بوی مرگ در میانمار

بحران روهینگیا درحالی ادامه دارد که مقامات میانمار روز جمعه اعلام کردند؛ ۴۰۰نفر طی یک هفته در این کشور کشته شده‌اند. سازمان‌های حقوق بشری اما شمار کشتگان این درگیری‌ها را بسیار بیشتر از رقم اعلام‌شده می‌دانند.

به گزارش گاردین، در میان این جنایات، دولت میانمار، تمام آژانس‌های کمک‌رسانی سازمان ملل به مردم روهینگیا را مسدود کرده است. کمک‌هایی شامل منابع غذایی حیاتی، آب و دارو با هدف رسیدن به هزاران شهروندی که درگیر نزاع‌های خونین این کشور شده‌اند. دبیرکل سازمان ملل، خشونت علیه مسلمانان روهینگیا را فاجعه‌ای انسانی خوانده است.

براساس جدیدترین برآوردهای سازمان ملل از زمان آغاز دور جدید خشونت‌ها در میانمار، تاکنون نزدیک به ٩٠‌هزار مسلمان روهینگیایی برای فرار از خشونت‌ها به بنگلادش رفته‌اند و این روند فزاینده باعث محدودشدن منابع آژانس‌های امدادرسانی که تا پیش از این به صدها ‌هزار آواره برجای مانده، از دوره‌های قبلی خشونت‌های میانمار کمک می‌کردند، شده است.

میانمار حق اقلیت و دیگر حقوق مدنی برای مسلمانان روهینگیا قایل نیست. از زمان استقلال میانمار در‌ سال ۱۹۶۱، دولت مرکزی این کشور مسلمانان روهینگیا را به‌عنوان شهروندان میانمار به رسمیت نمی‌شناسد. از این‌رو آنان از بسیاری امکانات اولیه در زمینه بهداشتی و درمانی محرومند.

از ‌سال ۲۰۱۲ تاکنون نیز ساکنان ایالت «راخین» در غرب میانمار به‌طور مرتب هدف حملات نیروهای امنیتی و ارتش میانمار قرار دارند. در این ایالت حدود یک‌میلیون مسلمان روهینگیا زندگی می‌کنند، اما دور جدید خشونت‌ها از ۲۵ آگوست، بسیار شدت گرفته است. نزاع‌های خونین در شمال ایالت راخین در میانمار، بعد از آن صورت گرفت که عده‌ای از شبه‌نظامیان روهینگیایی، به نیروهای دولتی حمله کردند و عده‌ای از نیروهای ارتش را به قتل رساندند. شورشیان مسلح آراکان حملات خود را واکنشی به سرکوب و پیگرد مردم روهینگیا توسط نیروهای امنیتی میانمار اعلام می‌کنند.

در آن زمان دولت میانمار اعلام کرد؛ در حمله گروه «ارتش آزادیبخش آراکان روهینگیا» ۱۲نفر از ماموران امنیتی میانمار کشته شدند. این گزارش کشته‌های شورشیان روهینگیا را ۵۹نفر اعلام کرد. نیروهای امنیتی میانمار نیز به تلافی حملات ارتش آزادیبخش آراکان روهینگیا، مردم عادی روهینگیا را هدف حملات خود قرار داده‌اند. حملاتی که تاکنون موجب کشته‌شدن حدود ٤٠٠نفر و فرار حدود ٩٠‌هزار نفر از مسلمانان روهینگیایی به سوی بنگلادش شده است.

جدیدترین برآوردهای امدادرسان‌های سازمان ملل در منطقه بازار کاکس واقع در مرز بنگلادش نشان می‌دهد که از ماه اکتبر تاکنون مجموعا ١٥٠‌هزار تن از اعضای اقلیت روهینگیا به بنگلادش فرار کرده‌اند.

آنگ سان سوچی رهبر دموکراسی‌خواه میانمار در سال‌های اخیر درباره خشونت‌های نظامیان علیه ساکنان ایالت راخین سکوت کرده یا از موضع‌گیری آشکار دراین‌باره سرباز زده است. سکوت خانم سوچی انتقاد مدافعان حقوق بشر را برانگیخته است. خبرگزاری آلمان گزارش داده، پناهجویان به سازمان‌های حقوق بشری و نمایندگی‌های سازمان ملل متحد شرح داده‌اند که چگونه ماموران نیروهای مسلح میانمار به همراه بودیست‌های افراطی این کشور به سوی اعضای اقلیت روهینگیا شلیک می‌کنند یا سر دستگیرشدگان این قوم را که در میان‌شان کودکانی نیز هستند، قطع می‌کنند.

روزنامه انگلیسی ایندیپندنت نیز نوشته است که براساس اظهارات شاهدان عینی، نیروهای نظامی و شبه‌نظامی در مواردی در میانمار سر کودکان روهینگیا را بریده و تعدادی نیز به صورت زنده سوزانده شده‌اند. عبدالرحمن ۴۱ساله می‌گوید: «یک گروه از مردان روهینگیا را در یک کلبه چوبی در روستای «چوت پیین» جمع کردند و سپس آتش زدند. برادرم در میان آنها بود و کشته شد.» وی افزود: «دیگر اعضای خانواده‌ام را در زمین‌های اطراف پیدا کردیم.

روی بدنشان جای گلوله و بریدگی بود. دوتا از برادرزاده‌هام بدون سر بودند.» سلطان احمد ۲۷ساله نیز می‌گوید: «بعضی از اجساد را بدون سر دیدم. ما در خانه پنهان شده بودیم و وقتی افراد مسلح روستای مجاور درحال بریدن سر مردم بودند، ما از حیاط پشت فرار کردیم.»
شمار کشتگان گروه قومی «روهینگیا» تنها در یک روستا ۲۰۰نفر تخمین زده شده است.

خانه‌های افراد این قوم به آتش کشیده می‌شوند. سازمان دیده‌بان حقوق بشر تصویرهای ماهواره‌ای را منتشر کرده که در آنها می‌توان دید که دست‌کم ۱۷ مکان و صدها خانه گروه قومی روهینگیا آتش‌زده شده‌اند. آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد، به افزایش خشونت نسبت به اقلیت مسلمان روهینگیا در غرب میانمار و افزایش شمار پناهجویان این قوم هشدار داد. دبیرکل سازمان ملل متحد این امر را فاجعه‌ای انسانی خواند.

کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان (UNHCR)روز یکشنبه گزارش داد که دست‌کم ۷۳‌هزار نفر از اقلیت مسلمان روهینگیا از آخرین هفته ماه آگوست تاکنون (حدود ۱۰روز) از میانمار به بنگلادش گریخته‌اند.

در گزارش کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان در ادامه آمده است که هزاران نفر نیز تصمیم به فرار از میانمار دارند، اما شرایط ورود به بنگلادش هنوز برای‌شان مهیا نشده است. در این میان، دولت میانمار نیز تمام آژانس‌های کمک‌رسانی سازمان ملل به مردم روهینگیا را که شامل غذا، آب و دارو بوده، مسدود کرده است.

دفتر هماهنگ‌کننده سازمان ملل در میانمار به خبرگزاری گاردین گفته که «انتقال این کمک‌ها، به خاطر شرایط امنیتی و محدودیت‌های بازدید از مناطق متاثر که از سوی دولت وضع شده و موجب عدم توزیع کمک‌ها می‌شود، مسدود شده است.»؛ درحالی‌که دفتر هماهنگ‌کننده سازمان ملل گفته، مقامات میانمار حق انجام چنین کاری را نداشته‌اند که جلوی کمک‌های حیاتی سازمان ملل را بگیرند.

همچنین دفتر هماهنگ‌کننده سازمان ملل افزوده که آنها در ارتباط نزدیک با مقامات میانمار هستند تا اطمینان حاصل کنند که این کمک‌ها در اسرع ‌وقت به افراد نیازمند می‌رسد و عملیات کمک‌رسانی از سر گرفته می‌شود. به این‌منظور، این کمک‌های غذایی و دارویی به سایر بخش‌های ایالت راخین که محدودیت دسترسی ندارند، تحویل داده شده است.

خشونت‌های اخیر، خونبارترین خشونت‌ها در طول چند دهه گذشته به‌شمار می‌رود که از سوی ارتش میانمار علیه اقلیت مسلمان این کشور صورت گرفته است. بسیاری کشته شده‌اند و هزاران نفر نیز از روستاها و خانه‌هایشان که توسط نیروهای ارتش سوزانده شده، به‌سوی کشور همسایه، بنگلادش گریخته‌اند. بسیاری از این افراد، زخم‌های گلوله در بدنشان دارند.

کارکنان آژانس مهاجران، صندوق جمعیت سازمان ملل و صندوق کودکان سازمان ملل نتوانسته‌اند در یک هفته گذشته در شمال راخین، اقدامی در جهت کمک‌رسانی به مردم آن منطقه انجام دهند. تاخیری خطرناک که می‌تواند جان صدها نفر دیگر از ساکنان روهینگیا را نیز به خطر بیندازد. برنامه جهانی خواربار سازمان ملل نیز گفته است که به خاطر محدودیت‌های ایجاد شده از سوی دولت، مجبورند توزیع مواد غذایی به سایر بخش‌های این ایالت را متوقف کنند؛ امری که موجب می‌شود حدود ٢٥٠‌هزار نفر، دسترسی به غذای عادی روزانه را هم نداشته باشند.

شانزده سازمان غیردولتی کمک‌رسانی، ازجمله «اوکسفام» و «نجات کودکان» نیز از ایجاد این محدودیت‌ها در مناطق تحت جنگ انتقاد کرده‌اند. «پی‌یر پرون»، سخنگوی دفتر هماهنگ‌کننده امور انسان‌دوستانه سازمان ملل در میانمار، «نگرانی عمیق خود از سرنوشت هزاران نفر که از وضع جنگی در شمال راخین متاثر شده‌اند» را ابراز کرده است.

پناهجویانی که هفته گذشته موفق به فرار و رساندن خود به بنگلادش شده‌اند، داستان‌های وحشتناکی از قتل ‌عام در روستاهایشان نقل کرده‌اند. آنها می‌گویند که سربازان، به تعدادی از زنان و دختران تجاوز کرده و سپس آنها را سوزانده‌اند. در طول مرز میانمار، می‌توان دود سیاهی را مشاهده کرد که از مناطق درگیر خشونت برخاسته است.

دولت میانمار اما، این اتهامات را نمی‌پذیرد و می‌گوید که شورشیان، خود خانه‌های خود را سوزانده‌اند تا آن را به گردن دولت بیندازند. دولت همچنین شورشیان را به قتل‌عام بودایی‌ها و هندوها متهم می‌کند. ارتش این کشور کشته‌شدن ٤٠٠نفر را تأیید کرده، اما می‌گوید که اکثر آنها «تروریست» بوده‌اند. موضوعی که به خاطر وجود محدودیت‌های دسترسی به این مناطق، تأیید آن ناممکن است.

رهبران مذهبی افراطی ضد مسلمانان در مناطق با اکثریت بودایی، احساسات ضد اسلامی را تهییج و کارگران امدادرسانی را نیز به حمایت از مسلمانان متهم می‌کنند. یکی از این رهبران، «آنگ سو کی»، است که ارتباط خصومت‌آمیزی با امدادرسانان دارد و آنها را به حمایت از «تروریست‌ها» متهم می‌کند.

اتهامی که موجب ترس بسیاری از مسلمانان آن منطقه از امنیت جانشان شده است. بیش از ١٠٠‌هزار نفر از روهینگیایی‌ها از‌ سال ٢٠١٢ تاکنون، یعنی زمانی که اختلافات میان مسلمانان و بودایی‌ها موجب فرار آنها از خانه‌هایشان شد، در کمپ‌های مهاجران در راخین زندگی می‌کنند. حالا کمک‌های آنها نیز متوقف شده است. پیمانکاران به‌کرات گفته‌اند که نمی‌توانند به افراد ساکن این کمپ‌ها کمک‌های غذایی و دارویی برسانند، چراکه از ساکنان محلی ضد مسلمانان هراس دارند.

«پی‌یر پرون»، سخنگوی دفتر هماهنگ‌کننده امور انسان‌دوستانه سازمان ملل در میانمار می‌گوید: «نیاز مبرمی وجود دارد تا اطمینان حاصل کنیم که مردم آواره و سایر افرادی که تحت‌تأثیر خشونت‌ها قرار گرفته‌اند، جانشان ایمن است و کمک‌های انسان‌دوستانه شامل آب، غذا، دارو، پناهگاه و خدمات بهداشتی به آنها می‌رسد.»