(تصاویر) ۱۰ مکان ممنوعه و مرموز در جهان؛ از جزیره ی مارها تا واتیکان

در سراسر دنیا مکان های ممنوعه و محرمانه ای وجود دارد که اغلب ما ممکن است حتی نام آن ها را نشنیده باشیم. اما حتی کسانی که کم و بیش از وجود این مکان ها باخبرند به طور دقیق نمی دانند که در آن ها چه می گذرد و تنها اطلاعاتی که درباره ی این مکان ها وجود دارد، نام آن ها و گمانه زنی هایی درمورد آن ها است. در ادامه به مکان های ممنوعه ای در نقاط مختلف دنیا می پردازیم که هرگز اجازه ی سرک کشیدن در آن ها را نخواهید داشت.

۱- جزیره ی مارها- برزیل

۲- منطقه ی حائل سازمان ملل- قبرس

در سال ۱۹۷۴ کشتی های نفربر ترکیه به جزیره ی قبرس حمله بردند و این مسأله منجر به درگرفتن جنگ داخلی میان ساکنان یونانی و ترک قبرس شد. وقتی با اعلام آتش بس جنگ به پایان رسید، سازمان ملل کنترل ناحیه ی خالی از سکنه ای در نیکوزیا، پایتخت قبرس را به دست گرفت و آن را منطقه ی حائل اعلام کرد (منطقه ای که میان چند ناحیه یا کشور قرار گرفته و با توجه به نقش حائلیت خود باعث جدایی و عدم اتصال آن ها می شود).

در این منطقه دیوارهایی وجود دارد که ترک ها در شمال (جایی که ترکیه و نه هیچ کشور دیگری، آن را ناحیه ی جداگانه ای می داند) را از یونانی ها در جنوب جدا می کند. در پشت این دیوارها ساختمان های مسکونی و تجاری منطقه ی ممنوعه قرار گرفته اند. غیر نظامی ها اجازه ی ورود به برخی از مناطق غیر نظامی را دارند، اما بقیه ی بخش های این منطقه دهه ها است که در عمل بدون استفاده مانده است.

۳- آرامگاه چین شی هوانگ- چین

آرامگاه اولین امپراطور چین یعنی چین شی هوانگ در سال ۱۹۷۴ به دست چند کشاورز چینی کشف شد. از آن زمان باستان شناسان نزدیک به ۲ هزار سرباز سفالی در محل این آرامگاه پیدا کرده اند و انتظار می رود ۸ هزار مجسمه ی سفالی دیگر هم وجود داشته باشد که هنوز کشف نشده است. علیرغم حفاری های انجام شده در محل این آرامگاه، دولت چین باستان شناسان را از کار بر روی مقبره ی اصلی چین شی هوانگ منع کرده است و آن ها اجازه ندارند به این مقبره دست بزنند.

مقبره ی چین شی هوانگ از سال ۲۱۰ پیش از میلاد بسته مانده است. این تصمیم دولت چین تا حدودی برای حفظ احترام مردگان است اما دلیل دیگری هم وجود دارد. در واقع دولت چین نگران است که با توجه به محدودیت های تکنولوژی های فعلی، کار حفاری به سازه های باستانی صدمه وارد کند.

۴- چرنوبیل- اوکراین

در ۲۶ آوریل ۱۹۸۶، انفجاری در نیروگاه اتمی چرنوبیل در اوکراین (در آن زمان بخشی از اتحاد جماهیر شوروی بود) رخ داد که فاجعه بارترین حادثه ی اتمی تاریخ محسوب می شود. اگرچه نمی توان به طور دقیق تعداد کسانی که بر اثر تشعشعات هسته ای کشته شدند را تعیین کرد اما کارشناسان تخمین می زنند بین ۹ هزار تا ۱ میلیون نفر بر اثر تشعشعات هسته ای به سرطان مبتلا شدند.

با گذشت بیش از ۳۰ سال از زمان وقوع این فاجعه، هنوز هم پروژه های پاک سازی در این منطقه صورت می گیرد و مدیر نیروگاه چرنوبیل معتقد است این منطقه دست کم تا ۲۰ هزار سال آینده قابل سکونت نخواهد بود.

۵- ناحیه ی ۵۱- امریکا، ایالت نوادا

دولت امریکا وجود ناحیه ی ۵۱ را انکار می کرد تا آنکه در سال ۲۰۱۳ اسنادی مربوط به سال ۱۹۹۲ منتشر شد که به این پایگاه نظامی ایالت نوادا اشاره داشت. مقامات امریکایی هنوز اعلام نکرده اند در این پایگاه چه تحقیقاتی انجام می شود، اما نظریه پردازان توطئه ادعا می کنند در آنجا بر روی فعالیت های موجودات فرازمینی تحقیق می شود.

با استفاده از سرویس گوگل مپس می توانید از زاویه ی بالا نگاهی به این پایگاه بیندازید. با این حال، به دلیل جغرافیای بیابانی این منطقه و سیستم حافظت پایگاه، ورود مخفیانه به آن بسیار دشوار است. حتی کسانی که اجازه ی ورود به این پایگاه را دارند با استفاده از هواپیماهای خصوصی ای به آنجا می روند که پنجره های آن ها تا زمان فرود پوشیده است تا مسافران نتوانند مسیر پایگاه را ببینند.

۶- جزیره ی نورث سنتینل- هند

بیشتر جزایر آندامان و نیکوبار در خلیج بنگال متعلق به کشور هند هستند. طبق گمانه زنی ها، مردمان قوم سنتینل به مدت ۶۰ هزار سال است که در جزیره ی نورث سنتینل سکونت دارند و این یکی آخرین جوامعی در دنیا است که به طور کامل از دیگر جوامع دنیای بیرونی خود جدا مانده است. در سال ۲۰۰۶، قایق ۲ ماهیگیر وارد جریان آب های کم عمق جزیره ی نورث سنتینل شد.

هر دو ماهیگیر به دست بومی ها کشته شدند. از آن زمان، گزارش های دیگری مبنی بر پرتاب تیر به هلیکوپترهای رهگذر توسط مردمان سنتینل وجود داشته است. از آنجایی که مردمان قوم سنتینل تا به حال در معرض بیماری هایی نبوده اند که بقیه ی مردم دنیا در برابر آن ها مقاوم شده اند، هر گونه تماس با بیگانه ها می تواند منجر به مرگ مردمان این قوم شود. به همین دلیل دولت هند موافقت کرده است که هیچ اقدامی برای ورود به این جزیره صورت نگیرد.

۷- آرشیو محرمانه ی واتیکان- واتیکان

آرشیو محرمانه ی واتیکان در قفسه هایی به طول ۸۵ کیلومتر نگهداری می شود که حاوی اسناد مربوط به کلیسای کاتولیک است و قدمت آن ها به قرن هجدهم میلادی می رسد. این آرشیو در منطقه ای از واتیکان واقع شده که تحت حفاظت شدید قرار دارد. آرشیو محرمانه ی واتیکان در سال ۱۸۸۱ به روی محققان گشوده شد اما به سختی می توان مجوز ورود به آن را دریافت کرد. محققانی که درخواست دسترسی به اسناد را می کنند تنها تا سه ماه اجازه ی این کار را دارند و حداکثر به ۶۰ محقق به طور همزمان اجازه ی دسترسی به آرشیو داده می شود.

۸-  فورت ناکس- امریکا، ایالت کنتاکی

خزانه ی فورت ناکس محل نگهداری بخش عمده ای از ذخایر طلای ایالات متحده امریکا است و احتمالا در هیچ نقطه ی کره زمین جایی وجود ندارد که تا این حد تحت حفاظت باشد. هیچ شخصی به تنهایی نمی تواند وارد خزانه شود. در حقیقت، ترکیبی از اقدامات مختلف برای دسترسی به خزانه لازم است و هر یک از کارکنان فورت ناکس هم تنها یکی از آن اقدامات را می دانند. حتی آن ها هم بدون کمک همکاران خود نمی توانند وارد خزانه شوند.

۹- خزانه ی بذر اسوالبارد

خزانه ی جهانی بذر اسوالبارد مجموعه ی عظیمی از بذرهای سراسر دنیا است که تا عمق ۹۷ متری کوهی در میانه ی نروژ و قطب شمال ساخته شده و به گونه ای طراحی شده که در برابر بلایای طبیعی و انسانی مقاوم باشد. در صورتی که فاجعه ی عظیمی رخ دهد، ۸۹۰ هزار نمونه بذری که تقریبا از تمامی کشورهای دنیا جمع آوری شده، تنوع گزینه های غذایی را تضمین خواهد کرد.

درهای خزانه تنها چند بار در سال گشوده می شود و تعداد محدودی از امانت گذاران اجازه دارند که بذرها را به محل نگهداری آن ها ببرند. تغییرات آب و هوایی حال حاضر کره ی زمین میزان مؤثر بودن خزانه ی اسوالبارد را می سنجد. در ماه مه ۲۰۱۷، لایه ی منجمد اعماق زمین ذوب و به درون اسوالبارد نفوذ کرد اما در درون آن منجمد شد و هیچ آبی به خزانه نرسید.

۱۰- غار لازکاکس- فرانسه

نقاشی های ماقبل تاریخی غار لازکاکس در سال ۱۹۴۰ کشف و بعد از جنگ جهانی دوم تبدیل به یک سایت گردشگری شد. این نقاشی ها در فهرست میراث جهانی ثبت شدند و به دلیل آنکه کربن مونوکسید حاصل از تنفس بازدیدکنندگان به نقاشی ها صدمه می زد، از سال ۱۹۶۳ بازدید از این غار ممنوع شد. بعد از آن، نمونه هایی تقلیدی از این غار برای کسب درآمد از بازدید آن ساخته شد اما تنها محققان و نیروهای حفاظت از بناهای تاریخی اجازه ی ورود به غار اصلی را دارند.

منبع: روزیاتو