آیا امکان انتقال ویروس کرونا در فضای باز وجود دارد؟

در حالی‌که خطر ابتلا به ویروس کرونا در محیط‌های بسته کاملا مشخص است، در شرایط قرنطینه تماسی که معمولا با دوستان خود داریم محدود به دیدار هنگام ورزش یا پیاده روی در فضای باز است.

اما وقتی با یک دوست خود قدم می‌زنید خطر ابتلا چه قدر است؟ و آیا ویروس کرونا از دونده‌ها در خیابان یا کسانی هم که برای فرار از باران در یک ایستگاه اتوبوس پناه گرفته‌اند، به ما منتقل می‌شود؟

به نظر پژوهشگران ابتلا در محیط باز بعید نیست، اما احتمال آن اندک است، زیرا هوای باز ویروس‌ها را پراکنده و به تبخیر سریع ذرات مایع یا قطرات کوچکی که هنگام تنفس یا حرف زدن از دهان خارج می‌شود کمک می‌کند. علاوه بر این اشعه ماورا بنفش خورشید هم ویروسی را که در فضای باز است از بین می‌برد.

اما حتی در فضای باز هم موارد معدود انتقال بیماری مشاهده شده است. بررسی انجام شده در چین حاکی است که اگر دو نفر ۱۵ دقیقه رو در رو صحبت کنند همین ارتباط برای انتقال ویروس کافی است؛ بنابراین خطر در فضا باز کم است، اما صفر نیست.

اگر کسی به ویروس آلوده شده باشد و حتی علامتی هم نداشته باشد، با بازدم خود و به خصوص سرفه کردن ویروس را پراکنده می‌کند.

ویروس‌ها با ذرات مایع هنگام تنفس یا سرفه و عطسه منتشر می‌شوند. البته اکثر آن‌ها سریع روی زمین می‌افتند، اما اگر فاصله بین دو نفر کمتر از ۲ متر باشد، می‌توانند به چشم، بینی یا دهان طرف مقابل برسند؛ بنابراین توصیه این است که اگر فاصله شما با کسی اینقدر نزدیک است، رو در روی او نایستید و با او صحبت نکنید.

همچنین فرد آلوده ذرات کوچکتری به نام آئروسل را آزاد می‌کند.

در داخل خانه یا یک محیط بسته، این‌ها می‌توانند در هوا جمع شده و خطرناک باشند، اما در محیط باز، معمولا به سرعت پراکنده می‌شوند.

عبور از کنار عابران در خیابان یا آهسته دویدن از کنار یک فرد دیگر به معنی آن است که شما حداکثر برای چند ثانیه به هم نزدیک هستید و بعید به نظر می‌رسد که برخورد‌های زودگذر برای رسیدن تعداد کافی ویروس به شما کافی باشد.

پروفسور کات نواکس، از مشاوران دولت بریتانیا در یک اظهار نظر شخصی می‌گوید که "ما نمی‌خواهیم مردم از عبور از کنار یکدیگر در خیابان هم وحشت داشته باشند. "

او می‌گوید باید کسی درست روبروی شما سرفه کند و شما هم در همان لحظه هوا را استنشاق کنید تا مبتلا شوید. اما او هشدار می‌دهد که اگر دوستانی برای مدتی طولانی حتی در فضای باز همراه هم باشند ممکن است با خطر انتقال ویروس مواجه شوند.

او می‌گوید دویدن در کنار کسی یا پیاده روی پشت سر او برای ۲۰ دقیقه یا بیشتر که البته با دم و بازدم همراه است، ممکن است مشکل آفرین باشد. این کارشناس می‌افزاید: "واقعیت ناراحت کننده این است که بزرگترین خطر برای شما تماس با افرادی است که می‌شناسید. "

کارشناسان دریافته اند که خطر انتقال ویروس در فضا‌های کاملاً باز کم است، اما آن‌ها نگران ابتلا در محل‌های پر ازدحام و تاحدودی محصور هستند، یعنی مکان‌هایی مانند مانند غرفه‌های بازار یا زیرپناه ایستگاه اتوبوس.

زیرا زمانی که هوا ساکن باشد، ویروس می‌تواند برای مدتی در فضا بماند. به همین دلیل مشاوران دولت استفاده از ماسک در در محیط‌هایی مانند پیاده‌رو‌های باریک یا صف‌های شلوغ را هم توصیه می‌کنند.

اگر فرد آلوده داخل دست خود سرفه و سپس آن را روی یک سطح دیگر پاک کند، ممکن است ویروس ساعت‌ها در آنجا زنده بماند. کارشناسان در ایالات متحده ویروس را روی دسته سطل‌های زباله و دکمه‌های چراغ عبور عابر پیاده یافته اند.

آن‌ها معتقدند که تماس با این سطوح ممکن است منجر به شیوع بیماری شود اگرچه خطر انتشار ویروس از طریق تماس با فضای باز سطوح در مقایسه با سایر راه‌ها نسبتا کم است. اما در زمستان ویروس ممکن است در فضای باز بیشتر دوام داشته باشد، زیرا این ویروس در دمای پایین رشد می‌کند و این ممکن است یکی از دلایل شیوع آن در کارخانه‌های تولید گوشت سرد باشد.

موضوع دیگر این است که زمستان فصلی است که در زمستان و هنگام آبریزش بینی، شخص گاه بینی خود را با دست پاک می‌کند که احتمال آلودگی سطوحی را که به آن دست می‌زند افزایش می‌دهد. با این حال، بسیاری از کارشناسان فکر می‌کنند که میزان ویروسی که به این روش ممکن است روی سطحی باقی بماند کم است و طی یک یا دو ساعت پراکنده می‌شود.

پروفسور امانوئل گلدمن، استاد دانشگاه راتگرز می‌گوید "احتمال انتقال از طریق سطوح بیجان وجود دارد، اما بسیار کم است. "

تمام شواهد حاکی از آن است که اکثریت قریب به اتفاق موارد انتقال ویروس کرونا در داخل خانه و سایر اماکن بسته اتفاق می‌افتد.

این ویروس از طریق تماس انسان با انسان منتقل می‌شود به ویژه هنگامی که افراد برای مدت طولانی در کنار هم باشند. به این ترتیب، ویروس می‌تواند از چند طریق منتقل شود.

ذرات مایع حامل ویروس هنگام سرفه، عطسه، حرف زدن و تنفس می‌تواند روی افراد نزدیک قرار بگیرند و یا سطوحی را که دیگران لمس می‌کنند آلوده کنند. حتی اگر اتاق خالی هم باشد ممکن است ذرات آلوده در هوا جمع شده و بعدا استنشاق شود؛ و در محیط خانه، احتمال وقوع همه این‌ها وجود دارد و به همین دلیل است که ابتلای یک عضو خانواده به سرعت دیگران را مبتلا می‌کند و دید و بازدید‌ها نیز باعث انتقال گسترده‌تر ویروس می‌شود.