سونامی مشکلات روانی در پساکرونا
دورکاری در دوره قرنطینه باعث افزایش اضطراب و نگرانی در بیش از نیمی از کارمندان بریتانیایی شده است. نظرسنجی دانشکده سلطنتی نشان میدهد که مراقبتهای معمول روانی برای سالمندان، کودکان و جوانان و در بیمارستانهای دولتی با بیشترین میزان کاهش روبهرو بوده است.
کد خبر :
۸۰۵۷۹
بازدید :
۹۸۸۰
دانشکده سلطنتی روانپزشکان هشدار داده است که با پایان قرنطینه کرونایی ممکن است افزایش «سونامیوار» تعداد مراجعات به مراکز خدمات سلامت روانی، بار بیش از حد بر این مراکز وارد کند.
۴۵ درصد از ۱۳۶۹روانشناسی که در یک نظرسنجی در فاصله اول تا ششم ماه مه شرکت کردهاند، گفتهاند که میزان حضور بیماران سر جلساتشان از ۲۳ ماه مه کاهش یافته است و نگرانند که بیماران آنقدر رجوع نکنند که وضعیتشان به حد بحرانی برسد.
به علاوه، حدود نیمی از این روانشناسان (۴۳ درصد) گفتهاند که تعداد مراجعانی که وضعیت اضطراری دارند، بیمارانی که حادترین شرایط را دارند، بیشتر شده است. استاد وندی برن، رئیس دانشکده سلطنتی روانشناسی، گفت: «اثرات بسیار ویرانگر کووید ۱۹ بر سلامت روان مردم از همین الآن خود را نشان داده است و تعداد افرادی که وضعیتشان به حد بحرانی میرسد، افزایش یافته است.
«اما نگران آنهایی هستیم که نیاز به کمک دارند، ولی کسی کمکی به آنها نمیکند.»
استاد برن گفت، متخصصان «نگرانند» مبادا قرنطینه سراسری «چنان به مشکلات روانی دامن بزند» که وقتی همه محدودیتها به پایان رسید، «منجر به سونامی در تعداد مراجعات به مراکز سلامت روان شود.» این دانشکده اعلام کرده است که با آن که امکان مشاوره از راه دور وجود دارد، این همهگیری ارائه خدمات مشاوره معمول برای حفظ سلامت روان را «بسیار دشوارتر» کرده است.
هماکنون بسیاری از خدمات سلامت روان که سازمان خدمات همگانی سلامت ارائه میکند، یا کاهش یافته، یا به حالت تعلیق درآمده، یا به مشاوره با تلفن یا تماس ویدیویی از راه دور تبدیل شده است.
نظرسنجی مؤسسه فکر جوان (یانگ مایندز) نشان میدهد که ۶۷ درصد از والدین نگران سلامت روان فرزندشان در دوره قرنطینه هستند. این رقم در مورد کودکانی که از سه ماه پیش از شیوع این ویروس در انگلستان به این خدمات دسترسی داشتند، به ۷۷ درصد میرسد.
پژوهش دیگری که بنیاد سلامت روان انجام داده است، نشان میدهد که دورکاری در دوره قرنطینه باعث افزایش اضطراب و نگرانی در بیش از نیمی از کارمندان بریتانیایی شده است. نظرسنجی دانشکده سلطنتی نشان میدهد که مراقبتهای معمول روانی برای سالمندان، کودکان و جوانان و در بیمارستانهای دولتی با بیشترین میزان کاهش روبهرو بوده است.
استاد برن افزود: «خطر وارد آمدن فشار بیش از حد بر نظام خدمات سلامت روان وجود دارد، مگر آن که سرمایهگذاری بیشتری در این عرصه صورت بگیرد.» به گزارش اداره ملی آمار در فاصله بین بیستم تا سیام ماه مارس حدود نیمی (۴۹.۶ درصد) از مردم بریتانیای کبیر دچار حدی از اضطراب بودهاند.
در همین حال، پژوهش انجمن سلطنتی سلامت عمومی نشان میدهد که احتمال به خطر افتادن سلامت روان جوانان در دوران قرنطینه، بیش از افراد مسنتر است. دکتر آماندا تامپسل، رئیس دانشکده روانشناسی کهنسالی، گفت که سالمندان «اغلب» نسبت به جوانان «تمایل کمتری» به رجوع به مراکز خدمات سلامت روان دارند.
او گفت: «نگران اثرات فاصلهگیری و خودقرنطینگی، اضطراب ابتلا به ویروس، و دشواری استفاده افراد مسنتر از فناوری برای برقراری تماس تصویری با پزشکان هستیم.» سخنگوی سازمان خدمات همگانی سلامت گفت، خدمات سلامت روان همچنان «فعال و در دسترس همگان است» و افزود که این خدمات طوری ارائه میشود که مردم بتوانند مشاوره و خدمات درمانی را از متخصص مورد نظر خود دریافت کنند.
۴۵ درصد از ۱۳۶۹روانشناسی که در یک نظرسنجی در فاصله اول تا ششم ماه مه شرکت کردهاند، گفتهاند که میزان حضور بیماران سر جلساتشان از ۲۳ ماه مه کاهش یافته است و نگرانند که بیماران آنقدر رجوع نکنند که وضعیتشان به حد بحرانی برسد.
به علاوه، حدود نیمی از این روانشناسان (۴۳ درصد) گفتهاند که تعداد مراجعانی که وضعیت اضطراری دارند، بیمارانی که حادترین شرایط را دارند، بیشتر شده است. استاد وندی برن، رئیس دانشکده سلطنتی روانشناسی، گفت: «اثرات بسیار ویرانگر کووید ۱۹ بر سلامت روان مردم از همین الآن خود را نشان داده است و تعداد افرادی که وضعیتشان به حد بحرانی میرسد، افزایش یافته است.
«اما نگران آنهایی هستیم که نیاز به کمک دارند، ولی کسی کمکی به آنها نمیکند.»
استاد برن گفت، متخصصان «نگرانند» مبادا قرنطینه سراسری «چنان به مشکلات روانی دامن بزند» که وقتی همه محدودیتها به پایان رسید، «منجر به سونامی در تعداد مراجعات به مراکز سلامت روان شود.» این دانشکده اعلام کرده است که با آن که امکان مشاوره از راه دور وجود دارد، این همهگیری ارائه خدمات مشاوره معمول برای حفظ سلامت روان را «بسیار دشوارتر» کرده است.
هماکنون بسیاری از خدمات سلامت روان که سازمان خدمات همگانی سلامت ارائه میکند، یا کاهش یافته، یا به حالت تعلیق درآمده، یا به مشاوره با تلفن یا تماس ویدیویی از راه دور تبدیل شده است.
نظرسنجی مؤسسه فکر جوان (یانگ مایندز) نشان میدهد که ۶۷ درصد از والدین نگران سلامت روان فرزندشان در دوره قرنطینه هستند. این رقم در مورد کودکانی که از سه ماه پیش از شیوع این ویروس در انگلستان به این خدمات دسترسی داشتند، به ۷۷ درصد میرسد.
پژوهش دیگری که بنیاد سلامت روان انجام داده است، نشان میدهد که دورکاری در دوره قرنطینه باعث افزایش اضطراب و نگرانی در بیش از نیمی از کارمندان بریتانیایی شده است. نظرسنجی دانشکده سلطنتی نشان میدهد که مراقبتهای معمول روانی برای سالمندان، کودکان و جوانان و در بیمارستانهای دولتی با بیشترین میزان کاهش روبهرو بوده است.
استاد برن افزود: «خطر وارد آمدن فشار بیش از حد بر نظام خدمات سلامت روان وجود دارد، مگر آن که سرمایهگذاری بیشتری در این عرصه صورت بگیرد.» به گزارش اداره ملی آمار در فاصله بین بیستم تا سیام ماه مارس حدود نیمی (۴۹.۶ درصد) از مردم بریتانیای کبیر دچار حدی از اضطراب بودهاند.
در همین حال، پژوهش انجمن سلطنتی سلامت عمومی نشان میدهد که احتمال به خطر افتادن سلامت روان جوانان در دوران قرنطینه، بیش از افراد مسنتر است. دکتر آماندا تامپسل، رئیس دانشکده روانشناسی کهنسالی، گفت که سالمندان «اغلب» نسبت به جوانان «تمایل کمتری» به رجوع به مراکز خدمات سلامت روان دارند.
او گفت: «نگران اثرات فاصلهگیری و خودقرنطینگی، اضطراب ابتلا به ویروس، و دشواری استفاده افراد مسنتر از فناوری برای برقراری تماس تصویری با پزشکان هستیم.» سخنگوی سازمان خدمات همگانی سلامت گفت، خدمات سلامت روان همچنان «فعال و در دسترس همگان است» و افزود که این خدمات طوری ارائه میشود که مردم بتوانند مشاوره و خدمات درمانی را از متخصص مورد نظر خود دریافت کنند.
منبع: ایندیپندنت
۰