ماساژ ۲۰۰۰‌سالۀ تایوانی؛ جستجویِ آرامش زیرِ تیغِ خطرناکِ ساطور

فرادید | در بسیاری از انواعِ ماساژ‌ها حرکتِ ساطوری رایج است. اما در ماساژِ «دائولیایو» یا ماساژِ چاقو، این حرکت با ضربه‌های ساطور واقعی انجام می‌شود.

من روی تختِ ماساژ روی شکم دراز کشیده بودم و با ترس منتظر بودم که حرکتِ ساطوری آغاز شود. ماساژور من، السا، دو تا ساطورِ قصابی را با چهره‌ای شاد در دست گرفته بود. چون در ماساژِ ساطور یا چاقو، از ساطورِ واقعی برای ضربه‌های ساطوری در همه قسمت‌های بدن استفاده می‌شود.

السا اول ماساژ را با دست‌هایش شروع کرد تا گرفتگیِ شدیدِ بدنِ من که با دیدنِ ساطور ایجاد بود آزاد شود. بعد چاقو‌های سردِ استیل کارِ خود را شروع کردند. آن‌ها آرام در پشت، روی بازو‌ها و سر من ضربه می‌زدند. اگر هر از گاهی صدای به‌هم خوردنِ چاقو‌ها به گوشم نمی‌رسید، متوجه نمی‌شدم آن‌چیزی که روی بدنم ضربه می‌زند، چاقو است. وقتی السا برای سومین‌بار از من خواست که بدنم را شل کنم، من تسلیم شدم و درحالیکه چاقو کارش را می‌کرد تا «کیو آی» یا نیرویِ زندگی را در من به جریان بیندازد، من چشمانم را بستم.

تعجب‌آور است که بسیاری از مردم بعد از ۷۰‌دقیقه تجربه ضربه‌های چاقو - که البته کند است - روی بدنشان دچار خواب‌آلودگی می‌شوند.

این باور وجود دارد که چاقودرمانی، اگرچه خطرناک به‌نظر می‌رسد، دارای قدرت‌های شفابخش برای درمانِ بیماری‌های جسمی و روحی است و بخشی از طبِ چینی است که گمان می‌رود بیش از ۲۰۰۰‌سال قدمت دارد. می‌گویند این ماساژ نخستین بار در چینِ باستان توسط راهب‌های معابد انجام می‌شده است. در حدودِ ۱۰۰۰ سال پیش در زمان سلسه تانگ این ماساژ به ژاپن راه پیدا می‌کند و بعد از آن در دهه ۱۹۴۰ و به دنبالِ جنگِ داخلیِ چین واردِ تایوان می‌شود.

این روز‌ها در ژاپن و چین کمتر کسی را پیدا می‌کنید که چاقودرمانی انجام دهد، اما در تایوان این ماساژ دوباره رونق گرفته و بسیاری از مردم برای درمانِ استرس‌های ناشی از زندگیِ مدرن به آن روی آورده‌اند.
مرکزِ هنرِ سنتیِ ماساژ با چاقو که در تایپه قرار دارد ۴۰ سال است که افرادی را برای این نوع ماساژ آموزش می‌دهد. این مرکز ۳۶ شعبه در تایوان دارد که ۱۵ تا از آن‌ها طی ۵ سال اخیر تأسیس شده است. این مرکز همچنین افرادی از سراسر جهان از جمله ژاپن، هنگ‌کنگ، فرانسه و کانادا را آموزش داده است.

امروز بیشتر مردم برای رهایی از استرس‌های زندگی، بهبودِ کیفیتِ خواب و کنار آمدن بادرد‌و‌رنجِ بعد از جدایی سراغ چاقو درمانی می‌روند. چاقو‌ها «نقاطِ فشار» را هدف قرار می‌دهند که شبیه به نوعی از طب چینی مانند سوزن‌درمانی است. اما چاقودرمانگر‌ها همچنین باور دارند که تیغه چاقو دارای قدرت‌های نامرئی است.

مدیرِ مرکزِ چاقودرمانی در تایوان می‌گوید مرکز او ۱۵‌سال پیش خدماتِ زیبایی و ماساژِ نصف‌النهار، یک نوع دیگر از ماساژ در طبِ سنتیِ چینی که تمرکزش در متعادل کردنِ جریانِ انرژی حیاتی است، را انجام می‌داد. اما او می‌گوید همیشه در آخرِ روز به دلیلِ «انرژی‌های بدی» که از مشتری‌ها به او وارد کرده بودند، احساسِ خستگی می‌کرده است.
مِیفنگ می‌گوید: «درآمدِ بیشتری داشتم، اما کمتر هم می‌خوابیدم.»

یک روز یکی از دانشجوهایش درباره چاقوردرمانی به او می‌گوید. در چاقو‌درمانی این باور هست که تیغه چاقو کارمای بد را جذب می‌کند. امروز، میفنگ، می‌گوید خودش را یک «شکارچیِ روح» می‌داند که زندگیِ گذشته مشتری‌ها را دنبال می‌کند.

او می‌گوید: «به نظرِ من، چاقودرمانی برخی اوقات شبیه شکارِ ارواح و زندگیِ گذشته است.»
درمانگران باید از قوانینی پیروی کنند. برای مثال، اگر حال‌وهوایشا خوب نیست نباید ماساژدرمانی انجام دهند، چون در اینصورت «انرژی‌های بعد را به مشتری منتقل می‌کنند.» بهرحال، خیلی جالب نیست که کسی با خلقِ بد دو تا ساطورِ بزرگ را در دست بگیرد و ماساژ انجام دهد.

تمامِ ماساژور‌ها باید از رژیم غذاییِ گیاهی تبعیت کنند تا انرژی‌شان خالص بماند. میفنگ و ارتشِ درمانگرانِ او قبل از ساعتِ ۵ صبح بیدار می‌شوند و ۱۰۰ حرکتِ اسکوآت و بالانس روی سر را انجام می‌دهند و چاقو‌ها را به مدتِ ۳۰‌دقیقه به یک بالش می‌مالند تا انرژیِ حیاتِ آن‌ها را بگیرند.

مشتری‌ها هم به اندازه ماساژو‌ها پرمشغله هستند. قبل از اینکه ماساژدرمانیِ من آغاز شود، السا، مرا وادار کرد که به مدتِ ۱۰‌دقیقه حرکتِ اسکوآت و کششی با او انجام دهم. در تمامِ مدت انجامِ تمرین‌ها هر دو دو چوب دستِ مخصوص در دست داشتیم که به منظور متعادل کردنِ انرژی حیات استفاده می‌شوند.

میفنگ می‌گوید والدین کودکانِ خود را به مرکزِ او می‌آورند تا با چوبدستی‌ها بازی کنند و استرسِ ناشی از مدرسه در آن‌ها کاهش پیدا کند. صاحبانِ کسب‌وکار نیز می‌آیند با او مشورت می‌کنند که چه کسی را در شرکت‌هایشان استخدام کنند.

بیشتر بخوانید:

احتمالاً این حد از فعالیتِ فیزیکی بود که باعث شد من روی میزِ ماساژ احساسِ خواب‌آلودگی بکنم. درحقیقت، تجربه ماساژ با چاقو خیلی فراتر از چیزی بود که من انتظارش را داشتم. وقتی می‌خواستم برای ماساژدرمانی ثبت‌نام کنند از من خواستند یک قطعه عکس از خودم را برایشان ارسال کنم تا از طریقِ انرژی‌ای که از عکسم ساطع می‌شوند یک ماساژور مناسبت برای انتخاب کنند.

به محضِ رسیدنم به مرکز، السا ۵ شهاب‌سنگ را در که گوشه‌های اتاق قرار گرفته بود نشانم داد. ماساژو‌ها باور دارند که شهاب‌سنگ‌ها دارای قدرت‌های شفابخش برای بدن، ذهن و روح هستند و چاقو‌های خود را کنارِ شهاب‌سنگ‌ها می‌گذارند تا شارژ شود؛ و البته نوبت به چاقو‌ها رسید. ساطور‌ها بزرگ و سرد و مستطیلی که فکر می‌کردی همین چند دقیقه قبل از یک قاتل یا سرآشپز گرفته شده است. میفنگ می‌گوید: «ماساژو‌ها باید خوب درس بخوانند و از آموزه‌ها تبعیت کنند، درغیراینصورت، چاقو می‌تواند خطرناک باشد. البته طی ۴۰ سال فعالیتِ این مرکز هیچ مشتری‌ای تاکنون آسیب ندیده است.»

چیئو مِی-لان، ۳۷‌ساله، یکی از مشتری‌های مرکز به من می‌گوید: «اول با دیدنِ چاقو بسیار ترسیدم، فکر کردم خیلی خطرناک است. به ماساژور گفتم خیلی محکم ضربه نزن خیلی آرام؛ و بعد کم‌کم احساسِ آرامش پیدا کردم که بعدش به ماساژور گفتم می‌توانی سخت‌تر ضربه بزنی خیلی آرام است.»

روی تخته ساطور خوابیدم و السا بدنم را با حوله‌هایی پوشاند. بعد چاقو شروع کردند به ضربه زدن به نقاطی که السا گفت: نقاطِ فشارِ بدنِ من هستند. به مدتِ ۷۰‌دقیقه چاقو پشت‌سر‌هم و به آرامی ضربه می‌زدند. از پیشانی تا کفِ پایم ضربه‌ها ادامه داشت، طوری‌که فکر کردم تمامِ بدنم هدفِ ضرباتِ ساطور قرار گرفته است.
میفنگ می‌گوید ما باور داریم که انرژی حیات همه چیز است. اگر انرژیِ حیاتِ شما متعادل باشد، شما می‌توانید همه چیز را با وضوحِ بیشتری ببینید.

بسیاری از مشتر‌های میفنگ برای مشورت کردن با او می‌آیند. او یک صفحه دایره‌ای و یک قطب‌نما در وسطِ آن دارد که با ثبتِ نامِ مشتریانش در آن می‌تواند مسیرِ زندگی و گذشته مشتری‌ها را مشخص کند. این کار نیز برگرفته از آموزه‌ها سنتیِ چینی است.

میفنگ می‌گوید: «وقتی اسم شما را واردِ این صحفه می‌کنم، مثل این است که اسمتان را در گوگل زده باشم. همه‌چیز را درباره گذشته و آینده شما می‌فهمم و می‌توانم به آسانی به شما توصیه‌هایی بکنم.»

میفنگ بعد از آنکه اسمِ من را واردِ صفحه کرد و چند دقیقه عمیقاً به فکر فرو روفت، به من گفت که تو خیلی به «عدالت» اهمیت می‌دهی. او همچنین توصیه‌هایی عمومی درباره سلامتی‌ام کرد مثل اینکه من باید کلسیم بیشتر و بستنیِ کمتری بخورم.

با مایکل اسنتلی-بیکر، استادِ تاریخِ طبِ چینی در دانشگاهِ تکنولوژیِ نانیاینگ در سنگاپور درباره چاقودرمانی صحبت کردم. او گفت: چاقودرمانی شبیه کاری است که فرقه‌ای ای مرتاض‌ها انجام می‌دهند و روی تخت‌هایی که پر از میخ است می‌خوابند یا از روی نردبانی که پله‌های آن از چاقوست، راه می‌روند. آن‌ها این کار را با به کار گیریِ تکنیک‌های خاصی انجام می‌دهند که قابلِ آموزش است. درواقع هیچ معجزه‌ای در کار نیست، اما نمی‌توان انکار کرد که کارشان واقعاً شگفت‌انگیز است.

او می‌گوید: «بین چاقودرمانی و طبِ سنتیِ چینی ارتباطِ مبهمی وجود دارد. طب سنتیِ چین این درمان را در قلمرو «درمان‌های عامیانه» قرار می‌دهد که آشِ شله‌قلمکاری است از انواع نظریه‌ها، نمودار‌ها و الگوریتم‌ها که از دانشِ سنتیِ گرفته شده است، اما مثلاً انتظار نمی‌رود که یک متخصصِ طبِ سنتیِ چینی این کار‌ها را انجام دهد.»

میفنگ می‌گوید که نیازی ندارد کسی را متقاعد کند که چاقودرمانی یک درمانِ مؤثر است، زیرا بالاخره وقتی مردم بیایند ببیند که بیماری‌هایشان توسطِ چاقو از بین می‌رود، خودشان ایمان می‌آورند. او می‌گوید: «آن‌ها به دکان‌های مختلف سر می‌زنند و آن‌جایی را نهایتاً برمی‌گزینند که دارویِ دردشان را در آن پیدا کنند.»

برای من چاقودرمانی بیشتر ازآنکه یک ماساژ باشد، یک تجربه بود. اما انکار نمی‌کنم که واقعاً احساسِ آرامش پیدا کردم. خیلی زود به تختِ خواب رفتم و صبح روزِ بعد با اولین زنگِ هشدارِ ساعتم بیدار شدم و بعد به بلافاصله دو ساعت بعد از آن دوباره خوابیدم.»

منبع: BBC

نویسنده: Louise Watt
ترجمه: سایت فرادید