4 ورزشگاه جدید در تهران؛ وعده شهرداری جدی است یا تبلیغاتی؟

داستان ساخت ورزشگاه جدید در تهران، چندصباحی است تبدیل به سوژه داغی شده. جرقه‌اش به 2 سال قبل برمی‌گردد که باشگاه النصر عربستان با ستاره‌های بین‌المللی‌اش به تهران آمد تا در آزادی به میدان برود. آن روزها، به قدری وضعیت ورزشگاه به هم ریخته و کیفیت چمن در حالت زننده‌ای قرار داشت که یک آبرورریزی بزرگ در حال رقم خوردن بود.

بازتاب این کیفیت نامناسب در رسانه‌های خارجی هم مزید بر علت شد تا دولت وقت با پیشتازی وزیر ورزشِ همان دوره، دست به کار شود و وعده ساخت یک ورزشگاه بزرگ که در شان ایرانی‌ها باشد را بدهد. معاونان ریاست جمهوری در آن برهه از ساخت سریع این ورزشگاه خبر داده و حتی جانمایی و تعداد ظرفیت آن که 120 هزارنفری بود هم مشخص شد. اتفاقی که البته چندماه بعد و در چشم بهم‌زدنی تبدیل به یک رویا شد. دلیل؟ بودجه ساخت این ورزشگاه تامین نشد.

چشم به همکاری چینی‌ها

با روی کار آمدن دولت جدید و صدالبته وزیر ورزشِ تازه، مشخص شد که ساخت این پروژه که قرار بود در سریع‌ترین حالت ممکن ساخته شود از دستور کار خارج شده است. طبق مذاکراتی که دولت قبل برای تامین بودجه این ورزشگاه داشته، قرار بر این بود تا چینی‌ها به ایران بیایند و این ورزشگاه را بسازند. مذاکرات صورت گرفت ولی چینی‌ها از ساخت این ورزشگاه طفره رفتند.

دلیل این موضوع اندکی بعد مشخص شد؛ ایران قرار بود در تهاتر نفت با چینی‌ها، بودجه ساخت این ورزشگاه را تامین کند که طرف مقابل حاضر به پذیرش چنین قراردادی نشد و درخواست دریافت پول به طور مستقیم کرد. به این ترتیب، با همان سرعتی که وعده ساخت این ورزشگاه بزرگ و 120 هزارنفری داده شود، عملیات اجرایی شدنش هوا شد تا روشن شود که «آزادی» تنها ورزشگاهی است که همچنان باید برای حفظ آبروی فوتبال ایران در تهران، به آن تکیه کرد.

دولت نتوانست، شهرداری می‌تواند؟

درست است که دولت به دلیل عدم پذیرش چینی‌ها برای تهاتر نفت نتوانست ورزشگاه جدیدی بسازد ولی چندصباحی است که علیرضا زاکانی، شهردار تهران، در اظهارات گاه و بیگاهش اصرار دارد که شهرداری می‌خواهد 3 ورزشگاه بزرگ‌مقیاس، با گنجایش 20 تا 30 هزارتماشاگر را بسازد. این یکی از آن دست وعده‌های عجیبی است که بسیاری برای باروش تردید دارند. خاصه آنکه در فضای مجازی، وعده‌های انتخاباتی زاکانی در کارزار انتخاباتی‌اش دست به دست می‌چرخد و وعده‌های شهردار در این زمینه چندان جدی گرفته نمی‌شود. البته که زاکانی به غیر از این 3 ورزشگاه، گفته که پای ساخت همان ورزشگاهی که دولت قبلی وعده‌اش را داده می‌ماند و حاضر است آن را بسازد.

این موردی است که شهردار همین چند روز پیش و به طور مشخص 10 اسفند دوباره تکرارش کرده و در آیین افتتاح ۴۷ کیلومتر مسیر سرزندگی گفت: «از سال گذشته شروع کردیم که 3 ورزشگاه بزرگ مقیاس در تهران بسازیم که یک ورزشگاه مختص بانوان، یک ورزشگاه مختص معلولین و جانبازان و یک ورزشگاه خاص است تا امکانی فراهم شود که به ورزش همگانی کمک کنیم. رئیس جمهور شهید سال گذشته به دنبال ایجاد ورزشگاهی بزرگ مقیاس در جنوب تهران بود و شهرداری هم پای کار آمد اما با تغییر دولت ساخت این ورزشگاه‌ از اولویت خارج شد. کار ساخت ورزشگاه خارج از تهران که در دولت شهید رئیسی مطرح بود از ذهن ما خارج نشده و دنبال ساخت آن در کنار 3 ورزشگاهی که اشاره شد، هستیم».

ساخت 4 ورزشگاه در تهران؛ جدی یا شوخی؟

اظهارات اخیر زاکانی باعث شده تا پای وزارتی‌ها هم به این داستان باز شود. همین امروز، محمدشروین اسبقیان، معاون قهرمانی وزارت ورزش درباره‌ی صحبت‌های زاکانی شهردار تهران مبنی بر ایجاد 4 استادیوم فوتبال در تهران گفت که «اگر زاکانی گفته، عمل می‌کند. شهرداری در طی سال‌های گذشته نسبت به موضوعات زیرساخت‌ها در ورزش اهتمام داشته و امیدواریم این با عنایت زاکانی انجام شود. هر چقدر سرانه ورزشی توسعه پیدا کند، ورزشکاران و مردم در آن به فعالیت می‌پردازند.

موضوع پروژه ورزشگاه جدید تهران را آقای دنیامالی دنبال می‌کند. باید در نهایت برای ادامه کار آن تصمیم‌گیری شود. بالاخره برای تامین اعتبارش در آن زمان بحث‌هایی بود که با توجه به اتفاقاتی که رخ داد، فعلا راکد شده است. یکی از آن مباحث، بحث تهاتر نفت بود. آن چیزی که مسلم است، نسبت به توسعه زیرساخت‌ها با توجه به سبقه وزیر که در توسعه فضاهای ورزشی اتفاق خوبی رقم زد، او بی‌تفاوت به این موضوع نیست، اما باید تصمیم‌گیری در سطح بالا اتفاق بیفتد و امیدوارم اتفاقات خوبی بیفتد».