قرنطینه و احساس خوشبختی؟!

یک پژوهش جدید حاکی از آن است که به دنبال افت سطح رضایت جامعه هنگام آغاز همه‌گیری کرونا، مقررات قرنطینه به احیای إحساس خوشبختی در جامعه کمک کرده است. بنابه مطالعاتی که در انستیتوی بِنِت برای سیاست‌های عمومی وابسته به دانشگاه کمبریج صورت گرفته، تعداد بریتانیایی‌هایی که خود را «خوشبخت» تلقی می‌کردند، سه هفته پیش از آغاز قرنطینه به نصف کاهش یافت.

پژوهشگران با استفاده از داده‌های تارنمای دولتی «ردیاب هفتگی یوگاو در مورد احساسات مردم» و جست‌وجوی گوگل، متوجه شده‌اند که تعداد کسانی که خود را «خوشبخت» تلقی می‌کردند، در روز‌های پیش از نخستین مورد مرگ ناشی از کووید-۱۹ و قبل از آغاز قرنطینه در ۲۳ مارس، از ۵۱ درصد به ۲۵ درصد افت کرده بود.

اما با لغو مقررات قرنطینه، این آمار در جهت معکوس حرکت کرده و نشان داد که إحساس خوشبختی مردم بار دیگر به میزان پیش از همه‌گیری کرونا باز گشته و در پایان ماه مه به ۴۷ درصد افزایش یافته بوده است. این پژوهش درضمن تفاوت میان رضایت از زندگی را میان گروه‌های اجتماعی مشخص کرده است و نشان می‌دهد این روند در میان اقشار مرفه جامعه رو به کاهش و در میان اقشار محروم نسبتا افزایش یافته است.

دکتر روبرتو فُوا، از بخش مطالعات سیاسی و بین‌المللی دانشگاه کمبریج و رئیس مرکز پژوهش‌های افکار عمومی یوگاو-کمبریج می‌گوید: «این نه مقررات قرنطینه بلکه همه‌گیری کرونا بود که مردم را افسرده کرده بود. نگرانی در مورد بهداشت روان اغلب دلیل اجتناب از قرنطینه است.

در واقع، اگر قرنطینه با حفظ شغل و کمک‌های مالی همراه باشد، می‌تواند موثرترین اقدام دولت در حفظ سلامت روان در جریان یک همه‌گیری تلقی شود.»

منبع: ایندیپندنت