تصاویر؛ سرزمین شگفت انگیز سیاه و سپید؛ شرقی ترین جزیره از مجمع الجزایر قناری اسپانیا
لانزاروته جزیره ای نیست که انتظارش را دارید؛ اینجا قلمروی رنگ های متضاد است. در این جزیره، معماری سفید خیره کننده با پهنه های وسیعی از خاکستر سیاه آتشفشانی در هم می آمیزد تا چشم اندازی شبیه به نقاشی های سوررئال خلق شود. فراتر از سواحل طلایی، این زمین آتشفشانی است که روح و هویت خاص این "دنیای رویایی اسپانیا" را شکل داده است.
لانزاروته ، شرقی ترین جزیره از مجمع الجزایر قناری اسپانیا ، نه تنها یک مقصد ساحلی معمولی نیست، بلکه سرزمینی شگفت انگیز است که طبیعت خشن و هنرمندی انسان در آن به شیوه ای هارمونیک در هم تنیده اند. این جزیره یک شاهکار ژئولوژیکی است که با دهانه های آتشفشانی، مزارع لاوا و سواحل بکر خود، بهشتی برای جستجوگران طبیعت و علاقه مندان به هنر و معماری مدرن است.
طبیعت وحشی: رنگ ها و اشکال آتشفشانی
قلب آتشفشانی جزیره، پارک ملی تیمانفایا است. فوران های بزرگ قرن هجدهم میلادی، چشم اندازهای این منطقه را کاملا دگرگون کرد و هزاران هکتار را با ماگمای جامد شده پوشاند. امروزه، این منطقه که به کوه های آتش مشهور است، تجربه ای شبیه به راه رفتن روی سیاره مریخ را به بازدیدکنندگان ارائه می دهد.
با وجود محیط بیابانی، لانزاروته سواحل متنوعی دارد؛ از شن های طلایی منطقه پلایا بلانکا تا سواحل سیاه آتشفشانی و همچنین سواحل زرد رنگ درخشان که در تضاد با آب های آبی اقیانوس قرار دارند.
شاهکار کشاورزی: سیستم حفظ رطوبت در لا خِریا
یکی از فتوژنیک ترین و منحصر به فردترین قسمت های جزیره به روش کشاورزی سنتی آن در منطقه لا خِریا مربوط می شود. این سیستم کشاورزی، که برای حفظ رطوبت و سازگاری با محیط خشک ایجاد شده است، شامل سه عنصر کلیدی است:
حفره های مخروطی: هر بوته به صورت جداگانه در یک گودال مخروطی شکل حفر می شود تا از بادهای قوی اقیانوس اطلس محافظت شده و رطوبت بیشتری را جذب کند.
خاکستر آتشفشانی: سطح زمین با یک لایه ضخیم از خاکستر آتشفشانی متخلخل سیاه پوشیده شده است. این خاکستر مانند یک مالچ طبیعی عمل کرده، رطوبت شبانه را جذب می کند و مانع تبخیر آن در طول روز می شود.
دیوارهای سنگی هلالی: دیوارهای سنگی کوتاه و هلالی شکل در اطراف گودال ها نیز محافظت بیشتری در برابر باد فراهم کرده و منظره ای شگفت انگیز و عکاس پسند ایجاد کرده اند.
هنر سزار مانریکه: همزیستی با طبیعت
بخش عمده ای از جذابیت فرهنگی و زیبایی شناسی لانزاروته مدیون هنرمند و معمار فقید محلی، سزار مانریکه است. او متعهد به این فلسفه بود که معماری باید در هماهنگی کامل با طبیعت خشن جزیره باشد:
خامئوس دل آگوا: یک سری غارهای آتشفشانی که به مرکز هنری، استخر طبیعی و تالار کنسرت شگفت انگیز تبدیل شده اند.
میرادور دل ریو: یک نقطه دید خیره کننده که در دل صخره ها پنهان شده و منظره ای پانوراما از اقیانوس و جزیره کوچک لا گراسیوسا را به نمایش می گذارد.
لانزاروته نمونه ای درخشان از یک مقصد گردشگری است که توانسته است اکولوژی، هنر و میراث کشاورزی خود را در کنار یکدیگر حفظ کند و به همین دلیل، یکی از مقاصد محبوب و منحصر به فرد در اقیانوس اطلس محسوب می شود.
منبع: عصر ایران
