مرگ مرد جوان، قتل یا سهل‌انگاری مقتول؟!

مردی که متهم است در یک درگیری باعث زخمی‌شدن و در‌نهایت مرگ جوانی شده، به‌زودی در دادگاه کیفری استان تهران پای میز محاکمه می‌رود. سال ۹۵ خبر درگیری خونینی بین دو مرد به مأموران پلیس اعلام شد. براساس اطلاعاتی که حراست بیمارستان به مأموران داد، فردی که مرد مجروح را به بیمارستان رسانده ضارب نیز بود.

این فرد به نام محسن در بیمارستان توسط مأموران بازداشت و برای انجام تحقیقات بیشتر به کلانتری منتقل شد. متهم در بازجویی‌ها گفت به‌دلیل اختلافی که برادرش با مرد زخمی داشت، وارد این درگیری شد. مرد زخمی که سینا نام داشت، هشت‌ماه بعد از این حادثه بر‌اثر عفونت شدید در روده جانش را از دست داد.

این‌بار اولیای‌دم شکایتی را علیه محسن مطرح کردند و مدعی شدند ضربه او کشنده بوده و باعث مرگ فرزندشان شده است. وقتی محسن دوباره بازداشت شد، قتل را انکار کرد و گفت: من و سینا با هم درگیر شدیم و من با کاردک ضربه‌ای به او زدم و زخمی شد، بعد هم بلافاصله او را به بیمارستان رساندم. من قصد کشتن او را نداشتم و اینکه گفته می‌شود به خاطر ضربه من به قتل رسیده است، درست نیست؛ چون سینا حالش خوب بود و با رضایت خودش از بیمارستان مرخص شد.

با توجه به گفته‌های متهم بازپرس تحقیقات بیشتری را در این زمینه انجام داد و مشخص شد هشت‌ماه قبل از مرگ سینا او در یک درگیری با محسن مجروح شده و محسن هم او را به بیمارستان منتقل کرده است، اما قبل از اینکه پزشکان اجازه ترخیص بدهند، سینا با رضایت خودش بیمارستان را ترک کرده است.

اما این همه ماجرا نبود، آن‌طور‌که پرونده پزشکی این بیمار نشان می‌داد، او مداوای خود را پیگیری نکرده و با اینکه به او گفته شده بود باید روند درمانش را طی کند، او این کار را نکرد و همین مسئله باعث شد روده بزرگ او عفونت کند و صدمات ایجادشده ناشی از عفونت منجر به مرگ شده است.

برای اینکه مشخص شود نقش ضربه‌ای که به سینا وارد شده در مرگ او چقدر است، پرونده به درخواست متهم به پزشکی قانونی ارسال شد. کمیسیون سه، پنج و هفت نفره تأیید کردند علت مرگ عفونت روده بوده و ضربه کشنده نبوده است، اما این‌بار اولیای‌دم درخواست کردند پرونده در کمیسیون ۹‌نفره پزشکان مورد بررسی قرار بگیرد.

کمیسیون ۹‌نفره اعلام کرد هرچند علت مرگ عفونت روده بزرگ ناشی از سوراخ‌شدن روده بوده و این عفونت وارد خون شده است، اما علت سوراخ‌شدگی روده ضربه‌ای بوده که متهم به مقتول وارد کرده است. نظر این کمیسیون ورق را به نفع اولیای‌دم بازگرداند و متهم درباره قتل عمدی مورد پرسش قرار گرفت.

محسن در آخرین دفاع در جلسه بازپرسی گفت: من اتهام قتل را قبول ندارم. من به مقتول ضربه زدم و این را قبول دارم، اما خودم او را به بیمارستان رساندم و بستری کردم و بعد هم او با رضایت خودش از بیمارستان ترخیص شد، اگر او از بیمارستان خودش را ترخیص نمی‌کرد و داروهایش را می‌خورد، حالا زنده بود و این مرگ تقصیر من نیست.

ضمن اینکه کمیسیون ۹‌نفره هم اعلام کرده ۲۰ درصد مرگ تقصیر من نیست؛ بنابراین من قاتل نیستم. این حرف‌ها واکنش مادر مقتول را به‌عنوان، ولی دم همراه داشت. او گفت: من برای قتل فرزندم درخواست قصاص دارم، کمیسیون پزشکی قانونی گفته ۸۰ درصد مرگ به خاطر ضربه بوده است.

درست است که پسرم خودش را از بیمارستان ترخیص کرد، اما در خانه خودش را مداوا می‌کرد و بعد از آن ترخیص هم چندبار دیگر در بیمارستان بستری شد، اما پزشکان گفتند سوراخی که به‌خاطر ضربه در شکمش ایجاد شده، امکان زنده‌ماندن او را از بین برده است.

آن‌ها همچنین گفتند اگر پسرم از بیمارستان هم ترخیص نمی‌شد، عفونت روده او باعث مرگش می‌شد؛ بنابراین محسن قاتل فرزند من است. این زن درباره اینکه آیا می‌داند علت اختلاف دو طرف چه بوده است، گفت: من چیز زیادی نمی‌دانم، فقط می‌دانم سینا با برادر محسن اختلاف داشت و آن‌روز هم با برادر محسن درگیر بود و آن‌ها با هم کتک‌کاری کرده بودند، محسن به عمد وارد درگیری شده و پسرم را زده است.

او برای اینکه پسرم را به بیمارستان ببرد، تعلل کرده و چند نفر دیگر که از دوستان مشترک‌شان بودند، محسن را وادار کردند پسرم را به بیمارستان برساند. او از ابتدا قصد قتل داشت. من هم درخواست مجازات قصاص او را دارم.

با توجه به خواسته این زن و با توجه به اینکه مقتول یک فرزند صغیر هم داشت و از سوی قوه قضائیه به قیومیت از فرزند صغیر مقتول برای متهم درخواست قصاص شده بود، پرونده با صدور کیفرخواست علیه متهم برای محاکمه به شعبه ۱۰ دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد و متهم به‌زودی محاکمه می‌شود.