داستان سی تی اسکن

بابک زمانی* | در حالی که بحث مرگ مهسا امینی کشور را فراگرفته است، ناگاه سی‌تی‌اسکنی با ادعای «هک» در فضای مجازی انتشار می‌یابد با این تعبیر که حاکی از شکستگی جمجمه است.

مثل بسیاری از کیس‌های پزشکی که یک تصویر پاسخ نهایی نیست و حتی جدل تا بررسی روی جسد (اتوپسی) هم ادامه پیدا می‌کند، این تصویر ادعایی هم تنها جدل می‌آفریند و بحث را منحرف و منوط به نتیجه این جدل می‌کند. مردم عادی را در خیابان نمی‌توان جلب کرد.

اگر جلب و پوشاندن یک عریان در همه جای دنیا عرف است نباید این موضوع را به تعبیری از پوشش که قرار است چند جوان ضابط مصداق آن را دریابند تسری داد.

بدیهی است هر آنچه در این میان رخ دهد دامان مسئولان را بیش از ضابطان خواهد گرفت؛ بنابراین منشأ و دلیل انتشار این تصاویر در ابهام و سؤال قرار می‌گیرد. شاید از یک سو منظور اصلی از سی‌تی‌اسکن تقلیل موضوع به ضربه باشد.

در هر حال شکستگی در این سی‌تی‌اسکن مورد توافق همه متخصصان مغز و اعصاب نیست؛ برخی که موشکافانه می‌نگرند خط باریک شکستگی را می‌بینند، اما در وجود ضایعه در داخل مغز اختلاف نظر زیادی وجود ندارد. ضایعه‌ای دیده نمی‌شود.

مرگ همراه با یک شکستگی کوچک بدون خونریزی مغزی تنها می‌تواند در حالتی رخ بدهد که بیمار در همان لحظه ضربه به کما برود و بمیرد.

اگر lucid interval وجود داشته و بیمار مدتی بعد از ضربه اولیه راه می‌رفته است، قاعدتا می‌بایست خونریزی در فضای اپیدورال در همین سی‌تی‌اسکن هم دیده شود؛ بنابراین مثل بقیه کیس‌های پزشکی سی‌تی‌اسکن جواب نهایی نیست.

رسیدن به حقیقت واقعه بسیار مهم است، اما نتیجه آن مربوط به پیداکردن مقصر احتمالی و احیانا اصلاح رویه جلب افراد است نه موضوع کلی و مهمی که بسیار غریب است، اما اذهان عمومی بر اثر تکرار به آن عادت کرده‌اند. درخواست تعطیل گشت ارشاد و مبحث قانون حجاب اجباری به نتایج این مباحثه پزشکی و قانونی ارتباطی ندارد.

ادای دینی است نه‌تن‌ها نسبت به خانواده مقتول که به هزاران دختر جوانی که از ون گشت ارشاد ظاهرا سالم پیاده شدند، اما تجربه تلخی تا ابد بر زندگی خانوادگی، زناشویی و اجتماعی ایشان سنگینی خواهد کرد و آن‌ها را به فکر مهاجرت از جایی می‌اندازد که چنین رفتار‌هایی ممکن می‌شود.

* رئیس سابق انجمن سکته مغزی ایران و عضو هیئت‌مدیره سازمان جهانی سکته مغزی