Faradeed

موفقیت چشمگیر «تلسکوپ افق رویداد» (EHT) در گرفتن عکس سیاه‌چاله در قلب کهکشان M. ۸۷ وقتی هیجان‌انگیزتر می‌شود که بدانید رصد‌های اخیر احتمالا می‌تواند سرنخ‌هایی درباه یکی از عمیق‌ترین معما‌های فیزیک ارائه کند.

تصویر مبهم و گردی که این روز‌ها تمام دنیا را مسحور و شگفت‌زده کرده است، به همت یک دانشجوی ۲۹ ساله دکترا در دانشگاه ام‌آی‌تی به ثبت رسیده است.

جرم این سیاه چاله ۶.۵ میلیارد برابر خورشید است و یکی از سنگین‌ترین سیاه چاله‌هایی است که گمان می‌رود وجود داشته باشد. این سیاه چاله واقعاً یک "هیولای واقعی" و سنگین وزن‌ترین سیاه چاله موجود در هستی است.

بر اساس خبر منتشر شده در وبلاگ ناسا ان مک کلین، که از سوم دسامبر سال گذشته میلادی در ایستگاه فضایی بین المللی به سر می‌برد و کریستینا کک، مأموریت دارند این راهپیمایی را به انجام برسانند.

شمار مکان‌های چینی در کره ماه به ۱۲ مورد افزایش یافت.

فردا پنج‌شنبه ۲۵ بهمن پدیده همنشینی میان ماه و ستاره دبران رخ خواهد داد.

بلیت سفر به مریخ ۵۰۰ هزار دلار است

بر اساس نظریه‌ی نسبت عام فضا و زمان در کنار هم بافتاری چهاربعدی را شکل می‌دهند که به آن فضا-زمان می‌گویند. فضا-زمانی که طبق گفته‌ی اینشتین تغییر شکل نیز می‌دهد و همه چیز در میان آن در حال حرکت است.

ازه نفس‌ترین مریخ‌نورد ناسا در طول این مدت نمونه‌های جدیدی جمع‌آوری کرد و سوالات و شگفتی‌های جدیدی را نیز پیش روی دانشمندان قرار داد.

آلتیما تولی که ترکیبی از یخ و غبار است در منطقه‌ای به نام کمربند کویپر (همچنین موسوم به کایپر) حدود یک و نیم میلیارد کیلومتر دورتر از پلوتون دور خورشید می‌گردد.

در حال حاضر، در فاصله حدود ۳۶هزارکیلومتر، مدار مناسبی به نام «مدار زمین‌ثابت» وجود دارد که در آن ماهواره‌ها روزی یک دور گردش می‌کنند. تقریبا تمام ترافیک ارتباطات ماهواره‌ای امروزی اعم از داده و پخش، از این ماهواره‌ها عبور می‌کند. مزیت «مدار زمین‌ثابت» این است که آنتن‌هایی که با ماهواره داده‌ها را تبادل می‌کنند، نیازی به حرکت ندارند. با این حال، ارسال یک سیگنال در مسافت‎های دور به یک آنتن سنگین و پرقدرت نیاز دارد و مسافت رفت و برگشت به «مدار زمین‌ثابت» یک تاخیر چندلحظه‎ای را به سیگنال‌ها اضافه می‌کند.

این حلقه‌ها پدیده‌هایی جدیدی هستند - مثلا شاید بقایای خرد شده یک قمر یا دنباله داری در حال گذر که به شی دیگری برخورد کرده است.

ماه در تهران ساعت ۷ و ۱۳ دقیقه صبح دوشنبه غروب می‌کند و حدود ۹ دقیقه از آغاز خسوف را می‌توان مشاهده کرد، زیرا پیش از گرفت کامل ماه با خورشید دیگر قابل رویت نیست.

بله. در ۱۹ اکتبر ۲۰۱۷، تلسکوپ پان‌استارز در هاوایی یک شی غیرعادی را در آسمان تشخیص داد. آنقدر سریع حرکت می‌کرد، که منشاءش بایستی فراتر از منظومۀ شمسی ما می‌بود که یعنی اولین مهمان از فضای بیرونی بود که از آن خبردار شدیم. نامش را "اومواموا" گذاشتند.