عجایب ششگانۀ باستانی در قارۀ آمریکا
از یک هرم عظیم‌الجثه تا قصری در دل صخره‌ها، این شگفتی‌های قاره آمریکا همچنان پژوهشگران را متحیر می‌کنند.
فرادید| قاره‌ی آمریکا میزبان شگفتی‌هایس باستانی است که همچنان هم متخصصان و هم علاقه‌مندان را مسحور خود کرده‌اند. این مکان‌های رازآلود، نبوغ تمدن‌هایی را آشکار می‌کنند که بسیار پیش از ورود اروپاییان شکوفا شده بودند.
به گزارش فرادید، همچنین این آثار پرسش‌های مهمی را درباره باورها، قدرت و بقاء برمی‌انگیزند. این‌ها شش نمونه از شگفت‌انگیزترین و اسرارآمیزترین آثار باستانی قاره‌های آمریکا هستند:
۱. هرم خورشید
در شهر باستانی تئوتی‌واکان، نزدیک مکزیکوسیتی امروزی، هرم خورشید بر چشم‌انداز مسلط است. این هرم نزدیک سال ۲۰۰ میلادی ساخته شد و بیش از ۶۰ متر ارتفاع و نزدیک به ۲۱۵ متر عرض دارد و از بزرگ‌ترین سازه‌های باستانی در قاره آمریکا به‌شمار می‌آید. در کاوش‌ها یک تونل و تالار پنهان زیر هرم آشکار شده‌اند که مملو از نذورات و بقایای قربانی‌ها هستند. این یافته‌ها نشان می‌دهند هرم به احتمال زیاد زیارتگاهی مقدس یا آرامگاه سلطنتی بوده است. تمدنی پیش‌آزتکی که تئوتی‌واکان را بنا کرد و همچنین دلیل متروک شدن شهر در سده هفتم میلادی، همچنان از بزرگ‌ترین رازهای آمریکای میانه باقی مانده‌اند.
۲. خطوط نازکا
در دشت‌های خشک پرو، در گستره‌ای به وسعت ۵۲۰ کیلومتر مربع، صدها خط و نقوش هندسی بسیار بزرگ معروف به خطوط نازکا دیده می‌شوند. فرهنگ نازکا نزدیک ۲۵۰۰ سال پیش این نقوش را در زمین حک کرد. میان آن‌ها تصاویری از حیواناتی همچون مرغ مگس‌خوار، میمون و نهنگ قاتل در کنار مارپیچ‌های عظیم و اشکال هندسی مشاهده می‌شود. هدف دقیق این نقاشی‌های غول‌آسا همچنان روشن نشده است. نظریه‌های اصلی حاکی از آن هستند که خطوط نازکا ممکن است با رویدادهای نجومی هماهنگ بوده‌اند، مکان‌های مهم را نشانه‌گذاری کرده یا نیایشی برای باران در اقلیم خشک بوده‌اند.
۳. قصر صخره‌ای
در ارتفاعات صخره‌ای مِسا وِرده در کلرادو، قصر صخره‌ای بزرگ‌ترین سکونتگاه شناخته‌شده‌ی مردم بومی «پوئبلوی اجدادی» قرار دارد. این سازه در سده سیزدهم میلادی ساخته شد و دارای ۱۵۰ اتاق و ۲۳ فضای آیینی موسوم به «کیوا» بوده و جمعیتی نزدیک به ۱۰۰ نفر را در خود جای می‌داد. تنها چند دهه پس از ساخته‌شدن، این سکونتگاه صخره‌ای متروک شد. هرچند باستان‌شناسان اطمینان ندارند، اما احتمال دارد خشکسالی طولانی‌مدت سبب مهاجرت ساکنان آن شده باشد.؛ این هنوز یک معما است.
۴. تیواناکو
نزدیک دریاچه تیتیکاکا در بولیوی در ارتفاعی بیش از ۳۷۰۰ متر از سطح دریا، شهر باستانی تیواناکو در هزاره نخست میلادی شکوفا شد. بناهای یادمانی آن شامل هرم «آکاپانا» و معبد «کالاساسایا» هستند که در آن «دروازه خورشید» مشهور قرار دارد. آنچه تیواناکو را ویژه می‌کند، سنگ‌تراشی شگفت‌انگیز آن است. بلوک‌هایی با وزن بیش از ۱۰۰ تن بریده و با دقت شگفت‌آوری بدون ملات کنار هم چیده شده‌اند. چگونگی دستیابی مردم پیش‌اینکایی تیواناکو به چنین دستاوردهایی و همچنین دلیل افول ناگهانی شهر، همچنان معماست.
۵. کاهوکیا
نزدیک رودخانه می‌سی‌سی‌پی و مقابل شهر سنت‌لوئیس امروزی در میسوری، کمابیش هزار سال پیش شهر کاهوکیا رونق گرفت. کاهوکیا مهم‌ترین مرکز شهری فرهنگ سرخپوستان می‌سی‌سی‌پی بود و جمعیتی داشت که با لندن قرون وسطی برابری می‌کرد. در این شهر ۱۲۰ تپه خاکی ساخته شد که مهم‌ترین آن «تپه راهبان» با وسعت ۱۴ هکتار است. این تپه‌ها کارکردهای آیینی و سیاسی داشتند. کاهوکیا بزرگ‌ترین سازه خاکی پیش‌کلمبی در قاره آمریکا شمالیِ مکزیک محسوب می‌شود. هیچ نوشته‌ای از ساکنان اصلی کاهوکیا باقی نمانده، اما باستان‌شناسان یک تقویم خورشیدی و شواهدی از قربانی انسانی در آن کشف کرده‌اند. شهر تا سده چهاردهم متروک شد و دلیل فروپاشی آن هنوز روشن نیست.
۶. کوپان
در غرب هندوراس، شهر باستانی کوپان از سده پنجم میلادی به‌وسیله سلسله‌ای از شاهان مایا فرمانروایی می‌شد. کوپان به سبب دستاوردهای خود در مجسمه‌سازی شهرت داشت و معابد و میدان‌هایی آراسته به حجاری‌های غنی به‌جای گذاشت. معروف‌ترین آن‌ها پلکان هیروگلیفی است که بیش از ۲۰۰۰ نشانه تصویری دارد و تاریخ شهر را روایت می‌کند؛ این پلکان طولانی‌ترین کتیبه شناخته‌شده مایاهاست. در سده نهم میلادی، این شهر پررونق رو به افول گذاشت، شاید به دلیل عواملی همچون تخریب محیط‌زیست، جمعیت بیش از حد و بی‌ثباتی سیاسی؛ اما هنوز دلیل قطعی این اتفاق روشن نیست.
مترجم: زهرا ذوالقدر
