کرونا تمرین آخرالزمان است؟

همه گیر فعلی آخرالرزمان نیست، اما تمرین آن است. همه ما برای مدتی کوتاه بروی زمین هستیم، از جمله ویروس.

هفته گذشته برنامه فضایی آمریکا با پرتاب فضانوردان از قلمروی خود از سر گرفته شد. این رویداد به طور گسترده به عنوان آغاز عصر جدید در فضانوردی جشن گرفته شد. صحبت‌ها از مستعمرات فضایی، مسافرت به مریخ، جهانگردی فضایی، سرمایه داری بین سیاره‌ای و لباس‌های فضایی جدید ساخت SpaceEx شروع شد.

اما گزارش‌ها در خصوص پیروزی در فضا همراه با خبر‌های نگران کننده‌تر در مورد چگونگی آسیب پذیری ما در اینجا روی زمین است. یک هفته قبل از پرتاب، تعداد درگذشتگان بر اثر کرونا در ایالات متحده از یک صد هزار نفر تجاوز کرد و بیکاری پیش بینی نشده و گسترده و بی عدالتی اجتماعی ناشی از بیماری همه گیر باعث ناآرامی‌هایی شد که بسیاری از شهر‌های آمریکا را در بر گرفت.

برخی از متفکران این بلا را علامتی شوم از کیهان می‌دانند. در سال ۱۹۹۸ رابین هانسون، که اکنون استاد اقتصاد در دانشگاه جورج میسون است، سؤال کرد: "اگر کائنات واقعاً چنین باغ شکوفان است، همانطور که اختربین‌ها و کیهان شناسان می‌گویند، پس چرا در میان میلیارد‌ها جهان برای میلیارد‌ها سال نوری، کسی ظاهر نشد که ما را خوشحال کند؟ "

دکتر هانسون اظهار داشت که ممکن است آن‌ها توسط فیلتر بزرگ بلعیده شده باشند - واقعه یا شرایطی از مقیاس تمدنی که اجازه نمی‌دهد یک گونه بتواند فضای بیرونی را استعمار کند یا حتی با گونه‌های دیگر روبرو شود.

فیلتر ممکن است یک تنگنا شیمیایی باشد که در تشکیل RNA دخالت کرده باشد یا یک مانع ژئوفیزیکی برای تولید اکسیژن باشد. اما فیلتر می‌تواند جنگ هسته ای، سقوط سیارک، گرم شدن کره زمین یا دیوانگی هوش مصنوعی یا بروز همه گیر باشد.

متخصصان، از دکتر آنتونی فاوچی گرفته تا تام هنکس به ما اطمینان می‌دهند که همه گیر فعلی آخرالزمان نیست، اما شما نمی‌توانید آن را آخرین تمرین تلقی نکنید.

لرد مارتین ریس بخش کیهان شناسی دانشگاه کمبریج و یکی بنیانگذاران مرکز مطالعه ریسک‌های اگزیستانس، انواع هلاکت زمینیان را در کتاب خود به تفصیل تشریح کرد. عنوان این کتاب: "آخرین ساعت یا هشدار از سوی یک دانشمند: چگونه وحشت، سهل انگاری و فجایع در قرن کنونی به محیط ما و آینده بشر تهدید می‌کنند".

دنیس اوربای مولف این مقاله نوشت: وقتی بیماری همه گیر تازه شروع شده بود، من نامه الکترونیکی را برای دکتر ریس نوشتم و از او پرسید که آیا این مانند فیلتر عالی است یا خیر؟

وی در پاسخ نوشت: هرچه ویروس‌ها را بهتر بفهمیم، تولید واکسن برای ما آسان‌تر خواهد بود. وی اضافه کرد: "نقطه ضعف این است که این امر به دنبال خطر گسترش به اصطلاح" دانش خطرناک "خواهد بود، به برکت آن مرتدین می‌توانند ویروس‌ها را خطرناک‌تر و ساری‌تر از آنچه در طبیعت است، بسازند".

اما حتی در این ابر تاریک پرتوی امید وجود دارد. در داستان کوتاه علمی- تخیلی ارتور کلارک The Sentinel، که اساس فیلم استنلی کوبریک " ۲۰۰۱: ادیسه فضایی" را تشکیل می‌دهد، یک هرم کوچکی که در بالای کوهی در ماه قرار دارد به فضانوردان سیگنال خطر می‌فرستد.

جای تعمق است که این سیگنال برای چه کسانی در نظر گرفته شده بود و "آنها" کی ظاهر می‌شود. همانطور که علاقه‌مندان به تجسسس تمدن‌های فرازمینی می‌گویند: "فقدان اثبات نشانه غیبت نیست. " ما هنوز هم به اندازه کافی منظومه شمسی خود را مطالعه نکرده ایم.

دکتر ریس در یادداشت اخیر، تأکید کرد که ایده‌های مربوط به آینده دور بسیار تکامل یافته است، یک عامل مهم - هوش مصنوعی است. شبکه‌های عصبی یادگیری عمیق در علم، سیاست و جامعه معرفی می‌شوند. آینده از آن آن‌ها است.

من که با تمام عمر درگیر علم شدم، فهمیدم که طبیعت به مردم و خصوصاً به دموکراسی، امتیاز‌های خاصی نمی‌دهد. (دایناسور‌ها در دفاع از خود، به خوبی می‌توانند خود را ناف عالم بدانند، اما اکنون آن‌ها از بین رفته اند و کسی نیست که از آن‌ها بپرسد که آن‌ها در چه حالی بودند).

ما خودمان هستیم - و نمی‌توانیم به کمک شخص دیگری حساب کنیم. اما برخلاف سختی ریاضی بی عیب و نقص اندیشمندانی مانند دکتر هانسون و دیگران، امیدی از دست نمی‌دهم.

در ماه مارس، هنگامی که آزمایشگاه به دلیل بیماری همه گیر بسته شد، جایی که کریستیانو گالبیاتی استاد فیزیک پرینستون روی یک آزمایش با ماده تاریک کار کرد، او و خانواده اش به میلان رفتند. در آنجا، استاد کشف کرد که برای بیماران وخیم تعداد دستگاه‌های تنفس مصنوعی کم است و آن‌ها مانند یک ماشین جدید می‌ارزند.

در این موقعیت دکتر گالبیاتی گروهی از متخصصان در زمینه فیزیک ذرات را برای ساخت یک دستگاه تنفس مصنوعی کم هزینه که می‌تواند در هر مکانی ساخته شود جمع کرد. همکارانش با شور و شعف از او حمایت کردند.

فقط یک ماه بعد، ونتیلاتور "میلانو" ساخت آن‌ها توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده برای مصارف اضطراری تصدیق شد؛ و این فقط یکی از بسیاری از ونتیلاتور‌های ساده است که در آزمایشگاه‌های دانشگاه‌ها و موسسات صنعتی مانند دانشگاه صنعتی ماساچوست، ناسا و دیگران ظاهر شده است.

دکتر گالبیاتی گفت: "می دانید، من می‌خواهم فکر کنم ویروس همانطور که می‌گویند با سرعت جت گسترش می‌یابد، اما تحقیقات ما با سرعت نور گسترش می‌یابد؛ و شما می‌دانید، به همین دلیل، من شک ندارم که ما پیروز خواهیم شد و فضا را تسخیر خواهیم کرد.

منبع: اسپوتنیک