خانه کدام معمار بداخلاق کرمانشاهی پابرجاست؟

بابک زمانی، رئیس انجمن سکته مغزی | خیلی از زلزله بم نگذشته بود که یکی از استادان طب امر فرمودند: مادرخانمشان را که از بم تشریف می‌آورند ویزیت کنم. راستش زبانم لال، ابتدا اصلا تصور نمی‌کردم استاد عزیز ما با آن سن‌وسال مادرخانمشان هنوز در قید حیات باشند.

هنگام ویزیت وقتی تعجبم بیشتر شد که فهمیدم ایشان به‌تنهایی در هنگام زلزله در بم بوده‌اند و به‌علاوه علت مراجعه هم به‌هیچ‌وجه به زلزله و حوادث پیرامون آن ارتباطی ندارد. وقتی کار معاینه و ویزیت به دلیلی که آلزایمر هم نبود تمام شد- الان هم به دلیل نسیان اگر بخواهم هم قادر به افشای اسرار بیمار و علت مراجعه نیستم- خانم‌بزرگ به صرافت تعجب من افتادند و اطلاعات ذی‌قیمتی را در ارتباط با آنچه مورد تعجب من شده بود در اختیارم گذاشتند.

ایشان با دقت و علاقه‌مندی زیادی که احتمال آلزایمر را به طور کامل مرتفع می‌کرد، فرمودند که روز حادثه زلزله تنها تکان‌هایی را در منزل احساس کرده و حتی فکر کرده‌اند شاید سرگیجه دارند، ولی صبح وقتی از پنجره بیرون را نگاه کرده‌اند متوجه شده‌اند که تقریبا تمام خانه‌های آن کوچه کاملا تخریب شده‌اند و بعد به‌روشنی به یاد می‌آوردند چند‌ده‌سال قبل وقتی ایشان بسیار جوان بوده‌اند معماری در بم کار می‌کرد که به بداخلاقی بیش‌ازحد با کارگران و زیردستان معروف بود.

طعم سیلی‌های او به کارگران و دادوبیداد و رگ‌های گردنش در زمان عصبانیت همچنان به‌عنوان نمونه کج‌خلقی و بداخمی مثال زده می‌شد. حالا زلزله بم با همه مصیبتی که برای مردم داشت، بعد از چند دهه لعن و تمسخر، برای استاد معمار کلی فاتحه و پدربیامرزی به‌همراه آورده بود.

تنها خانه‌هایی که او با خون دل خود و کارگرانش ساخته بود صحیح‌وسالم سر جای خود مانده بودند. وقتی پزشکان را به‌طورکل مورد هجوم قرار می‌دادند می‌گفتیم اطلاق کلی «پزشکان»، آن هم تنها به تنبیه و تنبه درست نیست.

حالا که به‌دنبال زلزله غرب کشور، مهندسان زیر ضربه قرار گرفته‌اند می‌خواهم یک‌بار دیگر این مطلب را تکرار کنم که کاش کسی برود جست‌وجو کند و ببیند کنار قوطی‌کبریت‌های «مهر» بانی که فروریختند خانه‌های کدام معمار نامهربان کرمانشاهی همچنان پابرجاست؟

هیچ تنبیه و توبیخی بدون تشویق و دلگرمی به سامان نرسیده است، به‌خصوص اگر هدف برخورد با سهل‌انگاری و سرهم‌بندی کاری باشد! از زلزله گذشته به نظر می‌رسد بیش از مهر و مهربانی، کشور ما در سایر زمینه‌ها هم به معمارانی بداخلاق، اما درستکار نیاز داشته باشد.