پیشی گرفتن درآمد مشاغل غیررسمی و کاذب از مشاغل تولیدی و اداری
مسافرکشی گزینه محتمل خیلی از ایرانی‌ها برای نان درآوردن است. نه سرمایه آنچنانی می‌خواهد، نه مهارت خاصی. تاکسی‌های آنلاین رقم ماهانه درآمد رانندگان تمام‌وقت‌شان را بین ٣ تا ٥میلیون تومان تخمین می‌زنند. این یعنی درآمد مسافرکشی حدودا بین ٣ تا ٥ برابر درآمد کارگر ماهر است. البته رانندگان از نظر بیمه و بازنشستگی شرایط دشواری دارند. با این‌حال، امکان پرداخت حق بیمه به‌صورت خویش‌فرما برای آن‌ها فراهم است و می‌توانند با پرداخت حدود ٣٠٠هزار تومان در ماه خود را بیمه کنند و در آینده بازنشسته شوند، البته بعضی دیگر هم راهکار بینابینی برای این ماجرا پیدا کرده‌اند.
دختر هم که سنش از ۱۰ گذشت چه بخواهد چه نخواهد باید برود خانه بخت؛ خانه پیرمرد طماعی که دختربچه‌ای را با چند بز و گوسفند عوض می‌کند. اما مادر، هر روز مقابل چشمان وحشت‌زده و گریان بچه‌ها کتک می‌خورد و تهدید به بریده شدن بینی و قیمه قیمه شدن، می‌شود. این صحنه‌ها چقدر زجرآور و ترسناک است. چطور می‌شود در چنین شرایطی زندگی کرد؟
نکته‌ای که در این مطالعه مورد غفلت واقع شده و شاید هم بر آن کمتر تمرکزشده، نتیجه‌ای است که این طرح بر ترافیک شهر‌ها می‌گذارد. محسن پورسید آقایی، معاون شهردار به عنوان یکی از موافقان تغییر این محدوده، با تأکید بر اینکه این طرح به صورت مقطعی مفید بوده، حذف آن را به شورای عالی ترافیک کشور منوط کرده است.
داستان آدم‌های اینجا اینقدر متنوع و دردناک است که به راحتی می‌توان از آن کتاب‌ها- و نه یک کتاب- نوشت. از یک لیسانسه فلسفه تا رنگکار صفحه‌های فلزی که به خاطر آسیبی که پایش دیده و عصایی که به دست می‌گیرد، نمی‌تواند کار کند و درآمدی داشته باشد. از مرد میانسالی که تمامی مثال‌هایش از فرانسه، فرهنگ مردم آن است تا معتادی که به گفته خودش کارش جمع‌آوری و فروش ضایعات است و روزی به طور متوسط چیزی حدود ۱۰۰ هزار تومان هم درآمد دارد که البته حدود ۸۰ هزار تومان آن را خرج خریدن موادش می‌کند! چون به هر حال قیمت مواد هم همزمان با بالا رفتن دلار افزایش پیدا کرده است!
در تهران کافه‌هایی هم هستند که به نام «لاکچری» معروف شده‌اند و گرانی‌های اخیر قیمت‌های آن‌ها را نیز نجومی کرده است. جالب است که کافه‌های لاکچری شمال شهر می‌گویند تین‌ایجر‌ها قشر غالب مشتریان‌شان نیستند و افراد مسن‌تر قرار ملاقات‌هایشان را در کافه‌های شمال شهر فیکس می‌کنند. مشتری‌های سن بالاتر، اما اقتصادی‌تر هستند و به گفته کافه‌دار‌ها در برابر قیمت‌ها بیشتر از مراکز جنوب و مرکز شهر مقاومت می‌کنند!
گزارشی از چرایی صدور دو هزار مجوز برای شکار پرندگان تهران
«یکی از ایرادات وارد، حجم بالای مجوزهاست که باید بگوییم همه شکارچیانی که مجوز گرفته‌اند اصلا شکار نمی‌کنند و این درحالی است که شکارچیان در جریان سیاست‌ها هستند و می‌دانند نباید گونه‌های درحال انقراض را شکار کنند. حتی به شکارچیان گفته شده با اعلام دامپزشکی براساس بیماری آنفلوآنزا مجوز‌ها لغو می‌شود و پشت مجوز‌ها این مسأله قید شده است.»
أسفانه در ایران همین که اعتراضات فروکش می‌کنند، مسئولان ناخودآگاه آن را فراموش کرده و کمابیش همان رویکرد‌ها را تعقیب می‌کنند. شاید به این دلیل است که بحران‌هایی که در نظام سرمایه‌داری ظهور می‌کنند، دچار برخورد سیاسی نشده، بلکه برخوردی را از نوع چه باید کرد تجربه می‌کنند. در ایران، اما به دلایلی که در بالا اشاره شد، تصور اشتباه در سیاست‌ها پیش نمی‌آید؛ بنابراین برخلاف جواع غربی، مسائل حاد اقتصادی، سیاسی و اجتماعی در ایران می‌آیند و می‌روند بدون آنکه در بیشتر موارد تغییر معناداری در روش‌ها برای جلوگیری از تکرار آن‌ها دیده شود.
نمی‌توانیم از آن‌ها عکس تهیه کنیم و از حضورشان شاید نتوانیم استفاده کنیم. پروتکل‌های اخلاقی جهانی است که اینجا شاید عجیب باشد، اما بدون رضایت فرد حتی اسم و عنوانش را نمی‌آوریم. حق طبیعی‌اش است که باید رضایت داشته باشد. به هر حال جامعه ما دنبال ترحم و جلب احساسات است و این اتفاقات باعث می‌شود بخشی از کمک‌ها را از دست بدهیم.
رسیدگی به بخش قابل توجهی از جرایم را می‌توان بدون نیاز به وجود شاکی آغاز کرد. در جرایم خانوادگی این مساله زیاد دیده می‌شود و رضایت شاکیان نیز مستلزم اثبات اختیاری و مبتنی بر اراده آزاد بودن رضایت از طرف دادگاه باشد. ضمن اینکه، چون حکم قصاص و اعدام عوارض و تبعات ملی دارد، لذا بهتر است آن را در اختیار حاکم قرار داد.
چه کسی می‌خواهد اینستاگرام را فیلتر کند؟
شبکه اجتماعی توییتر از سال ۱۳۸۸ در ایران فیلتر شده است. در سال‌های اخیر بسیاری از مسوولان دولت و حکومت در این شبکه اجتماعی حساب باز کرده و فعالیت می‌کنند، اما ظاهرا آقای ضرغامی به تازگی و بعد از باز کردن حساب کاربری در توییتر تازه به مساله فیلتر بودن این شبکه اجتماعی آگاه شده‌اند.
داستان‌پردازی برای سلبریتی‌ها در اینستاگرام توسط جوان ثروتمند
بهاره افشاری هم مدتی درگیر یکی از همین مزاحمان مجازی بود. ماجرای این بازیگر زن هم از چند پیام ساده از سوی یکی از طرفدارانش شروع شد؛ اما کمی بعد کار به توهین، فحاشی و حتی تهدید به قتل رسید. این بازیگر تلویزیون و سینما ابتدا از سوی این فرد ناشناس در صفحه اینستاگرامش پیشنهاد ازدواج دریافت می‌کند؛ اما او به این موضوع واکنشی نشان نمی‌دهد تا اینکه مزاحمت بیشتر و بیشتر می‌شود تا جایی که بهاره افشاری به درخواست‌های مکرر او جواب منفی می‌دهد؛ اما این خواستگار سمج پس از آن شروع به توهین و فحاشی می‌کند و بعد هم کار تهدید به قتل و اسیدپاشی می‌کشد.
گروه‌های مافیایی قاچاق انسان که به اسم فراهم آوردن امکان پناهندگی افرادی را در مقاصد اولیه حیران می‌کنند یا شرکت‌هایی که افراد را با سودای سرمایه‌گذاری، خرید مسکن و گردشگری بدون مدارک قانونی لازم به کشوری دیگر می‌کشانند. با صرفنظر از بهانه جویی‌هایی که با اهداف سیاسی ممکن است رخ داده باشند، تفلیس و بلگراد برای ایرانیان زیبا می‌مانند اگر ایرانیان به مسئولیت اجتماعی بیشتر بها دهند و تا فراهم بودن احترام و اعتنای مسئولان کشور‌های مقصد به حقوق مسلم‌شان از سفر به آن‌ها خودداری کنند.
شاخ‌ها هیچ‌وقت نمی‌میرند. چون مدام در حال دیده شدن هستند، چون مدام در حال ایمپرشن گرفتن‌اند! آن‌ها شاید کمتر لایک بخورند، اما حتی وقتی فحش هم می‌خورند غلیظ‌تر و فربه‌تر می‌شوند. آن‌ها خروجی دیگر صفحات اینستاگرام خود را وصل کرده‌اند به حساب‌های بانکی‌شان. برخی‌هایشان حتی استخدام شرکت‌های معظمی شده‌اند و فالوئرهای‌شان را زده‌اند تنگ رزومه خودشان و دارایی‌های غیرمنقول کارفرمایشان! باورتان می‌شود! من و شمایی که فالو می‌کنیم؛ شده‌ایم بخشی از اموال و سازوکار‌های مارکتینگ فلان یا بهمان کمپانی و برند و استارتاپ! زیبا نیست؟!
فرآیند و گلوگاه اولویت‌دار از حیث «فسادزا بودن» شناسایی شده‌اند که به ترتیب اولویت عبارتند از: فرآیند تصمیم‌گیری در شورای معماری مناطق؛ فرآیند تصمیم‌گیری در کمیسیون ماده پنج؛ خدمات‌رسانی دفاتر خدمات الکترونیک؛ فرآیند تهاتر (هولوگرام، تراکم سیار و شرکت کارگزاری)؛ فرآیند انتخاب و انتصاب مدیران؛ رسیدگی و تایید صورت‌وضعیت پروژه‌ها به لحاظ حجم و کیفیت؛ فرآیند تصمیم‌گیری در کمیسیون توافقات شهرداری مناطق؛ فرآیند نظارت بر قرارداد‌های نگهداشت (نگهداری فضای سبز و رفت و روب) و...
گزارش میدانی ازشیوع مصرف قلیان در بین زنان
چند دختر دبیرستانی دیگر با روپوش مدرسه وارد می‌شوند. از رفتار و حرکات‌شان می‌توان فهمید که بار اولی است که به اینجا می‌آیند. قلیان و چای سفارش می‌دهند با پاستیل و آلبالو. پیشخدمت می‌پرسد قلیان‌تان چه طعمی باشد؟ می‌گویند: «فرقی نمی‌کند. بهترین طعم‌تان را بیاورید.» بعد از چند دقیقه قلیان و چای‌شان حاضر می‌شود. اولین کام را هنوز از قلیان نگرفته‌اند که به سرفه می‌افتند. بعد از چند دقیقه صدای سرفه‌ها قطع می‌شود. انگار که حرفه‌ای‌تر شده باشند. آرام زمزمه می‌کنند: «دفعه بعدی حتماً به شقایق و الهام هم بگوییم بیایند. آن‌ها باشند بیشتر خوش می‌گذرد.»
صفحه از ۲۷۵
پرطرفدار