اینفوگرافی؛ دسته‌بندی سطح درآمد مردم کشورهای مختلف بر اساس سرانه ناخالص ملی

در جدیدترین فهرست طبقه‌بندی بانک جهانی، ۹۳ کشور (و قلمرو) در دسته کشورهای با درآمد بالا قرار دارند.
• سایر کشورها به این صورت دسته‌بندی شده‌اند: کشورهای با درآمد متوسط رو به بالا (۵۵ کشور)، کشورهای با درآمد متوسط رو به پایین (۵۰ کشور) و کشورهای با درآمد پایین (۲۵ کشور).
• کشورها بر اساس سرانه درآمد ناخالص ملی (GNI) خود بین چهار سطح درآمدی جابه‌جا می‌شوند: پایین، متوسط رو به پایین، متوسط رو به بالا و بالا.

بانک جهانی هر ساله در تاریخ ۱ جولای، سطح درآمدی کشورهای مختلف را بروزرسانی می‌کند و اقتصادها را بر اساس تولید سرانه ناخالص ملی با استفاده از روش‌شناسی اطلس رتبه‌بندی می‌کند.

بروزرسانی سال ۲۰۲۵ شامل ۲۲۳ اقتصاد دارای گزارش (شامل ده‌ها قلمرو کوچک) است و تصویری تازه از رفاه جهانی ارائه می‌دهد.

اطلاعات این اینفوگرافی از انتشار طبقه‌بندی درآمدی بانک جهانی برای سال مالی ۲۰۲۶ گرفته شده است.

در مجموع، ۴۰ درصد از اقتصادهای جهان اکنون در دسته کشورهای با درآمد بالا قرار دارند، در حالی که سهم کشورهای با درآمد پایین به تنها ۱۲ درصد کاهش یافته است.

کشورهایی که در دسته کشورهای با درآمد بالا قرار دارند

بانک جهانی ۸۷ کشور دارای حاکمیت مستقل با درآمد بالا را در جدول اصلی خود فهرست کرده است، و تعدادی سرزمین کوچک اضافی، مجموع این تعداد را به ۹۳ می‌رسان

مناطق با درآمد بالا در اروپا و شرق آسیا

اروپا همچنان کانون ثروت باقی مانده است، و بیش از دو سوم کشورهای آن در طبقه‌بندی بالای درآمدی قرار می‌گیرند.

شرق آسیا و اقیانوسیه در رتبه بعدی قرار دارند، که این موضوع به دلیل وجود کشورهای قدرتمندی مانند ژاپن، کره جنوبی، سنگاپور و فهرست رو به رشد سرزمین‌های اقیانوسیه است.

کاستاریکا جدیدترین کشور افزوده شده به دسته‌بندی درآمد بالا است.

برای اطلاعات بیشتر، وضعیت درآمد بالا برای سال جاری نیاز به GNI سرانه بالای ۱۳,۹۳۶ دلار در ۲۰۲۴ دارد. و اگرچه این حد آستانه هر سال به دلیل تورم افزایش می‌یابد، روند بلندمدت نشان‌دهنده گسترش مستمر کشورهای با متوسط درآمد بالاست.

تنها ۲۵ درصد از اقتصادهای جهان در سال ۱۹۸۷ این سطح را داشتند؛ در مقایسه با ۴۰ درصد در حال حاضر.

اکثریت با درآمد متوسط

اقتصادهای با درآمد متوسط—که به دو دسته درآمد متوسط رو به بالا (۵۵ کشور) و درآمد متوسط رو به پایین (۵۰ کشور) تقسیم می‌شوند—حدود نیمی از فهرست را تشکیل می‌دهند.

چین، اندونزی، هند، برزیل و ترکیه همگی در این دسته قرار دارند که تنوع این گروه را نشان می‌دهد.

در مجموع، این کشورها بخش عمده‌ای از جمعیت جهان و نیروی کار آن را در اختیار دارند، با این حال درآمد سرانه آن‌ها از حدود ۱,۱۰۰ دلار تا ۱۳,۹۰۰ دلار متغیر است.

حرکت در این گروه پویا است. چندین صادرکننده کالا، از جمله الجزایر و مغولستان، در آخرین دوره به وضعیت متوسط رو به بالا ارتقا یافتند.

در این سال، کیپ ورده و ساموآ به بخش درآمد متوسط رو به بالا منتقل شدند، در حالی که نامیبیا به دلیل رشد ضعیف در بخش معدن به قسمت درآمد متوسط رو به پایین برگشت.

چالش‌های متمرکز در اقتصادهای با درآمد پایین

تنها ۲۵ اقتصاد باقی‌مانده در طبقه‌بندی درآمد پایین قرار دارند که بیشتر آن‌ها در آفریقای زیر صحرا و چند کشور در مناطق آسیب‌دیده از جنگ یا بحران‌های اقتصادی هستند.

این کشورها کمتر از ۱,۱۳۵ دلار GNI به ازای هر نفر تولید می‌کنند که ظرفیت مالی و دسترسی به منابع مالی خصوصی را محدود می‌کند.

با این حال، نسبت اقتصادهای با درآمد پایین از ۳۰ درصد در سال ۱۹۸۷ به ۱۲ درصد در حال حاضر کاهش یافته است، که نشان‌دهنده رشد، بخشودگی بدهی‌ها و تغییرات جمعیتی در طول دهه‌ها است.

با این وجود، تعداد مطلق این کشورها در سال‌های اخیر ثابت مانده است که نشان‌دهنده دشواری در آخرین مرحله از کاهش فقر است