نمایش گوشواره‌های شگفت‌انگیز باستانی در ترکیه
یک جفت گوشواره‌ی طلایی به شکل گربه‌ی سیاه‌گوش که نزدیک خرابه‌های شهر باستانی آنی در ترکیۀ امروزی کشف شده بود، برای اولین بار در سال ۲۰۲۳ به صورت عمومی در موزۀ کارس ترکیه به نمایش گذاشته خواهند شد.
فرادید | این گوشواره‌های قرون وسطایی ۲۲ گرم وزن دارند و نقوشی از ستاره، قطرۀ کوچک و هلال ماه روی آن‌ها حک شده هم‌اکنون در موزه‌ی باستان‌شناسی و قوم‌شناسیِ کارس (Kars) از آن‌ها نگهداری میشود. این مصنوعات گرانبها که به خاطر حکاکی‌های زیبا و دقیق‌شان موجب حیرت باستان‌شناسان شده‌اند، قرار است سال ۲۰۲۳ به مدت کوتاهی در موزه‌ی باستان‌شناسی و قوم‌شناسی کارس به معرض نمایش گذاشته شوند و تا آن زمان با دقت در انبار از آن‌ها نگهداری خواهد شد.
به گزارش فرادید ، یاووز چتین؛ سرپرست موزه‌ی کارس به آژانس خبری آنادولو گفته است که موزه‌ی کارس میزبان تمدن‌های تاریخی زیادی بوده است، چرا که در مرز کشور‌ها و در مسیر جاده‌ی تاریخی ابریشم واقع است. چتین با بیان اینکه در کارس امکانِ مشاهده‌ی سرمایه‌های تمدن‌های زیادی وجود دارد، گفته است که قطعات غیرمنقول تاریخی زیادی درون و اطراف خرابه‌های آنی وجود دارند، از قبیل سایت‌های باستان‌شناسی کوشونک و ماغازبرک.
چتین می‌افزاید مردم در سراسر تاریخ از حیوانات بهره برده‌اند و معانی فیزیکی یا مشخصات خاصی را به آن‌ها نسبت داده‌اند. «سیاه‌گوش از خانواده‌ی گربه‌سانان یکی از این حیوانات است. مردم متاثر از درنده‌خویی و قدرت این حیوان بودند و از آن در آثار هنری استفاده می‌کردند. وجود سیاه‌گوش در ناحیه‌ی کارسِ خودمان هم شناخته‌شده است. این یک جفت گوشواره به شکل گوش‌سیاه که هم‌اکنون در موزه‌ی ما از آن نگهداری میشود، در روستای سوباتان، حدود ۱۶ کیلومتریِ شمال آنی کشف شد و سال ۱۹۹۴ به موزه ما آورده شد. این گوشواره الان در انبار نگهداری میشود. ما قصد داریم سال ۲۰۲۳ به طور موقت آن را برای عموم مردم به نمایش بگذاریم. من از همه دعوت می‌کنم به دیدن این اثر باشکوه بیایند. این گوشواره به شکل گربه‌ی سیاه‌گوش است و تزییات پیچیده‌ای دارد. موتیف‌های روی آن نشان‌دهنده‌ی ظرافت هنری گوشواره است.»
شهر آنی که بیش از ۱۶۰۰ سال پیش بنا نهاده شد، در مسیر‌های تجاری متعددی قرار داشت و در قرن یازدهم به یک شهر محصور با بیش از ۱۰۰ هزار ساکن تبدیل شد. اما در دهه‌ی ۱۳۰۰ با افول شدید مواجه شد و در نهایت در دهه‌ی ۱۷۰۰ به طور کامل رها شد.
مترجم: زهرا ذوالقدر
