باید و نبایدهای درمان بیش فعالی

فرادید | بیش فعالی یا ADHD نوعی اختلال شایع است که حدود هشت تا ۱۰ درصد کودکان را مبتلا می‌کند. این بیماری در پسران شایعتر از دختران است که هنوز دلیل اصلی آن مشخص نشده است. ویژگی‌های اولیه بیش فعالی از سال‌های اولیه رشد یعنی قبل از ورود به مدرسه شروع می‌شود.

کودکانی که به دلیل بیش فعالی و شطینت زیاد والدین خود را کلافه و خسته می‌کنند و باعث می‌شوند پدر و مادر نارحت شوند با کنترل و رفتار صحیح اطرفیان قابل کنترل و تربیت می‌باشند در این مقاله شما را با روش‌های کنترل کودک بیش فعال آشنا می‌نماییم.

امروزه خیلی از مادران از کودکان خود شاکی هستند و گمان می‌کنند که کودک آن‌ها بیش فعال است. اول از همه باید با علائم کودک بیش فعال آشنا شوید و ببینید آیا کودک شما نیز این علائم را دارد یا نه؟

بیش فعالی که به اختصار ADHD خوانده می‌شود نوعی اختلال شایع است که حدود هشت تا ۱۰ درصد کودکان را مبتلا می‌کند. برای دانستن تفاوت بین بیش فعالی و اوتیسم مقاله (اوتیسم | علائم بیماری اوتیسم در کودکان) را بخوانید. این بیماری در پسران شایعتر از دختران است که هنوز دلیل اصلی آن مشخص نشده است. ویژگی‌های اولیه بیش فعالی از سال‌های اولیه رشد یعنی قبل از ورود به مدرسه شروع می‌شود.

بیش فعالی دارای ویژگی‌های بارزی است که شامل پرتحرکی، کمبود توجه و تمرکز، بروز اعمال ناگهانی و غیرقابل پیش بینی می‌شود. این اختلال سه نوع است.

اختلال اول: در گونه اول که کودک فقط در توجه و تمرکز مشکل دارد.

اختلال دوم: در نوع دوم فقط پرتحرکی دیده می‌شود و بالاخره نوع ترکیبی که کودک هم پرتحرک است و هم مشکل توجه و تمرکز دارد این اختلال در کودکان دبستانی و در پسر‌ها سه تا پنج برابر شایع‌تر از دختران است و بیشتر در پسران اول خانواده مشاهده می‌شود.

اختلال سوم: معمولا اختلال از سه سالگی به بعد تشخیص داده می‌شود. کودکان مبتلا در دوره شیرخواری اکثرا پرتحرک هستند و دست‌ها و پا‌های خود را زیاد حرکت می‌دهند؛ کم خواب، کم غذا هستند و زیاد گریه می‌کنند.

استفاده از داروهای مختلف برای درمان بیش فعالی

• داروهای محرک مانند آمفتامین یا آدرال (Adderall) که به فرد کمک می‌کنند تمرکز بیشتری داشته باشد و عواملی را که موجب پرت شدن حواس او می‌شوند، نادیده بگیرد.
• داروهای غیرمحرک مانند اتوموکستین (atomoxetine یا Strattera) یا بوپروپیون (bupropion یا Wellbutrin). در صورتی می‌توان از این داروها استفاده کرد که عوارض جانبی داروهای محرک به اندازه‌ای زیاد باشد که کنترل‌شدنی نباشد یا مشکلات پزشکی دیگری وجود داشته باشد که مانع از استفاده‌ی فرد از داروهای محرک شود.

عوارض جانبی داروها

درست است که این داروها به افزایش تمرکز کمک می‌کنند، ولی می‌توانند عوارض جانبی جدی زیر را نیز ایجاد کنند:

• مشکلات خواب؛
• نوسانات خلقی؛
• بی اشتهایی؛
• مشکلات قلبی؛
• فکر کردن یا اقدام به خودکشی.

بررسی‌های زیادی درمورد اثرات بلندمدت این داروها انجام نشده است. ولی یکی از پژوهش‌های انجام‌شده، هشدارهایی می‌دهد. در پژوهشی در استرالیا که در سال ۲۰۱۰ منتشر شد، هیچ بهبود قابل‌توجهی در مشکلات رفتاری و توجه کودکان بین سنین ۵ تا ۱۴ ساله‌ای که برای درمان بیش فعالی دارو مصرف می‌کردند، مشاهده نشد. ادراک خویشتن (self-perception) و عملکرد اجتماعی این کودکان نیز بهبودی را نشان نداد.

درمقابل، گروهی که دارو مصرف می‌کردند، فشار خون دیاستولیک (diastolic blood pressure) بالاتری داشتند. عزت نفس آنها نیز اندکی کمتر از گروهی بود که دارو مصرف نکرده بود و به‌علاوه، عملکرد آنها پایین‌تر از سن‌شان بود. مؤلفان این پژوهش تأکید کردند که اندازه‌ی گروه نمونه و تفاوت‌های آماری به‌اندازه‌ای کوچک است که نمی‌توان بر اساس این پژوهش نتیجه‌گیری کرد.

استفاده از گیاهان دارویی و مکمل‌های غذایی برای درمان بیش فعالی

اگر علاقه‌ای به استفاده از داروهای شیمیایی ندارید، گزینه‌های طبیعی‌تری نیز برای درمان بیش فعالی وجود دارد. درمان‌های جایگزین می‌تواند به کنترل بعضی از علائم مرتبط با بیش‌فعالی کمک کند، ازجمله:

• مشکل در توجه کردن
• مشکلات سازمانی
• فراموش‌کاری
• دائما حرف دیگران را قطع کردن

البته پیش از امتحان کردن هر یک از مکمل های غذایی یا داروهای گیاهی، با پزشک خود مشورت کنید. شاید چیزی که برای فرد دیگری مفید بوده برای شما مفید نباشد. به‌علاوه بعضی از مکمل‌های غذایی و داروهای گیاهی با داروهای دیگری که شما یا فرزندتان مصرف می‌کنید، تداخل پیدا می‌کنند.

مکمل‌های غذایی مفید برای درمان بیش فعالی

بعضی از بررسی‌ها نشان داده است که برخی مکمل‌های غذایی به کاهش علائم بیش‌ فعالی کمک می‌کند و درمان با مکمل‌های غذایی مانند ال کارنیتین و ویتامین B6 نیز می‌تواند به بهبود علائم بیش‌ فعالی کمک کند. البته نتایج به‌دست‌آمده در مورد اثرات مکمل‌های غذایی یکسان نیست. به‌علاوه باید توجه داشته باشید که استفاده از مکمل‌های غذایی بدون نظارت پزشک می‌تواند خطرناک باشد (به‌ویژه در کودکان). اگر به امتحان کردن این درمان‌های جایگزین علاقه‌مند هستید، حتما با پزشک خود مشورت کنید. ممکن است پزشک پیش از شروع مصرف مکمل‌های غذایی، با استفاده از آزمایش خون سطح فعلی موادمغذی موجود در خون کودک شما را اندازه‌گیری کند.

روی (زینک)

روی (زینک) از مواد معدنی مهمی است که نقش قابل‌توجهی در سلامت مغز ایفا می‌کند. کمبود روی بر سایر مواد مغذی‌ای که به کارکرد مغز کمک می‌کنند، تأثیر می‌گذارد.

به گزارش مایو کلینیک مکمل‌های روی می‌توانند به کاهش علائم بیش‌ فعالی، تکانشگری (impulsivity) و مشکلات اجتماعی کمک کنند. البته برای اثبات این ادعا به بررسی‌های بیشتری نیاز داریم. براساس یکی از بررسی‌های انجام‌شده درمورد روی و بیش‌ فعالی، استفاده از مکمل روی فقط در افرادی مؤثر است که احتمال کمبود روی در آنها زیاد است. موادغذایی سرشار از روی عبارت است از:

• مرغ؛
• گوشت قرمز؛
• محصولات لبنی؛
• لوبیا؛
• غلات کامل؛
• غلات غنی‌شده.

اسیدهای چرب امگا۳

اگر کودک شما اسیدهای چرب امگا ۳ کافی را از رژیم‌ غذایی خود دریافت نمی‌کند، مصرف مکمل می‌تواند برای او مفید باشد. البته یافته‌های پژوهش‌های انجام‌شده درمورد مزایای این مکمل‌ها یکسان نیست. ولی به‌طور کلی اسیدهای چرب امگا۳ بر چگونگی حرکت سروتونین و دوپامین (دو مورد از انواع هورمون شادی) در قشر جلویی مغز تأثیر می‌گذارند.

دوکوزاهگزانوئیک اسید (DHA) نوعی اسید چرب امگا۳ است که مصرف آن برای سلامت مغز ضروری است. معمولا سطح DHA افراد مبتلا به بیش‌ فعالی، نسبت‌به دیگران پایین‌تر است. DHA و سایر اسیدهای چرب امگا۳ در ماهی‌های چرب وجود دارد، ازجمله:

• ماهی سالمون؛
• ماهی تن؛
• شاه‌ماهی؛

به‌گفته‌ی مرکز ملی بهداشت مکمل و یک‌پارچه (NCCIH)، مکمل‌های اسید چرب امگا۳ به کاهش علائم بیش‌ فعالی کمک می‌کنند. طبق گزارش مایو کلینیک، بعضی کودکان ۲۰۰ میلی‌گرم روغن تخم کتان محتوی امگا۳ و ۲۵ میلی‌گرم مکمل ویتامین C را به‌مدت ۳ ماه و ۲ بار در روز مصرف می‌کنند. ولی نتایج بررسی‌های انجام‌شده درمورد تأثیرگذاری روغن تخم‌کتان بر بیش‌ فعالی یکسان نیست.

آهن

منیزیم

• محصولات لبنی
• غلات کامل
• لوبیا
• سبزیجات برگ‌دار

ملاتونین

مشکلات خواب نیز یکی از عوارض جانبی بیش‌ فعالی است. اگرچه ملاتونین به بهبود علائم بیش‌ فعالی کمکی نمی‌کند، ولی موجب تنظیم خواب فرد می‌شود، به‌ویژه اگر او به بی‌خوابی مزمن دچار باشد. در مطالعه‌ای روی ۱۰۵ کودک بیش‌ فعال بین سنین ۶ تا ۱۲ سال، استفاده از ملاتونین موجب بهبود زمان خواب آنها شد. در این مطالعه درطول دوره‌ای ۴ هفته‌ای، ۳۰ دقیقه قبل از زمان خواب، به کودکان ۳ تا ۶ میلی‌گرم ملاتونین داده می‌شد.

گیاهان دارویی مؤثر در درمان بیش فعالی

درمان‌های گیاهی از درمان‌های محبوب و رایج بیش‌ فعالی هستند. ولی فقط به این دلیل که این گیاهان دارویی هستند، نمی‌توان تصور کرد که مؤثرتر از درمان‌های سنتی عمل می‌کنند. بعضی از گیاهان دارویی‌ای که اغلب در درمان بیش فعالی استفاده می‌شود، عبارت‌اند از:

جینسینگ کره‌ای

در مطالعه‌ی مشاهده‌ای (observational study) تأثیرگذاری جینسینگ قرمز کره‌ای در کودکان بیش‌ فعال بررسی شد. نتایج به‌دست‌آمده پس از ۸ هفته نشان داد که جینسینگ قرمز می‌تواند رفتارهای بیش‌ فعالی را کاهش دهد. البته برای تأیید این نتایج به پژوهش‌های بیشتری نیاز داریم.

ریشه‌ی سنبل‌الطیب و بادرنجبویه

در مطالعه‌ای روی ۱۶۹ کودک دارای نشانه‌های بیش‌ فعالی، ترکیبی از عصاره‌ی ریشه‌ی سنبل الطیب و عصاره‌ی بادرنجبویه استفاده شد. پس از ۷ هفته عدم تمرکز از ۷۵ به ۱۴ درصد، بیش‌فعالی از ۶۱ به ۱۳ درصد و تکانشگری از ۵۹ به ۲۲ درصد کاهش یافت. رفتارهای اجتماعی، خواب و سایر علائم بیش‌ فعالی آنها نیز بهبود یافت.

کُهَن‌دار

نتایج به‌دست‌آمده درمورد تأثیرگذاری کهن‌دار بر بیش‌ فعالی متفاوت بوده است. کهن‌دار اثربخشی کمتری نسبت‌به درمان‌های سنتی دارد، ولی روشن نیست که آیا این گیاه دارویی اثربخش‌تر از پلاسیبو (درمان از طریق تلقین یا استفاده از دارونما) است یا خیر. براساس NCCIH برای توصیه‌ی این گیاه دارویی در درمان بیش فعالی، شواهد کافی وجود ندارد. کهن‌دار موجب افزایش خطر خون‌ریزی در فرد نیز می‌شود. بنابراین پیش از امتحان کردن این گیاه دارویی، حتما با پزشک مشورت کنید.

گل راعی

بسیاری از افراد از گل راعی برای درمان بیش فعالی استفاده می‌کنند، ولی شواهدی وجود ندارد که نشان دهد این گیاه دارویی تأثیری بیشتر از پلاسیبو دارد.

سایر روش‌های مؤثر در درمان بیش فعالی

۱. از مصرف رنگ‌های خوراکی و مواد نگهدارنده خودداری کنید

• بنزوات سدیم (sodium benzoate) که معمولا در نوشیدنی‌های گازدار، سس‌های سالاد و آب‌میوه‌ها یافت می‌شود
• FD&C زرد شماره‌ی ۶ (زرد غروب خورشید) که در آرد سوخاری، غلات، آب‌نبات، شکر و تخم‌مرغ روی شیرینی و نوشابه یافت می‌شود
• D&C زرد شماره‌ی ۱۰ (کونولین زرد) که در آب‌میوه، شربت‌ها و روغن‌ماهی کوچک (یک ماهی دریایی که در دو سوی اقیانوس اطلس شمالی پراکنده است) یافت می‌شود
• FD&C زرد شماره‌ی ۵ (تارترازین) که در خوراکی‌هایی مانند ترشی و خیارشور، غلات، گرانولا (از جوی دوسر، گندم، کنجد، عسل، تکه‌های میوه‌ی خشک و غیره درست شده و بیشتر برای صبحانه استفاده می‌شود) و ماست یافت می‌شود
• FD&C قرمز شماره‌ی ۴۰ (آلوزا رِد) که در نوشابه، داروهای کودکان، دسرهای ژلاتینی و بستنی یافت می‌شود

۲. از مواد آلرژی‌زا پرهیز کنید

کاهش استفاده از مواد آلرژی‌زا در رژیم‌ غذایی می‌تواند به بهبود رفتارهای بعضی از کودکان بیش‌ فعال کمک کند. اگر فکر می‌کنید که فرزندتان به چیزی آلرژی دارد، بهتر است به پزشک متخصص آلرژی مراجعه کنید. به‌علاوه می‌توانید از مصرف موادغذایی زیر پرهیز کنید و تأثیر آن را بر کودک خود مشاهده کنید:

• مواد افزودنی/ مواد نگهدارنده‌ی شیمیایی مانند BHT (بوتیلیتد هیدروکسی تولوئن، butylated hydroxytoluene) و BHA (بوتیلیتد هیدروکسی انیسول، butylated hydroxyanisole) که معمولا برای جلوگیری از پایین آمدن کیفیت روغن در محصولات استفاده می‌شود و در موادغذایی فراوری‌شده‌ای مانند چیپس سیب‌زمینی، آدامس، ترکیبات خشک کیک، غلات، کره و پوره‌ی سیب‌زمینی فوری یافت می‌شود
• شیر و تخم‌مرغ
• شکلات
• موادغذایی حاوی سالیسیلات‌ها شامل انواع توت‌فرنگی، پودر فلفل چیلی، سیب و آب‌سیب، انگور، پرتقال، هلو، انواع آلو، آلوخشک و گوجه‌فرنگی (سالیسیلات‌ها مواد شیمیایی‌ای هستند که به‌طور طبیعی در گیاهان یافت می‌شوند و ماده‌ی اصلی موجود در بسیاری از داروهای ضددرد به‌شمار می‌روند)

۳. بازخورد زیستی EEG را امتحان کنید

۴. در کلاس‌های یوگا یا تای‌چی شرکت کنید

۵. زمانی را در بیرون از خانه سپری کنید

۶. از رفتار درمانی یا درمان ازطریق والدین (Parental therapy) استفاده کنید