نظر دو قاضی معروف پرونده‌های قتل درباره مرگ «بنیتا»

به گزارش تسنیم، 29 تیر ماه امسال بود که خبر ربوده شدن دختربچه هشت‌ماهه‌ای در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد؛ ماجرا از این قرار بود که پدر بنیتا برای باز کردن درب پارکینگ از خودرو پیاده می‌شود تا خودرو را داخل پارکینگ ببرد اما در همین حین، دو عابر پیاده‌‌ای که در حال گذر از آن خیابان بودند، با مشاهده خودروی روشن، پشت فرمان می‌نشینند و خودرو و بچه را با هم به سرقت می‌برند.

جست‌وجوها برای یافتن این کودک 8ماهه چند روز ادامه داشت تا اینکه پس از 6 روز و به‌رغم تمام تلاش‌ها، جسد دختربچه در خودروی به سرقت رفته در یکی از خیابان‌های پاکدشت ورامین پیدا می‌شود.

آن طور که دو متهم این پرونده اعتراف کرده‌اند، ساعاتی پس از سرقت و انتقال خودرو به خارج از تهران، خودرو و نوزاد هشت‌ماهه را در یکی از خیابان‌های شهرستان پاکدشت رها می‌کنند و متأسفانه کودک که داخل خودرو با شیشه‌های بالا کشیده شده بوده، بر اثر شدت گرما، گرسنگی و تشنگی، جان خود را از دست می‌دهد و مأموران با پیکر بی‌جان کودک مواجه می‌شوند.

اکنون که ماجرای مرگ «بنیتا»ی هشت‌ماهه در صدر خبرهای رسانه‌ها و توجه مردم در شبکه‌های اجتماعی قرار گرفته، عمل ربایندگان خودرو و اینکه آیا مرگ بنیتا مصداق قتل عمد محسوب می‌شود یا خیر را از منظر دو قاضی پیشکسوت و باسابقه دادگاه‌های کیفری یک استان تهران که هزاران فقره پرونده را در زمان قضاوت‌شان رسیدگی کرده و اکنون در کسوت وکیل دادگستری فعالیت می‌کنند، جویا شدیم.

تردست معتقد است: «فجیع بودن جنایت و اینکه افکار و احساسات عمومی را هم جریحه‌دار کرده، نباید ما را از اجرای قانون و عدالت دور کند و باعث شود از عدالت غفلت کنیم. ما درباره جنایت‌کارترینِ جنایتکاران هم باید عدالت را رعایت کنیم».

او می‌گوید: «در مورد این موضوع نمی‌شود یک حکم کلی داد. اگر رها کردن بچه با انگیزه و متهم علم داشته باشد که این رها کردن منجر به فوت می‌شود طبق مقررات قانون مجازات اسلامی، اتهامشان قتل عمد است و مجازات هم قصاص خواهد بود. البته در یک پروسه دادرسی و تحقیقات از متهمان می‌شود فهمید که از مصادیق قتل عمد است یا غیرعمد».

این قاضی باسابقه و اسبق دادگستری معتقد است: «نمی‌شود با مطالب جراید، داوری منصفانه کرد زیرا باید تحقیقات جامعی صورت گیرد. اگر چنانچه آنها با توجه به شرایط شخصیتی و دیدن بچه‌ داخل ماشین، از سرقت منصرف شده باشند و خودرو را رها کرده باشند، انگیزه قتل عمد تضعیف می‌شود. اما اگر رها کردن کودک داخل ماشین از روی عصبانیت باشد، فرق می‌کند. در هر صورت در تحقیقات است که می‌توان به زوایای مختلف موضوع رسید».

تردست می‌گوید: «قتل عمد به عنصر معنوی جرم که انگیزه است برمی‌گردد. باید انگیزه آنها را در رها کردن این طفل معصوم مدنظر قرار داد. دستگاه قضایی نباید تابع احساسات عمومی باشد بلکه باید تابع رسیدگی عادلانه باشند و جَو نباید ما را از عدالت غافل کند».

عزیزمحمدی درباره ماجرای مرگ بنیتا و اینکه آیا عمل متهمان، قتل عمد است یا شبه عمد، می‌گوید: در ماجرای این کودک هشت‌ماهه چند جرم رخ داده است؛ نخست اینکه خودرو به سرقت رفته که جرم مستقل است و مجازات خودش را دارد».

این قاضی سابق دادگستری توضیح می‌دهد: «اگر کسی را که نمی‌تواند از خود محافظت کند در محلی رها کنند، جرم مستقلی محسوب می‌شود و دو سال حبس دارد، حالا که این دختربچه فوت کرده، قتل عمد و مصداق بند پ ماده 290 قانون مجازات اسلامی است، بنابراین در این پرونده، دو حکم تعزیری و یک حکم قصاص وجود دارد که هم قصاص و هم احکام تعزیری قابل اجراست و از بین احکام تعزیری، حکم اشد اجرا می‌شود».

عزیزمحمدی گفت: «عمل متهم این پرونده مصداق بارز قتل عمد است، چون می‌دانستند اگر رها کنند بچه می‌میرد و عمداً هم بچه را رها کردند تا بمیرد».