وضعیت روحی بیماران کرونایی پس از درمان چگونه است؟
هیو مونتگومری، استاد مراقبتهای ویژه پزشکی در کالج دانشگاهی لندن و بیمارستان ویتینگتون به روزنامه گاردین گفت: "بیماران کرونایی در ساعات مختلف روز سر و صداهای اضطراب آور میشنوند و در طول شب بارها بیماران را برای انجام اعمال پزشکی و خوردن دارو بیدار میکنند که این باعث اضطراب و سردرگمی آنها میشود. گاهی اوقات هم ممکن است بیماران دچار حس گیجی و ترس شوند و فکر کنند در خطر هستند؛ بنابراین تعجبی ندارد که بیماران کرونایی بستری در بخش مراقبتهای ویژه و حتی خانوادههای آنها بعد از بازگشت به خانه به اختلال استرس پس از سانحه دچار شوند. "
کد خبر :
۷۹۹۰۲
بازدید :
۴۱۲۸
فرادید | بر اساس آخرین آمار اعلام شده از سوی وزارت بهداشت، تاکنون ۷۷ هزار و ۳۵۰ بیمار کرونایی پس از بهبودی از بیمارستانها مرخص شده اند. اما این ترخیص آخر ماجرا نیست بلکه بسیاری از محققان درباره آغاز عوارض روحی- روانی در دوران پساکرونا هشدار داده اند. براساس برخی آمارها بیش از ۵۰ درصد بیماران ترخیصشده کرونایی از بیمارستان به «درجات و انواعی از مشکلات روحی-روانی» رنج میبرند.
به گزارش فرادید، روانشناسان میگویند که ظهور یک بیماری ناشناخته و مبهم بیشک برای هر جامعه سبب اضطراب و تنش میشود و این اضطراب و تنش گاه با ابتلاء و همچنین بهبود بیماری نیز تداوم مییابد. بر این اساس گاه بیماران مبتلا به این ویروس با درمان قطعی بیماری نیز از اضطراب و نگرانی رنج میبرند.
روانشناسان همچنین گفته اند که یکی از مهمترین آسیبهای روانی بهبودیافتگان اختلالات روانتنی است؛ بر اساس این اختلال، بهبودیافته با وجود معالجه و درمان قطعی بیماری دچار خودبیماری انگاری است.
به عبارت دیگر، مکرر متصور از بیماری است و جزئیترین آسیبهای جسمانی را به کرونا ویروس ارتباط میدهد. تداوم این آسیب روحی سبب وسواس فکری و عملی (افراط در شست وشو) و در نهایت آزردگی و افسردگی میشود.
به اعتقاد روانشناسان خشونت و پرخاشگری نیز گاه با تداوم ترس و نگرانی بروز پیدا میکند؛ رعب و وحشت به عنوان یک هیجان منفی باید تخلیه شود و این تخلیه با بروز خشم و غضب تجلی مییابد.
البته کارشناسان توصیه کرده اند که بهبودیافتگان بیماریهای خاص (نظیر کرونا ویروس) بعد از گذران دوره درمان به مشاور و روانشناس مراجعه و از پیگیری مداوم اخبار و اطلاعات در خصوص بیماری خودداری کنند. همچنین اقوام و نزدیکان نیز در بازگشت بهبودیافتگان به روزمرگیها و زندگی عادی نقش موثری ایفا میکنند.
اختلال استرس پس از سانحه
هیو مونتگومری، استاد مراقبتهای ویژه پزشکی در کالج دانشگاهی لندن و بیمارستان ویتینگتون به روزنامه گاردین گفت: بیماران کرونایی در ساعات مختلف روز سر و صداهای اضطراب آور میشنوند و در طول شب بارها بیماران را برای انجام اعمال پزشکی و خوردن دارو بیدار میکنند که این باعث اضطراب و سردرگمی آنها میشود.
وی ادامه می دهد: "گاهی اوقات هم ممکن است بیماران دچار حس گیجی و ترس شوند و فکر کنند در خطر هستند. بنابراین تعجبی ندارد که بیماران کرونایی بستری در بخش مراقبتهای ویژه و حتی خانوادههای آنها بعد از بازگشت به خانه به اختلال استرس پس از سانحه دچار شوند."
استاد مراقبتهای ویژه پزشکی در کالج دانشگاهی لندن و بیمارستان ویتینگتون افزود: "این افراد ممکن است مشکل خواب پیدا کنند و به یاد نیاورند که در بخش مراقبتهای ویژه بودهاند. نظام خدمات درمانی بریتانیا (ان اچ اس) توصیه میکند خانوادهها اتفاقات این روزها را ثبت کنند تا بیماران حین بهبود به آرامی متوجه شوند در این بخش چه اتفاقاتی برایشان افتاده است. "
وی ادامه می دهد: "گاهی اوقات هم ممکن است بیماران دچار حس گیجی و ترس شوند و فکر کنند در خطر هستند. بنابراین تعجبی ندارد که بیماران کرونایی بستری در بخش مراقبتهای ویژه و حتی خانوادههای آنها بعد از بازگشت به خانه به اختلال استرس پس از سانحه دچار شوند."
استاد مراقبتهای ویژه پزشکی در کالج دانشگاهی لندن و بیمارستان ویتینگتون افزود: "این افراد ممکن است مشکل خواب پیدا کنند و به یاد نیاورند که در بخش مراقبتهای ویژه بودهاند. نظام خدمات درمانی بریتانیا (ان اچ اس) توصیه میکند خانوادهها اتفاقات این روزها را ثبت کنند تا بیماران حین بهبود به آرامی متوجه شوند در این بخش چه اتفاقاتی برایشان افتاده است. "
عفونت سیستم عصبی در بیماران کرونایی
عطاالله محمدی، روانشناس شخصیت هم دراین باره گفت: "براساس شماری از تحقیقات در کشور آمریکا ویروس کرونا با بروز عفونت در سیستم عصبی نیز همراه بوده است و بنابراین میتواند برای سیستم عصبی فرد مشکلآفرین باشد.
وی ادامه داد: "براساس این تحقیقات نزدیک به ۳۰ در"صد از بیماران مبتلا به کرونا عفونت سیستم عصبی را تجربه کردهاند و برخی از بیماران هم دچار سکته مغزی شدهاند.
روانشناس مرکز مشاوره دانشگاه تهران در ادامه یادآور شد: "در زمان حاضر مهم ترین مساله حفظ جان مردم است؛ بنابراین گاه جامعه از اختلالات و آسیبهای روانشناختی این بیماری غافل میشود. این در حالی است که با شیوع این بیماری جامعه اضطراب و نگرانی شدیدی را تجربه میکند و بنابراین رسیدگی به مباحث روانی نیز حائز اهمیت است."
به گفته محمدی، بعد از مهار و کنترل این بیماری (در جهان پساکرونا) آسیبهای روانی ناشی از گذار از این بحران تجلی مییابد؛ اما آسیب روانی بهبودیافتگان بیماری کرونا بیشک نیازمند تحقیق و پژوهش است.
اختلال روانپریشی بخش مراقبتهای ویژه کرونا
روانپریشی یا هذیان بخش مراقبتهای ویژه اختلالی رایج به حساب میآید و طبق پیشبینیها بین یک چهارم تا یک سوم بیماران بستری در این بخش به آن دچار میشوند. با این بخش بزرگی از بیماران کرونایی که در این بخش بستری بوده اند دچار این اختلال خواهند شد.
دیوید آرونوویچ، روزنامهنگار بریتانیایی که سال ۲۰۱۱ به دلیل ابتلا به ذاتالریه در بخش مراقبتهای ویژه بستری شد به بیبیسی انگلیسی از تجربه به هوش آمدن در این بخش گفته است: "بی تعارف بگویم، به تدریج دیوانه و دیوانهتر میشدم. دچار توهمهای شنیداری شده بودم. فکر میکردم حرفهایی را میشنوم که در واقع نمیشنیدم. حس میکردم اتفاقاتی برایم میافتند که در حقیقت رخ نمیدادند. به تدریج به این باور رسیدم که کادر بیمارستان من را به یک زامبی تبدیل کردهاند. دست آخر هم تصور میکردم آنها قصد خوردن من را دارند. "
او در ادامه گفت: "به این ترتیب، سه یا چهار روز را در نکبتبارترین هراس دوران زندگی ام سپری کردم. "
او کمی بعد متوجه شد بسیاری از مردم تجربهای مشابه را از سر میگذرانند و این پدیدهایست که از دهه ۱۹۶۰ در بیماران بخش مراقبتهای ویژه گزارش شده است.
پژوهشگران عوامل زیادی را در بروز این اختلال مؤثر میدانند که بیماری، کمبود اکسیژن در مغز، داروهای مسکن و آرامبخش و حتی محرومیت از خواب در پی از بین رفتن اثر این داروها از جمله آنهاست.
اما آرونوویچ میگوید روانپریشی بخش مراقبتهای ویژه مسألهایست که هنوز هم به ندرت در موردش حرف زده میشود، چون بیماران میترسند به عنوان یک دیوانه یا فریبخورده از سوی دیگران طرد شوند.
دیوید آرونوویچ، روزنامهنگار بریتانیایی که سال ۲۰۱۱ به دلیل ابتلا به ذاتالریه در بخش مراقبتهای ویژه بستری شد به بیبیسی انگلیسی از تجربه به هوش آمدن در این بخش گفته است: "بی تعارف بگویم، به تدریج دیوانه و دیوانهتر میشدم. دچار توهمهای شنیداری شده بودم. فکر میکردم حرفهایی را میشنوم که در واقع نمیشنیدم. حس میکردم اتفاقاتی برایم میافتند که در حقیقت رخ نمیدادند. به تدریج به این باور رسیدم که کادر بیمارستان من را به یک زامبی تبدیل کردهاند. دست آخر هم تصور میکردم آنها قصد خوردن من را دارند. "
او در ادامه گفت: "به این ترتیب، سه یا چهار روز را در نکبتبارترین هراس دوران زندگی ام سپری کردم. "
او کمی بعد متوجه شد بسیاری از مردم تجربهای مشابه را از سر میگذرانند و این پدیدهایست که از دهه ۱۹۶۰ در بیماران بخش مراقبتهای ویژه گزارش شده است.
پژوهشگران عوامل زیادی را در بروز این اختلال مؤثر میدانند که بیماری، کمبود اکسیژن در مغز، داروهای مسکن و آرامبخش و حتی محرومیت از خواب در پی از بین رفتن اثر این داروها از جمله آنهاست.
اما آرونوویچ میگوید روانپریشی بخش مراقبتهای ویژه مسألهایست که هنوز هم به ندرت در موردش حرف زده میشود، چون بیماران میترسند به عنوان یک دیوانه یا فریبخورده از سوی دیگران طرد شوند.
با این حال اقدامی که در چین برای رفع بحران بروز اختلالات روانی ناشی از ابتلا به بیماری کرونا انجام شد، این بود که کارشناسان سلامت روان اعم از روانپزشکان، روانشناسان، مددکاران اجتماعی و مشاوران در تیم کادر درمانی مستقر در بخشهای درمان کرونا حضور داشتند. کارشناسان می گویند این میتواند الگوی مناسبی برای مراکز درمانی کشور باشد که از این طریق هم به بیماران مبتلا به این بیماری و هم کادر درمانی که به دلیل دوری از خانواده و استرس ناشی از کار در محیط آلوده به ویروس کرونا دچار افسردگی شدهاند، خدمات روانشناختی و مشاورهای ارائه دهند.
۰