بهره "نازی‌ها" از آنفولانزای اسپانیایی
این تحقیق نشان می‌دهد چگونه رای شهروندان به ویژه در شهر‌هایی که تلفات بیشتری از آنفلوآنزا داشتند، اغلب به نفع نازی‌ها به صندوق ریخته شد.
کد خبر :
۸۰۰۳۷
بازدید :
۱۶۶۳۲
مرگ‌های حاصل از آنفلوآنزای عالم‌گیر ۱۹۱۸ تا ۱۹۲۰ به شدت جامعه آلمان را تغییر داد
تحقیقی جدید درباره پیامد‌های احتمالی بحران جاری ویروس کرونا هشدار می‌دهد، فروپاشی سیاسی حاصل از آنفلوآنزای عالم‌گیر ۱۹۱۸، باعث قدرت گرفتن حزب نازی در آلمان شد.
این تحقیق که توسط بانک مرکزی ایالت نیویورک منتشر شده، این مساله را مورد تحقیق قرار داده که چگونه «آنفلوآنزای اسپانیایی» کاملا شکلی متفاوت به جامعه آلمان و نظام سیاسی این کشور در فاصله سال‌های ۱۹۱۸ تا ۱۹۲۰ بخشید.
این تحقیق نشان می‌دهد چگونه رای شهروندان به ویژه در شهر‌هایی که تلفات بیشتری از آنفلوآنزا داشتند، اغلب به نفع نازی‌ها به صندوق ریخته شد. این تحقیق به قلم کریستیان بلیکل، اقتصاددان درباره حزب نازی می‌نویسد: «مرگ‌های حاصل از آنفلوآنزا تاثیری قدرتمند بر سهم افراطیان از آرا داشت، به ویژه افراطیان حزب ملی سوسیالیست.»
بلیکل نوشت: «این مساله حتی وقتی بافت قومی و مذهبی شهر، بیکاری در منطقه، رای سابق به احزاب دست راستی و دیگر ویژگی‌های منطقه را برای سهم افراطیان از آرای آنجا در نظر می‌گیریم هم صحت دارد. مرگ‌های حاصل از آنفلوآنزای عالم‌گیر ۱۹۱۸ تا ۱۹۲۰ به شدت جامعه آلمان را تغییر داد.»
با این که نازی‌ها از جابه‌جایی‌های افراد در جامعه به خاطر آنفلوآنزای ۱۹۱۸ تا ۱۹۲۰ بهره بردند و همچنین تا حد ممکن از شکست آلمان در جنگ جهانی اول استفاده کردند، هیچ نیروی تقویت‌بخشی در انتخابات برای سایر احزاب افراطی وجود نداشت.
بلیکل ادامه داد: «الگویی مشابه در آرای ماخوذه توسط سایر احزاب افراطگرا، از جمله کمونیست‌ها، مشاهده نشد.» این تمایل به سمت احزاب راستی، در شهر‌هایی که زمینه‌های یهودی ستیزانه داشتند نیز به اوج خود رسید.
به گزارش این تحقیق: «ارتباط میان مرگ حاصل از آنفلوآنزا و سهم احزاب افراطی راست‌گرا از آرای ماخوذه در مناطقی که به صورت تاریخی همواره اقلیت‌ها، به ویژه یهودیان، را برای طاعون‌های قرون وسطایی سرزنش می‌کردند از همه‌جا بیشتر و قوی‌تر بود.»
اکنون که جهان به مبارزه علیه کووید-۱۹ ادامه داده و با اخلال‌های سیاسی و اقتصادی حاصل از آن دست و پنجه نرم می‌کند، چنین تحقیق‌هایی نسبت به خطرات اجتماعی ادامه‌داری که ممکن است پیامد این بیماری عالم‌گیر باشد هشدار می‌دهند.
گرچه ویروس کرونا به گرد پای آنفلوآنزای ۱۹۱۸ تا ۱۹۲۰ هم نمی‌رسد که حدود ۵۰ میلیون نفر را کشت، اما بحران جاری نیز هنوز به طور کامل تمام نشده و مشخص نیست اوضاع نظم جهانی در دنیای پس از کووید-۱۹ چگونه خواهد بود.
وضعیت اقتصاد کشور‌ها و خرج و مخارج دولت‌ها نیز با آسیبی جدی مواجه است و در طرف دیگر، حکومت‌های اقتدارگرا، مانند مجارستان، ترکمنستان و رواندا، از فرصت شیوع این بیماری عالم‌گیر بهره جسته تا منتقدان و صدا‌های مخالف را سرکوب کنند.
بلیکل نوشت: «ما درباره تفسیر نتایج خود محتاط هستیم. به هر صورت، اما این تحقیق بحثی تازه را درباره پیامد‌های طولانی مدت بیماری‌های عالم‌گیر فراهم می‌آورد.»
این تحقیق که توسط بانک مرکزی ایالت نیویورک منتشر شده، این مساله را مورد تحقیق قرار داده که چگونه «آنفلوآنزای اسپانیایی» کاملا شکلی متفاوت به جامعه آلمان و نظام سیاسی این کشور در فاصله سال‌های ۱۹۱۸ تا ۱۹۲۰ بخشید.
این تحقیق نشان می‌دهد چگونه رای شهروندان به ویژه در شهر‌هایی که تلفات بیشتری از آنفلوآنزا داشتند، اغلب به نفع نازی‌ها به صندوق ریخته شد. این تحقیق به قلم کریستیان بلیکل، اقتصاددان درباره حزب نازی می‌نویسد: «مرگ‌های حاصل از آنفلوآنزا تاثیری قدرتمند بر سهم افراطیان از آرا داشت، به ویژه افراطیان حزب ملی سوسیالیست.»
بلیکل نوشت: «این مساله حتی وقتی بافت قومی و مذهبی شهر، بیکاری در منطقه، رای سابق به احزاب دست راستی و دیگر ویژگی‌های منطقه را برای سهم افراطیان از آرای آنجا در نظر می‌گیریم هم صحت دارد. مرگ‌های حاصل از آنفلوآنزای عالم‌گیر ۱۹۱۸ تا ۱۹۲۰ به شدت جامعه آلمان را تغییر داد.»
با این که نازی‌ها از جابه‌جایی‌های افراد در جامعه به خاطر آنفلوآنزای ۱۹۱۸ تا ۱۹۲۰ بهره بردند و همچنین تا حد ممکن از شکست آلمان در جنگ جهانی اول استفاده کردند، هیچ نیروی تقویت‌بخشی در انتخابات برای سایر احزاب افراطی وجود نداشت.
بلیکل ادامه داد: «الگویی مشابه در آرای ماخوذه توسط سایر احزاب افراطگرا، از جمله کمونیست‌ها، مشاهده نشد.» این تمایل به سمت احزاب راستی، در شهر‌هایی که زمینه‌های یهودی ستیزانه داشتند نیز به اوج خود رسید.
به گزارش این تحقیق: «ارتباط میان مرگ حاصل از آنفلوآنزا و سهم احزاب افراطی راست‌گرا از آرای ماخوذه در مناطقی که به صورت تاریخی همواره اقلیت‌ها، به ویژه یهودیان، را برای طاعون‌های قرون وسطایی سرزنش می‌کردند از همه‌جا بیشتر و قوی‌تر بود.»
اکنون که جهان به مبارزه علیه کووید-۱۹ ادامه داده و با اخلال‌های سیاسی و اقتصادی حاصل از آن دست و پنجه نرم می‌کند، چنین تحقیق‌هایی نسبت به خطرات اجتماعی ادامه‌داری که ممکن است پیامد این بیماری عالم‌گیر باشد هشدار می‌دهند.
گرچه ویروس کرونا به گرد پای آنفلوآنزای ۱۹۱۸ تا ۱۹۲۰ هم نمی‌رسد که حدود ۵۰ میلیون نفر را کشت، اما بحران جاری نیز هنوز به طور کامل تمام نشده و مشخص نیست اوضاع نظم جهانی در دنیای پس از کووید-۱۹ چگونه خواهد بود.
وضعیت اقتصاد کشور‌ها و خرج و مخارج دولت‌ها نیز با آسیبی جدی مواجه است و در طرف دیگر، حکومت‌های اقتدارگرا، مانند مجارستان، ترکمنستان و رواندا، از فرصت شیوع این بیماری عالم‌گیر بهره جسته تا منتقدان و صدا‌های مخالف را سرکوب کنند.
بلیکل نوشت: «ما درباره تفسیر نتایج خود محتاط هستیم. به هر صورت، اما این تحقیق بحثی تازه را درباره پیامد‌های طولانی مدت بیماری‌های عالم‌گیر فراهم می‌آورد.»
منبع: ایندیپندنت
۰
