Faradeed

تصور می‌شد این جمجمه که ابتدایی‌تر از جمجمه انسان مدرن است -، اما از هومو ارکتوس پیشرفته‌تر است - حدود ۵۰۰ هزار سال قدمت داشته باشد؛ تخمینی که محصول بررسی آناتومی آن بود.

«کُد داوینچی» یک هجمه تمام عیار به اعتقادات مسیحیان بود؛ حمایت گسترده صهیونیست‌ها از آن و ورود یک کارگردان یهودی برای ساخت فیلم بر مبنای این داستان، تردید‌های کمی را درباره این مسئله باقی می‌گذارد

قبل از مطرح شدن درخواست دولت، مسابقات لیگ در هفت هفته پیاپی (در تعطیلات آخر هفته) به دلیل شرایط بد آب و هوایی لغو شده بود و تمام کردن به موقع لیگ تقریبا غیرممکن به نظر می‌رسید.

این مطالعه بر مجموعه شواهدی می‌افزاید که نشان می‌دهد خویشاوندان تکاملی ما احتمالا به اندازه انسان‌های باستانی به غذا‌های دریایی تکیه داشته اند.

انقلاب‌ها زمانی موجودیت یافتند که افرادی عادی متحد شدند و رژیمی را سرنگون کردند. این جنبش‌ها بر اساس همبستگی و یکپارچگی حزب‌ها شکل گرفت و بعضی از آن‌ها باعث درگرفتن جنگ‌های داخلی یا بین‌المللی شد.

زمانی که آنفلوآنزای اسپانیایی شیوع پیدا کرد هنوز سفر هوایی رواجی نداشت و مناطقی در دنیا از این بیماری جان سالم به در بردند. آنفلوآنزای اسپانیایی با راه آهن و قطار مسافربری شیوع پیدا می‌کرد و رسیدن ویروس به بعضی مناطق ماه‌ها و سال‌ها طول کشید.

کشف این گور‌های دسته‌جمعی از یک جنایت جنگی بزرگ آن هم در بحبوحه جنگ جهانی دوم پرده برمی‌داشتند، اما به دلایل سیاسی و قرار داشتن شوروی در جبهه مخالف آلمان نازی، متفقین چشم خود را روی این واقعه بستند.

علاوه بر این، توصیف وی از کشتی‌های مغولی با پنج دکل، اصولاً مقرون به صحت نیست یا گزارش او از حمله قوبیلای قاآن به ژاپن در سال ۱۲۷۴ میلادی، واقعیت ندارد.

ورود روسیه به معرکه جنگ جهانی اول تنها به خاطر حمایت از متحد سنتی‌شان یعنی صرب‌ها شاید بزرگ‌ترین اشتباهی بود که تزار نیکلای دوم در کل دوران سلطنت خود مرتکب شد.

اما وقتی سنگ زیرین آرامگاه را برداشتند، ناگهان چشمشان به لوحی افتاد که روی مقبره قرار گرفته بود و به خط فارسی، از قول تیمورلنگ، روی آن نوشته بودند: "هر کس آرامش مرا برهم زند، به بلایی بزرگ‌تر از من مبتلا خواهد شد."

ناتورام وابسته به یک حزب هندوی افراطی، موسوم به «ماهاس‌باها» بود که جدایی پاکستان از هند را خیانتی بزرگ می‌دانست و اعتقاد داشت مماشات گاندی و دولت جواهر لعل نهرو، در این زمینه، ضربه‌ای مهلک به هندوستان وارد کرده‌است.

وی برای کمونیسمی که در چین ترویج می‌شد، یک محور اصلی قائل بود؛ محوری که از سه کلمه تشکیل می‌شد: مائو تسه تونگ! او به عنوان رهبر حزب کمونیست، در واقع دیکتاتوری شبیه استالین بود؛ مردی عاری از عواطف انسانی که آدم‌ها را به شکل ابزار می‌دید و برایش فرقی نمی‌کرد که فرجام آن‌ها چه می‌شود.

با آغاز جنگ جهانی اول، موسولینی باز هم چهره‌ای زیگزاگی از خود به نمایش گذاشت. ابتدا شرکت در جنگ را محکوم کرد؛ مقاله‌های تندی در این باره نوشت و پیوسته از شعار «مرگ بر جنگ» استفاده می‌کرد؛ اما دو ماه بعد، ناگهان تغییر رویه داد و به طرفدار سرسخت جنگ تبدیل شد.

در اواخر قرن ۱۹، ده‌ها هزار نفر در مخالفت با واکسیناسیون علیه آبله به خیابان‌های انگلستان آمدند. دستگیری، جریمه و حتی زندانی شدن از نتایج این اعتراضات بود. در اوج این اعتراضات، مردمِ لستر، ادعا کردند روشی جایگزین برای واکسیناسیون پیدا کرده‌اند – و این رویکرد هنوز تا امروز توسط مخالفانِ واکسیناسیون مورد استناد قرار می‌گیرد. «این جنبش [واکسیناسیون]به زندگی خصوصی افراد، وضعیتِ سلامتی‌شان، ورود می‌کرد، که تا پیش از آن هرگز کنترلی بر آن نبود؛ و واکسن‌ها به اندازه‌ای که امروز ایمن هستند، آن زمان ایمن نبودند. مردم بیماری‌های بدی می‌گرفتند و حتی می‌مردند. اگر من هم آن زمان زندگی می‌کردم حتماً نسبت به واکسیناسیون نگران می‌شدم.»

جدای از ترکان سلجوقی، بیزانسی‌ها را نیز باید ازجمله مغبون‌ترین طرف‌های نخستین جنگ صلیبی دانست؛ زیرا آن‌ها به قصد دفع شر امپراتوری سلجوقی دست به دامن کلیسای کاتولیک شده بودند و حالا با رفتن ترک‌ها باید زیر بیرق صلیبیون قرار می‌گرفتند.