رفع سوءهاضمه با تحریک گوش!
عصب واگ یا واگوس (پنوموگاستریک، به معنی ِ. ریوی-هضمی) طولانی‌ترین عصب مغزی و دهمین زوج اعصاب مغزی از ۱۲ جفت عصب مغز است که در بلعیدن غذا، صحبت کردن، فعالیت‌های پاراسمپاتیک و هاضمه نقش دارد.
کد خبر :
۷۹۸۱۰
بازدید :
۹۷۲۱
دانشمندان می‌گویند تحریک الکتریکی عصب "واگ" از طریق گوش می‌تواند به معده در هضم غذا کمک کند. اگرچه دلایل سوء هاضمه مزمن هنوز کاملاً شناخته نشده است، اما معمولاً این بیماری باعث می‌شود که معده به هنگام هضم غذا به اندازه کافی باز نشود و به درستی نیز منقبض نشود. اکنون تحقیقات جدید نشان می‌دهد که تحریک عصب از طریق گوش می‌تواند به اصلاح این وضعیت کمک کند.
مطالعه اخیر توسط دانشمندان بیمارستان عمومی ماساچوست، دانشکده پزشکی هاروارد و دانشگاه پردو در ایندیانا انجام شده است. این مطالعه شامل استفاده از یک ابزار درمانی موجود شناخته شده به نام "تحریک کننده عصب واگ درون گوش" (taVNS) است.
این دستگاه که شبیه به یک ایرباد است داخل گوش بیرونی بیمار قرار می‌گیرد و عصب واگ را که از سر تا پایین شکم کشیده شده است، بدون درد تحریک می‌کند. محققان قبلاً استفاده از فناوری "taVNS" را برای درمان شرایطی مانند افسردگی، صرع و حتی پیری بررسی کرده‌اند.
عصب واگ یا واگوس (پنوموگاستریک، به معنی ِ. ریوی-هضمی) طولانی‌ترین عصب مغزی و دهمین زوج اعصاب مغزی از ۱۲ جفت عصب مغز است که در بلعیدن غذا، صحبت کردن، فعالیت‌های پاراسمپاتیک و هاضمه نقش دارد.
این عصب مانند بیشتر اعصاب مغزی از ساقه مغز آغاز می‌شود و به شاخه‌های متعددی تقسیم می‌شود که عصب دهی اغلب عضلات حلق و حنجره، مری، معده و پاراسمپاتیک قلب، ریه، کبد، طحال و ... را انجام می‌دهد.
عصب شماره ۱۰ اطلاعات حسی درونی را از شکم و سینه دریافت می‌کند. در گذشته واگوتومی (قطع شاخه‌های انتهایی عصب واگ) یکی از روش‌های درمان زخم پپتیک مقاوم به درمان بود.
محققان برای این مطالعه، از نوع خاصی از "taVNS" به نام "RAVANS" استفاده کردند. آنچه این دستگاه را از بقیه جدا می‌کند این است که پالس‌های برقی خود را به موقع و با ریتم تنفسی بیمار تحویل می‌دهد.
از این دستگاه روی ۱۲ فرد دارای سوء هاضمه مداوم استفاده شد. هر فرد اقدام به خوردن یک وعده غذایی کرد و متعاقباً ۱۵، ۶۵ و ۸۰ دقیقه پس از آن از آن‌ها ام‌آرای گرفته شد.
این اسکن‌ها نشان داد که پس از درمان با "RAVANS"، نسبت حجم معده به حجم غذای مصرف شده بیشتر بود، به این معنی که معده‌های شرکت کنندگان برای بهتر هضم شدن غذا بیشتر منبسط شده بود. علاوه بر این، بعد از هضم غذا، معده آن‌ها سریعتر تخلیه شد.
اگرچه نتایج استفاده از این فناوری در درمان سوءهاضمه امیدوار کننده است، اما برای تعیین عواملی مانند دوز‌های بهینه تحریک الکتریکی و زمان‌بندی درمان، تحقیقات بیشتری با گروه بیشتری از افراد مورد نیاز است.
در حال حاضر دانشمندان توصیه می‌کنند که افراد مبتلا به سوء هاضمه مزمن فعلا اقدام به خرید این دستگاه و شروع به استفاده از آن نکنند.
دکتر "روبرتا اسلوکو" نویسنده اصلی این مطالعه می‌گوید: در حالی که فناوری و دستگاه‌های "taVNS" نسبتاً بی‌خطر و بدون عوارض عمده است، دستگاه‌هایی که در حال حاضر در بازار موجود است، همه متفاوت هستند و برای کاربرد روی معده بهینه نشده‌اند. ضمن اینکه بیماران با شرایط پزشکی خاص ممکن است کاندیدا‌های مناسبی برای این درمان نباشند.
مطالعه اخیر توسط دانشمندان بیمارستان عمومی ماساچوست، دانشکده پزشکی هاروارد و دانشگاه پردو در ایندیانا انجام شده است. این مطالعه شامل استفاده از یک ابزار درمانی موجود شناخته شده به نام "تحریک کننده عصب واگ درون گوش" (taVNS) است.
این دستگاه که شبیه به یک ایرباد است داخل گوش بیرونی بیمار قرار می‌گیرد و عصب واگ را که از سر تا پایین شکم کشیده شده است، بدون درد تحریک می‌کند. محققان قبلاً استفاده از فناوری "taVNS" را برای درمان شرایطی مانند افسردگی، صرع و حتی پیری بررسی کرده‌اند.
عصب واگ یا واگوس (پنوموگاستریک، به معنی ِ. ریوی-هضمی) طولانی‌ترین عصب مغزی و دهمین زوج اعصاب مغزی از ۱۲ جفت عصب مغز است که در بلعیدن غذا، صحبت کردن، فعالیت‌های پاراسمپاتیک و هاضمه نقش دارد.
این عصب مانند بیشتر اعصاب مغزی از ساقه مغز آغاز می‌شود و به شاخه‌های متعددی تقسیم می‌شود که عصب دهی اغلب عضلات حلق و حنجره، مری، معده و پاراسمپاتیک قلب، ریه، کبد، طحال و ... را انجام می‌دهد.
عصب شماره ۱۰ اطلاعات حسی درونی را از شکم و سینه دریافت می‌کند. در گذشته واگوتومی (قطع شاخه‌های انتهایی عصب واگ) یکی از روش‌های درمان زخم پپتیک مقاوم به درمان بود.
محققان برای این مطالعه، از نوع خاصی از "taVNS" به نام "RAVANS" استفاده کردند. آنچه این دستگاه را از بقیه جدا می‌کند این است که پالس‌های برقی خود را به موقع و با ریتم تنفسی بیمار تحویل می‌دهد.
از این دستگاه روی ۱۲ فرد دارای سوء هاضمه مداوم استفاده شد. هر فرد اقدام به خوردن یک وعده غذایی کرد و متعاقباً ۱۵، ۶۵ و ۸۰ دقیقه پس از آن از آن‌ها ام‌آرای گرفته شد.
این اسکن‌ها نشان داد که پس از درمان با "RAVANS"، نسبت حجم معده به حجم غذای مصرف شده بیشتر بود، به این معنی که معده‌های شرکت کنندگان برای بهتر هضم شدن غذا بیشتر منبسط شده بود. علاوه بر این، بعد از هضم غذا، معده آن‌ها سریعتر تخلیه شد.
اگرچه نتایج استفاده از این فناوری در درمان سوءهاضمه امیدوار کننده است، اما برای تعیین عواملی مانند دوز‌های بهینه تحریک الکتریکی و زمان‌بندی درمان، تحقیقات بیشتری با گروه بیشتری از افراد مورد نیاز است.
در حال حاضر دانشمندان توصیه می‌کنند که افراد مبتلا به سوء هاضمه مزمن فعلا اقدام به خرید این دستگاه و شروع به استفاده از آن نکنند.
دکتر "روبرتا اسلوکو" نویسنده اصلی این مطالعه می‌گوید: در حالی که فناوری و دستگاه‌های "taVNS" نسبتاً بی‌خطر و بدون عوارض عمده است، دستگاه‌هایی که در حال حاضر در بازار موجود است، همه متفاوت هستند و برای کاربرد روی معده بهینه نشده‌اند. ضمن اینکه بیماران با شرایط پزشکی خاص ممکن است کاندیدا‌های مناسبی برای این درمان نباشند.
۰
