برای یک روز و یک ساعت که اعلام بحرانی جدی است که عدم آموزش را به تمامی به رخ می کشد.

اتفاق روز تحلیف نشان داد که برای اینکه نمایندگانی شایسته برای ملت ایران داشته باشیم و برای اینکه دولتمردانی موفق در عرصه روابط بین المللی را به رخ جهان بکشیم نیازمند آموزش ویژه و فوری هستیم.اکنون نیازمند این هستیم که بیندیشیم اگر رفتاری که با موگرینی در صحن مجلس شد و یا رفتاری که ازسوي تعداد دیگری از نمایندگان با فرستادگان دولت های جهان انجام شد با یک زن مسئول ایرانی یا فرستادگانی از ایران در پارلمان کشور دیگری می شد، چه تصویری از آن کشور در ذهن ما و اذهان جهانیان ساخته می شد.در دو روز گذشته بارها و از سوی اشخاص مختلف همچون هنرمندان و سینماگران تا افرادی با سابقه دیپلماتیک همچون صادق خرازی، گفته شده است که نیازمند آموزش رفتار دیپلماتیک و پروتکل های مربوطه برای سیاست‌مداران‌مان هستیم و شاید بهتر است، آموزش های لازم را در دستور کار قرار دهیم.