بحران دستمزد‌ها در ونزوئلا

کارگران شرکت‌ملی‌نفت ونزوئلا خواهان دریافت حقوق خود به دلار شده‌اند؛ چراکه پایه حقوق ماهانه آن‌ها حدود ۸/ ۸ میلیون بولیوار است که براساس ارزش دلار در بازار سیاه این کشور معادل ۱۴ دلار در ماه یا کمتر از ۵۰ سنت در روز محاسبه می‌شود.

دستمزد پایین در کنار ریاست فردی نظامی بر وزارت‌نفت کاراکاس، موجب فرار هزاران نفر از کارمندان شرکت‌ملی‌نفت ونزوئلا در ماه‌های اخیر شده است. برقراری چنین شرایطی در صنعت نفت که قلب اقتصاد کاراکاس است، نشان می‌دهد بحران دستمزد در دیگر قشر‌های ونزوئلا شرایط وخیم‌تری دارد.

بحران در شرکت ملی نفت ونزوئلا از میزان تولید و صادرات یا تجهیزات فرسوده و عدم سرمایه‌گذاری فراتر رفته و به بحران انسانی در میان کارگران نفتی ونزوئلا بدل شده است. درآمد روزانه کمتر از ۵۰ سنت خبری است که روز گذشته از صنعت نفت این کشور منتشر شد.

درآمدی که موجب شده بسیاری از کارمندان شرکت ملی نفت این کشور عطای آن را به لقایش ببخشند و به فرار از صنعت نفت این کشور اقدام کنند همچنین اعتصابات کارگری در شرکت‌های وابسته به شرکت ملی نفت ونزوئلا اقدام دیگری است که از سوی کارمندان باقی‌مانده در کشور مدام در حال رخ دادن است. بحران منابع انسانی می‌تواند صنعت نفت غرق در مشکلات ونزوئلا را با تنگنای بیشتری مواجه و افت تولید در این کشور را تشدید کند.

حقوق ۵۰ سنتی
به گزارش بلومبرگ، کارگران شرکت Petropiar که یک شرکت مشترک بین شورون و شرکت ملی نفت ونزوئلا (PDVSA) است در دوم آوریل یعنی حدود دو هفته پیش نامه‌ای به مدیران خود فرستادند و خواهان دستمزد دلاری و همچنین حق بیمه درمانی و برنامه غذایی بهتر شده‌اند تا بلکه تا حدودی «شرایط خسته‌کننده» اقتصادی جبران و شأن کارکنان نفتی حفظ شود.

برنامه‌های آموزشی و تفریحی نیز بخشی دیگر از خواسته‌های کارگران این شرکت نفتی است. آن‌طور که کارگران در این نامه قید کرده‌اند، پایه حقوق ماهانه آن‌ها ۸/ ۸ میلیون بولیوار است. این مبلغ در بازار سیاه دلار در ونزوئلا معادل تنها ۱۴ دلار است. در حال حاضر در بازار سیاه ونزوئلا هر دلار حدود ۶۵۰ هزار بولیوار ارزش‌گذاری می‌شود. یعنی پایه حقوق کارکنان نفتی ونزوئلا در هر روز حدود ۴۶ سنت است. دستمزد‌ها در ونزوئلا در مقایسه با نرخ تورم به حدی پایین است که حتی کفاف هزینه‌های غذایی آن‌ها را نیز نمی‌دهد.

گزارش‌ها نشان می‌دهد که سال گذشته به‌دلیل کمبود مواد غذایی هر ونزوئلایی به‌طور متوسط ۱۱ کیلوگرم از وزن خود را از دست داده است. این موضوع برای کارگران نفتی که غالبا کار‌های فیزیکی سخت و طاقت فرسایی انجام می‌دهد، بسیار غیرقابل تحمل است.

از این رو کارگران نفتی غالبا به مشاغل دیگری در کنار کار در صنعت نفت مشغول می‌شوندیا به کار در خارج از کشور در زمان مرخصی‌های خود رو آورده‌اند. حتی گفته می‌شود آن‌ها لباس‌های قرمز PDVSA را برای تامین هزینه‌های خوراک خود به فروش می‌گذارند.

حضور نظامی‌ها در نفت
مانوئل کودو که چند ماهی است سکان هدایت وزارت نفت ونزوئلا را در اختیار دارد، یکی از ژنرال‌های ارشد ارتش این کشور است. به کارگرفتن یک فرد نظامی که آشنایی با صنعت نفت ندارد، شرایط را برای کارکنان شرکت ملی نفت ونزوئلا (PDVSA) نامساعدتر کرده است.

آن‌طور که رویترز گزارش می‌دهد در ماه‌های اخیر هزاران کارگر این شرکت نفتی از نظارت مدیران نظامی خود گریخته‌اند. این را ۶ نفر از کارگران فعلی، ۱۲ نفر از کارگران سابق و ۱۲ مدیر شرکت‌های خارجی حاضر در صنعت نفت ونزوئلا گفته‌اند و شنیده‌ها نشان می‌دهد حتی سرعت خروج کارگران از شرکت ملی نفت ونزوئلا سرعت بیشتری یافته است. کارکنان PDVSA و مدیران خارجی گفته‌اند که بخش مهمی از کارکنانی که صنعت نفت ونزوئلا را رها می‌کنند، مهندسان، وکلا و مدیران هستند؛ یعنی کسانی که حداقل در شرایط کنونی قابل جایگزین نیستند.

در این میان نیکولاس مادورو به‌منظور متوقف کردن افت تولید نفت این کشور هفته پیش اختیارات وزیر نفت خود را افزایش داد. دستور جدید رئیس‌جمهوری ونزوئلا به کودو اختیار امضا، فسخ و اصلاح توافق‌های مربوط به شرکت ملی نفت ونزوئلا و زیرشاخه‌های این شرکت را می‌دهد. PDVSA در بیانیه‌ای اعلام کرد که این اقدام، امکان سازماندهی دوباره عملیات و کاهش دیوانسالاری را فراهم می‌کند، با این حال گذشته نشان می‌دهد که هر اقدامی از سوی مادورو شرایط ونزوئلا را بدتر کرده است.

تولید در حال سقوط
دستمزد پایین کارگران نفتی ونزوئلایی تنها بخشی از مصائب صنعت نفت در حال سقوط این کشور است. تولید نفت ونزوئلا ماه گذشته به زیر ۵/ ۱ میلیون بشکه در روز سقوط کرد؛ یعنی تولید نفت این کشور نسبت به ابتدای سال جاری میلادی بیش از ۲۶۰ هزار بشکه و نسبت به متوسط تولید سال ۲۰۱۶ بیش از ۸۶۰ هزار بشکه کاهش یافته است.

به گزارش پلاتس در حال حاضر میزان تولید نفت ونزوئلا در کمترین سطح از دهه ۱۹۵۰ میلادی قرار دارد و انتظار می‌رود در ماه‌های پیش‌رو افت شدیدتری در میزان تولید نفت ونزوئلا مشاهده کنیم. در صادرات نیز شاهد شرایط مشابهی هستیم که تحریم‌های ترامپ بر بغرنج شدن آن افزوده است. صادرات نفت ونزوئلا به آمریکا به ۴۲۰ هزار بشکه در روز رسیده که کمترین سطح از سال ۲۰۰۳ محسوب می‌شود.

علاوه بر این گفته می‌شود پیش از برگزاری انتخابات این کشور در ماه مه ترامپ تحریم‌های شدیدتری را علیه مادورو اعمال خواهد کرد که می‌تواند سطح صادرات را با کاهش شدیدتری مواجه سازد. تحلیلگران موسسه رپید انرژی، پیش‌بینی کرده‌اند که میزان تولید نفت ونزوئلا در آخرین ماه از سال جاری میلادی یعنی آذر-دی امسال به ۱/ ۱ میلیون بشکه در روز برسد. بانک سرمایه‌گذاری کامرز، اما پیش‌بینی بدتری از میزان تولید نفت این کشور دارد.

آن‌ها در آخرین گزارش خود پیش‌بینی از متوسط تولید نفت ونزوئلا را از ۴/ ۱ میلیون بشکه در روز به ۱/ ۱ تا ۲/ ۱ میلیون بشکه کاهش دادند. کارشناسان بانک سی‌تی‌گروپ نیز با یاد کردن از ونزوئلا به‌عنوان یکی از ریسک‌های بازار نفت اعلام کرده‌اند در صورت تحریم‌های جدید ترامپ تولید نفت این کشور ۵۰۰ هزار بشکه دیگر کاهش خواهد یافت. در صورت تحقق این پیش‌بینی‌ها می‌توان انتظار داشت بحران انسانی در ونزوئلا تشدید شود.